[Fic Reborn] รักวุ่นวาย ป่วนหัวใจนายมาเฟีย~♥

ลำดับตอนที่ #6 : ภารกิจที่ 4 : สงคารามเล็กๆ โกคุเทระVS มิจิรุ

ภายในห้องเก็บอาวุธ(ไหงมีของแบบนี้ได้ฟะ-*-)
"นี่มันห้องอะไรวะเนี่ย"
โกคุเทระพูดพลางมองไปรอบๆห้อง ดูยังไงๆมันก็ห้องเก็บอาวุ้ธชัดๆ
"นี่!!! เข้ามาทำไมไม่เคาะประตูยะ>O<"
มิจิรุพูดพลางเดินออกมาจากกองปืน-*-
"เธอคือนานากะ มิจิรุใช่ไหม-_-"
โกคุเทระพูดพลางมือมองมิจิรุตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ถ้าใช่แล้วมีปัญหาไหม คุณเวียนนาปลาหมึก-_-"
"หนอย!! ว่าใครฟะยัยโรคจิต"
โกคุเทระพูดพลางหยิบระเบิดขึ้นมา(เฮ้ยๆ!! เขาให้แกมาดูแลกัน ไม่ได้ให้มาฆ่ากันเองนะเว้ย-*-:ไรท์เตอร์)
แต่ระเบิดของโกคุเทระจู่ๆก็ขาดเป็นสองท่อน...
"เฮ้ย!!!O_O"
"ถ้านายยังไม่เลิกเรียกฉันว่าโรคจิต จะไม่ใช่แค่ระเบิดแน่ที่ขาด^^"
มิจิรุโชว์มีดสั้นในมือ(เหมือนมีดของท่านเบล แต่อันนี้เป็นสีทองและดูดีกว่าเยอะ-*-)
โกคุเทระหน้าซีดไปเล็กน้อย พลางเก็บระเบิดที่เหลือ
"เก่งขนาดนี้ยังต้องมีองค์รักษ์อีกหรอ-*-"
"มันเป็นความต้องการของท่านพ่อ ใช่ว่าพวกเราจะขัดได้ง่ายๆนะ-_-"
มิจิรุเอามีดไปเก็บที่เดิม
"แล้วนี่...ทำไมห้องนี่มันมีแต่อาวุธละ-*-"
โกคุเทระถาม
"ก็มันเป็นห้องเก็บอาวุธ นายจะให้มีปลาหมึกย่างหรือไง-_-"
มิจิรุพูดพลางเดินไปนั่งที่โต๊ะสำหรับซ่อมอาวุธ
"-_-"
'ใจเย็นๆๆ ถ้ายังไม่อยากหัวขาดก็ใจเย็นไว้-_-'โกคุเทระคิด
"ขอดูระเบิดเมื่อกี้หน่อยสิ"
มิจิรุพูดพลางหันไปบอกโกคุเทระ เขาก็ส่งระเบิดให้มิจิรุดู
"โห!! รุ่นโบราณ หายากมากๆๆO_O"
"หา!!! มันโบราณตรงไหนไม่ทราบ"
โกคุเทระพูดพลางเดินมาที่โต๊ะ
"ก็ดูนี่สิ! ใครเขาให้ติดยี่ห้อมันตัวใหญ่ขนาดนี้ กลัวคนเขาไม่รู้หรือไงว่าเป็นของแท้น่ะ>O<"
ฉึก!!(เหมือนมีเข็มมาปักอกโกคุเทระ-*-)
"แล้วนี่อีก! สีโบราณมากๆ มันควรจะเป็นสีอื่นมากกว่าสีน้ำตาลออกส้มนะ>_<"
ฉึก!!!!
"เฮ้อ!!! ใส่ดินปืนแค่นี้ กว่าจะระเบิดอีกฝ่ายมันก็หนีไปแล้วละ-*-"
"งั้นก็ดัดแปลงให้หน่อยสิ เก่งนักนี่-_-"
โกคุเทระพูดพลางเอาระเบิดทั้งหมดวางลงบนโต๊ะ
"ได้หรอ!! งั้นฉันจะจัดการให้เอง^O^"
มิจิรุรีบไปหยิบอุปกรณ์ทั้งหมดมา
'เมื่อกี้แค่ประชดนะเฟ้ย จะเอาจริงหรอO_O'โกคุเทระคิด
มันช้าไปแล้วโกคุเอ้ย!!-*-
..............................................................................................................................