ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] รักวุ่นวาย ป่วนหัวใจนายมาเฟีย~♥

    ลำดับตอนที่ #13 : ภารกิจที่ 11 : เริ่มรู้สึกว่าลางไม่ดี

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ค. 53



    Tsuna Part
    ผมตื่นมาตอนเช้าด้วยอาการงัวเงียสุดๆ ตอนนี้ก็เกือบเเปดโมงแล้ว
    ป่านนี้ทุกคนคงตื่นกันแล้วมั่ง=_=
    ผมตัดสินใจเดินไปที่ห้องนั่งเล่นของเรือนรับรอง ทุกคนคงรอกินข้าวอยู่แน่เลย
    แต่...ไหงมันว่างเปล่าละเนี่ย-_-
    ยังไม่ตื่นกันหรอ ผมว่าผมตื่นสายแล้วนะ
    "ฮ้าว...อรุณสวัสดิ์ครับรุ่นที่10=_="
    โกคุเทระคุงเปิดประตูห้องเข้ามาด้วยสภาพที่ผมยุ่งสุดๆเลย-_-
    "อืม...อรุณสวสัดื์นะ แล้วทุกคนยังไม่ตื่นหรอ^^"
    "คงยังหรอกครับ เมื่อกี้เดินผ่านห้องเจ้าบ้าเบสบอลกับเจ้าหัวสนามหญ้าก็ยังได้ยินเสียงกรนอยู่เลย-_-"
    แสดงว่าหลับลึกไปแล้วละมั่ง=_=
    ก๊อกๆๆๆ!!!
    เสียงเคาะประตูดังมาจากประตูบ้าน(นี่บ้านแกหรอ=_=:ไรท์เตอร์) ผมเลยเดินไปเปิด
    คุณอายะนั่นเองที่เป็นคนเคาะประตู
    "อรุณสวัสดิ์ ตื่นเช้ากว่าที่คิดนะ^^"
    "อรุณสวัสดิ์เช่นกันครับ มีอะไรหรอเปล่า"
    ผมตัดสินใจถาม
    "ท่านพ่อให้มาตามพวกนายไปกินข้าวเช้านะ ตอนเก้าโมงที่ห้องอาหารใหญ่นะ"
    คุณอายะหันหลัง
    "แล้ว...คราวหลังจะเปิดประตูให้ผู้หญิงนะ หัดแต่งตัวให้มันดีๆหน่อยนะ^^"
    คุณอายะพูดก็เดินกลับไป แต่งตัวให้มันดีหน่อยหรอ-_-a ผมก้มลงมาสภาพตัวเอง
    อะจ้าก!!! นี่ผมใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นออกมาเปิดประตูหรอเนี่ยO_O
    เวรกรรม! อีแบบนี้มีหวังได้โดนรองเท้าบินแหงเลย(คราวที่แล้วโคมไฟบิน-*-)
    ผมเดินกลับเข้าไปบอกโกคุเทระคุงให้ปลุกทุกคน แน่นอนว่าสภาพของแต่ละคนที่ดูไม่ได้สุดๆ(โดนเฉพาะคุณพี่ แม้ว่าจะอาการดีขึ้นแล้วก็ตาม-_-)
    แต่คุณฮิบาริกับมุคุโร่ไม่อยู่ ไม่มีใครรู้เหมือนกันว่าไปไหนแต่เช้า-_-
    "เฮ้อ!! เจ้าพวกนั่นหายไปไหนละเนี่ย"
    โกคุเทระคุงพูดพลางนั่งบนโต๊ะแล้วเอาบุหรี่มาสูบ(เด็กดีไม่ควรทำตามนะครับ-_-;;;)
    "คงไปหาอะไรกินกันเองมั่งครับ แต่คุณโกคุเทระไปสูบไกลๆหน่อยสิครับ ผมไม่ค่อยชอบกลิ่นบุหรี่นะครับ=_="
    แรมโบ้พูดพลางบีบจมูก
    "เฮอะ! เห็นว่าเช้าอยู่นะเฟ้ย"
    โกคุเทระคุงพูดพลางดับบุหรี่(ไม่แน่จริงนี่คุณพี่-*-:ไรท์เตอร์ / งั้นก็ดับไปซะแก:โกคุเทระ /เฮ้ย! ถ้าฉันดับมันจะไม่มีคนแต่งต่อนะเว้ย=[]=:ไรท์เตอร์)
    "งั้นพวกเราไปกินข้าวกันเถอะ นี่มันก็จะเก้าโมงแล้ว^^"
    ยามาโมโตะพูดพลางขยี้ผมให้เข้าที่(แล้วมันจะเข้าที่ยังไงละนั่น-*-)
    "หิวแบบสุดหูรูด เมื่อวานเล่นปล่อยไปกระเพาะหมดแล้ว>O<!!!"
    คุณพี่พูดพลางลูบท้องตัวเอง
    อันนี้ผมเห็นด้วยครับเพ่=_=

