คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ตัดสินใจ
"คริสค่ะ ฉันขอโทษ ถ้าฉันทำใจได้เมื่อไหร่ฉันจะกลับมา พาลูกมาเยี่ยมคุณ ขอให้คุณมีความสุขกับรักของคุณนะค่ะ"เมื่อเจสสิก้าพูดจบน้ำตาก็ไหลออกมาเธอรีบเช็ดน้ำตา เจสสิก้าลุกขึ้นเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า เจสสิก้าเปิดลิ้นชักที่มีใบตรวจครรภ์ขึ้นมาดูแล้วก็เก็บใส่ซองเปล่าสีน้ำตาลไว้ เพื่อจะเอาไปด้วยเจสสิก้านึกขึ้นได้ว่าลืมถุงยาไว้ข้างล่างเธอรีบลงไปเอาเพราะกลัวลืม จึงวางซองตรวจครรภ์ไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง สักพักเจสสิก้าขึ้นมามองดูนาฬิกา
"จะสายแล้วนิ" เจสสิก้ารีบเข้าไปอาบน้ำเสร็จแล้วเธอรีบหยิบกระเป๋าเดินทางและลงไปข้างล่างเปิดประตู ไม่นานรถแท็กซี่ก็มารับเจสสิก้าขึ้นรถออกไป
เซฮุนที่กำลังดูเอกสารนั่งอยู่ที่ห้องนอนโดยมีทิฟฟานี่นอนหลับอยู่ข้างๆ เขากวาดสายตามองและต้องตกใจเมื่อเห็นชื่อเจสสิก้าว่าจองไฟท์บินเช้านี้ เขารีบปลุกทิฟฟานี่
"ที่รักๆ ดูนี่สิ" เซฮุนเอามือตีทิฟฟานี่เบาๆ
"ค่ะ อะไรหรอ" ทิฟฟานี่ลุกขึ้นมาอยู่ง่วงๆเพราะเมื่อคืนกว่าจะเลิกงานก็ดึก
"นี่ชื่อ เจส กำลังจะไปอเมริกาเช้านี้"
"ห๊า แล้วพี่คริสจะรู้เรื่องไหมนะ"
"ที่รัก รีบโทรบอกคริสเถอะ เพื่อเจสยังจะไม่บอก"
"ค่ะๆ" ทิฟฟานี่รีบลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์
ทางด้านคริสที่ตื่นขึ้นมา มองข้างๆไม่เจอเจสสิก้า เค้าเรียกเธอ
"เจส คุณอยู่ไหน" คริสลุกขึ้นเดินไปดูในห้องน้ำก็ไม่เจอ
"สงสัยจะอยู่ข้างล่าง" คริสนั่งลงเตียง เค้ามองเห็นซองสีน้ำตาลวางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง
"ซองอะไร " คริสเดินไปหยิบเปิดอ่านดู
"ใบรับรองแพทย์" คริสตกใจ
"เจส ท้อง" คริสยืนอึ้งเค้าทั้งดีใจและตกใจ สักพักมือถือก็ดังขึ้นคริสเดินไปรับสาย
[ พี่คริสค่ะ พี่รู้เรื่องพี่เจสหรือยังค่ะ ]
"เรื่องไรหรอ"
[พี่เจส กำลังจะกลับอเมริกาค่ะ] คริสยิ่งตกใจ
"เจสกลับได้ไง ทั้งที่ท้อง ทำไมเจสไม่บอกพี่เลย" คริสเริ่มมีน้ำตาไหลออกมา
[พี่เจสไม่ได้บอกเรื่องท้องหรอค่ะ]
"ไม่ แล้วเจสไปสายการบินที่ไหนแล้วไปไฟท์กี่โมง"
[ไปสายการบินของเซฮุนค่ะ ไฟท์9โมงเช้าค่ะ"] คริสรีบวางสายเค้ารีบเข้าห้องน้ำแล้วออกมาดูนาฬิกา 08:45 คริสรีบขับรถอย่างเร็วตอนนี้เวลา 08:55 คริสเดินมองหาเจสสิก้าท่ามกลางสนามบินใหญ่ มีผู้คนมากมายเค้าทั้งเดินและวิ่ง ตอนนี้เค้ากลัวจะไม่เจอเจสสิก้ามาก
"เจส คุณอยู่ไหน"
ทางด้านเจสที่ยืนอยู่บนชั้นสองมองดูบรรยายกาศผ่านกระจกใสโดยมีแม่ยืนอยู่ข้างๆ
"เจส ลูกทำไมถึงจองตั๋วเครื่องบินที่นี่ ทำไมไม่กลับสายการบินคุณคิมล่ะลูก"
"คือเจส...."
