Special power รักวุ่นวายนายน่ารัก

 

                                                            บทนำ

ฮ้าว!ตื่นเช้ามาก็ต้องอาบน้ำ แปรงฟันไปโรงเรียนอีก เปิดเทอมก็เงี้ย  -0- ฉันเหลือบมองดูนาฬิกาข้างห้อง .. ผ่างงงง จะ 8 โมงแล้วฉันยังไม่ลุกออกจากเตียงเลย ฉิบหายล่ะเหว่เหวย โดนทำโทษอีกแน่เลย tt ตอนนี้คะแนนความประพฤติฉันคงติดลบไปแล้วแน่ๆ เอ้อ!ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ หลิงหลิน หรือที่เพื่อนมักเรียกว่าหลินปิง -0- ชื่อฉันออกจะเพราะพริ้งเรียกให้มันถูกต้องตามอักขระไม่ได้ชิป้ะ t^t ถ้าชื่อจริงก็ เหมยซินกี นามสกุล เอิ่มไทยมากจ้า -0- แต่ชื่อเล่นกับชื่อจริงโคตรจะจีนเลย 0..0 นามสกุลฉัน >> หนองบ้านนา และฉันมีเพื่อนสนิทชื่อยัยโชกุน วันๆshe แกไม่ทำอะไรหรอกนั่งอ่านแต่นิยายของ Sunshine Night เบื่อจริง -3- ไปอาบน้ำดีกว่าาา ชวิงๆ <3

บทที่ 1

 

ณ โรงเรียน ชะนีป่าแตงโยเซนฟรังค์

 

ฉันมาถึงโรงเรียนแล้ว เดินกระเพกๆ มายืนหน้าป้อมยามเพราะต้องถูกทำโทษ เนื่องจากมาสาย(อีกแล้วเรอะ) -0-

ฉันต้องไปยืนข้างๆผู้หญิงเนื่องจากว่า ก็นะ ... ฉันมีพลังวิเศษ(วิเศษเหรอ?)คือว่าถ้าสัมผัสผู้ชายคนไหนคนนั้นก็จะเกิดอารมณ์ทางเพศกับฉัน >< ให้ตายเถอะ มันดีตรงไหนวะเนี่ยพลังบ้าบออะไรไม่รู้ -3- เอ้อ ฉันมีไอ้พลังเนี่ยเมื่อตอน ม.1ได้ จำได้เลยว่า ฉันเดินๆอยู่ของฉันดีๆ ก็เดินไปถูกผู้ชายหน้าตี๋ ตาตี่คนนึง ดูเรียบร้อย แต่แปลกพิลึกอยู่ดีๆก็จะเข้าหาฉัน จนฉันแทบเอาตัวไม่รอดเกือบเปิดซิงไปตอนอายุยังน้อยนิด -0- เอ้อ ตอนนี้ฉันอายุได้ 17 ปี กำลังเอ๊าะๆเลย คิคิ ^^ผู้ชายก็มักหาว่าฉันหยิ่งเล่นตัว อยากบอกว่าถ้าฉันไม่มีไอ้พลังบ้าบอนี่ก็ฉันคงมีแฟนเป็นร้อยแล้ว..

"ชื่อ?"แหม! อยากถามว่าคุณลุงยามคะ ฉันมาสายเกือบทุกวันจำชื่อฉันไม่ได้เลยเรอะ!!! อ่อ สงสัยปิดเทอมนานไป..

