-@-คุณชายตัวร้ายกับยัยแม่บ้านจอมป่วน-@-

ลำดับตอนที่ #1 : 1. วันมหาวิปโยค T_T

 
“ รัน …. รัน “ ฉันหันไปตามเสียงเรียก  นึกว่าใคร-_-^^  ยัยเมย์เพื่อนซี้ฉันนี่เอง

 “ อะไร เมย์ เรียกซะดังเลย - - “ ฉันถามอย่างรำคาญ ยัยเพื่อนคนนี้นี่ ขี้โวยวายอันดับหนึ่ง

“ คือเค้า ติด ประกาศผลสอบแล้วนะ”  0_0ฉันตาลุกวาวทันที ติดประกาศผลสอบ!!!!  งั้นปีนี้ฉันก็ต้องได้ท๊อปอยู่แล้ว >_<  อ๊ะๆ ฉันไม่ได้ขี้คุยนะ ก็โรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่ตอนนี้ คือโรงเรียน เซนต์ ฟรังก์ซัวร์ เป็นโรงเรียนระดับแนวหน้าของประเทศ มีแต่คุณหนูไฮโซ เรียน ยกเว้นฉัน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็ที่บ้านของฉันน่ะ จน (มาก)T_T   พระเจ้าช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย ให้คนเกิดมาไม่เท่าเทียมกัน แต่ช่างเถอะ อย่างไงซะตราบใดที่ฉันยังได้ท๊อปอยู่ ฉันก็สามารถเข้าเรียนที่นี่ได้ฟรีๆเลย ^0^  ฮะๆๆๆๆๆๆ โฮะๆๆๆ 

“ 0_0 “ เฮ้ย!!  เป็นไปได้ไงฟร่ะ ฉันไม่ได้ท๊อป แล้วค่าเล่าเรียนของฉันล่ะจะเอาที่ไหนมาจ่าย T_T ชีวิตการเรียนของฉันจะต้องจบลงเท่านี้เหรอเนี่ย!! ฉันหันไปมองบอร์ดอีกครั้ง

1.  นาย         ชานนท์   อัครเสนันท์         2 – A         997

2. นางสาว   ลิรันดา    เทพอักษร     2 - C         990  

  ยิ่งมองยิ่งช้ำใจ T_T ชานนท์ อัครเสนันท์ มันเป็นใครฟะ บังอาจ >_<  มาแย่งท๊อปไปจากฉัน อย่าให้รู้นะแม่จับเจี๋ยนแน่ --++

“ชานนท์ อัครเสนันท์ ได้ที่ 1 หรอเนี่ย “ ไอ้เมย์เพื่อนฉันร้องขึ้น หลังจากที่เงียบไปนาน ฉันรีบหันกลับไปมองหน้ามัน

“ อะไร  เมย์ เธอรู้จักตานี่ด้วยเหรอ “ ไวปานวอก ฉันคว้าตัวเมย์มาทันที ก่อนจะมองด้วยสีหน้าตึงเครียด (ส่วนยายเมย์น่ะเหรอ ไม่ต้องพูดถึงหัวหดไปแล้ว นี่ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเชียว -_-!! )

“ชานนท์ อัครเสนันท์ เป็นใคร บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ เมย์ “ ฉันเค้นเอาคำตอบ ส่วนเมย์ได้แต่ชี้มือไปข้างหลัง

“ อะไรๆ เธอกำลังพูดถึงฉันอยู่รึปล่าว “ เสียงนุ่มทุ้ม ดังขึ้นจากทางด้านหลังของฉัน โอ้ 000 !!! พระเจ้าจอร์ชมันยอดมาก คนอะไรฟร่ะ หล่อได้ขนาดนี้ พี่ติ๊กชิดซ้าย แจจุงชิดขวาเลยนะเนี่ย

ยิ่งsuper junior ไม่ต้องพูดถึง  >o< อ๊างงงง   ดวงตาคมสีน้ำตาลเข้ม ผมสีน้ำตาลที่ดูอ่อนนุ่มน่าสัมผัส รูปร่างสมส่วน ปากสวยได้รูป จมูกโด่ง แถมทรงผมยังเท่ได้ใจ อ๊ากกกกก เลือดกำเดาจะไหล >//////< 

