GOT7 [JACKJAE]❤ รักนาย My 아가세❤

ลำดับตอนที่ #6 : SF: you know?? 100%

ปิดเพลงที่หน้าหลักก่อนนะ เพลงเข้าฟีลสุดๆ 5555

SF  : You know ??

jackjae






 

 

 

 

คุณมีคนสำคัญของหัวใจของคุณมั้ย
 

ผมรู้ว่าพวกคุณต้องมี...ผมก็มีแต่คนคนนั้นเค้าไม่รู้ตัวหล่ะ
 

ผมมันก็แค่'แจ็คสัน หวัง'คนปากร้าย คนชอบแกล้ง ในสายตาเค้าก็แค่นั้น
 

ผมมันก็อย่างงี้แหละครับ เจอคนคนนั้นทีไรก็กลายเป็นคนปากร้าย แกล้งเค้าตลอด

.....ผมก็แค่ยังไม่พร้อมที่จะให้ใครคนนั้นรู้ก็แค่นั้น.....


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

........หอพักGOT7.........


 

 

"ยองแจอ่า ตื่นได้แล้ว ยองแจอ่า ตื่นๆๆ" เสียงปลุกรูมเมทตื่นยากของลีดเดอร์ GOT7 ดังขึ้นเป็นประจำทุกๆเช้าในวันที่ พวกเค้าทั้ง 7 มีงาน

 

 

 

"งื้อ~~~อีกห้านาทีนะฮะฮยอง"แล้วก็เป็นแบบเดิมทุกทีที่คนตัวเล็กรูมเมทของลีดเดอร์งัวเงียแล้วขอต่อเวลานอน

 

 

 

"ไม่ได้นะ!"ตื่นได้แล้ว" ลีดเดอร์ผมดำก็ยังพยายามดึงผ้าห่มที่คนตัวเล็กม้วนมันเข้ากับตัวจนเหมือนรังไหม

 

 

 

"งืออ~~~" แต่คนในผ้าห่มก็ยังดื้อด้านไม่ยอม

 

 

 

 

หลังจากที่ปลุก เด็กขี้เซาไม่สำเร็จ ลีดเดอร์ก็เดินออกจากห้องนอนเพื่อหาผู้ช่วยแต่พอเดินหาคนที่เค้าคิดว่าพอจะช่วยกลับวุ่นอยู่กับการดูแลสองมักเน่อยู่ แล้วสายตาก็เหลือบไปเจอกับคนว่างงานที่ตอนนี้แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยนั่งหน้ามึนๆอยู่ที่โซฟาตรงห้องนั่งเล่น

 

 

 

"แจ็คสัน! ช่วยชั้นปลูกยองแจทีไอ้ขี้เซาไม่ยอมตื่น"หลังจากที่ได้ฟังลีดเดอร์พูดจบคนมึนตอนนี้กลับตาสว่างขึ้นทันที..........ห๊ะ!!ปลุกยองแจ ไอ้อ้วนที่เค้าไม่ค่อยจะอยากเข้าใกล้เท่าไหร่อ่ะนะ โอยย ตายครับตาย แจ็คสันหายมึนเลย 

 

 

 

"เร็วๆนะ ชั้นจะไปอาบน้ำก่อนแล้วอย่าลืมลากไอ้ขี้เซาออกมาอาบน้ำด้วยนะ"พูดจบลีดเดอร์ก็ตรงดิ่งไปต่อคิวชำระร่างกายก่อนที่จะออกไปงานข้างนอกทันที

 

 

 

 

"เฮ้อ~~~" สุดท้ายแล้วแจ็คสันก็มายืนอยู่หน้าห้องนอนของลีดเดอร์จนได้ ในเมื่อลีดเป็นคนสั่งเค้าก็ต้องทำ ทั้งที่ความเป็นจริงเค้าไม่ค่อยอยากจะใกล้เด็กนี้เท่าไหร่..........(ผมมีเหตุผลนะ)

 

 

แอ็ด~~~~


 

 

แจ็คสันค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้องของแล้วก็เห็นเป้าหมายที่ม้วนตัวเป็นกองผ้าห่มอยู่

