ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
"แท๊กซี่ๆ โบกๆๆ" ผมโวกเวกโวยบอกเพื่อน ขณะที่ตัวผมเองกำลังข้ามถนนไปหามันอีกฝั่ง
"เอออออ กูก็โบกอยู่เนี๊ยยย" เพื่อนผมตอบ พร้อมเปิดประตูแท๊กซี่
"แฮะๆ" ผมหัวเราะเขินๆใส่มัน พร้อมหันไปบอกแท๊กซี "ไปรัชดาซอย... ครับ เข้าซอยด้วยนะครับพี่"
ผมต้องไปบอกแบบนั้น เพราะแท๊กซี่บางคัน จะจอดส่งแค่ปากซอย ไม่อยากเดินน่ะครับ
ค่ำคืนนี้ ผมและเพื่อนอีก 2 คน ตกลงกันว่าจะไปท่องราตรี หลังจากผมไม่ได้ไปเสียนาน เพราะติดฝึกงานอยู่เกือบ 3 เดือน
ฝึกเสร็จก็เลยต้องฉลองกันหน่อยน่ะครับ ฉลองชีวิตเด็กมหาลัยที่กำลังจะหมดลงของผมด้วย
"ภูมิมึงไปหาโต๊ะเลยนะ" ชื่อเพื่อนผมเองแหละครับ ผมบอกมันตอนกำลังจะเดินเข้าร้าน ค่ารถแท๊กซี่ก้อ 50 บาทนิดๆ อิอิ ก็ผมอยู่มหาลัยเอกชนแถวนั้นเองนิครับ
"เอออออ มึงจะไปห้องน้ำใช่ไหม" เพื่อนผมถามตามันก็มองหาโต๊ะไปพลางๆ
ผมไม่ค่อยได้ยินเสียงมันเท่าไร เพราะเพลงในร้านค่อยข้างดัง มันทำไห้ผมนึกถึงบรรยากาศที่ไม่ได้เจอซะนาน
"ไม่วะ วันนี้ยังไม่อยากเข้า" ผมบอกมัน วันนี้ผมมาถึงร้านเร็วน่ะครับ ก็เกือบๆ 4 ทุ่มเอง ปกติผมจะไห้เพื่อนมาก่อน ผมจะตามมาก็ประมาณจะตี 1 อยุ่แล้ว แต่วันนี้ต่างออกไป อาจเป็นเพราะไม่ได้เที่ยวนานด้วยมั้งครับ เลยอยากรีบมา
บรรยากาศไม่คุ้นเท่าไร คนยังไม่ค่อยเยอะ โต๊ะว่างเต็มไปหมดเลย นี่แหละครับอีกเหตุผลนึงที่ผมไม่ชอบมาไว ผมชอบมาตอนคนเยอะๆแล้ว มันสนุกกว่าน่ะครับ ไม่เหงาดี
"เอาโต๊ะฝั่งนู้นไหมปอ ว่างเต็มเลย ไม่เบียดดี" เพื่อนผมบอก นิ้วก็ชี้ไปอีกฝั่งของเวที (อิอิ เดากันออกยังครับว่าร้านไหม มีเวทีด้วย แฮะๆ)
"ไม่เอาอ่ะ ตรงนั้นไม่มีคนเลยนะมึง เอาตรงนี้ดิ คนก้อเยอะ จะไปอยู่ทำไมวะไม่มีคน" ผมบอกแนวสั่งมัน พร้อมชี้ไปที่โต๊ะตัวกลางที่ว่างอยู่ ท่ามกลางหมู่เกย์น้อยไหญ่
"กูจะเอาโต๊ะนี้ OK ไหมเพื่อน" หึหึ...
"เออออ งั้นกุสั่งเหล้าเลยนะ" ภูมิมันเออ ออ กับผมตลอดแหละครับ นี่แหละข้อดีของมัน กับคนที่ค่อยข้างเอาแต่ใจตัวเองแบบผม มีมันนี่แหละครับที่ทนไหว เลยเป็นเพื่อนกันได้นาน
"แล้วเมื่อไรหน่งจะมาวะมึง กุอยากเจอ ไม่ได้เจอตั้งนาน" ผมถามมัน
"มันบอกออกมาแล้ว เดี๋ยวคงถึง... อ๊ะ!!! น้องๆสั่งเหล้าครับ" มันตอบผมแล้วหันไปสั่งเหล้าเด็กเสริฟโดยไว ไม่รู้อยากกินเหล้าหรือเด็กเสริฟกันแน่
แต่จะว่าไปแล้ว วันนี้เป็นวันแรกนะครับ ที่ผมขัดมันเรื่องจองโต๊ะ เพราะปกติ เวลามาถึงร้านผมจะยกไห้เป็นหน้าที่ของมัน โดยผมจะโดดไปเข้าห้องน้ำตลอด พอออกมาค่อยเดินหามัน หรือไม่ก็กว่าผมมาถึงร้านมันก็เมาไปเรียบร้อยแล้ว... แล้วก็จะได้เป็นคนเลือกโต๊ะได้ยังไงละครับ แฮะๆ ถ้าได้โต๊ะไม่ถูกใจ ร้านปิดค่อยด่ามันครับ อิอิ
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมเลือกโต๊ะตามใจตัวเอง ซึ้งเพื่อนผมก็เออ ออห่อหมกไปกับผมซะด้วย
... แต่นี่แหละครับ จุดเริ่มต้นของทุกเรื่องในชีวิตของผม ผมไม่เคยรู้เลยว่าเรื่องเล็กๆแค่นี้ จะนำมาซึ่งความสุข ความเศร้า ความรักที่ผมไม่เคยลืมและมันยังคงอยู่กับผมตลอดมา และผมเองก็ยังไม่รู้ว่ามันจะจบลงยังไง...
