- >> เพื่อน << -*- >> My friend <<-

เนื้อเรื่อง

ก้อเปนเพื่อนกันมาตั้งนาน

ก้อเคยเกะกะระรานด้วยกันทั้งนั้น

วีกรรมนับหมื่นที่เคยร่วมมือกัน

ทั้งนี้ และทั้งนั้น ,,, มันสุดแสนจะบรรยาย

มาวันนี้จะต้องจาก

จึงอยากขอฝากเอาไว้ซึ่งความหมาย

ปมของความเปนเพื่อน ,, จะไม่มีวันคลาย

จะรัดแน่นจนถึงวันสุดท้าย..เท่าที่ลมหายใจจะมี

ห้องเรียน..

คือที่มาของเรื่องปวดเศียรเวียนเกล้า

มีตัวตลก ,, นักเรียนดีเด่น ,, คนขี้เซา

มีคำบ่นของครูทุกเช้าให้ชื่อใจ

ได้ปั่นการบ้าน ได้ลอกข้อสอบ

ปรึกษาเรื่องรักเรื่องชอบกับเพื่อนก้อได้

ห้องเรียนของฉัน ,, จึงเปนความผูกพันไม่เหมือนใคร

และเพื่อนก้อเปนส่วนประกอบที่ลืมไม่ได้...ไปอีกนาน

เปนความผูกพันที่อบอุ่น

ของช่วงชีวิตหนึ่งที่ดูวุ่นๆ ในวัยสดใส

มาทันเข้าแถวบ้าง ไม่ทันบ้าง ก้อยังสบายใจ

การบ้านไม่เสดไม่เปนไร..ลอกเพื่อนเอา

ในคาบเรียนก้อเรียนๆ เล่นๆ

พออาจารย์เผลอก้อทำหน้าทะเล้น-หยอกเย้า

เกิดเรื่องทีไร..คนที่ช่วยอย่างเตมใจ คือ...เพื่อนเรา

แต่วันพรุ่งนี้ มันจะกลายเปนภาพเก่าๆ ที่ผ่านไป

และเปนเพราะความผูกพัน

จึงไม่อาจทำให้ฉันลืมช่วงเวลาเหล่านั้นไปได้

ถึงแม้วันพรุ่งนี้ เราต่างไม่ได้อยุ่ที่นี่อย่างที่เคยเปนไป

ฉันก้อยังเตมใจ เกบเรื่องราวดีๆ ของเราไว้

..ตรงที่เดิม

+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+

พรุ่งนี้คงไม่มีเราอยู่ที่นี่

แต่บนหน้ากระดาษนี้ทุกอย่างจะไม่ไปไหน

ที่พิมทุกทุกอย่างออกมาจากใจ

คงไม่มีวันจางหายไปกับกาลเวลา

การจากกันอาจเหมือนการเริ่มต้น

ให้ต่างคนต่างก้าวไปสู่วันข้างหน้าง

แม้เราไม่อาจรั้งกันด้วยน้ำตา

แต่ความผูกพันที่ผ่านมาคือกำลังใจ

อย่าเหงาหากไม่มีเราเหมือนวันวาน

ทุกคราวที่คิดถึงกันคงทำให้หายหวั่นไหว

ภาพเก่าเก่าจะทำให้เทอยิ้มได้ฉันมั่นใจ

เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป

นี้คือสัญญาจากใจให้เทอ

พรุ่งนี้หนอใครจะมาลบกระดาน

พรุ่งนี้ที่โรงอาหารก้คงเหงา

พรุ่งนี้ในโรงเรียนคงไม่มีเรา

พรุ่งนี้ปากครูคงเหงาไปหลายวัน

พรุ่งนี้ในห้องเรียน

ใครหนอจะมาเขียนลวดลายและคำขวัญ

พรุ่งนี้ครูฝ่ายปกครองต้องเศร้ากัน

เพราะคิดถึงเทอกับฉันกันน่าดู

คิดถึงสมุดการบ้านที่เคย(ลอก)ทำ

คิดถึงมุกขำขำและไม่ขำที่เคยเล่น

