ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Rumza trip3: เราไปล่าหมีกันเถอะ
นี่คือทริปไปอเมริกานะ อย่านึกว่าไป alaska
วันที่ 11 ออกเดินทางแต่เช้าตรู่ จริงๆจะว่าเช้าก็ไม่ถูกเพราะมันก็เป็นกลางคืนของวันก่อนหน้า แต่มันก็เป็นเวลาเช้าของวันที่ 11 แต่มันก็เป็นกลางคืนของวันที่ 10
เวลาตี 3 กว่าๆของวันที่ 11 เราได้มารวมตัวกันที่สนามบินเพื่อเตรียมขึ้นเครื่องบิน ที่นี่คนเยอะมาก รู้สึกตื่นเต้นราวกับไม่เคยเห็นสนามบินมาก่อนในชีวิต ตื่นเต้นขนาดที่ว่าตอนเช็คอินตอบได้แค่คำว่า YES อย่างเดียว
พนักงาน: !@#@!$#!%!
ผม: YES
พนักงาน: !@!$#%!#%!#%!%#!$#
ผม: YES
หลังจากนั้นก็เริ่มเดินเข้าไปข้างนอก ถึงตรงนี้ก็ต้องบอกลาบรรดาคนที่มาส่งทั้งหลาย..จะว่าไปก็แทบจะไม่มี
เมื่อเข้ามาภายในแล้วก็รู้สึกราวกับว่าได้มายังอีกโลกนึงก็ไม่ปาน นี่หรือคือสนามบินสุวรรณภูมิ กว้างใหญ่ขนาดที่ว่าใช้เวลาเดินเล่นระหว่างรอเครื่องบินแค่ 5 นาทีก็ไม่มีที่ให้เดินแล้ว
ราวๆตี 4 มั้ง (หรือไม่ก็ตี 5 มั้ง) เราก็ได้เดินไปตรวจกระเป๋าที่จะนำขึ้นเครื่อง จะว่าไปมันก็ดูยุ่งยากนิดหน่อย ต้องเอาnotebookออกมาจากกระเป๋าตอนตรวจอีกต่างหาก
หลังจากตรวจผ่านด่านแรกแล้วเรายังต้องมาเจอด่านสอง ซึ่งด่านนี้ตรวจร่างกายบวกกับตรวจกระเป๋าหาพวกยาสีฟันสบู่แชมพูโฟมล้างหน้า นำมาแพ๊คใส่ถุงซีลแล้วก็บังคับเราว่าห้ามใช้นะ สงสัยกลัวคนไทยเอาแชมพูไปสระผมในห้องน้ำ ฮา
หลังจากนั้นก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง ซึ่งก็เป็นกระบวนการที่ทุกคนคงจะคุ้นเคยซึ่งก็คือ เดินไปยื่นตั๋ว เดินเข้าท่อไป กระโดดๆ กินเห็ด เก็บเหรียญ เอ้ย...นั่นมันมาริโอ้
นั่งเครื่องบืนเที่ยวนี้ถือว่าดี เพราะได้นั่งติดกัน แถมผมยังได้นั่งติดหน้าต่าง ได้เห็นปีกเครื่องบินด้วย เย้
ตอนเครื่องบินขึ้นถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ตื่นเต้นที่สุดเลยก็ว่าได้ เพราะระหว่างที่เครื่องบินวิ่งเร็วๆบนรันเวย์รู้สึกว่าเครื่องมันสั่นมากๆ
จะรอดป่าววะเนี่ย...ผมคิดในใจ
และแล้วทันใดนั้น เครื่องบินก็หยุด (เมื่อกี๊มันวิ่งมาที่รันเวย์เฉยๆ) ตื่นเต้นฟรีเลย
ตอนเครื่องขึ้นจริงๆกลับไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่ เพราะว่ามันหูอื้อ มัวแต่ห่วงหูอื้อ รู้ตัวอีกทีเครื่องบินก็อยู่เหนือเมฆขึ้นไปแล้ว
บนเครื่องบินเป็นช่วงที่ไม่มีอะไรเลย นอกจาก นอน นอน นอน นอน นอนอนอนอนอนอน และก็นอน เพราะว่าได้สะสมความง่วงเตรียมพร้อมมาตั้งแต่หลายวันก่อนแล้ว
ตามกำหนดการแล้วเราต้องนั่งเครื่องบินจากกรุงเทพมาที่นาริตะ จากนาริตะไปซานฟราน ละก็สุดท้ายจากซานฟรานมานิวยอร์ค
นี่ก็สุดช่วงแรกตรที่เครื่องบินมาลงจอดที่ นาริตะ ต๊กโย โตเกียว จาแปน
วันที่ 11 ออกเดินทางแต่เช้าตรู่ จริงๆจะว่าเช้าก็ไม่ถูกเพราะมันก็เป็นกลางคืนของวันก่อนหน้า แต่มันก็เป็นเวลาเช้าของวันที่ 11 แต่มันก็เป็นกลางคืนของวันที่ 10
เวลาตี 3 กว่าๆของวันที่ 11 เราได้มารวมตัวกันที่สนามบินเพื่อเตรียมขึ้นเครื่องบิน ที่นี่คนเยอะมาก รู้สึกตื่นเต้นราวกับไม่เคยเห็นสนามบินมาก่อนในชีวิต ตื่นเต้นขนาดที่ว่าตอนเช็คอินตอบได้แค่คำว่า YES อย่างเดียว
พนักงาน: !@#@!$#!%!
