ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ถ้าเธอหลายใจ

    ลำดับตอนที่ #2 : รักในโลกไซเบอร์

    • อัปเดตล่าสุด 9 ต.ค. 48




                   หลังจากการสอบผ่านไป จอยกลายเป็นคนที่ติดเน็ตอย่างมาก เพราะความเหงามั้ง เธอจึงเล่นอย่างเอาเป็นเอาตาย นอนดึก ตื่นสายเป็นประจำ สาเหตุที่ติดก้เพราะตอนนี้เธอได้ไปเจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่เธอแชทด้วย รุ่นพี่คนนั้นชื่อ แฮม พี่แฮมเป็นนักเรียน ม.5 อยู่อีกจังหวัดหนึ่ง เป็นคนคุยสนุก จอยแอบปลื้มเขาเล็กๆ(อีกแล้ว) พี่แฮมคุยไปคุยมาก้เกิดชอบจอยขึ้นมา

    ขณะเล่นแชท…



    แฮม: “เออ จอย นี่ก้ปิดเทอมแล้ว จอยไม่ไปเที่ยวไหนหรอ”



    จอย: “ก้คิดว่า จะไปเที่ยวที่เดอะมอลล์อยู่นะ”



    แฮม: “หรอ อืม”



                 แม้จะไม่เคยเห็นหน้าคร่าตากัน แต่ความรักในโลกไซเบอร์ที่ก่อตัวขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ทำให้ทั้งสองตัดสินใจเปิดเผยหน้าตาที่แท้จริง  พี่



    แฮมนั้นเป็นคนที่รูปร่างค่อนข้างท้วมนิดๆ ขาวๆ แต่ถ้าเขาผอมก้คงจะหล่อน่าดู(จอยคิดในใจ)ส่วนจอยก้ดูดีอยู่แล้ว วันหนึ่ง…ขณะเล่นแชท



    แฮม: “จอย พี่ถามไรจอยหน่อยนะ”



    จอย: “ถามไรหรอ”



    แฮม: “จอยมีแฟนยังหรอ :-P”



    จอย: “ก้ ยัง เพิ่งเลิกกันไปอ่ะ”



    แฮม: “งั้นให้พี่รักษาแผลใจต่อได้ป่ะ”



    จอย: “………แล้วแต่พี่แฮมแล้วกันนะ”



    แฮม: “คือว่า พี่ชอบจอยอ่ะ ขอเป็นพระเอกในหัวใจเธอได้มะ”



    ทันใดนั้นวิทยุที่จอยเปิดไว้ ก้มีเสียงเพลง เธอคือหัวใจของฉัน ของ นิก เดอะสตาร์



    ….เธอคือคนที่ฉันตามหา มาแสนนานและเป็นคนที่ฉันใฝ่ฝันในหัวใจ แม้ชีวิตของฉันตอนนี้จะเป็นเช่นไร แต่อยากให้รับรู้เอาไว้     อยากบอกว่ารัก รักเธอเหลือเกินแม้วันคืน ล่วงเลยพ้นเป็นปี แต่คืนนี้ จะบอกเธอนะคนดี อยากให้เธอเชื่อฉัน คนนี้  ฉันรักเธอ….



               หลังจากนั้นต่อมาไม่นาน ทั้งสองก้คบกัน  แฮมโทรไปหาจอยทุกวัน เพื่อหวังให้สักวัน จอยจะมาหาเขา แต่ด้วยความที่ว่าจอยเป็นคน

    ที่ไม่ค่อยเชื่อใครง่ายๆ จึงได้แต่ทำใจ คบกันในโลกไซเบอร์ต่อไป  แฮมทำเพื่อจอยทุกอย่าง เพื่อที่จะให้จอยมั่นใจในตัวเขา ว่าเขา รักจอยจิง

    ขณะที่จอยคุยโทรศัพท์กับแฮม



    “พี่แฮมจอยง่วงแล้ว” แล้วจอยก้หาวใส่โทรศัพท์



    “โห  รีบง่วงไปไหนล่ะจอย พี่ยังไม่ง่วงเรย” แฮมบ่น



    “พี่แฮมแต่นี่มันตี1แล้วนะ”



    “พี่ยังไม่ง่วงอ่ะ จอยอยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อนดิ”