คิดถึงร้านขายขนมตอนเย็น

คิดถึงภาพที่เห็นเมื่อวันวาน

สุดท้ายนี้ขอขอบคุณพวกเพื่อนๆ

ที่ไม่ลืมความสนุกสุดหรรษา

ขอบคุณมากสำหรับกาลเวลา

ที่นำพาทุกสิ่งมาให้เรา

แม้พรุ่งนี้โต๊ะเรียนจะถูกเลื่อน

แต่ความเป็นเพื่อนไม่เคยจะเงียบเหงา

คำว่าเพื่อนจะต้องอยู่ในใจเรา

แม้ยามสุขยามเศร้า"เพื่อน" ยังให้กำลังใจ

*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*

พรุ่งนี้แล้วสินะที่จะต้องจากกันไป

พบเจอสิ่งใหม่ๆของวันข้างหน้า

รู้มั๊ย นอกจากใบ จบม.6 ที่ได้มา

ยังมีมิตรภาพล้ำค่า...

ที่วันเวลาแถมมาแบบไม่รู้ตัว

เร็วนะเทอว่ามั๊ย

ไม่น่าเชื่อเรยว่าเวลาจะผ่านไปเร็วขนาดนี้

เรียน...เล่น...เที่ยว

เผลอแผล็บเดียวตั้งหลายปี

แต่คล้ายกับวันวานนี้เราเพิ่งเจอกัน

เทอรู้สึกอย่างไรฉันรู้

เพราะที่เทอเป็นอยู่คงเหมือนกับฉัน

ไม่เป็นไรหรอกนะ

ถึงเราจะต้องจากกัน

แต่เชื่อสิความเป็นเพื่อนของเรานั้น

จะข้างกันตลอดไป

ไม่ต้องรีบลุกเหมือนทุกเช้า

เสื้อนักเรียนตัวเก่าแขวนข้างฝา

ได้ปิดเทอมก้ดีแล้วนินา

อุดสารอวันนี้มาตั้งหลายปี

แต่ทำไมรู้สึกเหงาๆ

เสื้อนักเรียนตัวเก่าเปรอะเปื้อนสี

ลายมือคัยเป็นคัยยังจำได้ดี

เมื่อวานนี้ยังเฮอาร่ำลากัน

กลายเป็นเช้าที่ว้าเหว่กว่าทุกเช้า

เสื้อนักเรียนตัวเก่าเหงาเท่าฉัน

เคยหยอกล้อเล่นสนุกอยู่ทุกวัน

กว่าจะรู้ว่าผูกพันธ์ก้วันลา

อยากให้วันที่ผ่านลับกลับย้อนมา

ไม่อยากเหงาว้าเหว่อย่างนี้

พรุ่งนี้จะไม่มีเสียงติ้งต่อง

ดังติ้งต่องๆตอนเช้าเข้าแถว

ไม่มีคัยมาตรวจเครื่องแต่งกายเรา

ไม่มีภาพเก่าๆของวันวาน

ไม่มีเสียงหยอกเย้า

ไม่มีข้าวแกงร้านเก่าในโรงอาหาร

ไม่มีกีฬาสี ไม่มีนิทรรศการ ไม่มีกระดาน

ไม่มีการบ้านของคัย(ให้เราลอกอีกแร้ว)

คงมีแต่คำว่า เพื่อน

ที่จะไม่ถูกลบเลือนไม่ว่าวันไหน

วันนี้ วันพรุ่งนี้ และตลอดไป

จะถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ

ในห้องเล็กๆห้องนี้

มีความรู้สึกดีๆซ่อนอยู่

อบอุ่นสดใสไปทุกอณู

เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน

สำหรับคนอื่น

มันอาจเป็นห้องเรียนเก่าๆ

แต่สำหรับเรา

ความหมายมันมากกว่านั้น

โต๊ะเรียน กระดานดำ ความผูกพัน

ห้องเดียวกันต้องสำคัญเสมอไป

-p-o-r-p-l-a-t-a-k-o-m-