-@-คุณชายตัวร้ายกับยัยแม่บ้านจอมป่วน-@-

ลำดับตอนที่ #2 : คฤหาสน์อัครเสนันท์ ( บ้านทรายทอง เอ๊ะ ยังไง )

ฉันเดินกลับมาบ้านด้วยความห่อเหี่ยวเหมือนไร้วิญญาณ โอ๊ยยยยยยย จะบ้าตาย นี่ฉันต้องลาออกจากที่นั่นจริงๆเหรอเนี่ย T_T ให้ตายเหอะเพราะไอ้หัวไม้กวาดนั่นคนเดียวเลยทำให้ความฝันของฉันพังทลาย

“ กลับมาแล้วค่ะ “ ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้าน (0[]0 )!!! ไอ้หัวไม้กวาดนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเก่าในบ้านฉัน  มันมาได้ไงเนี่ยรึว่าจะตามมาฆ่าฉัน ไม่น๊นนนนนนนนนนนนา ชีวิตของฉันยังอีกยาวไกล TT^TT 

“ นาย....นายมาที่บ้านฉันได้ไง ออกไปเลยนะ “ ฉันชี้หน้าหมอนั่นด้วยความโมโห ไหนๆจะโดนฆ่าแล้วก็ขอได้ด่าก่อนเหอะวะ ^v^

“ เสียมารยาท รัน “ แม่เดินเข้ามาตีมือฉัน ให้ตายเหอะคนที่บ้านฉันเป็นไรไปหมดเนี่ย

“ คุณชานนท์ อุตสาห์ มาช่วยเราไว้นะ “

“ช่วย!! O_O ช่วยเนี่ยนะคะ “ คนอย่างตานี่อ่ะนะจะมาช่วยฉัน ต่อให้เอารถสิบล้อมาฉุดฉันก็ไม่เชื่อ

“ ใช่ฉันเนี่ยแหละช่วยครอบครัวของเธอไว้ “ ตานั่นลุกเดินมาหยุดยืนตรงหน้าฉัน แหวะ ไอ้ขี้เก๊ก

>x< 

“ ต่อไปนี้เรื่องภาระหนี้สิน ของบ้านเธอ รวมถึงค่าใช้จ่าย และก็ค่าเล่าเรียน  ฉันจะดูแลรับผิดชอบให้ “ ตานั่นยิ้มให้ฉันอย่างผู้ชนะ อย่ายิ้มอย่างนี้ได้มั๊ย เห็นแล้วจะละลาย (>////<)

“ ไม่จำเป็นครอบครัวฉัน ฉันดูแลเองได้ “ ฉันกระแทกเสียงตอบ ไม่ได้ขอร้องซะหน่อย เรื่องอะไรจะต้องมาช่วย

“ ตามใจนะ ถ้าเธอไม่อยากให้น้องได้เรียนหนังสือ พ่อแม่ อยู่อย่างสุขสบาย ไม่มีหนี้สิน แล้วก็ได้อยู่บ้านกว้างๆ ดีๆ มีพร้อมทุกอย่าง ก็ตามใจเธอ “ ฉันเงียบไปซักพักฉันรู้ว่าน้องของฉัน 3 คนอยากเรียนหนังสือ แต่ค่าใช้จ่ายไม่พอ แถมหนี้สินของพ่อกับแม่อีกไม่รู้ตั้งกี่ล้าน ชาตินี้ก็ใช้ไม่หมด ฉันนิ่งเงียบอยู่นาน

“ งั้นฉันกลับแล้ว นะ คนรึอุตสาห์ จะช่วยให้ทุกคนอยู่ดีกินดีไม่มีภาระ แต่กลับมาเป็นคนเห็นแก่ตัวเอาแต่อคติของตัวเอง ฉันไปล่ะ “ ดูๆดูมันพูด (+_+)  ยิ่งทำให้ฉันเสียใจหนักเข้าไปอีกนะตาเนี่ย

“ เดี๋ยว...... รอก่อน “ ตานั่นหยุดชะงัก ก่อนจะเอียงคอหันมองฉัน แล้วเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

“ ตกลง ฉันให้นายช่วยก็ได้ “  แล้วไอ้หัวไม้กวาดก็ยิ้มออกมา แต่ในสายตาฉัน มันเป็นรอยยิ้มของซาตานชัดๆ  นี่ฉันตกหลุมพรางตานี่เหรอเนี่ย TTOTT  ทำไมถึงโง่อย่างนี้นะ