"เหมยซินกี"เห็นมั้ย! ออกจะเพราะแค่นี้ จำไม่ได้!! รอยหยักในสมองไม่มีเหรอยะตาลุงนี่ =^= 

"ห้ะ หอยไม่มี" -0- อีตาลุงยามนี่นอกจากความจำไม่ดีแล้ว หูยังไม่ดีอีก - - ไปแคะขี้หูไป๊ 

"ชัดๆนะลุง เหมย-ซิน-กี " ถ้าต่อไปลุงแกฟังผิดอีกนะ แม่จะด่าให้...ไปแคะขี้หู -3-

"อ่อ หอยมากมี " = = อีตาลุงงงงง 

"ฉันบอกว่าฉันชื่อ เหมยซินกี!!!!!!! " ชักจะหมดความอดทนละนะ อีตาลุงยามนี่แก่แล้วยังหื่นอีก 

"เอ้อ ใช่ๆ เหมยซินกี" -3-

" ไม่ใช่!!!! ฉันชื่อหอย-มาก-มี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เห้ยยยยย" สายตานับร้อยคู่หันมามองที่ฉัน -0- 

"o_o"  เอาละเหวย อีตาลุงยามทำพิษเข้าให้ tt สายตาหลายคู่นั้นยังคงจ้องมาฉันไม่ลดละ

"ยามคะ .. ดูหน้าไว้นะ เหมยซินกี! ฮึ่ย" ฉันรีบเดินอย่างเร็วเพราะไม่ไหวแล้วจริงๆ อายค่ะอาย-/-

 

ณ ห้อง 191 ม.5/1 

 

"ขออนุญาติเข้าห้องค่ะ" :)

"เข้ามาได้จ้ะ"เสียงครูนวลนิ่มช่างนิ่มนวลจริงๆ ><

"ขอบคุณค่ะ" ฉันก็รีบตรงปรี่ไปนั่งข้างยัยกุน she แกก็เงยหน้าขึ้นมาละจากการอ่านนิยาย -3-

"หวัดดีหลินปิง" แหม คำทักทายดีมาก -0- 

"ย่ะ" ^^

"อ่า นักเรียนคะ วันนี้มีนักเรียนใหม่ค่ะ ดีเลย์แนะนำตัวหน่อยครับ" ครูยื่นไมค์ให้นักเรียนใหม่คนนั้น ซึ่งฉันมองเห็นไม่ชัดเพราะฉันมันเด็กหลังห้อง tt ที่มองเห็นรู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย ตัวสูงๆ มาดดี ^^ 

"สวัสดีเพื่อนทุกคนครับ..ผม..." นายนั่นยังพูดไม่ทันจบ

"กรี๊ดๆ# หล่ออ่า#หล่อจัง#น่ารักจุง แอร๊ยยยยย " เสียงเหล่าลิงค่างบ่างชะนีทั้งหลายหวีดร้องลั่นห้อง -3-

ก็สมอยู่หรอก... ชื่อโรงเรียนก็บอกอยู่ว่านักเรียนในโรงเรียนเป็นคนยังไง อ้าว!ไม่เกี่ยวกับฉันนะ แล้วจะมาเรียนไมว้า

"ผมชื่อ ดัสกร ดรุณศิริราชานุวงศ์" 

"ชื่อเล่นไรเหรอ ตะเอง"เอาอีกแล้วยัยยูนา -3-

"0_0 ดีเลย์ครับ" 

"อ่าค่ะพอหอมปากหอมคอ ไปนั่งที่ได้ค่ะ เอ้อ!ลืม งั้นไปนั่งตรงนั้นละกันมีที่ว่างเหลือพอดี" ครูนวลนิ่มพูดพร้อมชี้มาทางฉัน ซึ่งข้างฉันก็มียัยกุน ส่วนอีกข้างเด็กเก่าเพิ่งออกไป -0-

"ครับ" นายนั่นพยักหน้า แล้วเดินตรงมานั่งข้างฉัน

"ยินที่ได้รู้จัก" - - อยู่ดีๆนายนั่นก็มาทักฉัน 

"อ่า" ฉันได้แต่คิดว่าอย่าให้นายนั่นมาโดนตัวฉัน มิฉะนั้นละก็..ก็...

"เห้ย" นายนั่นโดนแขนฉันนน แต่ทำไมไม่มีอะไรเกิดขึ้น0_o

"หืม?"

