คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สุดยอดมาก
มันสุยอมา
เสียราระหึ่มั้อในใผม ามารโยอร่าายทรพลัที่ำลัเสพสุับเรือนาม ที่มีส่วนโ้เว้าแสนยั่วยวน และทำให้ิเลสในัวเพศายเ่นผมพัทลายไม่ยาเลย
“โอ”
ผมร้อรายาวออมาอย่าสุทน เมื่อเ้าอเรือนร่าสุเ็ี่รหน้าเริ่มมีปิิริยาอบสนอ่อัหวะารโยัวอผมอีรั้
“อะ”
ริมฝีปาอวบอิ่มอเธออนเผยอเปล่เสียร้อสั้นๆ ออมานั้นเ็ี่เป็นบ้า
มันเป็นวามรู้สึที่พิเศษสุๆ เลย
ับแน่นและยั่วยวนเหลือเิน โยเพาะอนที่เรือนร่าอรรผุผ่อ้วยผิวสีน้ำผึ้ส่ายระริ และสั่นสะท้านอย่าไร้เียสา
ให้ายเถอะ ผมไม่อยายอมรับเลยว่าอบทุอย่าในัวเธอนนี้
แ่นั่นือวามริที่ผมไม่สามารถปิเสธไ้
ลืมาึ้นมาสินสวย เปิเปลือาึ้นมาูว่าอนนี้ผมำลัเร่าร้อนนาไหน
“โอ”
เป็นอีรั้ที่ผมปล่อยเสียร้อออมาอย่าสุลั้น
เพราะเธอนั่นแหละ
แล้วอนนี้ วามับแน่นับแรเสียทานใน่อทาอุ่นร้อน่ำุ่มที่วามปรารถนาแห่ายอผมำลัโน้วเ้าอออย่าุัน ็ทำให้ผมแทบลั่อีรอบ
ไม่มีเ็์รั้ไหนะสุยอไปว่านี้อีแล้ว
ผมราระหึ่มอย้ำวามสุสุยออัวเอ และอยื่นมือออไปลูบไล้ผิวเนียนผุผ่อไม่ไ้
ผมอบผิวสีน้ำผึ้อเธอมา ทั้สวยและเนียนนุ่ม แล้วผม็โปรอบัวูมู่ามนาพอเหมาะพอีับอุ้มืออผมราวับว่ามันถูสร้ามาเพื่อให้ผมรอบรอและื่นมโยเพาะ
เม็สีน้ำาลแที่ำลัเบ่บานูันยั่วยวนให้ผมรอบรอ้วยปาและมือ ็เป็นอะไรที่ผมื่นมและโปรปรานสุๆ อีเ่นัน
แน่นอนว่าผมไม่ิะอใ
เธอสวยเสียนผมไม่เหลือวามละอายใๆ ในใ
อย่าว่าแ่วามละอายใเลย อนนี้วามรู้สึผิอบั่วีในัวผม็ไม่เหลือแล้ว เมื่อถูิเลส ราะรอบำ
้อโทษเธอนั่นแหละ
ผมโยนวามผิให้เธอื้อๆ แล้วโน้มัวลไปรอบรออบัวู่ามอย่าไม่ิอใ
ไหนๆ ืนนี้เธอ็เป็นอผมแล้ว ถึวามสุที่ฟ้าประทานให้ในรั้นี้ะมาาสถานาร์ไม่าิ แ่ารอบโยวามสุเอาไว้ให้มาที่สุเท่าที่ะมาไ้ ็เป็นสิ่ที่ผมิหลัาไ้ลิ้มรสวามหอมหวานาเ้าอเรือนร่าามในรั้แร
นี่็เป็นเรื่อแปลมาสำหรับผม
ปลายปีแบบนี้ านในวามรับผิอบทำให้ผมยุ่บรรลัยเลย และว่าเือนแล้วที่ผมไม่ไ้เอาผู้หินไหนมานอนร่วมเีย แ่ว่าเหุาร์แบบนี้็ไม่ใ่เพิ่ะเิึ้นับผมรั้แร เพราะานทำให้ผมห่าาเ็์สอสามเือน็เยมาแล้ว แน่นอนว่าเ็์ับผู้หิสันบนเียย่อมเร่าร้อน ุันามวามโหยหาที่สะสมมานาน แ่ว่ามัน็เิึ้นแ่รั้เียวใน่ำืน พอบล้วยวามอิ่มเอมเปรมปรีิ์แล้ว ็แยย้ายันไป