“ เฮ้  เฟม  นึกว่าหายไปไหน มาอยู่นี่เอง “ ฉันเบนสายตาไปมองผู้มาเยือนคนใหม่ โอ้โห!! 0_0 คนอะไร หน้าตาโค-ตรน่ารักเลย  แล้วฉันก็หันไปเห็นอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ โอ้!!ว๊าววว  นี่ก็หล่อO_O นี่มันวันรวมพลคนหน้าตาดีรึไงเนี่ย โอ๊ยยยย หื่นค่ะหื่น >/////<

“ ว่าไงเธอเรียกฉันเหรอ “ เค้าถามฉันอีกครั้ง  ฉันไปเรียกตอนไหนวะ - - 

“ฉันนี่แหละ ชานนท์ อัครเสนันท์ “  หะ  หา!!!!!!! ตกใจค่ะ ตกใจมากกกก  พ่อหน้าหล่อของฉันกลายเป็นไอ้คนที่ฉันอยากฆ่าเหรอเนี่ย รับไม่ได้ โอ๊ยยยยยยยย อยากจะบ้าตาย T_T อ๊ากกกกกกกกไอ้หัวไม้กวาด

“โย ยัยนี่เป็นใคร” ไอ้หัวไม้กวาด (ชานนท์) หันไปถามหนุ่มหน้าสวยที่ยืนอยู่ข้างๆ ตานั่นมองหน้าฉันอย่างพิจารณา ตั้งแต่หัวจรดเท้า ( จะมองให้ได้เหรียญทองรึไงฟะ)

“ อ๋อ ลิรันดา เทพอักษร  อดีตท๊อปของโรงเรียน” ไอ้หน้าสวยตอบ  ฉันรู้แล้วว่าอดีตท๊อปอย่าตอกย้ำกันสิวะ T_T

“ เด็กที่ได้ท๊อปมาตลอด เพื่อที่จะได้งดค่าเล่าเรียนล่ะสินะ” อีตาหน้าหล่ออีกคนพูดขึ้นมา หนอยยยยยยถ้าไม่เห็นว่าหล่อหน่อยน้า  ไอ้หัวไม้กวาดหันกลับมามองฉันอีกครั้ง อ๊ากกกก หล่อมากมาย>_< เอ้ยย ไม่ได้ๆ มันเป็นคนแย่งท๊อปไปจากฉันนะ อย่าไปหลงมันเด็ดขาด

“ เธอมาเข้าที่นี่ เพื่อหวังจะจับผู้ชายรวยๆ ใช่มั๊ย “  ไอ้หัวไม้กวาด มันจะมาดูถูกกันเกินไปแล้วนะเฟ้ย  “ สงสัยจะได้คำสั่งสอนจากพ่อแม่ต่ำๆ ที่ไม่มีสมองล่ะสินะ “ หนอยยยยยย ไอ้นี่ ฉันเงื้อกำปั้นขึ้นสูงแล้ว

ผัวะ!!!

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  ท่านเฟม” ไม่ต้องสงสัยนี่คือเสียงของบรรดากระทิง กระซู่ ทั้งหลายที่คลั่งไคล้ไอ้หัวไม้กวาดหันมามองฉันด้วยความอาฆาต

ไอ้หัวไม้กวาดล้มลงไปนั่งกับพื้น ท่ามกลางสายตาหลายๆคู่ ที่จ้องมองมาทางนี้ด้วยความทึ่ง อึ้ง เสียว  เฮอะ!! ไงล่ะไอ้คุณชาย

“ นายด่าฉันได้นะ  แต่นายไม่มีสิทธิ์มาว่าพ่อแม่และครอบครัวของฉัน “  ฉันก้มมองตานั่นด้วยความสมเพช

“ เธอ “ ไอ้หัวไม้กวาด มองฉันอย่างอึ้งๆ สงสัยจะไม่เคยโดนแบบนี้ 55555+ สะใจโว้ยยยย ^O^

