ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] วุ่นแล้วไง?? เหล่าคุณชายเจ้าเล่ห์

    ลำดับตอนที่ #11 : [ 7 ] สาวๆรวมตัว 1

    • อัปเดตล่าสุด 3 ม.ค. 54





    Yuri Part

    ตอนนี้ฉันกำลังกลับมาบ้านกับซาซาริคะ แต่แวบมานั่งกินน้ำชากันก่อน^^

    หลังจากที่เมื่อเช้าช็อกที่ต้องเจอกันพี่ชายตัวเอง อยากรู้จังคุณพ่อกำลังคิดอะไรอยู่นะถึงให้พี่สึยะมาเรียนที่นี่ - -

    (ไม่ได้คิดหรอก ....แค่ไม่ได้ตั้งใจ- -;;;)

    “คิดอะไรอยู่หรอยูริ- -

    ซาซาริถามพลางวางแก้วชาลงบนโต๊ะ

    “อ่ะ! เปล่าๆๆ ไม่มีอะไรหรอก^^

    “คิดอะไรอยู่ บอกฉันมานะ”

    สมแล้วที่ดูออก เพื่อนกันมาตั้งแต่ม.ต้นนี่นา -W-;;;;

    ฉันกับซาซาริเจอกันตอนเรียนม.1คะ ตอนนั่นฉันย้ายมาเรียนที่ญี่ปุ่นใหม่ๆเลยไม่มีเพื่อนแล้วเจอกับซาซาริเลยสนิทกัน

    “แค่คิดว่าทำไมพี่ฉันเพิ่งได้โผล่มาที่ญี่ปุ่นนะ- -

    “รุ่นพี่สึยะกับรุ่นพี่อากิระน่ะหรอ”

    “อ..อืม- -

    “ก็ดีแล้วนี่นา พ่อเธอจะได้เลิกเป็นห่วงเธอซะที- -

    “นั่นสินะ- -”

    ที่ซาซาริหมายถึงคือ...พ่อฉันของส่งคนของแฟมิลี่มาแอบดูฉันเป็นระยะๆคะ- - จนบางครั้งนึกว่าขโมยมันตามมาด้วยซ้ำ(และก็เผลอทำร้ายไปโดยไม่ได้ตั้งใจด้วย- -;;;) แต่ถ้าให้พี่สึยะมาอยู่ด้วยก็คงจะดีขึ้นละมั้ง - -

    แต่ว่า...- -

    “ยัยเพื่อนรักของเราอีกสองคนทำไมมาช้าจังนะ เลยเวลานัดตั้ง 30 นาทีแล้วนะ= =”

    ฉันพูดพลางดูนาฬิกาข้อมือ

    “แต่ก็นะ...สองคนนั่นอยู่ไกลนี่ จะมาที่นี่ก็ไม่ใช่ง่ายๆนะ- -;;;

    “มันแน่อยู่แล้ว...ดันไปสอบติดโรงเรียนเกือบจะพ้นเขตเมืองนี่ มันก็ต้องไกลอยู่แล้ว- -”

    ซาซาริพูดพลางดื่มชาอีกรอบ

    “แต่ว่าฉันกะเวลาไว้แล้วนะ ไม่น่าจะมาช้า....”

    “ข..ขอโทษที่มาสายนะ><!!!!

    เด็กสาวใส่ชุดนักเรียนสะดุดตาเพราะไม่ใช่แถวๆนี้แน่นอน วิ่งหน้าตื่นมายังโต๊ะที่พวกฉันนั่งอยู่

     นั่นไงคะ อายุยืนกันจริงๆเพื่อนฉัน- -

    “นาโอมิ อิสึกิ ทำไมมาช้าจังละ”

    นาโอมิและอิสึกิเข้ามานั่งหอบกับอยู่ตรงเก้าอี้ตรงข้ามฉันกับซาซาริ เกิดอะไรขึ้นอีกละ- -????

    “ก็ยัยนี่น่ะสิ- -!!” นาโอมิพูดพลางชี้ไปที่อิสึกิ “ดันทำกระเป๋าตังค์หาย เหนื่อยฉันต้องช่วยหาจนเพิ่งมาเนี่ยแหละ- -!!

    “ก็ฉันจำไม่ได้นี่นาว่าไปทำหล่นไว้ตรงไหนน่ะToT~

    นั่นไง นิสัยของอิสึกิ- -

    “ตื่นสายอีกแล้วละสิ- -

    ซาซาริพูดอย่างรู้ทัน

    “ใครว่าละ- -…ฉันแวะไปบ้านเด็กกำพร้าต่างหาก~

    “รู้สึกเดี๋ยวนี้จะไปบ่อยจังนะ”

    ฉันพูด

    “เดี๋ยวนี้เด็กที่ถูกทิ้งเยอะขึ้นน่ะ เลยต้องคอยไปช่วยไม่งั้นวุ่นแน่นอน”

    พ่อแม่สมัยนี้ใจร้ายกันจริงๆเลยนะ- -

    “อืม...ไว้ฉันไปช่วยนะ ฉันเข้าใจความรู้สึกของเด็กพวกนั่นน่ะ”

    ซาซาริพูด นาโอะเลยตบไหล่เธอเบาๆ

    จริงสิ...ซาซาริเป็นเคยถูกทิ้งนี่นา...

    สถานการณ์เริ่มตรึงเครียด- -

    “เอ้า!!! พอๆอย่าเศร้ากันสิ ฉันอุตส่าห์นัดมาจากกันน่ะหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาอาทิตย์หนึ่งนะ-0-;;;;;

    ฉันพูดพลางมองหน้าทั้ง 3 คน

    “นั่นสินะ^^;;

    นาโอะพูดอีกคน

    “งั้นวันนี้ไปเที่ยวให้เต็มคราบกันเถอะ><~!!

    อิสึกิเสริม

    “งั้นวันนี้...ยูริเลี้ยง”

    ซาซาริพูดจบ เพื่อนสาวของฉันก็รีบออกจากร้านทันที แล้วไปยืนโบกมือหน้าร้านประมาณว่า...

    รีบๆจ่ายตังค์แล้วไปกันเถอะ^O^~~’

    เฮ้อ...วันนี้หมดตัวแน่- -;;;;;;
    ....................................................................................................................................................

    บทนี้ให้ยูริพากย์ เพราะไรท์ขี้เกียจให้พากย์หลายๆตัวแล้ว บทหน้าก็เช่นกัน~
    หุๆๆๆๆ-w-

    (ไรท์ใจร้ายTTT TTT!!!!! : สาวๆ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×