"หรือลูกไม่ได้บอกคริส" เจสสิก้าที่กำลังจะร้องไห้ออกมาเธอพยักหน้า
"ไม่ต้องร้องนะ" เจสสิก้าเข้ากอดแม่
" ท่านผู้สารโดยทุกคนโปรดทราบ ไฟท์บินแรกคือ อเมริกา ขณะนี้เครื่องพร้อมที่จะออกแล้ว ขอให้ทุกท่านเตรียมตัวขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ" คริสที่ได้ยินเสียงประกาศเค้ายิ่งท้อเมื่อหาเจสสิก้าไม่เจอเค้ายืนอยู่ใต้บนไดพยายามมองหาเจสสิก้า เจสสิก้าที่กำลังเดินลงบนไดกับแม่ คริสนึกออกอะไรได้รีบวิ่งไป เลยพลาดที่จะหันมองมาข้างหลังเลยไม่เจอเจสสิก้า เจสสิก้าเปิดกระเป๋าสะพายดู
"แม่ค่ะ ใบตรวจครรภ์ไม่มีในกระเป๋าค่ะ"
"ลูกลืมไว้ในห้องน้ำหรือเปล่า"
"ไม่รู้สิค่ะ เดี๋ยวเจสจะเดินไปดู แม่ไปก่อนนะค่ะ แล้วหนูจะรีบตามไปค่ะ"
"เร็วๆนะ เครื่องจะออกแล้ว"
"ค่ะ" เจสสิก้าวิ่งไปที่ห้องน้ำ คริสเดินไปที่ประชาสัมพันธ์ เค้าเข้าไปเปิดไมค์ พนักงานจะเข้าไปห้าม คริสชูมัดขึ้นทำท่าจะชก ทำเอาพนักงานสาวกลัว
"เจส คุณอยู่ที่ไหน" เสียงประกาศดังขึ้นทำเอาทุกคนที่สนามบินตกใจ เจสสิก้าที่กำลังจะเดินไปห้องน้ำถึงกับหยุดเดิน แม่เจสสิก้าได้ยินเสียงคริสเธอยิ้มออกมา
"ถ้าคุณได้ยินเสียงผม ผมขอร้องคุณอย่าไปจากผมเลยนะ ผมขอโทษทุกอย่างที่ทำกับคุณไม่ดี ผมอยากให้คุณรู้ว่าชีวิตของผมไม่สามารถขาดคุณไปได้ ผมรักคุณนะเจสและผมก็รักลูกด้วย อย่าทิ้งผมไปนะ ผมขอร้อง...." คริสเสียงที่สั่นเกากำลังร้องไห้ออกมา
"ปล่อยผม เจสคุณอย่าไป เจส" คริสที่โดนยามกำลังดึงเค้าออกจากไมค์ เจสสิก้าที่ได้ฟังถึงกับร้องไห้เธอรีบเดินไปหาแม่ คริสที่โดนลากออกมาข้างนอก
เค้าถึงกับทรุดตัวนั่งลง เค้าร้องไห้อย่างหนักกำมัดแน่นชกเข้าที่พื้นหลายครั้งจนเลือดไหลออกมา
