ตอนที่ 5 : ตอนที่ 1.3
คฤหาสน์แฮริสัน มหานครนิวยอร์ก
“ทำหน้าเครียดออกมาแบบนี้ แสดงว่าเรื่องเดิมอีกแล้วใช่มั้ยคะพี่ชาย” มาเฟียสาวเอ่ยถามผู้เป็นพี่ด้วยใบหน้าระรื่น ต่างจากคนที่เพิ่งถูกมารดาเรียกเข้าไปพบ หลังจากที่เขาเพิ่งจะเดินทางกลับจากเยอรมันได้เพียงสองชั่วโมงเท่านั้น
“รู้แล้วทำไมต้องมาถามอีก เฮ้อ...ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคุณแม่ถึงไม่บังคับเราอย่างที่ชอบบังคับพี่บ้าง ก็รู้อยู่ว่าพี่ไม่ชอบเรื่องพวกนี้” มาเฟียหนุ่มบอกอย่างเหนื่อยใจ ขณะที่ทิ้งตัวลงบนเตียงใหญ่ด้วยความอ่อนเพลีย
เขาอุตส่าห์หนีมารดาไปทำงานที่เยอรมันเกือบสองสัปดาห์ เผื่อว่าท่านจะเลิกสนใจหาคู่นัดบอดมาให้เขาเสียที แต่พอกลับมาเท่านั้นแหละ มารดาก็เรียกไปคุยเรื่องน่าเบื่ออีกแล้ว
“ไม่ชอบเรื่องพวกนี้...นี่อย่าบอกนะคะ ว่าเหตุผลที่พี่ชายไม่ยอมแต่งงานกับใคร เพราะ...พี่ชอบผู้ชาย!” ชลธิชา แฮริสัน หรือชาร์ลอท มองหน้าพี่ชายฝาแฝดของตัวเองด้วยความตกใจ แต่เขาก็รู้ดีว่าท่าทางตกใจนั้นมันก็แค่การแสดงของยัยน้องสาวตัวแสบเท่านั้น
“ตลกเหรอ พี่ไม่ขำด้วยหรอกนะ” เขาหันไปมองค้อนเธอแล้วได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่
“โธ่ ก็น้องไม่อยากให้พี่เครียดนี่คะ คุณแม่ท่านก็บ่นให้น้องฟังบ่อยๆ ว่าท่านอยากมีหลานอุ้ม รอให้พี่ชายหาเองชาตินี้ก็ไม่รู้ว่าคุณแม่ท่านจะมีโอกาสรึเปล่า ท่านก็เลยต้องคอยสรรหาสะใภ้ของบ้านด้วยตัวเองแบบนี้น่ะ ถ้าพี่ชายไม่อยากให้คุณแม่หาให้ก็หาเองเลยสิคะ ผู้หญิงที่พี่คิดว่าสามารถผลิตหลานให้คุณแม่ได้ชื่นใจและจะไม่ทำให้พี่อึดอัดจนเกินไปน่ะ” เธอบอกพลางถือวิสาสะนั่งลงข้างเขา เพราะเมื่อยที่จะยืนคุยกันแล้ว
“ก็พี่ยังไม่ถูกใจใครนี่ และยังคิดภาพตัวเองมีลูกไม่ออก คงจะแปลกพิลึกเลยล่ะ” แค่นึกภาพตามเขาก็รู้สึกขนลุกพิกล
“ไม่ถูกใจใคร หรือไม่สนใจจะหากันแน่คะ พี่ชายน่ะจะทำตัวเป็นตาแก่ที่เอาแต่ทำงานไม่ได้นะคะ เราสองคนอายุเท่ากันก็จริง ถึงวัยยี่สิบแปดของเราจะไม่ได้ถือว่าเยอะมาก แต่การที่พี่ไม่มีวี่แววว่าจะมีแฟนแบบนี้ คุณแม่ท่านก็คงกลัวว่าพี่จะครองตัวเป็นโสดไปตลอดชีวิต เลยต้องรีบจัดการหาสะใภ้โดยด่วนแบบนี้น่ะ”
เธอวิเคราะห์ตามความเข้าใจของตัวเอง เพราะแต่ไหนแต่ไร บิดามารดาไม่เคยบังคับให้พวกเธอทำหรือไม่ทำอะไรเลยสักครั้ง พวกท่านเคารพการตัดสินใจของเธอและพี่ชายเสมอ แต่การที่พี่ชายไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมากวนใจเลยตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็คงอดทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองเป็นกังวลไม่ได้ เพราะพวกท่านต่างก็อายุมากกันแล้ว เกรงจะไม่ทันได้อุ้มหลานสมใจ
“แล้วทำไมไม่หาสามีให้เราบ้างล่ะ ต่อให้พี่จะอยู่เป็นโสดจนตาย ก็ยังมีเราอีกคนนี่ที่มีทายาทได้ ทำไมต้องเป็นพี่” เขายังคงเถียงต่อ
“ก็พี่เป็นพี่ไงคะ ถ้าพี่แต่งเมื่อไหร่ น้องก็แต่งเมื่อนั้นน่ะแหละ” มาเฟียสาวยิ้มกริ่ม
“รู้อย่างนี้เกิดทีหลังเราก็ดี พี่จะได้เป็นน้อง”
พอได้ยินความคิดของพี่ชาย เธอก็ถึงกับหัวเราะพรืดในทันที
“มาบ่นตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วค่ะ เอาเป็นว่าน้องเอาใจช่วยนะคะ ขอให้พี่ชายหาแม่พันธุ์มาผลิตหลานได้เร็วๆ ขอให้พระเจ้าช่วยส่งผู้หญิงที่สามารถละลายหัวใจจอมเย็นชาของพี่ชายน้องได้จริงๆ มาให้เสียที น้องไปล่ะ เดี๋ยวคืนนี้ต้องไปงานเลี้ยงอีก เฮ้อ...น่าเบื่อชะมัด" เธอบ่นพึมพำ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วก้าวออกไปจากห้องของพี่ชายซึ่งอยู่คนละฝั่งตึกกับห้องของตัวเองปล่อยให้คนที่เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง ได้แต่นอนถอนหายใจทิ้งต่อไปอย่างไร้จุดหมาย
แต่งงาน? มีลูก?
