ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Ma Boy -5-
My 아가세
-7-
............................เช้าของวันใหม่....................
"ทำไงดีว่ะ ยังไม่มาเลยแล้วนี้งานจะเริ่มแล้วนะเว้ย!!" เจบีที่ตอนนี้เดินวนไปทั่วห้องจนคนนั่งดูต้องโวยขึ้น
"จะรีบอะไรนักหนาว่ะ เดี๋ยวก็มาน่า"
"อ๊ากกกก น้องเนียร์รอพี่บีก่อนน้าาา ฮืออ" ยังไม่พูดเปล่าหนุ่มคนชิคผมสีควันบุหรี่นอนลงไปดิ้นกับพื้นพรมกลางห้องรับแขกอย่างเอาเป็นเอาตาย
"นี่ถ้าไม่บอกว่าแก เป็นเดือนของคณะชั้นคงคิดว่าแกเป็นไอ่เด็กโรคจิตแถวบ้านอ่ะ" แจ็คสันพูดพร้อมส่ายหัวกับท่าทีเด็กน้อยของเพื่อน
กริ้ง ~~~~~~
ในที่สุดเสียงสวรรค์สำหรับคนบ้า(?) ก็ดังขึ้น
"มาแล้วคร้าบ"
แกร๊ก~~~ แอ๊ด~~~~
เจบีรีบพุ่งตรงไปเปิดประตูทันที พอเค้าเปิด ก็ปรากฎเด็กแฝดชายหญิงตัวน้อยหน้าตาน่ารัก.....เด็กชายในชุดเอี้ยมยีนส์พอดีตัวสวมทับเสื้อยืดสีฟ้า กับรองเท้าผ้าใบสีน้ำเงินเข้มเข้ากัน ทรงผมรองทรงใบหน้ากลมแก้มอมชมพูมีเลือดฝาดอย่างเป็นธรรมชาติ ข้างๆกันเป็นเด็กหญิงหน้าตาถอดแบบจากเด็กชายมาไม่มีผิด แต่งชุดเหมือนกันแต่เป็นสีชมพู ผมสีน้ำตาลเข้มยาวโดนมัดแกละอย่างน่ารัก ทั้งคู่ยืนจับมือกันแล้วยิ้มให้เจบีอย่างอารมณ์ดี
"ปาปี๊ พวกเรามาแล้ววววว" เด็กแฝดทั้งคู่เอ่ยขึ้นอย่างร่าเริงเมื่อเห็นหน้าของผู้เป็นน้า
"หืม ปาปี๊ ใครครับ ปาปี๊??" คนผมเทาก็ต้องงงกับคำทักทายของหลานแฝดเด็กน้อยทั้งคู่พูดว่าปาปี๊ จะคิดว่าเด็กน้อยเรียกพ่อก็คงไม่ใช้เพราะตอนนี้ทั้งพ่อและแม่ของเด็กน้อยคงรอขึ้นเครื่องแล้ว
"ปาปี๊ไงงงงง ปาปี๊ เท่ห์จังงว่ามั้ยเยซง"แฝดหญิงตัวน้อยพูดแล้วปล่อยมือออกจากแฝดชาย ร่างเล็กวิ่งดุ๊กดิ๊ก ตรงเข้าไปกอดขาเจบี แหงนมองหน้าคนที่สูงกว่าตนหลายเท่าอย่างน่าเอ็นดู
"งืมม ก็เท่ห์อยู่นะ แต่ปาปี๊แลดูบื้อๆอ่ะ" แล้วก็เป็นทีของเด็กชายที่ยืนกอดอกทำท่าจริงจังมองคุณน้า
"เอิ่ม......คือนี้น้าเองครับ ในระหว่างที่พ่อกับแม่ของพวกหนูไปทำงานน้าจะดูแลพวกเรานะครับ" ชายหนุ่มย่อตัวลงที่เด็กหญิงปล่อยจากการกอดเค้าแล้ว. เด็กหญิงที่เห็นว่าคุณน้าสุดเท่ห์ย่อตัวนั่ง ตัวเล็กก็โถมตัวเข้าไปกอดอย่างออดอ้อนทั้งๆที่เพิ่งเคยเจอกัน
"รู้แล้วฮะ ปาปี๊ชื่อเจบี" เด็กชาย
"แล้วปาปี๊ ก็หล่อมากเลยค่ะ" เด็กหญิง
" เอ่อ คือเรียกน้าเจบีดีกว่านะครับนะๆ"
“ปาปี๊ จะเรียกปาปี๊ พวกเราจะเรียก ปาปี๊!”
