คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [1] เริ่มเรื่องวุ่นๆ
ณ คฤหาสน์ตระกูลนานากะสาขาอิตาลี ที่ตอนนี้กลายเป็นบ้านของเหล่าวองโกเล่
เด็กหนุ่มทั้ง 7 กำลังเดินเข้ามาในห้องโถงที่พวกเขาถูกพวกพ่อๆเรียกตัวเข้ามา
“พ่อครับ มีอะไรหรอครับ”
สึยะหันไปถามพ่อที่นั่งอยู่หัวโต๊ะด้านสุดของห้อง ก่อนจะเห็นพวกลุงๆนั่งถัดลงมา
“เข้ามาก่อนเถอะลูก พวกพ่อมีเรื่องจะคุยด้วย”
สึนะหันไปบอกลูกชายตัวเองพร้อมกับหลานๆที่ค่อยๆเดินมานั่งประจำที่
“เอาละๆไม่ของพูดอะไรมากนะ ทุกคนรู้ใช้ไหมว่าตัวเองต้องสืบทอดตำแหน่งต่อจากพวกพ่อน่ะ”
“(- -)(_ _)(- -)”
“แต่ลุงคิดว่าพวกเธอยังไม่พร้อม”
.................................
“หา=[]=!!!!”
ความรู้สึกช้ากันไปไหมจ๊ะหนุ่มๆ= =
“ไม่ต้องมาหากันหรอก พวกพ่อแค่คิดว่าพวกลูกยังไม่พร้อมแค่นั่นเอง”
ฮายาโตะพูดพลางมองหน้าลูกชายตัวเองที่นั่งทำหน้าเซ็งนิดๆ
“ไหนพ่อบอกปีนี้ไงวะ= =”
เซนหันไปบ่นกับฮิโรชิที่นั่งข้างเบาๆ
“ก็เพราะยังเห็นว่าพวกเธอคงยังไม่พร้อมกันไง^^”
ทาเคชิหันไปมองลูกชายตัวเองที่นั่งยิ้มท่าเดียวกันเป๊ะ= =
“ครับพ่อ^^”
เชื้อไม่ทิ้งแถวของแท้= =
“ว่าแต่...มีเหตุผลอะไรหรอครับถึงได้ยังไม่ให้พวกเราสืบทอดตำแหน่ง”
คิเทที่เผลอแสดงบทจริงจังออกมาหันไปถามพ่อ
“ถามพวกซาวาดะโน่น!!! พ่อเพิ่งรู้เรื่องพร้อมแกเมื่อกี้แหละ=[]=!!”
เรียวเฮที่ก็งงเหมือนกันตะโกนขึ้นมา
“ก็ผมถามพ่อนี่ครับ!!!!”
เอาเข้าไปไอ้คู่นี้- -
“พวกนายช่วยหุบปากกันสักทีจะได้ไหม”
เคียวยะพูดพร้อมแผ่รังสีอาฆาตจะฟุ้งห้อง ทำให้สองพ่อลูกสงบทันที= =
“พ่อครับพ่อ ใจเย็นครับ”
ไคโตะรีบหันไปห้ามพ่อตัวเองก่อนที่ทุกคนจะตายเพราะรังสีอาฆาต- -
“ขอโทษนะครับ...เป็นแบบนี้แล้วจะได้รู้เรื่องไหมครับ”
อาสึกับมุคุโร่พูดขึ้นมาพร้อมๆกัน ทำให้หลายๆอย่างเริ่มสงบ(มั้ง- -)
“พ่อครับ...ตกลงมันอะไรกันครับ”
อากิก็หันไปถามพ่อตัวเองอีกคน แรมโบ้เลยหันไปหาสึนะ
“คุณบอกเองเถอะครับ ผมอธิบายไม่ถูก= =”
“อืม...คืออย่างนี้นะพวกเธอ”
ทุกคนเงียบแล้วหันไปฟังสึนะอย่างตั้งใจ
“ฉันคิดว่าจะเพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมก่อนจะรับการสืบทอด เพราะเราไม่รู้ว่าจะมีใครบุกมาทำร้ายกันอีกเหมือนเมื่อก่อนหรือเปล่า วงการนี่มันไม่ได้ง่ายอย่างที่พวกเธอคิด มันเต็มไปด้วยอันตรายและหลายๆอย่างที่ฉันเองก็บอกไม่ถูก”
“...”
ทุกคนในห้องเงียบ
“ลุงรู้ว่ามีหลายๆคนกำลังคิดว่าพวกลุงเครียดกันไปหรือเปล่า แต่เชื่อเถอะ...สักวันพวกเธอก็จะรู้เองว่ามันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ”
“พ่อครับ....แล้วจะให้พวกผมทำยังไงครับ”
สึยะหันไปถามพ่อของตัวเองที่กำลังเอามือกุมคางเป็นเชิงคิด
“เอาไงดีครับรุ่นที่ 10”
ฮายาโตะหันไปถามสึนะที่ยังคงนึกไม่ออก
“ส่งเจ้าพวกนี้ไปฝึกที่ไหนสักที่จนกว่าจะพร้อมไหม”
เคียวยะพูดขึ้นมา
“นั่นสินะครับ ทุกคนว่าไงครับ”
มุคุโร่ไปมองคนอื่นๆ
“เป็นความคิดที่ดีนะครับ^^”
แรมโบ้พูด
“สุดขั้วแล้วละ!!!!”
เรียวเฮตะโกนขึ้นมา ทำเอาทาเคชิปิดหูแทบไม่ทัน
“อืม...น่าสนุกอยู่นะ”
ทาเคชิเอามือออกพลางหันไปหาสึนะ
“งั้น...ฉันจะส่งพวกเธอไปญี่ปุ่น เพื่อไปฝึกตนเองจนกว่าจะพร้อมกลับมาสืบทอดตำแหน่ง”
ความคิดเห็น