    “พี่ไม่ง่วงก้เรื่องของพี่ดิ จอยง่วงงงงงงง……Zzzzzz”แล้วจอยก้หลับคาโทรศัพท์



    เป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่ แฮมจะโทรมาก่อนจอยนอนเพื่อส่งให้จอยนอนก่อนที่เขาจะนอน เขาต้องได้ยินเสียงจอยกรนไม่งั้นเขานอนไม่หลับ

    เขาคบกับจอยมาได้ระยะหนึ่ง ตอนนี้โรงเรียนใกล้เปิดเทอมแล้ว จอยเตรียมตัวกลับหอ  วันนี้วันอาทิตย์ จอยนั่งรถไฟกลับหอ คิดว่าถ้าไปถึง จะโทรให้ใหม่รับไปดูหนังแก้เครียดด้วยกันสักเรื่อง



    โทรศัพท์คุยกับใหม่



    “เฮ้ย แก แกอยู่ไหน เด๋วมารับเราหน่อยที่หอ ไปดูหนังกัน”



    “อ๋อ ตอนนี้อยู่บ้าน เด๋วไปรับ แล้วแกจะดูเรื่องไรอ่ะ?”



    “ก้เด๋วค่อยดูว่าเรื่องไร แกมารับด้วยนะ”



    “เออๆ เด๋วรีดผ้าก่อน เพิ่งมาถึงเหมือนกัน แค่นี้นะ”แล้วใหม่ก้วางสายไป



    หลังจากนั่น ครึ่งชั่วโมง ใหม่ก้ไปรับจอยที่หอแล้วไปดูหนังด้วยกัน พอดูเสร็จ ออกจากโรงมา เสียงมือถือจอยก้ดัง…วันนี้เป็นวันสำคัญของคนสำคัญของผม…(เป็นเสียงเรียกเข้าของจอยจิงๆ)



    “ฮัลโหล” จอยรับสาย



    “อ้าวพี่แฮมหรอ มีไรหรอคะ พอดีเพิ่งออกจากโรงหนังค่ะ …..อะไรนะคะ ค่ะๆ รอสักครู่นะคะ ค่ะๆๆ สวัสดีค่ะ” จอยวางสายแล้วหันหน้ามาหาใหม่ที่กำลังมองหนังสือทาทาอย่างใจจดใจจ่อ  แล้วจอยก้เขย่าตัวใหม่



    “เฮ้ย แกๆๆๆ มีเรื่องด่วนหว่ะ” จอยทำหน้าตื่นเต้น



    “มีไรของแก ทำหน้ายังกะใครตาย” หใม่พูดไปหันหน้ามองดูหนังสือทาทาไป



    “ตายเตยอะไรของแก พี่แฮมอยู่ที่นี่”



    “ห๊า อะไรนะ พี่แฮมอยู่ที่นี่ ตรงไหนอ่ะ”



    “เค้าบอกว่าเค้าอยู่ที่เอ็มเค” แล้วจอยก้หันหลังมองเข้าไปในเอ็มเค ไม่ทันไรก้มีคนตัวท้วมๆขาวๆเดินเข้ามาทักจอย



    “ใช่ จอยป่าวคับ” คนนั้นทักจอย



    “ชะๆๆใช่ค่ะ พี่แฮมใช่ป่าวคะ”จอยทำหน้างงเล็กน้อย



    “ใช่ แล้วจอยมานี่อาจารย์ที่หอไม่ว่าหรอ”



    “ก้หอยังไม่ปิด อาจารย์ไม่ว่าอะไรหรอก”



    แล้วใหม่ก้พูดต่อว่า “เอางี้เราไม่อยากอยู่เป็น ก ข ค ใคร เราไปดูหนังสือทาทาก่อนแล้วกัน ถ้าเสร็จแล้วค่อยโทรมาเรียกเราก้ได้”แล้วใหม่



    ก้เดินเข้าร้านหนังสือไปอย่างรวดเร็ว



    ขณะที่แฮมกำลังเดินคุยกะจอยอยู่



    “แล้วนี่พี่แฮมมาทำไรที่นี่ล่ะ มาซะงงเรย”จอยถามแบบเขินๆ



    “อ๋อ พ่อพี่มาหาญาติแถวๆนี้เรยแวะมากินอะไรนิดๆหน่อยๆ    พี่รุว่าจอยอยู่ที่นี่เรยลองโทรดูว่าจอยจะมาได้ป่าว พอดีกับที่ว่าจอยมาดูหนังพี่ลองมองดู แล้วพี่ก้เหนจอยยืนอยู่ เรยเข้าไปทักไง”แฮมทำหน้าสบายใจ