"เจสผมรักคุณ" คริสเงยหน้าขึ้นมองเค้าเห็นเครื่องบินกำลังบินขึ้นฟ้าเค้ารีบลุกขึ้นวิ่งตาม โดยอยู่ข้างนอกรั้วตาข่ายที่กั้นไว้ เครื่องบิน บินขึ้นสูง คริสล้มลงนั่งอย่างหมดแรง
"เจสผมรักคุณ" คริสตะโกนขึ้นร้องไห้ออกมา คริสที่นั่งลงก้มหน้าร้องไห้อยู่เห็นเท้าที่ยืนหยุดตรงหน้าเขาเงยหน้าขึ้น
"เจส" คริสลุกขึ้นกอดเจสสิก้าอย่างดีใจ
"คุณกลับมา คุณไม่ทิ้งผมไปแล้ว" คริสดีใจเค้าจับใบหน้าเจสสิก้าแล้วประทับจูบเบาๆลงหน้าผากเจสสิก้า
"คริส ฉันจะไม่ทิ้งคุณไปไหน ฉันรักคุณค่ะ" เจสสิก้ายิ้มอย่างดีใจเช่นกัน
"โอ๋ๆ ลูกพ่อ" คริสเอามือลูบท้องเจสสิก้าเบาๆ ทั้งสองกลับมาบ้านและนั่งลงบนโซฟา
"ผมนึกว่า คุณขึ้นเครื่องไปแล้วส่ะอีก"
"เปล่าค่ะ พอดี....." เจสสิก้าเริ่มเล่า
ย้อนกลับไปที่สนามบิน
เจสสิก้ารีบเดินกลับมาหาแม่
"แม่คือ..."
"แม่รู้ กลับไปเถอะคริสรักลูกมากนะ แม่กลับคนเดียวได้ ไว้แม่จะมาเยี่ยมหลานนะ แม่รักลูกนะ"
"ค่ะ หนูก็รักแม่ค่ะ" เจสสิก้ายิ้มและกอดแม่เป็นการลา แม่เจสสิก้าขึ้นเครื่อง แล้วเครื่องก็บินขึ้นสู่ฟ้า เจสสิก้าโบกมือบ๋ายบาย
"คริส" เจสสิก้านึกขึ้นได้รีบเดินกลับเข้าไปหาแต่ก็ไม่เจอ จนเดินออกมาข้างนอกก็เห็นคริสก้มหน้านั่งลงร้องไห้อยู่เลยเดินเข้าไป...
เจสสิก้าเล่าจบก็ยิ้ม
"เราต้องมีข้อตกลงกัน" คริสทำหน้างง
"ทำไมต้องตกลง" เจสสิก้ากอดอกแล้วหันหน้าหนี
"ถ้าคุณไม่ทำตาม ฉันก็จะไม่อยู่ที่นี่" เจสสิก้าทำเสียงขึมๆใส่ คริสได้ยินเข้าโอบกอดเอวเจสสิก้า
"ก็ได้ บอกมาทำได้อยู่แล้ว"
"ดีมากค่ะ" เจสสิก้าจับแก้มคริสดึงไปมา
"โอ๊ย เจ็บ" คริสปล่อยมือออกจาเอวเจสสิก้า
"อย่างแรก ห้ามกอดแรงๆแบบนี้เจสกลัวมันกระทบโดนลูกในท้องค่ะ" คริสยิ้ม