 

 

 

"นี้ ยองแจ ตื่น!" แจ็คสันเดินเข้าไปใกล้แล้วนั่งข้างคนที่นอนหลับตาพริ้มลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ.......เรียกรอบแรก

 

 

 

"ยองแจ ตื่น!" พูดอีกครั้งพร้อมเขย่าคนตัวเล็กที่อยู่ในกองผ้าห่ม........เรียกรอบที่สอง

 

 

 

"นายไม่ยอมตื่น เราจะช้าเพราะนายนะ!" แจ็คสันก็ยังไม่หยุดเขย่าแต่เหมือนร่างบางจะไม่ไหวติง..........เรียกรอบที่สาม

 

 

 

"ยองแจย่า!!!ตื่น!"แจ็คสันตะโกนขึ้น......เรียกรอบที่สี่

 

 

 

"งือออ ~~~" คนตัวเล็กที่รู้สึกเหมือนมีอะไรกวนใจเค้าอยู่ก็งอแงออกมาไม่เป็นภาษา คนตัวเล็กดิ้นไปมาจนผ้าห่มหลุดออกจากตัว

 

 

 

"เอ่อ เอ่อ คือ ยองแจ"แจ็คสันที่เห็นท่าทีนั้น จู่ๆก็รู้สึกอยากจะเดินหนีไปเฉยๆซะงั้น....ถ้าลีดเดอร์ไม่สั่งไว้ล่ะก็ป่านนี้เค้าเดินหนีไปแล้วหล่ะ..........ผมมีเหตุผลนะผมมีเหตุผล(จะย้ำเพื่ออออ.....//ไรท์)

 

 

 

"งือ ตื่นก็ได้ฮะฮยอง"คนตัวเล็กที่คิดว่าคนปลุกคือเจบีฮยองเหมือนทุกทีก็งัวเงียลุกนั่งจุมปุกพร้อมกับเอ่ยบอกคนปลุกทั้งๆที่ตาเรียวเล็กยังปิดสนิทอยู่

 

 

 

"งั้นก็ไปอาบน้ำได้แล้ว!"เมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กก็ต้องแปลกใจ

 

 

 

"อ้าว แจ็คสันฮยองเองเหรอฮะ" คนตัวเล็กตอบพลางขยี้ตาจนคนที่มาปลุกต้องดึงมือเล็กออก

 

 

 

"อยากตาอักเสบหรือไง ไปได้แล้ว ถ้าชั้นไปช้าชั้นจะโทษว่าเป็นความผิดของนาย" พูดจบร่างหนาก็ปล่อยมือเล็กพร้อมกับลุกจากเตียงแล้วเดินออกไปจากห้องทันที

 

 

 

"อะ อะไร โดนด่าอีกแล้ว ไอ้ฮยองบ้า!!"คนตัวเล็กที่โดนอีกคนบ่นให้ก็บ่นตามหลังไปให้กับอีกคน...........ใช่สิ!!เรามันไม่ใช่แบมแบมซะหน่อยที่เขาจะโอ๋ทุกอย่างตามใจทุกอย่าง ฮึ่ย!!พูดแล้วก็ของขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

..............ตกเย็น(หอGOT7)................

 

 

หลังจากที่ตอนเช้าพวกเขาทุกคนต้องเร่งรีบในการออกจากหอเพื่อไปทำงานตอนนี้พวกเช้าทุกคนก็กลับมาถึงหอในสภาพอิดโรย ที่ ลีดเดอร์ จูเนียร์ และมาร์ค ขอตัวไปห้อง

 

 

 

ตอนนี้ก็เหลือแค่ แจ็คสัน ยองแจ และมักเน่ไลน์พอมาถึงก็รีบพุ่งพากันนั่งดูการ์ตูน ที่มีแจ็คสันและยองแจตามเข้ามา

 

 

 

 

"หลีกไป เกะกะ!!" แจ็คสันเอ่ยกับคนตัวเล็กที่ยืนถอดรองเท้าอยู่ตรงหน้าทางเข้า

 