    “อ๋อ หรอคะ แล้วนี่พี่แฮมกลับกี่โมงคะ”



    “6โมงครึ่ง เด๋วพ่ออิ่มก้กลับแล้ว”



    “งั้น พี่แฮมรีบไปหาพ่อก่อนว่าจะกลับรึยัง เด๋วเขาลืมพี่แฮมไว้ที่นี่ พี่แฮมไม่มีที่นอนนะ” จอยพูดแบบแซวๆ



    “ก้ดีสิ พี่จะได้นอนในใจจอยไงล่ะ 555” พี่แฮมขำ แล้วทั้งสองก้เดินไปถึงหน้าเอ็มเค แฮมหยุดที่หน้าร้านแล้วหันหน้ามาหาจอย



    “อืม จอยพี่มีอะไรจะให้จอยอ่ะ”แฮมเอามือล้วงในกระเป๋า แล้วหยิบบางสิ่งขึ้นมา



    “อะไรหรอคะ” จอยงง



    แล้วแฮมก้ยื่นสร้อยเงินที่มีจี้รูปตัว H “พี่ว่ามันเหมาะกับจอยมาเรยนะ พี่ให้จอย”



    “พี่ให้จอยทำไม จอยมีค่ากับพี่มากขนาดนั้นเรยหรอ”



    “จอยจะได้มีพี่อยู่ในใจเสมอไง” แฮมใส่สร้อยให้จอย ก่อนที่จะลา



    “พี่ต้องไปแล้ว พ่อพี่มาแล้ว พี่ไปก่อนนะ พี่รักจอยนะ”แล้วแฮมก้เดินจากไป



    “บายค่ะ”แล้วจอยก้มองตามหลังแฮมไป



    …ดูม มะจาเรดูม มะจาเรดูม…เสียงโทรศัพท์ของใหม่ดัง ใหม่เดินออกไปที่หน้าร้านหนังสือเพื่อมาหาจอย



    “พี่แฮมเขาไปแล้วหรอ” ใหม่ถามจอย



    “ไปแล้ว ใหม่ เขาดีกับชั้นจิงๆ เขาซื้อสร้อยเงินรูปตัว H มาให้ด้วย แกดูดิ”



    ใหม่มองดูสร้อย “โห สวยหว่ะ อยากได้บ้างจัง จะมีใครซื้อให้ชั้นบ้างเนี่ย”



    “ก้พี่บีของแกไง รอเขากลับมาดิ เด๋วเขาคงซื้อให้มั้ง” จอยเอ่ย



    ใหม่ทำหน้าเศร้า “เขาคงลืมเราไปแล้วแหละ พักนี้ไม่โทรมาเรย”



    “เออ น่าเด๋วเขาก้โทรมาเองแหละ อย่าน้อยใจน่า นะ”จอยกอดเพื่อนสนิท  แล้วทั้งคู่ก้กลับไป ใหม่ไปส่งจอยที่หอ แล้วใหม่ก้รีบกลับบ้านทันที





                   โรงเรียนเปิดแล้ว วันนี้ใหม่มาโรงเรียนแต่เช้า มาหลับที่ห้องประจำเช่นเคย จอยเดินเข้าห้องประจำ เห็นใหม่หลับอยู่ จอยจึงเข้าไปปลุก



    “เฮ้ย ใหม่  แกเป็นไรว่ะ นอนดึกอีกแล้วสิ”แล้วจอยก้จับดูที่หน้าผากของใหม่



    “เฮ้ย ตัวแกร้อนจี๋เรย เป็นไรมากป่าวว่ะ  ไปห้องพยาบาลป่ะ”แล้วจอยก้พาใหม่ไปห้องพยาบาลกับดาและณัท  





    จนเที่ยงแล้ว จอยก้รีบไปหาใหม่ที่ห้องพยาบาล จอยนั่งรอใหม่ตื่นเพราะคาบต่อไปเป็นคาบว่าง สักพักก้ได้ยินเสียงเหมือนว่าใหม่ละเมอ



    “พี่บี พี่จะไปไหน อย่าทิ้งเราไปไหนนะ พี่บีไหนสัญญากะเราไงว่าเราจะเรียนต่อด้วยกัน ทำไมพี่บีต้องทิ้งเราไปด้วย”ใหม่ละเมอน้ำตาไหลพราก