"อย่างที่สอง เจสบอกให้คุณทำอะไรคุณก็ต้องทำเข้าใจไหม" คริสยิ้ม
"สบายอยู่แล้ว แต่ข้อกอดแรงผมไม่ทำ งั้นก็เปลี่ยน" คริสยิ้ม เจสสิก้างง
"เปลี่ยนอะไร"
"ก็อย่างนี้ไง" คริสจับต้นแขนเจสสิก้าแล้วหอมแก้มเจสสิก้าซ้ายขวาไปมา เจสสิก้าหลบแต่ก็ไม่อาจหลบทันเลยโดยคริสหอมแก้ม
"คริส ค่ะพอแล้วเจส จักกะจี้ค่ะ ฮ่าๆๆ" เจสสิก้าหัวเราะ
"ไม่หรอก แม่ลูกอ่อนนี้ก็เนื้อหอมดีนะเนี่ย" คริสเอาหน้าซุกแก้มเจสสิก้าหอมไปมา
ทั้งสองหยอกล้อกันไปมาบนโซฟาอย่างมีความสุข
ทางด้านเซฮุนที่มาส่งยุนอาขึ้นเครื่อง ยุนอากอดแม่ กอดทิฟฟานี่และกอดเซฮุน
"ตั้งใจเรียนนะ" เซฮุนเอามือจับหัวยุนอา
"ค่ะ พี่" ยุนอาเริ่มเสียงสั่น
"จะร้องไห้หรอ ไม่ต้องร้องปิดเทอมค่อยกลับมาเยี่ยมก็ได้" เซฮุนเอามือเช็ดน้ำตาให้ยุนอา ยุนอายิ้ม
"เปล่าซ่ะหน่อยค่ะ มันไหลเอง แม่ค่ะหนูไปก่อนนะค่ะ แล้วหนูจะรีบกลับมาดูแลสายการบินช่วยแม่กับพี่นะค่ะ" ยุนอาคุยกับแม่แต่แม่กลับหันหลังให้ ทิฟฟานี่เรียก
"คุณแม่ค่ะ เป็นอะไรค่ะ" เซฮุนยิ้มอย่างรู้ทัน
"จะเป็นไรล่ะ ก็เศร้าสิ ลูกสาวคนรักกำลังห่างจากอกไปนิ" ทิฟฟานี่ ยุนอา ยิ้ม
"ไอ้ลูกคนนี้นิ พูดมาก" แม่หันมารีบเช็ดน้ำตาทำเอา ทิฟฟานี่ ยุนอา เซฮุน หัวเราะเบาๆ
"แม่ค่ะไม่ต้องร้องหรอกค่ะ เดี๋ยวยุนก็กลับมาค่ะ" ยุนอาหอมแก้มแม่ แม่ยิ้มพร้อมน้ำตา ยุนอาจับมือทิฟฟานี่
"พี่ไปแล้วนะ หวังว่ากลับมาจะมีเจ้าตัวเล็กเป็นเพื่อนเล่นกับลูกของคริสนะ" ยุนอายิ้ม
"แล้วพี่ยุนบอก พี่คริสหรือยังค่ะ"
"พี่บอกแล้วจ๊ะ" เซฮุนเดินมาโอบไหล่ทิฟฟานี่
"ไม่ต้องห่วง เรียนจบกลับมาเจอหลานแน่" ทิฟฟานี่ตีเซฮุน เซฮุนยิ้ม
"พูดอะไรนะ" ทุกคนหัวเราะกับท่าทีทิฟฟานี่ที่เขินหน้าแดง และยุนอาก็ขึ้นเครื่องไป......