 

 

"ผมถอดรองเท้าอยู่นะ ก็เดินไปอีกทางสิฮะ"คนตัวเล็กตอบกลับอีกคนแล้วก็ก้มหน้าก้มตาถอดรองเท้าต่อ........รองเท้าบ้าอะไรเนี้ยถอดยากเป็นบ้า!!(คนตัวเล็กก็ได้แค่บ่นในใจ...เค้าเองก็ไม่อยากจะอยู่กับคนคนนี้เท่าไหร่หรอก)

 

 

 

"ชั้นจะเดินทางนี้ใครจะทำไม!" แล้วก็เป็นแจ็คสันที่เริ่มขึ้นเสียงกับอีกคน

 

 

 

"ก็ไม่ทำไมหรอกฮะ ทางอื่นก็มีฮยองก็เห็นอยู่ว่าผมถอดรองเท้าอยู่ เขยิบให้ฮยองไม่ได้หรอกฮะ"คนตัวเล็กที่ไม่อยากทะเลาะกับอีกคนก็เลี่ยงตอบแล้วบอกเหตผลให้กับอีกคนให้เข้าใจ

 

 

 

 

"เห๊อะ!! อย่าถือว่าสนิทกับลีดเดอร์แล้วจะกล้าเถียงคนอื่นนะ" ร่างหนาสบถออกมาพร้อมกับเดินเฉียดไหล่ของคนที่ตัวเล็กกว่าไป

 

 

 

"ฮยอง!! ผมเถียงฮยองตอนไหน!! ก็มีแต่ฮยองนั่นแหละ เอาแต่หาเรื่องผม!!" คนตัวเล็กที่ถอดรองเท้าเสร็จตอนนี้เริ่มอารมณ์ขึ้นแล้วตอบกลับไปพร้อมกับยืนประจันหน้ากับอีกคน

 

 

 

"แล้วที่ ตะโกนใส่อยู่นี่เค้าไม่เรียกว่าเถียงใช่มั้ย!!" ได้ทีที่แจ็คสันตอบกลับ

 

 

 

"ก็ฮยองหาเรื่อง ผมก่อนทำไม!!" เสียงทั้งคู่ที่ทะเลาะกันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆจนมักเน่ไลน์ที่นั่งดูการ์ตูนอยู่ต้องเดินออกมาดูที่หน้าประตู

 

 

 

"ฮยองมีอะไรกันหรือเปล่าฮะ" ยูคยอมที่เห็นสีหน้าของทั้งคู่เอ่ยถามขึ้น

 

 

 

"อย่าทะเลาะกันเลยนะฮะฮยอง" แล้วก็เป็นแบมแบมช่วยพูด

 

 

 

 

"ไม่มีอะไรหรอกแบมแบม ฮยองกำลังจะเข้าไปแล้วหล่ะ"แจ็คสันเอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติให้กับแร็ปเปอร์แก้มป่อง

 

 

 

"ชั้นขอตัวนะ"คนตัวเล็กที่รู้สึกอยากจะออกไปจากตรงนี้ก็เอ่ยขึ้น แล้วก็กลับหลังหันเดิน........แต่ก็มีมือของคนชวนทะเลาะดึงเค้าไว้ซะก่อน

 

 

 

 

"คิดจะหนีกันง่ายๆเลยเหรอ ขอโทษสักคำมีมั้ย!!"แจ็คสันที่ดึงแขนของคนตัวเล็กไว้กลับมาหาเรื่องคนตัวเล็ก

 

 

 

"ผมแค่ไม่อยากเป็น กขค แบมแบมกับฮยองคุยกันก็แค่นั้น ป่ะยูคไปหาขนมกินกันเถอะ"ยูคยอมที่จะดูงงๆกับคำชวนของคนตัวเล็กทำหน้าเลิกลั่กยืนเกาหัวอย่างงงๆ

 

 

 

"กขค อะไร!!"แจ็คสันที่พูดยังไม่พอเค้ายังใช้แรงที่มีมากกว่าดึงคนตัวเล็กจนเซมาชนอกตัวเอง

 

 

 

"ฮยองจะอะไรอีกเล่า ปล่อยผมได้แล้ว อย่าสนใจผมเลย!"คนตัวเล็กที่ตั้งตัวได้ก็ตะโกนกลับกับร่างหนา

 

 

 

 

"แล้วทำไม นายต้องคิดว่านายเป็น กขค ชั้นกับแบมแบมด้วย!"