“ ดีมากเด็กดี แต่มีเงื่อนไขนะ “

“ ห๊ะ.... หา  O_O เงื่อนไข เงื่อนไขอะไรของนาย “

“เธอจะต้องมาทำงานเป็นเมดอยู่ที่บ้านฉัน “ อยู่บ้านนาย ฉันได้ตายแหงๆ 
 

“ มะ เมดเนี่ยนะ... “ หมอนั่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ หนอยฉันอยากจะเอากำปั้นไปแปะไว้ที่หน้าตานี่จริงๆ

“ อะไรนายไม่ได้บอกฉันก่อนนี่ว่ามีเงื่อนไข”

“ แต่เธอตอบตกลงไปแล้ว ไม่รู้ล่ะ เตรียมเก็บข้าวของได้เลย ฉันจะรออยู่ข้างล่าง” ตานั่นเดินหัวเราะออกจากบ้านฉันไปอย่างผู้ชนะ โฮๆๆๆๆๆๆ ชีวิตฉันจะต้องเจออะไรอีกเนี่ย

“ พี่จ๋จจจจจจจจา “ เสียงน้องๆของฉันวิ่งเข้ามาหา พร้อมกับพ่อและแม่ “ ขอบคุณนะคะ ที่ทำเพื่อพวกเรา” ฉันยิ้มตอบแล้วลูบหัวน้องเบาๆ

“ ทำไมได้แฟนรวยเป็นลูกคนใหญ่คนโตไม่บอกพ่อกับแม่ล่ะรัน”  พ่อกับแม่เดินเข้ามาหาฉัน ห๊ะ นี่ฉันฟังผิดไปรึปล่าวเนี่ย แฟนเนี่ยนะ O_O

“ อะไรคะแม่ ไอ้ ...เออ ชานนท์ บอกว่าหนูกับเขาเป็นแฟนกันเหรอคะ”  ฉันถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง  สงสัยขี้หูฉันคงเยอะไปฟังไม่ถนัด

“ใช่จ๊ะ เค้าบอกว่าเรากับเค้าคบกันมานานแล้ว เค้าเลยอยากมาช่วยทางบ้านแล้วก็พาหนูไปพักอยู่กับเค้าน่ะ”  หนอยยยยยย ไอ้หัวไม้กวาดไอ้ตัวแสบ >*<

 “อ่ะนี่จ๊ะกระเป๋าเสื้อผ้าแม่เก็บให้เรียบร้อยแล้วนะ” ฉันรับกระเป๋ามา แม่นะแม่  ไม่รักลูกสาวคนนี้เลยรึไง จับโยนเข้าปากเสือเฉยเลยอ่ะแม่

“ ช้าจริงๆเลย “ ไอ้หัวไม้กวาดบ่นเมื่อเห็นฉันเดินหิ้วกระเป๋าลงมา “ กระเป๋ามีแค่นี้เหรอ” ฉันพยักหน้า ก่อนจะหันไปล่ำลากับครอบครัวอันเป็นที่รัก นี่ฉันต้องจากครอบครัวไปจริงๆเหรอเนี่ย

 “เอ้าล่ำลากันพอแล้วล่ะ ขึ้นรถเถอะ “ ไอ้หัวไม้กวาดบอกฉันพลางดึงมือแล้วดันไปขึ้นรถลีมูซีนคันหรู ก่อนจะหันไปไหว้พ่อและแม่ของฉัน  ตานี่ก็มีมารยาทกับเค้าเหมือนกันนี่ แต่ไม่ใช่กับฉันนี่สิมันน่าโมโห >*<

“ ทำไมนายบอกพ่อกับแม่ว่าฉันเป็นแฟนนายไม่ทราบ”   

“ ทำไมล่ะ ไม่ดีรึไง “ ไอ้หัวไม้กวาดหันมามองหน้าฉันงงๆ โอ๊ยยยยยย อย่าเอาหน้าตามาหลอกล่อฉันนะ >_<

“ ไม่ดี....เพราะฉันกับนายไม่ได้เป็นอะไรกัน”