ณ เวลาผ่านไป หลายปี
~ตอนนี้ความรักของฉันได้ผ่านบทพิสูจน์มามากมายที่ต้องผ่านความเจ็บปวด แต่ตอนนี้มันมีแต่ความสุข ความรักอาจจะไม่ได้มาอย่างง่ายๆแบบสวยหรู แต่ ต้องผ่านอะไรที่น่ากลัวและเจ็บปวด นี่สินะที่เรียกว่ารักแท้ กว่าทุกคนจะได้ค้นพบมันต้องเสียน้ำตามามากมายและตอนนี้ฉันค้นพบแล้ว คนที่ฉันสามารถให้ได้ทุกอย่าง~ เจสสิก้าวางปากกาลงเมื่อเขียนโน๊ตในไดอารี่จบมันเป็นหน้าสุดท้ายที่เขียนจบพอดี
"พี่เจสค่ะ มาเล่นน้ำด้วยกันสิค่ะ" ทิฟฟานี่ที่วิ่งเล่นกับเซฮุนอย่างสนุกสนาน เจสสิก้ายิ้ม
"ไม่เป็นไรจ๊ะทิฟ" ตอนนี้อยู่ที่ทะเลเป็นการมาเที่ยวเล็กๆของสองครอบครัว
"ลุงคริสนะ ทำของหนูพังหมดเลยค่ะ" เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่ใส่ชุดกระโปรงสายเดี่ยวทำหน้าบึ้งไม่พอใจที่ปราสาทกองทรายพัง
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ทำให้ใหม่นะ" เด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักยิ้ม
"เดี๋ยว พ่อมานะทำให้น้องใหม่ด้วยนะ"
"ครับผม" คริสเอามือลาบหัวลูกชายเขาเบาๆ
ลูกชายของคริสกับเจสสิก้าอายุ 5ขวบ ชื่อจุนซา แปลว่า บุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ลูกสาวของเซฮุนกับทิฟฟานี่อายุ 3 ขวบ ชื่อกาอิน แปลว่า ผู้หญิงงาม
"กาอิน มาหาแม่หน่อยสิจ๊ะ จุนซาด้วยจ๊ะ" ทิฟฟานี่ที่กำลังถือจานอาหารอยู่
"ค่ะ คุณแม่ ป่ะพี่จุนซา" กาอินจับมือจุนซาที่กำลังตักทรายอยู่
"ไปเถอะพี่กินแล้ว" จุนซายิ้ม
"ค่ะ" เด็กสาวตัวเล็กวิ่งไปหา เซฮุนรีบคว้าอุ้มขึ้นหอมแก้ม
"กินข้าวนะ กาอินลูกพ่อ เดี๋ยวแม่ป้อน พี่จุนซาล่ะ"
"พี่เค้ากินแล้วค่ะ" ทิฟฟานี่ตักอาหารป้อนลูกสาว
"อ้าว ไม่ป้อนผมด้วยหรอ ผมก็หิวนะ"
"ไม่ค่ะ" ทิฟฟานี่ส่ายหัว กาอินหัวเราะ เซฮุนที่ทำหน้าเศร้า
"ดูแม่ทิฟสิ ใจร้าย เดี๋ยวพ่อจะจัดหนักเลยคืนนี้" เซฮุนส่งจุ๊บใส่ทิฟฟานี่
"คืออะไร ค่ะคุณพ่อ" กาอินถามพ่อโดยเซฮุนยังอุ้มอยู่ ทิฟฟานี่ทำหน้าดุ
"ก็พ่อจะหา น้องให้กาอินไง " กาอินทำหน้าดีใจ
"เย้ๆๆ หนูดีใจมากค่ะ" ทิฟฟานี่และเซฮุนยิ้ม
ทางด้านคริส เดินมาหาเจสสิก้า คริสรวบร่างเจสสิก้ามาไว้ในอ้อมแขนแล้วค่อยๆจูบบนหน้าผากอย่างเบาๆ
พร้อมกับคำพูดอย่างจริงใจ
"การที่ได้มีคุณเข้ามาในชีวิต มันทำให้ผมมีความสุข เจสคุณเป็นเหมือนลมหายใจของผม ผมสัญญาว่าจะดูแลคุณและลูกของเรา ผมรักคุณนะ" เจสสิก้ายิ้มพร้อมน้ำตา