    “เฮ้ยๆๆใหม่แกเป็นไรว่ะ”จอยเขย่าตัวใหม่  ใหม่รู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมา



    “นี่ชั้นฝันไปหรอ”ใหม่ปาดน้ำตา หอบเล็กน้อย



    “เออ แกน่ะ ละเมอไม่รุเรื่อง แล้วแกละเมออะไรถึงพี่บีอีกล่ะ”จอยสงสัย



    “ชั้นฝันว่า…พี่บีกับชั้นเดินไปที่ไหนก้ไม่รุ แล้วอยู่ดีๆ พี่บีก้หันหน้ามาหาชั้นแล้วก้บอกว่า เขาไปก่อนนะ แล้วเขาก้เดินหายไปเรยอ่ะ”ใหม่พูดหน้าตากังวล



    “เออๆ ไม่มีอะไรหรอก แกคิดถึงเขามากจนฝันมั้ง”จอยปลอบเพื่อน



    “แต่ชั้นว่ามันยังไงๆอยู่นะ..”ใหม่สีหน้ากังวลเกี่ยวกับลางสังหรณ์ที่บอกเธอ



    ใหม่กับจอยรีบไปที่ห้องประจำ เพราะบ่ายนี้ไม่มีคาบเรียนแล้ว  จอยเอางานที่อาจารย์สั่งมาให้ใหม่ทำ   สักพักฮอลก้เดินผ่านมา และเข้ามาทัก



    “หวัดดี จอยและยายดำ”ฮอลพูดกวนๆ



    “เด๋ว ปั๊ดไอฮอลพูดดีๆหน่อยคนยิ่งอารมณ์ไม่ได้ดีเหมือนหน้าตาอยู่นะ”



    “หรอจ๊ะ” ฮอลทำหน้ากวนใส่อีก



    “แล้วนี่ฮอลมาหา มีไรรึป่าว”จอยมองฮอล งงๆ



    “เรามาทักตามประสาเพื่อนๆกันน่ะ”ฮฮลยิ้มอย่างเป็นมิตร



    “แหวะ เพื่อนหรือกิ๊กเก่ายะ”ใหม่แซว



    “เพื่อนก้เพื่อนดิ ยายดำนี่ปวดร้าวจิงๆเรย เออ  เราไปก่อนนะ จอย ยายดำ” แล้วฮอลก้ออกไป



    “นี่ใหม่ชั้นแนะนำอะไรดีๆให้เอามะ” จอยเสนอแนะเพื่อนสนิท



    “ไรของแกอีกง่ะ”



    “แกก้ไปชอบไอฮอลซะสิ แกจะได้ไม่ต้องหวังพี่บี ลมๆแล้งๆ”จอยเสนอ



    “ทำไมแกคิดอย่างนั้นวะ”



    “ก้เหนกัดกันจะตาย ถ้าชอบกันนะ  ถอนตัวไม่ขึ้นเรย” จอยขำ



    ใหม่ตีไหล่จอย “บ้า ชั้นไม่เอาหรอก หน้ายังกะยักษ์วัดแจ้ง สู้ชั้นลมๆแล้งๆอย่างเก่าดีกว่า ดูดีกว่าไอฮอลตั้งแยะ”ใหม่เปรียบแล้วก้ทำหน้ามีความหวังมาก





                   เวลาผ่านไปจอยกับแฮมก้คบกันเหมือนเดิม รักที่ก่อตัวในโลกไซเบอร์ บางทีก้น่าเบื่อ บางทีก้น่าสนุก(หากได้ลอง) ปีใหม่มาถึง จอยกับแฮมก้เคาท์ดาวน์กันในเน็ตเช่นเคย





                  2-3วันต่อมาโรงเรียนเปิด จอยหน้าตาเบิกบาน มาถึงห้องประจำ เหนใหม่นั่งกดมือถือเล่น



    “แก รุมั้ย ชั้นเคาท์ดาวน์กับใคร”จอยหน้าระรื่น



    “ตาพันโทมั้ง”ใหม่ตอบเซงๆ



    “บ้า แกเล่นพ่อชั้นเรยนะ ชั้นเคาท์ดาวน์กับ พี่แฮมย่ะ ฮิฮิ”



    “หรอ หนุกมะหล่ะ”



