ชีวิตจริงในโลกออนไลน์ overheast

ลำดับตอนที่ #2 : ep1: ทวีปใหญ่

                                                          Ep1:   ทวีปใหญ่

เมืองบลูรารูท

ณ.ท่าเทียบเรือเมืองบลูรารูท ได้มีเรือลำหนึ่งลอยเข้ามาใกล้ฝั่งเรื่อยๆจนชาวบ้านแถวนั้นและผู้เล่นสังเกตุเห็นเรือก็บอกให้เพื่อนๆดูทันที เพราะเรือที่ว่านี้มีนเรือโจรสลัด

ผู้เล่นคนหนึ่ง:เห้ยดูเรือนั้นดิวะไม่อยากจะเชื่อเลยวะว่าจะมีพวกปันญาอ่อนออกเรือแบบโจรด้วยวะ ฮ่าๆๆ

บนเรือ:ลูกพี่ พวกเราจะจอดกันที่นี้จริงๆเหรอคับ

ลูกพี่:ก็คงต้องจอดแล้วละ พวกเราไม่มีที่ไปอีกแล้ว ที่นี้ไม่ใช่โลกของพวกเราแน่ๆ คงต้องลงไปถามพวกชาวบ้านพวกนั้นดู

 เมื่อเรือจอดเทียบท่า พวกของนาวินหรือลูกพี่ใหญ่ของเรือโจรสลัดกลุ่มนี้ก็กระโดดลงจากเรือทันที อยู่ๆก็มีคนๆหนึ่งเดินมาชนเข้ากับลูกน้องของนาวิน

ลูกน้องนาวิน:เห้ยแกนะ หาเรื่องกันหรอวะ ไม่เห็นหรือไงว่าคนยืนอยู่

เพื่อนของคนที่เดินชนลูกน้องของนาวินก็ตะหวาดใส่ลูกน้องของนาวินว่า

:อะไรวะ น้ำหน้าอย่างแกคิดจะมีเรื่องกับพวกเรางั้นเหรอ ไอ้ไม่เจียม พวกกระจอกอย่างพวกแกคงพึ่งจะมาทวีปใหญ่เป็นครั้งแรกจะระดับเท่าไหร่กัน คิดจะมาสู้กับพวกเราคลาส1ระดับ100

นาวิน:อะไรคือ ทวีปใหญ่ อะไรคือคลาส อะไรคือระดับ คำพวกนี้ ดังวนไปวนมาในหัวของนาวิน ที่นี้คงจะไม่ใช่โลกของพวกเราจริงๆซะแล้ว ต้องสืบเรื่องนี้ก่อน

ในขณะที่ลูกน้องของนาวินกำลังจะมีเรื่อง นาวินก็เข้ามาห้ามไว้ซะก่อน 

นาวิน:นี่แก ข้าเป็นหัวหน้าแก ฟังคำสั่งข้าก่อน จะมีเรื่องหรือไม่มีเรื่องขึ้นอยู่กับข้า

แล้วนาวินก็หันไปพูดขอโทษคนพวกนั้น

คนพวกนั่น:รู้ตัวก็ดีว่ากระจอก ข้าไม่อยากเปลืองแรง ไปดีกว่า..

เมื่อพวกมันไป นาวินก็สั่งไปพวกลูกน้องออกไปสืบเรื่องราวของ ระดับ คลาส ทวีปใหญ่ ว่ามันคืออะไร จนได้ที่สรุปมาว่า

ระดับนั้นมาจากการฆ่าสัตว์อสูรตามรอบๆเมืองและจากที่ทั่วไปทั้งทวีปใหญ่

ส่วนคลาสนั้น เมื่อเก็บระดับจนถึง100ก็จะสามารถเปลี่ยนเป็นคลาส1และคลาสต่อไปได้ที่npc

นาวิน:แล้วnpcคืออะไรกันวะ ลูกน้องก็พูดต่อ

Npc มันเป็นระบบของโลกแห่งนี้คับ พวกnpc จะทำหน้าที่ค่อยให้คำแนะนำบาง ขายของบาง ให้ภารกิจบาง อะไรประมาณนี้แหละ 

ส่วนทวีปโหญ่ เป็นพื้นที่สำหรับนักเดินทางทีมาจากเกาะเริ่มต้นของพวกผู้เล่นที่มาจากอีกเรื่องเหมือนพวกเรา

นาวิน:งั้นก็เป็นข่าวดีที่ไม่ได้มีแค่พวกเราที่หลุดเข้ามายังโลกแห่งนี้

ลูกน้องของนาวินก็พูดขึ้นแทรกทันทีว่า เสียใจด้วยลูกพี่ คนพวกนั้นมาโลกนี้ด้วยเครื่องเกมส์ นั้นก็แค่รางอาวาตารของพวกเขาแถมสามารถตายแล้วเกิดใหม่ได้

นาวิน:หา ว่าไงวะ ตายแล้วเกิดใหม่ ก็อมตะนะสิวะ ฮ่าๆ โลกนี้ชั่งวิเศษ 

นาวิน:สรุปโลกนี้คือเกม ที่ผู้คนจากโลกของเราเข้ามาเล่นกันว่างั้น

ลูกน้อง:คับ แต่ยังมีอีกเรื่องหนึ่งลูกพี่ คือพวกเราเข้ามาแบบไม่ได้เข้าด้วยเครื่องเกมส์ที่ว่านั้น ถ้าตายแล้วตายเลย พวกเราก็เหมือนnpcคนนึง

นาวิน:หาอะไรวะ แกหาไงนะ ตายแล้วตายเลย

ลูกน้อง:ก็อย่างที่ลูกพี่ได้ยินนั่นแหละคับ แต่ได้ยินมาว่ายาของที่นี้วิเศษมาก คนที่บาดเจ็บเจียนตาย เมื่อกินยาเข้าไปแล้วสามารถรักษาให้หายดีในเวลารวดเร็ว ไม่ต้องหาหมอกันเลยทีเดียว

นาวิน:พวกแกจงไปสืบมาต่อ ว่าจะหาเงินของเรื่องนี้ยังไง และยานั่นซื้อที่ไหน และอีกอย่าง พวกแกไปถามพวกคนพวกนั่นมาด้วยว่าเราจะติดต่อคนที่สร้างเกมส์นี้ได้ยังไง

ลูกน้องทั้งหมด:คับลูกพี่ แยกย้าย

นาวิน:สนุกแน่งานนี้ เกมส์งั้นเหรอ ฮ่าๆๆ ข้าจะต้องเก่งขึ้นให้ได้