"เอออออ กูก็โบกอยู่เนี๊ยยย" เพื่อนผมตอบ พร้อมเปิดประตูแท๊กซี่
"แฮะๆ" ผมหัวเราะเขินๆใส่มัน พร้อมหันไปบอกแท๊กซี "ไปรัชดาซอย... ครับ เข้าซอยด้วยนะครับพี่"
ผมต้องไปบอกแบบนั้น เพราะแท๊กซี่บางคัน จะจอดส่งแค่ปากซอย ไม่อยากเดินน่ะครับ
ค่ำคืนนี้ ผมและเพื่อนอีก 2 คน ตกลงกันว่าจะไปท่องราตรี หลังจากผมไม่ได้ไปเสียนาน เพราะติดฝึกงานอยู่เกือบ 3 เดือน
ฝึกเสร็จก็เลยต้องฉลองกันหน่อยน่ะครับ ฉลองชีวิตเด็กมหาลัยที่กำลังจะหมดลงของผมด้วย
"ภูมิมึงไปหาโต๊ะเลยนะ" ชื่อเพื่อนผมเองแหละครับ ผมบอกมันตอนกำลังจะเดินเข้าร้าน ค่ารถแท๊กซี่ก้อ 50 บาทนิดๆ อิอิ ก็ผมอยู่มหาลัยเอกชนแถวนั้นเองนิครับ
"เอออออ มึงจะไปห้องน้ำใช่ไหม" เพื่อนผมถามตามันก็มองหาโต๊ะไปพลางๆ
ผมไม่ค่อยได้ยินเสียงมันเท่าไร เพราะเพลงในร้านค่อยข้างดัง มันทำไห้ผมนึกถึงบรรยากาศที่ไม่ได้เจอซะนาน
"ไม่วะ วันนี้ยังไม่อยากเข้า" ผมบอกมัน วันนี้ผมมาถึงร้านเร็วน่ะครับ ก็เกือบๆ 4 ทุ่มเอง ปกติผมจะไห้เพื่อนมาก่อน ผมจะตามมาก็ประมาณจะตี 1 อยุ่แล้ว แต่วันนี้ต่างออกไป อาจเป็นเพราะไม่ได้เที่ยวนานด้วยมั้งครับ เลยอยากรีบมา
บรรยากาศไม่คุ้นเท่าไร คนยังไม่ค่อยเยอะ โต๊ะว่างเต็มไปหมดเลย นี่แหละครับอีกเหตุผลนึงที่ผมไม่ชอบมาไว ผมชอบมาตอนคนเยอะๆแล้ว มันสนุกกว่าน่ะครับ ไม่เหงาดี
"เอาโต๊ะฝั่งนู้นไหมปอ ว่างเต็มเลย ไม่เบียดดี" เพื่อนผมบอก นิ้วก็ชี้ไปอีกฝั่งของเวที (อิอิ เดากันออกยังครับว่าร้านไหม มีเวทีด้วย แฮะๆ)
"ไม่เอาอ่ะ ตรงนั้นไม่มีคนเลยนะมึง เอาตรงนี้ดิ คนก้อเยอะ จะไปอยู่ทำไมวะไม่มีคน" ผมบอกแนวสั่งมัน พร้อมชี้ไปที่โต๊ะตัวกลางที่ว่างอยู่ ท่ามกลางหมู่เกย์น้อยไหญ่
"กูจะเอาโต๊ะนี้ OK ไหมเพื่อน" หึหึ...
"เออออ งั้นกุสั่งเหล้าเลยนะ" ภูมิมันเออ ออ กับผมตลอดแหละครับ นี่แหละข้อดีของมัน กับคนที่ค่อยข้างเอาแต่ใจตัวเองแบบผม มีมันนี่แหละครับที่ทนไหว เลยเป็นเพื่อนกันได้นาน
"แล้วเมื่อไรหน่งจะมาวะมึง กุอยากเจอ ไม่ได้เจอตั้งนาน" ผมถามมัน
"มันบอกออกมาแล้ว เดี๋ยวคงถึง... อ๊ะ!!! น้องๆสั่งเหล้าครับ" มันตอบผมแล้วหันไปสั่งเหล้าเด็กเสริฟโดยไว ไม่รู้อยากกินเหล้าหรือเด็กเสริฟกันแน่
แต่จะว่าไปแล้ว วันนี้เป็นวันแรกนะครับ ที่ผมขัดมันเรื่องจองโต๊ะ เพราะปกติ เวลามาถึงร้านผมจะยกไห้เป็นหน้าที่ของมัน โดยผมจะโดดไปเข้าห้องน้ำตลอด พอออกมาค่อยเดินหามัน หรือไม่ก็กว่าผมมาถึงร้านมันก็เมาไปเรียบร้อยแล้ว... แล้วก็จะได้เป็นคนเลือกโต๊ะได้ยังไงละครับ แฮะๆ ถ้าได้โต๊ะไม่ถูกใจ ร้านปิดค่อยด่ามันครับ อิอิ
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมเลือกโต๊ะตามใจตัวเอง ซึ้งเพื่อนผมก็เออ ออห่อหมกไปกับผมซะด้วย
... แต่นี่แหละครับ จุดเริ่มต้นของทุกเรื่องในชีวิตของผม ผมไม่เคยรู้เลยว่าเรื่องเล็กๆแค่นี้ จะนำมาซึ่งความสุข ความเศร้า ความรักที่ผมไม่เคยลืมและมันยังคงอยู่กับผมตลอดมา และผมเองก็ยังไม่รู้ว่ามันจะจบลงยังไง...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น