“ อ้อ เหรออออออ ^ ^++ “ ฮึ่ม!!!! มันน่าต่อยปากเสียๆนี่จริงๆเลย อ๊ะ ไม่ได้ๆ เพื่อน้องๆ เพื่อพ่อแม่ ท่องไว้ไอ้รัน

“ มีแต่ผู้หญิงอยากได้ฉันเป็นแฟนทั้งนั้นเลยนะ แล้วเธอล่ะไม่อยากเหรอ”

“ไม่”  แหวะไอ้คนหลงตัวเอง >*<

“ เพราะ ? “

“ก็เพราะนิสัยแย่ๆของนายนั่นแหละ “ ฉันกระแทกเสียงตอบ

“ อะไรกันนิสัยของฉันออกจะดี”

“ O_O!!! ดูยังไงนิสัยดี คนที่บอกนายคงจะตาถั่ว ไม่ก็โดนล้างสมอง”

“ เรื่องที่ฉันว่าเธอไปน่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ T_T ก็ฉันนึกว่าเธอจะเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆนี่หน่า” ตานั่นทำหน้าเศร้า โอ๊ยยยยย เหมือนลูกหมาที่จะโดนทิ้งเลย >_<

“ เอาเถอะ ฉันไม่โกรธนายแล้วล่ะ”

“จริงนะ “ ตานั่นเงยหน้าขึ้นมาถามฉัน พร้อมกับส่งยิ้มมาให้ราวกับเทพบุตร อ๊ากกกกกก ทิชชู่อยู่หนายยยยยยย > < ฉันพยักหน้ากลับ แล้วตานั่นก็ยื่นมือออกมาข้างหน้า

“อะไร ?”

“ก็จับมือเป็นพันธมิตรกันไง”

 ฉันมองมือนั้นอย่างระแวง มันจะมาไม้ไหนอีกเนี่ย =_=

“ อะไรกัน มองแบบนั้น ไม่ไว้ใจฉันเหรอ…. “ ใช่ฉันโค-ตรไม่ไว้ใจแกเลยแหล่ะ ไอ้หัวไม้กวาด

“ ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ สัญญา ^_^w ”

ฉันมองมือนั้นอย่างช่างใจก่อนจะตัดสินใจยื่นมือออกไป ยังไงๆมันก็ดีกว่ามานั่งทะเลาะกันล่ะนะ  ทันทีที่มือของฉันยื่นไปจับ ตานั่นก็ดึงตัวฉันไปข้างหน้าอย่างไม่ทันตั้งตัว แล้วแก้มของฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่นุ่มๆอุ่นๆ

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด” ไอ้หัวไม้กวาดมันขโมยหอมแก้มฉันค่ะ โอ๊ยยยยยยยยย แล้วผื่นจะขึ้นมั๊ยเนี่ย TT^TT แก้มฉันยิ่งบางๆนุ่มๆอยู่ด้วย

“ เธอจะร้องทำไม”

“ก็นายหอมแก้มฉัน >*< ”

“ไม่ดีใจรึไง ^O^ ”

“ไม่ ไม่ดีใจเลยสักนิด คนอย่างฉันไม่มีวันตื่นเต้นกับจูบนายหรอก”

“แล้วฉันจะคอยดู “ ไอ้หัวไม้กวาดยักคิ้วให้ฉันอย่างกวนๆ หนอยยยยยยยยยย ไอ้นี่ไว้ใจไม่เคยได้เลยสงสัยฉันจะต้องไปฝึกวิชาป้องกันตัวไว้บ้างแล้วTT^TT  แล้วฉันกับไอ้หัวไม้กวาดก็ทะเลาะกันไปตลอดทางด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง -_-!! ให้มันได้อย่างนี้สิ 

      ในที่สุดรถก็เคลื่อนตัวเข้ามาจอดภายในคฤหาสน์อัครเสนันท์ โอ้โห O_O บ้านหรือสนามกอล์ฟเนี่ย โคตรกว้างเลย แถมตัวบ้านยังใหญ่อีกต่างหาก หมอนี่ มันรวยจริงๆ ไอ้หัวไม้กวาดเดินนำฉันเข้ามาภายในตัวบ้าน OoO โอ้โห ข้างในบ้านตกแต่งซะสวยเช้ง แต่งสไตล์โรมันด้วยนะ ยังกับเทพนิยายกรีกแน่ะ