"ป่าว" เอ๊ะ! แต่มันแปลกที่นายนั่นไม่สะทกสะท้านเลย รึว่า ไอ้พลังบ้าบอนั่นหายไปแล้ว ไชโย้!!!

"เธอชื่ิออะไรเหรอ" 

"เอิ่ม ฉันชื่อ หลิงหลิน" 

"อะไรนะ หลินปิง อ่อ ชื่อน่ารักดี"

"ไม่ใช่ ฉันชื่อหลิงหลิน =^=" เรียกหลินปิงกันดีนัก เดี๋ยวแม่จะเปลี่ยนชื่อเป็นหลินปิงเลย :(

"อ่อ จำยาก หลินปิงละกัน อ้อ ฉันชื่อ ดีเลย์นะ เรียกเลย์ก็ได้" 

"อื้ม" ฉันอยากรู้เรอะ ว่านายชื่ออะไร - -

"เรียนต่อเถอะ" 

"..." น่าจะรู้ตั้งนานละ 

 

บทที่ 2

 

ณ ตอนเย็นหน้า โรงเรียน 

 

ฉันก็ยังคงแปลกใจ หรือฉันจะหายแล้ว ลองดูหน่อยดีกว่า -/-

"โอ๊ะ" ฉันลองเดินไปแซะผู้ชาย (แต่เลือกคนหน้าตาดีๆหน่อย เผื่อยังไม่หาย) 

"o_0" เห้ยๆ ฉิบหายละตู วิ่งเลยจ้าาาาาา ///

"ช่วยด้วยๆ .....ปั่ก" อะไรมันอุ่นๆนิ่มๆหวา ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไป ในท่ายืนกึ่งนั่ง >< มองใกล้ๆนายนั่นหล่อมาก 

คิ้วเข้ม ตาโต ตาคม จมูกโด่ง ทรงผมเท่มากกกก หล่อโฮก ><

"เราเป็นอะไรไปเนี่ย" เสียงนายนั่นพึมพำเบาๆ แต่พอดีฉันไม่ได้ยิน ช่างมันเถอะตอนนี้รีบไปก่อน -0-

"เอ่อ.. เธอเป็นอะไรรึป่าว" 

"นายช่วยพาฉันไปจากที่นี่ที" แปลกจังนายนี่ไม่เป็นอะไรเลย -0-

 

ณ ร้าน เรือนเสน่หา

 

"นายพาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย"

"อ้าว ก็ไม่เห็นเธอพูดอะไรนี่"

"ก็ตอนนั้นตกใจอยู่"

"อืม ว่าแต่เธอวิ่งหนีอะไรมา"

"ผู้ชาย" 

"โอ๊ะ! เสน่ห์แรงนะเรา" เหรอ?

"เหอะๆ-3-"

"น่ารัก" 0_o

"ห้ะ"

"ป่าวๆ บอกว่า น่าขำ

"อ่อ" -3-

"กินติมมะ" 

"ก็ดี" ^^

"พี่ครับ" นายนั่นเรียกเด็กเสิร์ฟ

"รับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟน่าเยิ้ม มาตาหวานใส่นายนั่น ..

"วานิลลา ใส่คาราเมลกับเยลลี่ เพิ่มวิปปิ้งครับ/ค่ะ... เห้ย!!!" ฉันกับนายนั่นทำไมกินเหมือนกัน

"...." ฉัน

"...."นายนั่น

"ทำไม/ทำไม!!!" พร้อมกันอีกเเล้ว

"เธอพูดก่อน/นายพูดก่อน" -0-

"งั้นฉันพูดก่อนก็ได้ นายชอบกินเหมือนฉันเลยเนอะ 555" ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม? เฮ้ยๆ บ้าไปละ

"5555 บังเอิญเนอะ" 

"อื้ม มาเเล้วๆกินกันเถอะ จะได้รีบกลับ" 

"อื้ม"

 

ณ โรงเรียนในเช้าวันใหม่

 