“บ้าหรือไง! นี้น้านะคร้าบบบ ไม่ใช่พ่อ!”
"ไม่รู้แหละเราจะเรียกปาปี๊ ใช่มั้ยเยฮี"
"ช่ายย เป็นปาปี๊นั่นแหละค่ะ ดีแล้ว" ยังไม่พูดเปล่าเด็กหญิงในอกก็ยกมือเล็กๆของตัวเองแตะที่หน้าผากของผู้เป็นน้า
"ไอ่คุณเจบี ทำไ.........."
"พี่คนหล่อ!!" แจ็คสันที่เดินตามเจบีมาที่หน้าประตูก็สะดุดกับเด็กนัอยทั้งสอง เด็กน้อยดูจะตื่นเต้นที่ได้เจอพี่คนหล่อมาก เด็กน้อยเยซงวิ่งตรงไปกอดคอทันทีที่แจ็คสันย่อตัวรอรับ เยฮีก็ไม่แพ้กันรีบผละออกจากคุณน้าวิ่งปรี่เจ้าไปกอดแจ็คสันอีกคน
"หืมพี่คนหล่อ ไอ่หวังนี้แก.... รู้จักหลานชั้นเหรอ"
"อือ บังเอิญหน่ะ ใช่มั้ยเด็กๆ" ร่างหนาพูดกับเด็กน้อยทั้งสองที่อยู่ในกอดของเค้า
"ช่ายยยย ค่าา/คร้าาบ" เด็กน้อยทั้งคู่ตอบกลับคุณน้าอย่างเสียงดัง
...........งานไซน์..............
ตอนนี้ทั้งสี่คนก็มาถึงงานไซน์แรกของ GOT5 แล้ว. เด็กน้อยที่ตอนนี้จูงมือแจ็คสันดูจะตื่นเต้นที่ได้เห็นผู้คนมากมายละลานตา
"ว๊าาาากกกกก น้องเนียร์!!! พี่บีมาแว้วววว" แต่คนที่ดูจะตื่นเต้นกว่าใครเพื่อนก็หนีไม่พ้นพ่อหนุ่มสุดชิคผมเทา ที่ตอนนี้วิ่งแยกตัวออกไปแล้วปล่อยหลานแฝดตัวน้อยใหัแจ็คสันดูแลแทน
"เฮ้อ!" ทั้งสามมองตามอาการของคนบ้า(?)แล้วถอนหายใจออกมา
"ปาปี๊ เป็นอะไรค่ะแจ็คแจ็ค" เยฮีถามเอ่ยร่างหนาที่จูงมือเค้า
"นั่นสิแจ็คแจ็ค. ปาปี๊เหมือนคนโรคจิตเลย" แล้วเยซงก็เป็นลูกคู่เอ่ยถามต่อ ร่างหนาสอดสายตาเหมือนจะพยายามหาอะไรบางอย่าง
"อะ. คิดว่าน่าจะใช่". ร่างหนาพูดพึมเบาๆเมื่อตาคมเจอกับสิ่งที่ต้องการ.........มันคือพัดที่มีเด็กผู้หญิงวัยรุ่นถืออยู่
"รออยู่ตรงนี้แป๊ปนะครับเดี๋ยวแจ็คแจ็คมา" เด็กน้อยทั้งสองพยักหน้าตอบ
ร่างหนาเดินตรงไปยังเด็กหญิงวัยรุ่นกลุ่มนั่น
"เอ่อ คือ ขอโทษนะครับผมขอยืมถ่ายรูปพัดของคุณหน่อยจะได้มั้ยครับ" ร่างหนาพูดอย่างสุภาพกับผู้หญิงกลุ่มนั้นที่ดูจะอึ้งกับชายหนุ่มไม่น้อยแต่ก็พยักหน้าพร้อมกับยื่นพัดมาให้
"อ่า ขอบคุณครับ" แจ็คสันก้มหัวน้อยๆเพื่อเป็นการขอบคุณ แล้วก็เดินกลับมายังตรงที่เด็กแฝดยืนรออยู่ ตามหลังร่างหนาคือเสียงของกลุ่มหญิงสาวที่จับกลุ่มเม้าท์กันเดากันไป
