เจ้าบ่าวอุปถัมภ์

ตอนที่ 10 : 3 เสน่หาหญ้าอ่อน (4)

สำหรับตอนนี้มีฉากผิดระเบียบเว็บ ฉบับเต็มไรท์ลงอยู่อีกเวบนึงเหมือนเดิมนะคะ ลองเสิร์ทหาดูน้าา

+++++++++++++++

“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหม เด็กดื้อ” เขมรัชต์มองใบหน้าน่ารักของหญิงสาวที่ไม่ได้ซีดเซียวเหมือนอย่างสองสามนาทีก่อน แม้หล่อนจะไม่ได้ตอบรับใดๆ แต่เขาก็รู้ว่าหล่อนไม่ได้อึดอัดทรมาณแล้ว

กระทิงหนุ่มที่เฝ้ารอคอยเวลานี้มานานจึงไม่รอช้าที่จะกลืนกินหญ้าอ่อนแสนหวาน 

--------------------- CUT ----------------------

“อา...” 

--------------------- CUT ----------------------

--------------------- CUT ----------------------

แม้กอหญ้าจะไม่ได้เต็มใจให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ แต่หล่อนก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าความวาบหวามที่ก่อตัวอยู่ในจุดที่เชื่อมต่อกันเป็นหนึ่งเดียวนั้นกำลังทำให้สมองหล่อนขาวโพลนจนคิดอะไรไม่ออกอีก หญิงสาวจิกดึงผ้าปูที่นอนจนยับย่น ร่างกายบิดเร่าไปกับความเกษมสันต์รัญจวนที่ไม่เคยพานพบ

“ปล่อยมันออกมาสิ กอหญ้า” 

--------------------- CUT ----------------------

ไม่อยากเชื่อเลยว่าแม่สาวหญ้าอ่อนคนนี้มีอะไรเหมาะสมกับเขาหลายอย่างราวกับเกิดมาเพื่อรับเขาโดยเฉพาะ ติดเสียก็แต่ว่าหล่อนยังไร้เดียงสาไปหน่อย เลยไม่รู้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร

--------------------- CUT ----------------------

“แบบนั้นแหละ กอหญ้า” กระทิงหนุ่มเสียงพร่า ชื่นชอบที่รู้ว่าหล่อนกำลังมีความสุขไปกับมัน และเมื่อหล่อนกรีดร้องออกมาด้วยความสุขสม เขาก็ไม่รอช้าที่จะปลดปล่อยความอึดอัดร้อนรุ่มที่สะสมอยู่ในกายมาตั้งแต่แรกที่เห็นหล่อนบนเวทีร้องเพลง “อา... นางฟ้าของฉัน”

กระทิงหนุ่มฟุบลงตรงเบื้องหน้าเด็กสาว ไม่เคยสบายตัวราวกับได้ขึ้นสวรรค์แบบนี้มาก่อน

บางทีคงเพราะหล่อนเป็นผู้หญิงคนแรกที่เป็นของเขาเพียงคนเดียว และทำให้เขาค้นพบว่าการได้แนบชิดสนิทเสน่หากับผู้หญิงที่เป็นของเขาคนเดียวนั้นวิเศษอย่าบอกใคร ผิดกับกอหญ้าที่กำลังรู้สึกว่าหล่อนไม่หลงเหลืออะไรอีกแล้ว หยาดน้ำใสๆ รินหล่นจากดวงตาคู่งาม

+++++++++++

กอหญ้า ไปซะแล้ว TT 

 เดี๋ยวมาต่ออีกค่ะ

ฝากผลงานด้วยนะคะ ♥

E-Book เจ้าบ่าวอุปถัมภ์