"หวัดดี เธอมาโรงเรียนสายเหมือนกันเหรอเนี่ย" นายนั่นเดินเข้ามาทักฉัน

"555 ทุกวันแหละ" แล้วนายนั่นก็เดินเข้ามาอยู่ข้างๆฉันเพื่อต่อแถวคนมาสาย และต้องถูกทำโทษคือวิ่งรอบสนามtt

"ไปวิ่งรอบสนาม 3 รอบ ปฏิบัติ" อีตาลุงยามดูแอ็กละเกินนะ -3-

"ปะ ไปวิ่งกัน" 

"อื้ม" ฉันพยักหน้า

ระหว่างการวิ่งจนเกือบครบ 3 รอบ ฉันก็เกิดล้ม

"ปั่ก..โอ๊ะ" ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจและเจ็บปวด -0-

"เป็นไรป่าว ลุกไหวไหม" นายนั่นถามพร้อมกันยื่นมือมาให้ฉันจับใกล้ๆ ให้ตายสิ~ ทำไมหัวใจเต้นแรงจัง รู้สึกเหมือนว่าตอนนี้เลือดมันกำลังสูบฉีดไปที่หน้าของฉัน ถ้าจะให้เดาตอนนี้มันคงหน้าแดงมาก >< ไม่รู้ว่านายนั่นจะดูออกรึป่าวนะว่าฉันเขิน :)

"หน้าเเดงแล้ว -.- สงสัยคงเจ็บ ...ต้องไปห้องพยาบาลสินะ อืม...เเลเธอจะเดินไม่ไหวนะเลือดออกเต็มเลยเนี่ย งั้น..ค่อยๆขึ้นหลังฉันนะ" นายนั่นค่อยๆประคองฉันขึ้นแล้วตอนนี้ฉันก็อยู่บนหลังนายนั่นแล้วด้วย แต่ฉันก็ยังสงสัยไม่หายว่าทำไมนายนั่นไม่เกิดอารมณ์ทางเพศกับฉัน (ที่สงสัยฉันไม่ได้อยากให้นายนั่นเกิดอารมณ์อะไรแบบนั้นนะฉันแค่...เเค่สงสัยจริงๆ แต่ช่างมันตอนนี้ไปทำแผลก่อน"

"หนักไหม?"

"ไม่หรอก:)"

"ขอบใจนะ" ทำไมฉันรู้สึกดีจังเลย หรือว่า-0-  ......ไม่ๆน่า -3-

"อื้ม" 

 

ณ ห้องพยาบาล

 

ฉันกับนายนั่นเข้าไปห้องพยาบาลไม่มีครูพยาบาลอยู่สักคน ชิบหายอ่ะ tt นายนั่นจึงอาสาทำแผลให้ฉัน ><

"เบาๆหน่อยสิ ค่อยๆช้าๆ เลือดฉันไหลเต็มแล้ว โอ้ย" 

"ทนหน่อยนะ"

"มันลึกมากเลยเหรอ ฉันเจ็บอ่า~"

"นิดหน่อยไม่ลึกมากหรอก ทนอีกนิดนะ"

"เร็วหน่อยสิ เมื่อไหร่จะเสร็จ ฉันไม่ไหวแล้ว "

"จะเสร็จแล้วๆ"

"เสร็จยังงงงง อ่า~ "

"เร็วแล้วนะเนี่ย" 

"เร็วกว่านี้อีกได้ไหม มันจะเข้าเรียนคาบแรกแล้ว จะเสร็จยังงงงง"

"อ่า~ อื้มมม เสร็จแล้ว"

"นี่เธอสอ...." อยู่ดีๆครูก็โผล่เข้ามา

"อ่อ ผมพาเพื่อนมาทำแผลครับ พอดีไม่มีใครอยู่ผมเลยทำเอง " 

"อ่อ นึกว่า... งั้นรีบเข้าเรียนได้เเล้วนะ" 

"ค่ะ/ครับ"