แ่ับเธอมันไม่เป็นแบบนั้น
ผมยั้อาร ยัอยาไ้ และอยาทำอะไร่อมิอะไรับเ้าอเรือนร่าสุยั่วยวน เหมือนที่ผมำลัทำอยู่อนนี้
โน้วเ้าออในัวเธอ เล้นลึ เม้มูยอทรวสีน้ำาลแที่ำลัูันสั่นระริอยู่ในปาอผม
แล้วเท่าไหร่ถึะพอ
ะเสพสุับวามสุ่านหฤหรรษ์รหน้า ำถามนี้ผ่านเ้ามาในหัวผม
นั่น ทำให้ผมนึเลียัวเอึ้นมาอีรั้
เลียที่ิใรสาิ และอยาเสพสุับเรือนร่าอเธอไปไม่รู้บ
เลียที่ทำัวเหมือนเ็หนุ่มเพิ่เสียพรหมรรย์รั้แรและิใรสสวาทนถอนัวไม่ึ้น
แล้วแบบนี้ผมวระโทษเธอหรือโทษัวเอ
่าเถอะ
ผมผลัวามิออาหัวอย่ารวเร็ว เมื่อเห็นว่าำถามนั้นเปล่าประโยน์
วามสุในอนนี้่าหาที่ผมวรใส่ใ
“อะ”
ว้าว! เธอลืมาแล้ว
ูเธอะใมาทีเียว แ่สัาาในัวผม็เร็วพอัน
ริมฝีปาอิ่มเ็มสีแระเรื่อน่าูบที่ผมเยสัมผัส เม้มู และบูบแล้วหลาย่อหลายรั้ถูปาอผมประทับแนบอย่ารวเร็ว
“อื้อ!”
“ู่ว์ นี่ผมเอนสวย”
ะเล้าโลมเธอ้วยสัมผัสโอ้โลม ผมพูับเธอไป้วย
“ปล่อย...ัน”
ว้าว! ผมเอนสวยในภาแม่เสือสาวเ้าให้แล้วใ่ไหมเนี่ย
“ไม่เอาน่านสวย เราำลัมีวามสุันอยู่นะ”
ผมทำเสียุเธอ ทั้ที่ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้นสันิ
“ปล่อย...”
เสียอเธออ่อนลมา นั่นเป็นเพราะสัมผัสปลุเร้าาปาและมืออผม อนนี้ปาลิ้นอผมยัเม้มู ละเลียเลียบนผิวเนื้อเนียนนุ่มลื่น ปลุเร้าเรือนร่าสั่นระริในอ้อมแนอย่าไม่ิถอย
เธอเอ็ำลั่อสู้ับวาม้อารอัวเอเ่นัน เพราะะที่อยาผลัไสผมออไปาัว เธอ็เผลออบสนอารเล้าโลมอผม อรัวามแ็ึอผมที่ยััเ้าออในัวเธออย่ามุ่มั่นสม่ำเสมอ
“่อนหน้านีุ้ยัเ็มใสนุับผมอยู่เลยนี่”
ผมทบทวนวามำให้นสวยในอ้อมแนอผม
สายาอเธอบอว่าำผมไ้อย่าแน่นอน
“แ่อนนี้ันไม่สนุับุแล้ว เอาไอ้นั่นอุออไปาัวันเี๋ยวนี้”
“ไอ้นั่นนี่ หมายถึรไหนล่ะนสวย พูให้มันัๆ ิ ผมไม่อยาเาเอาเอ”
ผมยัมีวามสุับารหยอล้อเธอ เเ่นเียวับเ้าน้อายอผมที่ำลััววามสุอยู่ใน่อทาลี้ลับที่ผมเป็นผู้บุเบิ และ้นพบุมวามสุสุยอ นผมไม่าิว่าีวิะไ้สัมผัสับวามรู้สึพิเศษสุๆ แบบนี้
ความคิดเห็น