คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
แต่ถ้าเลือกได้เราก็ต้องอยากให้คนรักอยู่กับเรามากกว่า
ผมก็เป็นคนหนึ่งในนั้น..
KS Past
สวัสดีครับผมแกงส้มคนเดิมเพิ่มเติมคือความหล่อ555รึใครจะเถียง
วันนี้เป็นอีกวันนึงที่ผมมาเรียนชีวิตผมก็ไม่มีไรมากครับ เรียนๆเล่นๆตามประสาผมอะนะ
ผมมีเพื่อนอยู่คนนึงครับมันชื่อไอโดมมันรู้เรื่องผมทุกอย่างเลย ตอนผมลำบากก็มีมันนี้แหละที่คอยช่วยเหลือผมจะว่าไปมันก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมเลยล่ะ
ชีวิตของผมมีอีกสิ่งนึงนะที่สำคัญกับผมมากไม่สิสองสิ่งตังหาก...
"เห้ย..ไอแกงมาเช้านะมึง" นี้แหละครับเพื่อนผม มาถึงก็ทำร้ายกูเลยนะมึงง
"อุก!!!เอองี้แหละกูเด็กดีมือหรือจานดาวเทียมเนี่ยเจบชิพ"พูดจบผมก็ลูบหลังตัวเอง
"เออครับไอเด็กดีและเนี่ยก็มือเว้ยมือหล่อด้วย"ดูมันพูดสิครับรีดมั่นใจมากอะ
"เออไอหมูตอนนนน ว้ากกก!!"มันจะเตะผมครับรีดดขอตัววิ่งก่อนนะคร้าบบบะบาย
Hunz Past
สวัสดีครับผมฮั่นคนเดิมเพิ่มเติมคือหล่อกว่าแกงส้มครับ555(แกงส้ม:อย่ามาแย่งนะเว้ยย)
ผมมีน้องชายอยู่คนนึงมันเหมือนผมคนนึอะแหละ
มันอะนะกวนบาทามากคอยคิดเรื่องชั่วๆตลอด(ฮัท:ฮัดชิ้ว!!ใครนินทาวะ)มาๆเข้าชีวิตของผมกันดีกว่าเนอะ
ทั้งชีวิตนี้ผมก็มีคนสำคัญแค่สามคนมีมี๊ มีไอฮัท และ แกงส้ม... ทำไมแกงถึงใจร้ายทิ้งพี่ได้ลงคอ....
“แกงส้ม” คนที่ผมรักเขาสุดหัวใจแต่เขากลับทิ้งผม เขาหนีไป เขาหนีผมไปทำไม? ผมดูแลเขาไม่ดีเหรอ?
คำถามพวกนี้มันตีกันไปหมดในสมองของผม มันมีแต่คำว่าทำไม ทำไม พวกคุณเคยคิดถึงใครสักคนไหม?
อยากจะไม่คิดถึงแต่ยิ่งพยายามไม่คิดถึงมันก็ยิ่งคิดถึงมากกว่าเดิมผมบอกได้เลยว่าผมกำลังคิดถึงแกงส้มอยู่
แต่...เขาจะคิดถึงผมบ้างไหม
“พี่ฮั่นๆ พี่ฮั่น พี่ฮั่นนเว้ยยยย”
“เห้ย!!!!ตะโกนทำไมเนี่ยไอฮัทท” เรียกปกติก็ได้ผมไม่ได้หูหนวกสักหน่อย
“คุณพี่ฮั่นครับกระผมเรียกเป็นล้านครั้งแล้วครับคุณพี่ฮั่นนั่งเหม่อมองแต่รูปแกงส้มอยู่นั่นแหละครับ
เอ๊ะ..หรือว่าพี่ฮั่นยังไม่ลืมแกงส้ม?”ดูมันถามสิครับแทงใจดำกูวววTT
“แล้วแกคิดว่าคนเรามันลืมกันได้ง่ายๆรึไงวะ”จะว่าไปนี่ก็ผ่านมาสองปีแล้วนิเนอะ
2ปีก่อนหน้า
“พี่ฮั่นช่วยผมหั่นผักหน่อยน้า”พูดจบแกงก็เอาหน้ามาถูๆกับแขนผม พูดเลยน่ารักโคตร
อ้ากกก!!!มันน่าจัดฟัดนักอิสริยะจะไม่ทน!!!-.,-
“เดี๋ยวๆผมแค่ให้พี่ช่วยหั่นผักทำไมพี่หน้าหื่นงั้นอะ”เห้ยๆอย่าถอยหนีเหมือนรังเกียจพี่งั้นสิน้องแกงงTT
“พี่ป้าวคิดไรจริงจริ๊งเราอะคิดมาก”นี่แนะกอดสะเลยอยากทำตัวน่ารักดีนัก
ฟอด
“อ้ะ ไอพี่ฮั่นหอมแก้มผมทำไมเนี่ย.///.”หึย น่ารักอ่าฮั่นอยากได้คนนี้ๆๆๆ><
“ก็เราอยากน่ารักเองนิ ว่าแต่พี่หิวแล้วอ่าไปทำอาหารกันเนอะๆๆ”
“คร้าบๆไปกันเถอะ”หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ช่วยกันทำอาหารค่ำกัน (แหมอาหารคงจะหวานแน่ๆเลย><)
อาหารค่ำวันนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม ความสุขกระจายอยู่รอบๆตัวของทั้งสองคน
แต่ทุกคนก็รู้ว่าความสุขของคนเรามีอยู่ได้ไม่นาน....
จบตอนที่ 1แล้ววน้าาาเป็นยังไงบ้างค่ะช่วยคอมเม้นหน่อยน้าาา
ความคิดเห็น