ผม: YES
พนักงาน: !@!$#%!#%!#%!%#!$#
ผม: YES
หลังจากนั้นก็เริ่มเดินเข้าไปข้างนอก ถึงตรงนี้ก็ต้องบอกลาบรรดาคนที่มาส่งทั้งหลาย..จะว่าไปก็แทบจะไม่มี
เมื่อเข้ามาภายในแล้วก็รู้สึกราวกับว่าได้มายังอีกโลกนึงก็ไม่ปาน นี่หรือคือสนามบินสุวรรณภูมิ กว้างใหญ่ขนาดที่ว่าใช้เวลาเดินเล่นระหว่างรอเครื่องบินแค่ 5 นาทีก็ไม่มีที่ให้เดินแล้ว
ราวๆตี 4 มั้ง (หรือไม่ก็ตี 5 มั้ง) เราก็ได้เดินไปตรวจกระเป๋าที่จะนำขึ้นเครื่อง จะว่าไปมันก็ดูยุ่งยากนิดหน่อย ต้องเอาnotebookออกมาจากกระเป๋าตอนตรวจอีกต่างหาก
หลังจากตรวจผ่านด่านแรกแล้วเรายังต้องมาเจอด่านสอง ซึ่งด่านนี้ตรวจร่างกายบวกกับตรวจกระเป๋าหาพวกยาสีฟันสบู่แชมพูโฟมล้างหน้า นำมาแพ๊คใส่ถุงซีลแล้วก็บังคับเราว่าห้ามใช้นะ สงสัยกลัวคนไทยเอาแชมพูไปสระผมในห้องน้ำ ฮา
หลังจากนั้นก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง ซึ่งก็เป็นกระบวนการที่ทุกคนคงจะคุ้นเคยซึ่งก็คือ เดินไปยื่นตั๋ว เดินเข้าท่อไป กระโดดๆ กินเห็ด เก็บเหรียญ เอ้ย...นั่นมันมาริโอ้
นั่งเครื่องบืนเที่ยวนี้ถือว่าดี เพราะได้นั่งติดกัน แถมผมยังได้นั่งติดหน้าต่าง ได้เห็นปีกเครื่องบินด้วย เย้
ตอนเครื่องบินขึ้นถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ตื่นเต้นที่สุดเลยก็ว่าได้ เพราะระหว่างที่เครื่องบินวิ่งเร็วๆบนรันเวย์รู้สึกว่าเครื่องมันสั่นมากๆ
จะรอดป่าววะเนี่ย...ผมคิดในใจ
และแล้วทันใดนั้น เครื่องบินก็หยุด (เมื่อกี๊มันวิ่งมาที่รันเวย์เฉยๆ) ตื่นเต้นฟรีเลย
ตอนเครื่องขึ้นจริงๆกลับไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่ เพราะว่ามันหูอื้อ มัวแต่ห่วงหูอื้อ รู้ตัวอีกทีเครื่องบินก็อยู่เหนือเมฆขึ้นไปแล้ว
บนเครื่องบินเป็นช่วงที่ไม่มีอะไรเลย นอกจาก นอน นอน นอน นอน นอนอนอนอนอนอน และก็นอน เพราะว่าได้สะสมความง่วงเตรียมพร้อมมาตั้งแต่หลายวันก่อนแล้ว
ตามกำหนดการแล้วเราต้องนั่งเครื่องบินจากกรุงเทพมาที่นาริตะ จากนาริตะไปซานฟราน ละก็สุดท้ายจากซานฟรานมานิวยอร์ค
นี่ก็สุดช่วงแรกตรที่เครื่องบินมาลงจอดที่ นาริตะ ต๊กโย โตเกียว จาแปน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น