tHE NigHt KnigHt

ลำดับตอนที่ #1 : สมาชิกคนใหม่

เสียงเกือกม้ากับเสียงล้อรถที่บดกับอิฐปูถนนดังขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดมันก็หยุดลงตรงชั้นล่าง เสียงนั้นเรียกความสนใจของเขา ออกไปจากแก้วเหล้าในมือ

ใครกันรบร้อนเดินทางมาดึกดื่นปานนี้ เขาคิด

และก็มีเสียงเดินกระทืบเท้าขึ้นมาตรงหน้าประตูห้อง และประตูก็ถูกผลักให้เปิดออก

แสงจากตะเกียงน้ำมันบนโต๊ะฉายให้เห็นชายในชุดคลุมสีเข้มมากมายเดินเข้ามาในห้อง เป็นคำตอบของคำถามที่เขาเพิ่งถามไป พวกนั้นมาหาเขา

เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา คนที่เหมือนจะเป็นหัวหน้าสบตากับเขาแล้วคำรามออกมาว่า

 

"อีก3วันแม่มดแดง กับ แม่มดขาว นัดเจอกันที่กระท่อมร้างในป่าตอนใต้ ศาสนจักรให้เราเอาตัวเจ้าไปด้วย นักล่าค่าหัว โวล์ฟ" หัวหน้าชายฉกรรจ์พูดเร็วปรื๋อ

"พวกท่านก็มีคนตั้งเยอะแยะแล้ว ยังจะต้องการข้าไปทำไม นายหมู่ กอกอร์น"

"เป็นเรื่องที่ทางศาสนจักรเจาะจงเลือกเจ้า และเหมือนการกำจัดคนบาปครั้งนี้มีอะไรที่ 'พิเศษ'" กอกอร์นยิ้มอย่างมีเลศนัย

"มันก็แค่การสังหารคนนอกศาสนาเช่นเคย ท่านก็รู้แม่มดเป็นเพียงข้ออ้างที่จะกำจัดคนที่ต่อต้านศาสนาของศาสนจักร"

"เจ้าก็รู้ ข้ารู้ รู้ว่าเจ้าเคยเจอมันมาก่อน แม่มด.." นายหมู่ทหารยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ "แม่มด ที่เป็น แม่มดจริงๆน่ะ"

"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับข้า" เขาพูดพลางหยิบหมวกจากโต๊ะขึ้นมาใส่ พร้อมกันดึงลงมาปิดหน้า

"เกี่ยวซิ มันเกี่ยวกับเจ้า หรือว่าเจ้าไม่อยากได้เงิน.." กอกอร์นสังเกตได้ว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง "..ที่ดิน.. ผู้หญิง.. ครอบครัว?"

โวล์ฟกระโดดขึ้นมาจากเข้ามาดึงรวบเสื้อคลุมของกอกอร์นขึ้น"เจ้ารู้เรื่องครอบครัวข้าด้วยรึ?"

คนของกอกอร์นวิ่งกันวุ่นวายมาดึงตัวนักล่าค่าหัวออกจากหัวหน้าของพวกเขา โวล์ฟยังคงคำรามพยายามดิ้นให้หลุด กอกอร์นดึงเสื้อคลุมให้เข้าที่

"ไม่มีอะไรที่ศาสนจักรไม่รู้ คืนนั้นหลวงพ่อเทรสต้า ได้รับร้องเรียนว่ามีการปล้น ท่านจึงออกไปดูก็เห็นแต่เจ้ากำลังร้องอยู่หน้าบ้านที่ถูกไฟไหม้ หลวงพ่อเลยเก็บเจ้ามาเลี้ยงและให้ชื่อว่าโวล์ฟ" กอกอร์นไปยืนอยู่ตรงหน้าต่าง มองออกไปข้างนอก

"เรื่องนั้นข้าก็รู้ ใครๆในเมืองนี้ก็รู้" คนของกอกอร์นยังคงไม่ปล่อยตัววูลฟ์

"หึ หึ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เจ้ายังไม่รู้ เจ้ามีน้องสาว และน้องสาวของเจ้าก็ถูกจับตัวไปในคืนนั้น"

"บ้า เจ้ามันบ้าไปแล้ว มีที่ไหน ข้าไม่มีน้องสาว เหลวไหล"

"คนที่จับตัวน้องสาวเจ้าไปก็คือพวกแม่มดนั้นแล่ะ" กอกอร์นพูดเหมือนไม่ได้ยินอะไร

"ไม่จริง เจ้าโกหก" โวล์ฟพยายามดิ้นให้หลุด

"ข้าว่า ถ้าเจ้ารับงานนี้ เจ้าก็จะมีโอกาสสืบว่าน้องเจ้าอยู่ที่ไหน ถ้าเจ้าไม่รับศาสนจักรก็ส่งคนอื่นไปจัดการกับพวกแม่มด และเจ้าก็ไม่รู้ว่าน้องเจ้าอยู่ที่ไหน คิดดูดีๆนะ" กอกอร์นทำสัญญาณให้ปล่อยตัวโวล์ฟ "พรุ่งนี้ข้าจะรอเจ้าที่ชายป่าทิศใต้ ตะวันตรงหัวหากเจ้ายังไม่มา ข้าจะฆ่าพวกนางเอง"

โวล์ฟถูกทิ้งให้นั่งจมอยู่กับพื้น เขากรอกเหล้าแก้วใหญ่เข้าปากจนหมด และไฟในตะเกียงก็วูบดับลง

 

ที่ชายป่าทิศใต้

ชายฉกรรจ์ในชุดคลุม8คน นั่งบนหลังม้า ทอดสายตาไปยังประตูเมือง พวกเขากำลังรอใครบางคนอยู่

"เขามาแล้ว" ใครบางคนตะโกนขึ้น พร้อมกับชี้ไปทางประตูเมือง

ชายผู้หนึ่งกำลังขี่ม้ามาหยุดตรงหน้าพวกเขา

ชายที่เป็นหัวหน้ายื่นเสื้อคลุมให้ชายผู้มาใหม่ "เอาเสื้อคลุมไปใส่ซะ ต่อไปนี้เจ้าเป็นพวกของเรา"

ชายผู้มาใหม่รับเสื้อคลุมมาเหวี่ยงให้คลุมตัว แล้วหยิบฮูดขึ้นมาคลุมศรีษะ

ด้านหลังของเสื้อคลุมปรากฏกางเขนสีทองขนาดใหญ่ อันเป็นสัญลักษณ์ของศาสนจักร

"ไปจับแม่มดกัน กองร้อยพิเศษ เอ็กโซซิสท์"