ให้ตายเถอะ ถึงเขาจะไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่ก็ยังไม่คิดจะสนใจผู้หญิงคนไหนเลยสักคน แล้วเขาจะหาอารมณ์ที่ไหนไปทำให้เธอตั้งท้องได้กันล่ะ
ชาร์ลี แฮริสัน มาเฟียหนุ่มแห่งตระกูลแฮริสัน ผู้กุมอำนาจกิจการมากมายในเครือแฮริสันกรุ๊ปได้แต่ยกมือขึ้นเกยหน้าผาก แล้วจึงค่อยๆ หลับตาลงอย่างช้าๆ เผื่อว่าสวรรค์จะเมตตาชี้ทางให้เขาแก้ปัญหานี้ได้จริงๆ เสียที
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หลังจากผู้เป็นบิดานั่นคือชาร์ล แฮริสัน ยกให้เขาขึ้นบริหารบริษัทในเครือทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นบริษัทส่งออกรถหรู ปั๊มน้ำมัน กาสิโน โรงแรมและห้างสรรพสินค้า ซึ่งเขาก็ได้ยกสองอย่างหลังให้น้องสาวฝาแฝดในฐานะรองประธานได้เป็นผู้ดูแลรับผิดชอบไป แต่งานส่วนใหญ่เขาก็ยังต้องเป็นคนจัดการด้วยตัวเองอยู่ดี แล้วแบบนี้จะให้เขาเอาเวลาที่ไหนไปจีบสาวกันล่ะ
หรือต่อให้มีจริงๆ เขาก็ไม่ใช่ผู้ชายประเภทกินไม่เลือกอยู่แล้ว หากไม่แน่ใจว่าปลอดภัยจริงๆ เขาก็จะไม่มีวันแตะต้องผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด และตอนนี้ก็จำไม่ได้แล้วว่า ครั้งสุดท้ายที่มีความสัมพันธ์ทางกายกับเพศตรงข้ามมันคือเมื่อใด แต่ที่แน่ๆ เขาป้องกันตัวเองจากความเสี่ยงทุกอย่างที่อาจจะเกิดขึ้นเสมอ จึงมั่นใจได้ว่าจะไม่มีผู้หญิงคนไหนอุ้มเด็กเข้ามาหาแล้วบอกว่าเป็นทายาทของเขาได้อย่างแน่นอน นั่นแปลว่าเขาไม่เคยจดจำผู้หญิงคนใดเอาไว้ในใจได้สักคน
หรือจะมี?
อยู่ดีๆ ภาพของหญิงสาวนางหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในความทรงจำ เป็นภาพที่เลือนลางแต่ยังแจ่มชัดในหัวใจของเขามาจนตอนนี้
เธอผู้มีรอยยิ้มสะกดหัวใจของเขาได้ตั้งแต่แรกเห็น เธอ...สาวน้อยผู้ช่วยชีวิตของเขาไว้ได้อย่างไม่น่าเชื่อ ไม่รู้ว่าตลอดชีวิตนี้พวกเขาจะมีโอกาสได้พบกันอีกหรือไม่
เธอคนนั้น...คนที่มาพร้อมสายฝนเย็นฉ่ำ และจากไปพร้อมกับบางสิ่ง...บางสิ่งที่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าถูกเธอขโมยไปหรือว่าเขาเต็มใจมอบให้กันแน่
++++++++++++++เอ...สาวคนนั้นเป็นใครกันน้าาาาาา รอติดตามตอนต่อไปพรุ่งนี้นะคะ++++++++++++++
ซื้ออีบุ๊คได้ที่นี่เลยจ้า