“ ฮึ!! ตอนแรกฉันก็ว่านายดีนะ  แต่ตอนนี้ นายมันก็ได้แค่หล่อแต่เลว” ฉันพูดจบก็สะบัดหน้าใส่หมอนั่นทันที ส่วนยัยเมย์ที่ได้แต่ยืนอึ้ง ก็วิ่งตามหลังฉันมา  

“ นี่ๆรันๆ“ ยัยเมย์วิ่งมาคว้าข้อมือฉันไว้ก่อนจะหอบน้อยๆ “ เธอรู้รึปล่าว ว่าท่านเฟมน่ะเป็นใคร”

“ก็เป็นผู้ชายที่ดีแค่หน้าตาแต่นิสัยเลวไงล่ะ “ ฉันตอบก่อนจะหัวเราะออกมา 555555+ ได้ต่อยแถมได้ด่าอีกต่างหาก สะใจว้อยยย ^O^

“ =_= “

“ อ้าว ทำไมล่ะเมย์รึไม่จริง “

“ ( -_-) (-_- ) ( -_-) (-_- ) “ 

“อ้าว แล้วไอ้หัวไม้กวาดมันเป็นใคร”

“ เค้าน่ะ เป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของธุรกิจที่มีสาขาอยู่ทั่วโลกในเครืออัครเสนันท์เลยนะ  ไหนจะสถานีโทรทัศน์ โรงแรม 5 ดาว แล้วยังไม่รวมถึง ภัตตาคารดังๆมากมายที่ดาราฮอลลีวูดไปกินนะ ”  O_Oอึ้ง ค่ะ อึ้ง ใบ้รับประทาน นี่ฉันไปมีเรื่องกับคนใหญ่คนโตรึเนี่ย จะถูกฆ่าตายแบบไหนกันฟะ TT_TT

“ ทางที่ดีฉันว่า รันควรไปขอโทษเค้านะ ก่อนที่จะเกิดเรื่องน่ะ “ เป็นความคิดที่ดีมาก เมย์ แต่เชอะ เรื่องอะไรฉันจะต้องไปขอโทษตานั่นด้วย ในเมื่อฉันไม่ผิด

“ ไม่ เมย์ ฉันไม่ผิด เพราะฉะนั้นฉันไม่ขอโทษ” 
 

“ แล้วถ้าเกิดเธอโดนตามไล่ฆ่าล่ะรัน “ นั่นยัยเมย์ เป็นเพื่อนที่ดีมาก ไม่มีให้กำลังใจกันเลยนะอย่าพูดแบบนี้สิวะ คนยิ่งกลัวๆอยู่ T_T แล้วฉันก็ต้องเดินคอตกกลับห้อง

[ MODE  ชานนท์ (ไอ้หัวไม้กวาด :P) ]

“ เฮ้  เฟม ดูท่าจะเก่งเกินไปแล้วนะ ได้ท๊อปซะด้วย” เสียงเจ้า เค ดังขึ้นข้างๆผม เมื่อเห็นป้ายประกาศผลสอบ ผมมองมันอย่างเฉยๆ ได้ท๊อปมันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วสำหรับผม แล้วผมก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังทำหน้าเหมือนโลกจะถล่มยังไงยังงั้น ดูไปดูมาก็น่ารักดี ^ ^ เสียอย่างเดียวห้าวไปหน่อย

“อะไรๆ เฟม เดี๋ยวนี้หัดสนใจผู้หญิงแล้วเหรอ “ ผมหันไปมองหน้าเจ้าเค ก่อนจะส่ายหัว เฮอะ!!!! อย่างผมน่ะเหรอจะสนใจผู้หญิงมีแต่ผู้หญิงจะวิ่งเข้าหาผมเองซะมากกว่า เหตุผลคงเป็นเพราะ หน้าตา และเงินทอง มากกว่าที่จะมาสนใจตัวผมจริงๆ  ในตอนที่ผมจะเดินกลับห้องก็ได้ยินเสียงเธอคนนั้น กำลังพูดกับเพื่อนเรื่องผม

“ ชานนท์  อัครเสนันท์ เป็นใคร บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ เมย์ “ ผมหันไปมอง สงสัยยัยนี่ก็คงจะไม่ต่างกับผู้หญิงที่ผ่านๆมา