    “ก้ดี ในเน็ตอ่ะ แล้วแกอ่ะเคาท์กะใครหรอ?”จอยถาม



    “คนเดียว”ใหม่ตอบอย่างไม่สบอารมณ์



    “แล้วพี่บีอ่ะ เขาไม่โทรมาหรอ”



    “ไม่ เขาคงลืมเราจิงๆแล้ว”



    “ชั้นว่าไม่ลืมหรอก แกอย่าลืมสิ อีกไม่กี่วันก้วันเกิดแกไม่ใช่หรอ ก้ดูว่าเขาจะโทรมารึป่าว ถ้าเขาโทรมา แสดงว่าเขายังไม่ลืมแก” จอยให้ความ

    หวังกับเพื่อน





                     วันศุกร์ วันนี้จอยต้องกลับบ้านเช่นเดิม ขณะที่จอยนั่งรถไฟกลับบ้าน จอยก้จำได้ว่า อีก3วัน วันเกิดใหม่ จะซื้อของขวัญอะไรให้ใหม่ดี เมื่อถึงบ้าน จอยก้รีบเปิดเน็ตตามเวลาที่นัดกับแฮมไว้



    จอย: “พี่แฮมช่วยคิดหน่อยดิว่าจะซื้ออะไรให้ใหม่ดี อีก3วันวันเกิดใหม่”



    แฮม:”ก้ อืม ตุ๊กตาสิ น่ารักดี”



    จอย: “อืม ความคิดดีนะ เด๋วไปซื้อดีกว่า”





      วันจันทร์ ที่โรงเรียน



    “Happy  Birthday นะจ๊ะ Big Boss Mai”จอยยิ้มพร้อมกับยื่นของขวัญวันเกิดให้ใหม่



    “ขอบใจจ้า ทำไมเบาจัง”ใหม่บ่น



    “เออน่า ซื้อมาให้ก้บุญเท่าไหร่แล้ว”



    “เออ เนอะ ปกติแกก้งกจนเกลือเต็มตัวแล้ว”ใหม่แซวเพื่อนสนิท



    เวลาบ่าย 2 โมง ใหม่นั่งเล่นที่ห้องประจำเพราะวันนี้อาจารย์ไม่มาคาบนี้จึงว่าง สักพัก มือถือใหม่ที่จอยเล่นอยู่ก้สั่น



    “เฮ้ยใหม่ ใครโทรมาวะ เบอร์อะไรก้ไม่รุ”



    “ไหน เบอร์ใคร”แล้วใหม่ก้กดรับ



    “สวัสดีค่ะ” ใหม่ทำหน้างงเล็กน้อย



    “ใหม่พูดใช่ไหมครับ”เสียงในสายพูด



    “ใช่ค่ะ แล้วนี่ใครพูดอ่ะคะ”



    “พี่บีไง ใหม่จำไม่ได้หรอ”



    ใหม่อึ้ง เพราะใหม่ไม่คิดว่าพี่บีจะยังจำวันเกิดของใหม่ได้ “เอ่อ..พี่บี พี่บีจิงๆด้วย” ใหม่ทำท่าดีใจมาก



    “สุขสันต์วันเกิดนะ พี่ขอให้มีความสุขมากๆ คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนาด้วย อย่าลืมสัญญาที่เราเคยให้ไว้ด้วยกันนะ พี่จะรอ พี่มีเวลาไม่มาก ยังไงไว้แค่นี้ พี่ ง่วงแล้วด้วย”พี่บีร่ายยาว



    “ค่ะ พี่บี หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ”



    “ครับ พี่คิดถึงเสมอนะคับ บายครับ”



    “คิดถึงมากกว่าค่ะ บายค่ะ” แล้วพี่บีก้วางสายไป  ใหม่นั่งหน้าบานเป็นดอกทานตะวัน จอยเรยพูดต่อ



    “แหม  ช่างเป็นวันเกิดที่ไร้พรมแดนซะจิงๆนะ คราวนี้เธอคงไม่ต้องลมๆแล้งๆห่อเหี่ยวไปอีกนาน หลังจากนี้ เขาคงโทรมาหาบ่อยๆละมั้ง”



    “ถ้าเป็นงั้นคงจะดี”



    “แล้วเขาอวยพรว่าไรบ้างอ่ะ”



    “ก้ ปกตินั่นแหละ ขอให้มีความสุข คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา ก้แค่นั้น แล้วเขาก้เตือนว่าอย่าลืมสัญญาที่ให้กันไว้ ก้เท่านั้น” ใหม่พูดให้จอยฟัง