"คุณไม่ต้องทำอะไรให้เจสมากหรอกค่ะ แค่มีคุณอยู่ตรงนี้ก็พอแล้วค่ะ ขอบคุณนะค่ะสำหรับความรักที่มีให้ เจสก็รักคุณค่ะคริส" ทั้งสองยิ้ม จุนซาเดินมา
"แม่เจสครับวันนี้ผม ไปนอนกับน้าทิฟและน้าเซฮุน กาอินบอกว่ามีการ์ตูนสนุกๆด้วยครับ" เจสสิก้านั่งลงจับแขนลูกชาย
"ได้สิจ๊ะ แต่จุนซาต้องไม่ซนนะครับ"เจสสิก้าหอมแก้มลูกชาย
"ใช่ ถ้าซนจะให้น้าทิฟมาส่งแล้วจะอดดูการ์ตูนนะ" คริสนั่งลงข้างๆเจสสิก้า แล้วอุ้มจุนซาขึ้น
"โอ้ ลูกพ่อนี่เริ่มโตแล้วนะ พ่อจะอุ้มไม่ไหวแล้ว" จุนซายิ้มแล้วกอดคอคริสที่อุ้มอยู่
"ผมโตมาต้องหล่อเหมือนพ่อครับ" เจสสิก้าหัวเราะ
"แน่นนอน พ่อคริสของจุนซาหล่ออยู่แล้ว" คริสยิ้ม
"พี่จุนซาเข้าบ้านกันเถอะค่ะ" กาอินที่เดินมากับทิฟฟานี่และเซฮุนเรียกเข้าห้องพัก คริสที่อุ้มอยู่วางลง
"ถ้าจุนซาแกล้งกาอินบอกป้าเจสนะ" เจสสิก้าพูด
"ไม่หรอกค่ะ มีแต่ลุงคริสชอบแกล้งกาอิน" ทิฟฟานี่ เซฮุนยิ้ม
"อ่าว ก็หลานกาอินน่ารักนิ" คริสพูด กาอินทำหน้าขมวดคิ้วใส่จุนซาจูงมือกาอินเดินเข้าไปก่อนโดยมีเซฮุนและทิฟฟานี่เดินตาม
"ฝากด้วยนะเซฮุน" คริสพูด เซฮุนพยักหน้ารับ คริสจับมือเจสสิก้า
"เด็กๆไปหมดแล้วเหลือแต่เราสองคน" คริสยิ้ม
"แล้วทำไมค่ะ" เจสสิก้าทำหน้างงๆ
"ก็อย่างนี้ไง" คริสอุ้มเจสสิก้าขึ้น หอมแก้มซ้ายขวา
"คริสคุณทำอะไร" คริสยิ้มแล้วอุ้มพาเจสสิก้ามาที่ริมชายหาดแล้ววางลงทั้งสองนั่งดูดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าไป
"สวยจังเลย ค่ะ" เจสสิก้ามองท้องฟ้าแล้วยิ้ม คริสจ้องมองเจสสิก้าแล้วเขาก็จับใบหน้าเธอแล้วก็บรรจงจูบที่ริมฝีปากเจสสิก้า เจสสิก้าหลับตาลง คริสถอนปากออกแล้วยิ้ม พร้อมกับมือโอบไหล่เจสสิก้าแล้วทั้งคู่ก็มองท้องฟ้า คริสพูดขึ้นในใจ
~เรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นกับผมมันทำให้ผมสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อเธอคนนี้ ผมบอกตัวเองเสมอว่าไม่มีวันที่จะรักเธอคนนี้เพราะตามสัญญาที่ต้องแต่งงานกัน แต่มาวันนี้ ผมไม่สามารถปฏิเสธได้จริงๆว่าผมรักเจสสิก้าสุดหัวใจ เพราะความน่ารักแสนดีของเธอ ผมจะปกป้องเธอและลูกของเรารักให้มากที่สุด ขอบคุณคุณปู่ ที่ทำสัญญาแต่งงานไว้ ขอบคุณจริงๆครับ ที่เลือกผู้หญิงดีๆคนนี้ให้กับผม~......
---------จบบริบูรณ์-----
ไรท์:ขอบคุณค่ะที่ติดตามอ่าน เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกอาจจะไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ก็ขออภัย และก็จะมีเรื่องหน้าอีกก็ติดตามกันเยอะๆนะค่ะ
ความคิดเห็น