 

 

 

 

"ก็นั้นคนสำคัญของฮยองหนิฮะ ผมมันคนนอกอย่าสนใจผมเลย ผมขอตัว!!" ร่างเล็กพยายามแกะมือของแจ็คสันที่จับเค้าไว้แน่นให้ปล่อยแต่ก็ไม่เป็นผล

 

 

 

 

"เอ่อคือ เราไปกันเถอะเน๊อะ แบมแบม" สองมักเน่ค่อยเคลื่อนตัวออกจากทั้งคู่ตามคำชวนของยูคยอม

 

 

 

ตอนนี้ก็เหลือแต่ แจ๊คสันที่ยืนจับมือยองแจแน่น ส่วนคนที่โดนจับก็ได้แต่ก้มหน้าเงียบๆ

 

 

"นายไม่รู้อ่ะไรอย่าตัดสินใจเองอย่างนี้ซิ มันไม่น่ารักเลยรู้มั้ย"เมื่อแจ็คสันเห็นว่าคนตัวเล็กได้แต่ยืนก้มหน้าเค้าก็ปรับเสียงให้อยู่ในโทนปกติ

 

 

 

 

พอร่างบางได้ยินคำที่ร่างหนาเอ่ยออกมา จู่ๆก็รู้สึกร้อนผ่าวที่ตา ก่อนที่จะมีน้ำใสๆเอ่อออกมา.........ไม่ชอบเลยทำไมต้องว่าเราไม่น่ารักด้วย

 

 

 

 

"ใช่ฮะ ผมมันไม่รู้อ่ะไร ผมมันคนคิดไปเอง ผมมันคนไม่น่ารัก ฮยองอย่ามายุ่งกะผม ไปอยู่กับคนน่ารักของฮยองเลยไป!!!" ความอดทนทั้งหมดที่มีตอนนี้มันหมดลงแล้ว...........หมดเพราะเค้าคนนี้  หมดเพราะคนซื่อบื้อ หมดเพราะคนที่ชอบแกล้ง.  หมดเพราะคนชอบชวนทะเลาะ

หมดเพราะคนที่ชอบเข้ามากวนหัวใจ!!!

 

 

 

พอพูดเสร็จร่างบางก็สะบัดมืออย่างแรงจนหลุดจากอีกคนร่างบางรีบเดินตรงไปที่ห้องของตัวเองทันที

 

 

"อ้าว ยองแจ ร้องไห้ทำไม" พอดีกันกับที่เจบีเดินออกจากห้องมาพอดี ตัวเล็กเดินผ่านตัวลีดเดอร์ไปแล้วปิดประตูเสียงดัง

 

 

ปั๊งๆ!!!!

 

"นี้!!!ยองแจออกมาคุยกันก่อน!"แล้วลีดเดอร์ก็ต้องงงเข้าไปใหญ่เมื่อแจ็คสันที่ตามยองแจมาก็เดินผ่านหน้าเค้าไป ทุบประตูเรียกคนที่เพิ่งเข้าไปให้ออกมา

 

 

 

 

"นี้แจ๊คสัน มันเรื่องอะไรกัน"จูเนียร์ และมาร์คที่ได้ยินเสียงของแจ็คสันก็เดินออกมาดู

 

 

 

"ขอเคลียร์กันก่อน  ยองแจ เปิดประตู!" แล้วทั้งสามก็ต้องเดินเลี่ยงปล่อยให้แจ็คสันจัดการ......พวกเขาเลือกที่จะปล่อยให้เค้าทั้งสองเคลียร์กัน มันถูกแล้วใช่ป่าวว???