    ห้องอาหารใหญ่
    "แล้วนี่อีกสองคนไปไหนละ^^"
    คุณโซชิดะ(ชื่อเต็มๆของท่านโซครับ)ถามพลางมองหน้าพวกผม
    "ไม่รู้ว่าหายไปไหนเหมือนกันครับ ตื่นมาก็ไม่เห็นแล้วละครับ"
    ผมตอบพลางนั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามกับพวกคุณอายะ(ขืนนั่งฝั่งเดียวกันได้เละเป็นโจ๊กแหงเลย-*-)
    แต่ไหงรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวโกคุเทระคุงกับคุณมิจิรุที่นั่งตรงข้ามกันละเนี่ย-_- คงคิดไปเองมั่ง
    "งั้นก็มากินกันเถอะทุกคน^^"
    คุณโซพูด แล้วอาหารมากมายก็ถูกยกมาวาง
    ว้าว!!!*O* น่ากินสุดๆเลย
    "รุ่นที่10ครับ! น้ำลายจะไหลแล้วนะครับ-_-;;"
    โกคุเทระคุงหันมากระซิบ อะจึ๋ย! เกอืบไปๆ-*-
    ทุกคนเลยลงมือกินกันอย่างเงียบๆ เอ่อ...มันเงียบไปสำหรับผมนะ-_-
    คุณโซขอตัวไปทำงาน ตอนนี้เหลือเลยแต่พวกผมกับพวกผู้หญิง แต่บรรยากาศก็ดูดีขึ้นมานิดนึงแล้ว
    "เฮ!!! ตายแล้วๆๆ ลืมสนิทเลย>O<"
    คุณมิจิรุพูดพลางเตรียมลุกจากที่นั่ง
    "ใครตายหรอเจ๊ปาดจัด=_=" โกคุเทระคุงพูด-*-
    "แกนั่นแหละจะตาย- -^!!!! คานะ!!วันนี้วันที่เท่าไหร่หรอ"
    คุณมิจิรุหันไปถามคุณคานะ
    "วันที่15 ทำไมหรอ...เอ๊ะ!!! หรือว่าO_O"
    "นี่...อย่าบอกนะว่าพวกท่านพี่ลืมน่ะ-_-"
    คุณมิจิโยะพูดพลางตักข้าวเข้าปาก
    "ก็ลืมนะสิ ไม่งั้นพี่จะถามทำไมละ-_-"
    ดูเหมือนพวกเราจะถูกลืมซะแล้ว-_-
    "ขอเสียมารยาทหน่อยนะครับ มีเรื่องอะไรกันหรอครับ^^"
    แรมโบ้พูดพลางคีบเนื้อเข้าปาก(นี่ยังมีอารมณ์กินอีกหรอ-*-)
    "คือ...ทุกๆวันที่15 พวกเราจะต้องได้รับการฝึกพิเศษจากพวกอาจารย์ของปราสาทน่ะค่ะ^^"
    ใครสักคนพูดขึ้นมา(จำชื่อไม่หมด-*-)
    "แล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั่นหรอละเจ๊ปากจัด=_="
    เอ่อ...โกคุเทระคุง ไม่พูดไม่มีใครเขาว่าเป็นใบ้หรอกนะ-_-
    "จะไม่ให้ตกใจได้ไงเล่า ก็เมื่อวานที่อิตาลีโทรมาบอกว่าจอนนี้มีพายุหิมะ จนเอาเครื่องบินออกมาไม่ได้นะสิ"
    "เฮ้ย!!! แล้วทำไมท่านพี่ไม่บอกใครเขาเลยละ>[]<"
    คุณคาเอเดะพูดพลางตบโต๊ะ ทำเอายามาโมโตะที่กำลังกินสำลักเลยทีเดียว-_-
    "แคกๆๆ...เอ่อ แล้วแบบนี้จะทำยังไงกันละ^^;;;"
    น่าสงสารยามาโมโตะจับใจเลย=_=
    "อีแบบนี้ก็คงต้องฝึกกันเองแล้วละ เพราะกว่าที่นู่นจะจัดการเสร็จคงเป็นวันเลยละ-_-"
    คุณอายะพูดพลางหยิบมือถือขึ้นมากดเบอร์ใครสักคน
    "คะท่านพ่อ! คือมีปัญหากับการฝึกวันนี้นิดหน่อยนะคะ...ใช่คะ...เห!!!O_O"
     อะไรกันนี่-_-
    "เอ่อ...ลูกก็ไม่แน่ใจคะ...จะลองดูแลกันคะ สวัสดีคะ-_-;;;"
    คุณอายะวางโทรศัทพ์ลง พลางทำหน้าเหนื่อยใจ
    "ท่านพี่...ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าข่าวร้ายสินะคะ=_="
    คุณมิโกะพูดพลางวางช้อน
    "ร้ายสุดๆ ทุกคนทานข้าวเสร็จแล้วไปรวมกันที่ห้องโถงใหญ่ภายในสิบเอ็ดโมง ใครไม่มาฉันจะไปลากมาเอง- -^^"
    คุณอายะพูดพลงเดินออกไปจากห้องอาหาร อึ๋ย!! น่ากลัวจัง=[]=
    "แสดงว่าข่าวเกือบดีละมั่ง นิสัยของท่านพี่ก็ชอบพูดใจคนอื่นเขาตกใจเล่นตลอดเล่นนี่นา-_-"
    คุณคาเอเดะพูด
    "ก็ตามที่อายะบอกละนะ สิบเอ็ดโมงพวกนายก็ไปรวมตัวกันเอาละกันนะ"
    คุณมิจิรุพูดพลางเดินออกไปจากห้อง
    ตกลงมีเรื่องอะไรกันหว่า รู้สึกว่าลางไม่ดีมันจะมาแล้วสิ=_=
    ..............................................................................................................................
    หมอบอกว่า อีกสามวันก็กลับบ้านได้แล้ว
    ง่า...ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ หมอหล่อ...เอ๊ย!! เหมือนอาการมันยังไม่ค่อยดีเลยอ่ะ=_=(ทันไหมละเนี่ย-_-;;;)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×