 “ อะไรๆ เธอกำลังพูดถึงฉันอยู่รึปล่าว “ ผมถามออกไปทั้งๆที่รู้ดีว่ายัยนี่กำลังพูดชื่อผม  ไหนลองดูสิว่าจะเหมือนกับคนอื่นๆรึปล่าว เธอหันกลับมามองหน้าผม อย่างอึ้งๆ แถมหน้าแดงอีกต่างหาก ฮึ!! ก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ

“ เฮ้ เฟม นึกว่าหายไปไหน มาอยู่นี่เอง “ เสียงเจ้าโยวิ่งมาหาผม แต่ผมไม่สนใจจะตอบมันหรอกนะตอนนี้ผมต้องการทดสอบผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้ามากกว่า

 “ ว่าไงเธอเรียกฉันเหรอ “ ผมถามอีกครั้ง แต่ดูเหมือนเธอจะทำหน้างงเหมือนไม่เข้าใจ ผู้หญิงบื้อ

จริงๆ -*-

“ ฉันนี่แหละ ชานนท์ อัครเสนันท์  “ นั่นไงจริงๆด้วยตาลุกวาวทันทีเลยผู้หญิงก็เหมือนกันหมด

“โย  ยัยนี่เป็นใคร” ผมหันไปถามโย ที่ยืนทำหน้าสวย จนบางครั้งผมก็อดที่จะคิดไม่ได้ โอ๊ยยยยยย ตกลงมันจะเป็นชายหรือหญิงกันแน่ฟะเนี่ย T_T

“ อ๋อ ลิรันดา เทพอักษร  อดีตท๊อปของโรงเรียน” โอ้โห เรียนเก่งซะด้วยนะเนี่ย

“ เด็กที่ได้ท๊อปมาตลอด เพื่อที่จะได้งดค่าเล่าเรียนล่ะสินะ” ส่วนเนี่ยเสียงเจ้าเคมัน 

“ เธอมาเข้าที่นี่ เพื่อหวังจะจับผู้ชายรวยๆ ใช่มั๊ย “  ผมพูดตรงๆ ใช่สิคนอย่างชานนท์  อัครเสนันท์ ไม่เคยกลัวใครอยู่แล้ว  “ สงสัยจะได้คำสั่งสอนจากพ่อแม่ต่ำๆ ที่ไม่มีสมองล่ะสินะ “ ผมพูดอย่างดูถูก แล้วผมก็รู้ว่าคิดผิดที่พูดไปแบบนั้น เพราะยัยนั่นต่อยหน้าผมเข้าไปเต็มๆ

ผัวะ!!!

ยายนี่มือหนักชะมัดต่อยซะผมลงไปนั่งกับพื้นเลย

“ นายด่าฉันได้นะ  แต่นายไม่มีสิทธิ์มาว่าพ่อแม่และครอบครัวของฉัน “  เธอมองผมด้วยสายตาแบบที่ไม่มีใครเคยมองมาก่อน

“เธอ” โอ๊ยยยยยยย ขนาดพ่อแม่ฉันยังไม่เคยตบเลยนะ ยายนี่แน่มาจากไหนฟะ

“ ฮึ!! ตอนแรกฉันก็ว่านายดีนะ  แต่ตอนนี้ นายมันก็ได้แค่หล่อแต่เลว”  O_O อึ้งสิครับ  ไม่เคยมีผู้หญิงที่ไหนพูดแบบนี้กับผมมาก่อนเธอมองผมสักพักก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีไป   ผมลุกขึ้นมองตามหลังยัยคิงคอง ก่อนจะจับแก้มข้างที่โดนต่อย แล้วยิ้มออกมาอย่างเจ้าเลห์ ( ฉันนี่ท่าจะชั่วมาก T_T )

“ ลิรันดา แล้วเราจะได้เห็นดีกัน “ ผมพึมพำออกมาเบาๆ เมื่อคิดแผนการที่แล่นอยู่ในหัวได้แล้ว แต่ตอนนี้ขอไปทำแผลก่อนดีกว่า T^T ผู้หญิงอะไรหมัดหนักชะมัดเลย