คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : 2 days...Before O-net : ที่นี่เปลี่ยนชีวิตหนู
ปอเปี๊ยะเขียนบทความ
ได้ 18 วัน 55 แล้วมีคนเมล์มาคุยกับปอเปี๊ยะ 9 คน แค่นี้ก็เยอะแหละ
น่าแปลกที่... ปอเปี๊ยะไม่คิดว่าจะมีวันนี้ได้
ปอเปี๊ยะดีใจที่ได้ช่วยเหลือเพื่อนๆทุกคน ไม่มากก็น้อย
เพื่อนๆถามว่า ทำไมออนเอ็มตลอดเวลาที่อ่านหนังสือ
เปี๊ยะอยากบอกให้ทุกคนรู้ว่า เราไม่ได้อ่านหนังสือแค่คนเดียว
ก่อนที่จะมาเขียนบทความนี้ ปอเปี๊ยะก็ออนเอ็มทิ้งไว้ตลอด
เวลาที่เหนื่อย ก็จะเดินมาหน้าคอม แล้วก็กดดู ดูสิ๊ มีคนออนอยู่ เขาอ่านหนังสือๆ (คิดไปเอง)
เราก็ดีใจ อุ๊ย ยังมีเพื่อนอ่านไปกับเราเน๊อะ แหะๆ
ปอเปี๊ยะดีใจที่ได้ติววิชาที่เพื่อนไม่ถนัดให้
ผิดบ้างถูกบ้างเราก็ช่วยกันแก้ไป
ดีใจที่ได้ส่งเอกสารต่างๆให้เพื่อนๆดู
ดีใจที่เพื่อนๆแบ่งปันข้อมูลความรู้ใหม่ๆมาให้
ดีใจที่ได้ช่วยเหลือสมุดคำศัพท์ที่มีคนอยากได้มากไปให้
ปอเปี๊ยะไม่คิดว่าจะมีวันนี้
ปอเปี๊ยะรู้ว่า การเป็นเด็กแอดปีนี้ มันเหนื่อยแค่ไหน ?
ความจริง เปี๊ยะเชื่อว่า มันก็เหนื่อยกันทุกปีแหละค่ะ เพราะพี่เขาก็ร้องไห้กันทุกปี 55
แต่... อย่างน้อย ปอเปี๊ยะก็รู้ว่า เราไม่ได้เหนื่อยหรือท้อไปคนเดียว
มีคนจำนวนมากยังท้อ และ ถ้าเราท้อ เราก็เป็นเหมือนคนป่วยที่รอให้เขารักษา
ถ้าเรามีกำลังใจ ทำไมไม่แบ่งกำลังใจนี้ไปให้แก่คนอื่นต่อ
ให้พวกเขาลุกสู้กันต่อไป ทำให้แอดมิดชั่น 53 นี้เป็นแอดมิดชั่นที่มีความหมายกับเรา
ถ้าเปี๊ยะไม่ตัดสินใจใน 20 วันสุดท้ายที่จะบันทึกเรื่องราวในที่แห่งนี้
ปอเปี๊ยะก็คงไม่มีโอกาสได้ให้กำลังใจเพื่อนๆได้มากขนาดนี้
มากเกินกว่าที่ เด็กผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งจะทำได้
ปอเปี๊ยะดีใจที่ได้เป็นกำลังใจให้ทุกคน
และขอขอบคุณกำลังใจที่ทุกคนมีให้
ถ้าไม่มีเด็กดี.... ปอเปี๊ยะคงไม่มีกำลังใจแบบนี้
ปล.. เพิ่งอ่านหนังสือเสร็จ เรียนตั้งแต่ 8 โมงยันตี 3 - -* เฮ้ออ... ไปนอนแหละนะ ฝันดีนะคะ
โชคดี มีเช้าวันเสาร์และอาทิตย์ที่สดใสกันทุกคนนะ
ปล2. ขอบคุณพี่ลาเต้มากค่ะ ที่ให้โอกาสหนู ^^"
ความคิดเห็น