ต่างๆนานาว่าเค้าเป็นแฟนบอยบ้าง มาตามเฝ้าแฟนบ้าง แต่ดูเหมือนว่าจะโดนเข้าใจผิดว่าเป็นแฟนบอยของ 'จูเนียร์' เมมบอร์GOT5 ไปซะมากกว่า
"เด็กๆ ดูนี้ครับนี้ไงที่ทำให้ปาปี๊หนูเป็นบ้า"
"พี่เค้าเป็นใครค่ะ ทำไมปาปี๊ถึงบ้าด้วยล่ะ"
"นั่นสิฮะ ปาปี๊ชอบคนนี้เหรอฮะ"
เด็กน้อยทั้งสองเมื่อได้ดูรูปในมือถือของแจ็คสันก็ต่างพากันทำหน้างุนงง. ร่างหนาไม่ได้พูดอะไรต่อเพีงแค่พยักหน้าให้กับเด็กน้อยทั้งสอง
"งั้นคนนี้ก็ มามี๊พวกเราสินะ!" แล้วก็เป็นเยซงตัวแสบที่คิดเองตอบเองว่าคนในรูปคือมามี๊.........ก็ปาปี๊ชอบคนนี้ คนนี้ก็ต้องเป็นแฟนปาปี๊ ปาปี๊ต้องคู่กับมามี๊.......
"ครับ ตามใจเยซงเยฮีเลย " แจ็คสันลูบหัวเด็กน้อยทั้งสองแล้วยิ้มกับความช่างคิดช่างพูดของเด็กแฝด
Rrrrr~~~~~~
แล้วในขณะที่แจ็คสันกำลังพาเด็กหาที่นั่งพัก มือถือก็มีเสียงเตือนสายเข้าจากเจบี
"ว่าไง"
'ไอ่คุณแจ็ค ฝากดูแลเด็กๆด้วยนะ'
"แก เพิ่งนึกได้เหรอว่ะ ก็ดูอยู่เนี้ย!"
'เอ่อๆ ถ้าเสร็จจะโทรหาอีกที'
เมื่อปลายสายพูดจบก็ตัดสายทันที แจ็คสันเก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงตามเดิม พอเค้าก้มมองข้างตัวก็ต้องตกใจเพราะเด็กแฝดที่อยู่ข้างๆเค้าตอนนี้หายไปแล้ว พอร่างหนากวาดตามองก็เห็นว่าเด็กแฝดทั้งสองวิ่งไปทางประตูส่วนข้างหลังของที่จัดงานไซน์เห็นดังนั้นแจ็คสันก็รีบวิ่งตามไปทันที
"เยซง เยฮี ครับ!" เสียงท้มตะโกนตามหลังของเด็กทั้งคู่ที่วิ่งจูงมือกันเข้าประตูไป เมื่อเค้าวิ่งตามก็เจอเค้ากับประตูหลายสิบบานที่เรียงยาวไปมีแยกไปซ้ายขวา ร่างหนารีบวิ่งตามไปจนถึงทางแยกก็เห็นเด็กน้อยทั้งคู่หยุดยืนอยู่หน้าปนะตูบานหนึ่งที่เปิดอยู่
"เด็กๆ ทำอะ........" และก่อนที่แจ็คสันจะได้เรียกเด็กทั้งคู่ก็ต้องสะดุดเพราะเด็กน้อยทั้งคู่ตะโกนทักใครบางคนที่เค้าไม่คิดว่าจะได้เจอ
"พี่คนสวย!!!"
.......❤❤.......
-หุหุ ไม่มีอัลไลล แค่จิบอกว่าขอบคุนทุกคนมากกกเลยคร้าที่เข้ามาอ่านและกดเฟบฟิคเบลอๆของไรท์ หนุกมั้ยเอ่ยยย
- กดเฟบครบร้อยนึง ไรท์มี SF ให้นร้า แต่งรียบร้อยเสร็จแล้ว รอรีดเดอร์ หุหุ =..=
สปอยต้องมาาาาา
“นี้ไงมามี๊เรา ใช่มั้ยเยซง!”
“ใช่เลยยย มามี๊ ไปหาปาปี๊กันนะฮะ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น