 

 

 

"ไม่เปิด ฮยองกลับห้องไปเลย ไปหาคนน่ารักของฮยองไป!!" คนตัวเล็กที่อยู่ด้านในทนฟังอีกคนโวยวายไม่ได้ เลยตะโกนไล่

 

 

 

//ในเมื่อไม่ฟังกัน กดดันกันแบบนี้ถ้าทำอะไรลงไปแล้วอย่าโกรธกันมากกว่าเดิมนะ//

 

 

 

 

 

"แล้วจะให้ฮยองไปไหนหล่ะ คนน่ารักของฮยองกำลังงอนฮยองอยู่เนี้ย!!"


แจ็คสันที่คิดว่ามันคงถึงเวลาที่ต้องบอกออกไปก่อนที่คนตัวเล็กจะเข้าใจผิดไปมากว่านี้ตะโกนกลับเสียงดังชัดกลับไปให้คนในห้อง

 

 

 

ฮึก อึก!! 

 

 

 

ตอนนี้คนในห้องอึง!! อึ้งกับคำพูดที่ออกจากปากของอีกคน คนตัวเล็กได้ยิน ได้ยินเต็มสองหู ทุกประโยคที่อีกคนพูดมา

 

 

'..คนน่ารักของฮยอง..'

'..อยู่ในห้องนี้..'

ไม่ใช่แบมแบมเหรอ

เป็นเค้า........เป็นเค้างั้นเหรอ

 

 

 

"ยองแจอ่า  ฟังฮยองอยู่มั้ย ฮยองขอโทษนะ" แจ็คสันที่เห็นว่าคนในห้องเงียบไปก็เอ่ยเรียก

 

 

 

ฮยองบ้า!! พูดอะไรเนี้ย บอกว่าเค้าน่ารักแล้วทำกับเค้าแบบนี้เหรอ.............งั้นอย่าหวังเลยว่าจะได้รู้ความรู้สึกของเค้า แกล้งซะให้เข็ดเลย!!!

 

 

 

 

แอ็ด~~~~~


 

คนในห้องค่อยๆเปิดประตูออกมาที่ใบหน้ายังมีคราบน้ำตาอยู่ ตาเรียวเล็กบวม จมูกรั้นก็ยังแดงอยู่

 

 

 

"เอ่อ คือ ยองแจ คือ ฮยองขอโท......"

แล้วก่อนที่ร่างหนาจะพูดจบคนตัวเล็กก็รีบยกนิ้วขึ้นแตะปากหนา 

 

 

 

"ไม่ต้องพูดหรอกฮะ ผมไม่โกรธฮยองแล้ว"ร่างหนาที่โดนคนตัวเล็กปิดปากไม่ให้พูดก็ตาเป็นประกายทันทีที่คนตัวเล็กเอ่ยจบ

 

 

 

 

"คิดเหมือนกันเลยฮะ คนน่ารักของผม"พูดจบคนตัวเล็กก็บิดจมูกร่างหนาไปทีนึงก่อนที่จะรีบปิดประตูกลับเข้าห้องไปอย่างรวดเร็ว

 

 

 

"เห่ยยยยยยยยยยยย" คนที่โดนบิดจมูกยืนแข็งทื่อ พร้อมกับแบล็คกราวน์เป็นเมมเบอร์ที่ชะโงกหน้าซ้อนทับกันแอบฟังทั้งคู่อยู่อุทานอย่างดัง

 

 

 

 

 

.......❤❤.......

 

 

-ฮายยยย. รีดจ๋าาาา มาแว้ววววช็อทฟิคเรื่องแรกของไรท์ ถ้ามันจะดูป่วงๆหน่อยอย่าว่ากันนะ555 เพราะไรท์แต่งตอนสมองมันป่วง 5555 

รู้สึกยังไงบ้าง งงมั้ย เม้นท์ให้ไรท์ได้นะ อย่าด่ากันก้อพอ TT


 

ทวิตนี้ เอาไว้ทวง จิก กัด ฟิคได้โรยย ว่างก้อมาคุยกันได้เน้อ 555 

>>@Indy_sister<<

 

เลิฟยู  ❤❤