    “ดีจัง แล้วเขารีบวางทำไมอ่ะ” จอยสงสัย



    “ก้เขาง่วง เขาเรยวาง เพราะเวลามันไม่ตรงกัน”



    “แล้วตอนนี้ที่นู้น มันกี่โมงแล้ว”



    “ก้…ประมาณ 5ทุ่มกว่าๆ”



    “เขานอนเร็วนะ”



    “อืม ไม่เหมือนแกหรอก ที่เล่นเน็ตเป็นค้างคาวอ่ะ555”



    “ว่าได้ว่าไป”จอยงอนๆเล็กน้อย





                   ใกล้สอบแล้ว เวลานี่ช่างเร็วจิงๆ  จอยต้องรีบหันหน้าเข้าหาหนังสือ แล้วต้องหันหลังให้เน็ต ระยะหลังนี้แฮมไม่ติดต่อเธอมาเรย เธอมาปรึกษาใหม่บ่อยๆ แล้วเธอก้เหงามาก สุดท้ายเธอก้ตัดสินใจส่งเมลล์ไปหาแฮม







                 ถึงพี่แฮม…



             ดูเด๋วนี้พี่แฮมไม่ติดต่อมาหาจอยบ้างเรยนะ ตอนนี้พี่แฮมคงไม่เป็นอย่างเดิมแล้วแหละ ลืมจอยไปแล้วมั้ง  จอยคงไร้ค่าสำหรับพี่แฮมแล้วล่ะ  จอยมาแค่นี้ มาถามว่ายังอยู่ไหม แค่นั้น

                                                                                    จาก….จอยเอง







              ได้ผลแฮมตอบกลับมาว่า…

                





                      ถึง…จอย



            ที่พี่หายไปเนี่ยพี่ต้องขอโทษ ความจริง พี่อยากจะบอกอะไรจอยอย่างหนึ่งคือว่า พี่มีแฟนแล้ว คบมากันก้นานมาก พี่แอบคบกับจอย แต่สุดท้ายแฟนพี่ก้จับได้ พี่คิดว่า พี่ต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง พี่ต้องเลือกแฟนพี่ ฉะนั้นเราต้องเลิกกันนะเพื่อความสบายใจของแฟนพี่ พี่ขอโทษที่ต้องโกหกจอย





                                                                             จาก………แฮม





      จอยอ่านจดหมายนั้นถึงกับอึ้งกิมกี่ ไม่คิดว่าที่ผ่านมา แฮมโกหกจอยทุกอย่าง  จอยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใหม่ฟัง



    “สุดท้ายแกก้โดนหลอกตั้งแต่ต้นจนจบ”ใหม่เสริม



    “เออดิ อย่ามาซ้ำเติมกันนะ เซงหว่ะ”



    “นี่แหละโลกไซเบอร์ มีแต่คนหลอกกัน บางสิ่งบางเรื่อง เขาก้ปิดบัง ชั้นยังมีประสบการณ์ เรย” ใหม่เล่า



    “ประสบการณ์ไรอีกง่ะ”



    “ก้ รักในโลกไซเบอร์ไง ชั้นก้เคยคบ ไม่เหนหน้าเรยนะ คบเปนแฟนเรย แต่ว่า คบไปคบมา ชั้นดันเจอพี่บี ชั้นเรยบอกเลิกคนนั้นไป แต่ก้ยังเป็นเพื่อนกัน  พอมาเจอตัวกันจิงๆ เราคิดว่าคิดถูกแล้วที่บอกเลิก หน้าตานะ อย่างแย้เรยอ่ะ ถ้าแกเหนนะ แกจะขำมาก 555”ใหม่เล่าประสบการณ์



    “ขำอีก ขำเข้าไป”จอยเริ่มเซงหนัก



    “ไปอ่านหนังสือดีกว่า จะสอบแล้ว”ใหม่ชวนแก้เครียด



    “เออ” แล้วทั้งสองก้ไปอ่านหนังสือเตรียมสอบอีกไม่กี่วัน



    ***********************************************************





    จบไปแล้วตอนที่สอง  สดๆง่วงจัง ยังไงอ่านก้ติชมมั่งนะ มาอ่านบ่อยๆล่ะ

    ขอบคุงคร่า  

    W.J.Team  รายงานจาก ว.ว.ว.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×