“ เฮ้ ยัยคิงคอง “

“เมื่อกี๊นายเรียกฉันว่าอะไรนะ”

“ยัยคิงคอง  ทำไม (-_-?) “

“ ฉันชื่อรัน ไม่ใช่คิงคองจำไว้ด้วยไอ้หัวไม้กวาด”

“เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ (O_+) ”

“ไอ้หัวไม้กวาด มีไรป่ะ ^O^”

“หนอยยยย ยัยคิงคอง” =0=

“ไอ้หัวไม้กวาด” -0-

“คิงคอง” =0=

“หัวไม้กวาด” >0<  

“เฮ้ๆเสียงดังอะไรกันน่ะ”   ฉันกับไอ้หัวไม้กวาดหันไปทางต้นเสียงเห็นโย แล้วเค ยืนมองอยู่หน้าห้องรับแขก

“อ้าวนั่นลิรันดานี่  มาที่นี่ได้ยังไงน่ะ” ไอ้หน้าสวยพูดขึ้น ท่าทาง 2 คนนี่จะ ไม่รู้ว่าฉันจะมาทำงานที่นี่ในฐานะ คนรับใช้ TT^TT

“ ฉันเอายายนี่มาเป็นเมดที่บ้านเราน่ะ”

“ อ๋อ เมด “ สองคนนั้นพยักหน้าอย่างเข้าใจ

“อะไรนะเมดเหรอ 0_0!!! ”

“ ใช่ทำไมอ่ะ(-_-?) ” 

“ แล้วนายไปเอาเค้ามาทำงานเนี่ย พ่อแม่เค้าไม่ว่ารึไง”  โยพูด ฮิๆๆ ไอ้หน้าสวยเนี่ยน่ารักจริงๆเลย เข้าข้างฉันด้วย ^O^

“(-_- )( -_-)”

“ แล้วเค้าเต็มใจมารึปล่าว” 555555+ อีตาเคช่วยพูดให้ฉันอีกคนด้วย ดีจริงๆเลยนะเนี่ยตา 2 คนเนี้ย

“ถามยัยนั่นเองสิ - -!! ”

“ เธอเต็มใจมารึปล่าว” ตาหน้าสวยหันมาถามฉัน ฮี่ๆๆๆๆๆ เข้าทางฉันเลย แกเสร็จแน่ ไอ้หัวไม้กวาด ^ ^++

“ ไม่เต็มใจมาเลยซักนิด”

“ เห็นมั๊ย เค้าไม่เต็มใจแล้วพามาทำไม มันเข้าข่าย ลักพาตัวนะเนี่ย”555+ ว่าไปๆ ฉันจะได้หลุดพ้นจากนรกของไอ้หัวไม้กวาดนั่นสักที

“ฉันไม่สนเพราะ  ยัยคิงคอง ต้องมาชดใช้หนี้กับฉันจนกว่าหนี้จะหมด”

“ใช้หนี้!!!! “ อีตา 2 คนนั้นตะโกนซะดังลั่นห้อง มันจะตกใจอะไรกันนักหนาวะ = _ =

“ใช่ ใช้หนี้ แค่นี้ก็หมดปัญหาใช่ป่ะ “ แล้วไอ้หัวไม้กวาดก็เดินมาหยุดตรงหน้าฉัน ตัวโคตรสูงเลยฉันเมื่อยคอนะยะ ไอ้เป-รต ฉันต้องเงยหน้ามองมันถึงจะสบตากับมันได้ โอยยยยยยยย จะเป็นลม คนอะไรล้อหล่อ > * < 

“ เดี๋ยวเธอเดินตามไอซ์ไปนะ  เค้าจะพาไปที่ห้องพัก...... ส่วนนาย 2 คนเดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังที่หลังแล้วกัน.....อ้อ!!  เธอจัดของเสร็จแล้วตามฉันมาที่ห้องนะ  มีงานจะให้ทำน่ะ” ไอ้หัวไม้กวาดยักคิ้วให้ฉันก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อม กับ ไอ้หน้าหล่อ 2 คน  หนอยยยยยยย  สั่งได้สั่งเอาเลยนะยะ สักวันเหอะฉันจะต้องเอากำปั้นไปฝากไว้ที่หน้านายอีกทีแน่ >*<