คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : - 1 -
- 1 -
ปึ้!
เสียแ้วเหล้าว่าเปล่าวาระทบพื้นโ๊ะลมัสนั่นหวั่นไหวเรียเสียเฮัานร่วมโ๊ะ ร่าเล็ยมือึ้นปาน้ำเมาาริมฝีปาและยันัวลุึ้นยืน่อนะเินไปท่ามลาแสไฟสลัว นรีบีทหนัระแทใเร่เร้าให้้อโยนย้ายามท่าลาสายานับสิบู่ที่้อมอเยมใบหน้าสวย เอวอที่บิโยามท่วทำนอ
“เ้นอีๆ ไอ้หมอ”
“เฮ้ย!! รินแ้วให้ไอ้หมออีิวะ”
“มันะลับมาแเหรอ เ้นแร้เ้นาอยู่นั่น”
“แ่มันเ้นเอ็์ัเลยว่ะ”
“มึๆ ไอ้หมอมันเินไปไหนวะ”
“ไอ้หมอๆ!! ”
ร่าเล็ผอมบาหยุเ้นสะบัสะโพโยย้ายเรือนายลาฟลอที่มีเพื่อนๆ ส่เสียเียร์เนื่อาเลี้ยส่ันรั้สุท้ายหลัาเรียนบปี4ันแล้ว นัวเล็เ้าอื่อหมอ ใบหน้าแ่ำเ็มไป้วยฤทธิ์าแอลอฮอลาน้ำใสในแ้วสีสวย เินวนเะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ สอเท้า้าวเ้าหาโ๊ะผู้โว์ร้ายในโนVIP้าน้า นในโ๊ะทั้สามที่มีอายุมาว่าหลายปีย่นิ้วมอเ็น้อยเมามาย้วยสีหน้าุน เลิ่ลั่ันไปมาเมื่อท่อนาเรียวภายใ้าเยีนส์สีีัวเล็เริ่มปีนป่ายึ้นนั่ล่อมันที่อยู่ริมสุอโฟายาว
วามริบวัมอร่าน้อยที่ถือวิสาสะสอมือโอบรอบอเหมือนอย่ายั่วยวนไม่หลเหลือสินึิ
ใบหน้าสวยหวานน่ารันยาหัห้ามใ ผิวาวนวลผ่อ้อแสไฟนเิประาย วา่ำปรือสวย้อนมอเหมือนลูแมว นัวสูยมือห้ามเพื่อนัวเอที่ะลุมาึเ้าลูแมวน้อยนี่ออน้อนั่ลที่เิม เลิิ้วถามว่า
ห้ามทำไมวะ
“เราเห็นนะ” เสียหวานใสออะยานาเล็น้อยเอ่ยพู ใ้นิ้วิ้มลบนปลายมูโ่สวยออีฝ่าย
“เห็น? ” เาถามำ เลิิ้วึ้นสูเิถาม
“มอเราเหรอ อึ” สะอึเล็น้อยประอบำพู บีบมูโ่แผ่วเบาอย่าหยอล้อ
เ้นแรนานั้น….
แ่็มอริๆ แหละ ไม่ปิเสธ
“อืม ันมอ เธอสวย” พูมพลายยิ้มมุมปา วามายแววปรารถนาออมาอย่าปิไม่มิ ไล่มอโรหน้าสวยหวานเบื้อหน้าอย่าระหาย
เพื่อนร่วมโ๊ะอีสอนมอาัน พยัหน้าน้อยๆ อย่ารู้ันว่า
ไอ้ิ์มันะฟาเ็อีแล้ว แถมรอบนี้เป็นผู้ายหน้าาิ้มลิ้มมาะ้วย
“สวยเหรอ เราสวยเหรอ หืม? ” ำถามไร้เียสา เอียอมออย่าน่ารั มือหนาเลื่อนึ้นับสะโพเล็เอวอพอิบพอีมือ นร่าบาสะุ้น้อยๆ เมื่อไ้รับสัมผัสอุ่นร้อน
สวย หวาน นหยุมอไม่ไ้ เหมือนผู้หิหรืออาะหวานว่ามา
้อิม่อน
"ืนนี้ไป่อไหนรึเปล่า"
"เรา...อึ"
...เรานึไม่ออ
สายาเริ่มพร่าเลื่อนมอใบหน้าหล่อเหลาไม่่อยันทิ้ศีรษะอันหนัอึ้ลบนบ่าแร่ไร้เรี่ยวแร
"ไปับันเ็ี"
เพื่อนที่มา้วยันมอภาพอย่าะลึและไม่รู้ะัารยัไ่าฝ่าย่าเถียันหานผิโทษันไปมาุลมุนสัพัให่ แ่ทว่าเมื่อหันลับมามอเพื่อนัวน้อยอีรั้
มัน็ไม่อยู่แล้ว
นที่มันึ้นนั่ล่อม็ไม่อยู่้วย
ิบหาย…
ร่าสูโปร่ับยเรียวาเล็ที่เาะเอวเาไว้้วยสอแนแร่ออมาาผับทาประูหลั ใบหน้าหวานุลับออสูลิ่นายหอมอีฝ่าย เสียหวานพึมพำไม่เป็นภาษา
มือหนาว้ารีโมทปลล็อรถับนัวเล็ร่าายอ่อนเปลี้ยวาลเบาะ้านับ มือยึ้นลูบใบหน้าสวยผ่อแผ่วเบา
"ไปสนุันหน่อยนะรับ"
(CUT)
"แห่" เสียหอบหายใอทัู้่ปะปนัน ร่าเล็ผล็อยหลับไปาวามเหนื่อยล้า นัวสูผละายออนอนหาย้าน้า พ่นลมหายใหนัๆ หลับาลแล้วเ้าสู่ห้วนิทราไปามัน
ไม่มีใรมีแรเหลือลุึ้นไปำระร่าายไ้อีแล้ว
..........
TBC.
ฝาน้อ #ิ์หมอ ้วยนะะ
***อ่านาCUT ้วยาร้นหานามปาาในReadAWrite ะเอเลย่ะ
27:04 PM
ความคิดเห็น