คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การเดินทางในความลับแรกของปี พ.ศ. 3000
บทที่ 1: ารเินทาในวามลับแรอปี พ.ศ. 3000
เมโทโพลิสที่ 3
ศูนย์มนามหลัอเมือ
วันที่ 31 ธันวาม พ.ศ. 2999 เวลา 23.30 น.
เส้นแสถูประับประาทุสถาปัยรรมสู สีสันละลานาทั่วทุเเมือหลวใหม่ ลมหนาวพัโบมาระลอแล้วระลอเล่า หอบหิ้วเอาวามอบอุ่นอเมือทั้เมือไปุ่อนไว้ ที่ใที่หนึ่ นรีเลิมลอถูบรรเลับาน ส่วามไพเราะลอยู่นานไปทุหนแห่ ยิ่ึ่ำนยิ่พลุ่พล่านประหนึ่ว่าทุนออมาามหาวามอบอุ่นที่าหายไป
ในแนิน (เลอเมโธเฟิส) าเมโอเรเยส เ็หนุ่มสัาิไทย สถานโล ระับพันธุรรม ำลั้าวทวนระแสฝูนหน้าลานเมโทโพลิสที่ 3 เาพยายามแทรัวผ่าน่อว่าแห่แรเสียทานระหว่านแปลหน้ามามายที่ำลัมุ่หน้าสู่ A space of The Bangkok sky ผู้นาทุสารทิศ่าหลั่ไหลมาร่วมานเลิมลอปี พ.ศ. 3000 ทว่าัหวะีวิอในแนินมัผผันับผู้อื่นเสมอ เพราะใน่ำืนเลิมลอสำันี้ เาำลัะออเินทา พลัพราไปาเมือหลวใหม่ที่ถูเรียานว่าสรวสวรร์ มุ่หน้าลสู่เมือหลวเ่าเบื้อล่าที่มีำนานเล่าานไม่รู้บ
เ็หนุ่มพยายามเบียแทรฝูนเ้าสู่โถเมโทโพลิสที่ 3 ้าวเท้าทั้สอมุ่สู่่อทา
“สวัสี่ะุในแนิน...ยินี้อนรับ...ีใทีุ่มา่ะ” เ้าหน้าที่อิเล็ทรอนิสาวทัทายเาผ่านนาโนเบรน “ำหนุหมายปลายทาที่เมโทโพลิสที่ 2 ำระ่าบริารหัาบัีส่วนัวเสร็เรียบร้อย่ะ”
ระบบรัษาวามปลอภัยอสถานีสแนร่าเ็หนุ่มทั่วเรือนร่าโยที่เาไม่รู้ัว
“อให้เินทาโยสวัสิภาพ” เสียหวานใสวนเลิบเลิ้มเอ่ยำลา “อบุที่ใ้บริาร่ะ”
เ็หนุ่มวาามอไปรอบๆ ไม่เห็นใรอื่น มีเาเพียนเียวบนทาสัรฝั่าออ เาุิไ้ว่าอนนี้ทุน่ารออยให้ พ.ศ. 3000 ผ่านมาถึ้วยใระทึ ันั้นไม่มีใรอยาเินทาไปไหน สายาอในแนินเผลอเหม่อมอป้ายโษา 4 มิิที่ำลัเลื่อนไหวพลิ้วแพรวประหนึ่ร่ายมน์สะ ทว่าในใอเ็หนุ่มลับนึถึเมือ
โลที่ำลัสับสนวุ่นวายและร้อนรุ่ม เพราะสถานาร์ในทุวันนี้อเมือ
“เ้าเสีเหลือโปรสวม...Airhead...้วย่ะุในแนิน” โอเปอเรเอร์สาวเสียุอสถานีพูัในแ้วหู
เ็หนุ่มใ้มือวาปุ่มบนบอี้สูทอนโทลที่้อมือ้าย ู่ๆ รอบๆ ปอสูทอเา็เรือแสึ้น มวลอาาศรอบศีรษะเริ่มับัวแ็ใสมอูล้ายหมวันน๊อโปร่แส เรื่อับออิเนภายในเริ่มารทำาน
[Airhead เป็นเทโนโลยีที่สามารถสร้ามวลอาาศให้มีุสมบัิเ่นเียวับระไ้]
“เ้าเสีแโปรสวม…Airhead ้วย่ะ” สัาเือนระพริบถี่บริเวม่านาเาอีรั้ วามปลอภัยั้นสุท้ายถูรวสอบ
“อบุมา่ะ ุในแนิน....อให้เินทาโยสวัสิภาพ...อบุที่ใ้บริาร” เ้าอเสียือผู้หิบนม่านาเ็หนุ่ม เธอยิ้มะ้มลไหว้ ุที่หล่อนสวมใส่ให้วามรู้สึพลิ้วไหวามราวับนาในวรรีไทยโบรา
“เ่นัน” เ็หนุ่มเอ่ยพึมพำในลำอพร้อมเินสู่โถานาลาั้นใน
อาาศภายในานลาั้นในเป็นสุาาศหมแล้ว ระบบรอเท้าแม่เหล็ถูเปิใ้านทันที *รถเทรนลิฟฟิวันับเลื่อนลมาเทียบท่า ในแนินเปิัวับอาาศบนบอี้สูทล่อลอยผ่านประูทาเ้าเลื่อนไหลไปาม่อทาลอยแนวั้เพื่อหาที่นั่เหมือนทุที
เ็หนุ่มทิ้ัวเอบนที่นั่หมายเล A19 พนัเ้าอี้ถูเลื่อนล็อเ้าับ่อบอี้สูท้านหลัพร้อมปรับเอนามโหมพัผ่อนทันที เาสูลมหายใแล้วถอนออภายใน Air head ล้ามเนื้อส่วน่าๆ ผ่อนลายึ้น ระเป๋า Backpacker ที่สะพายอยู่้านหลัถูวาล็อิับ Entertainment Control ้านหน้า เ็หนุ่มเปิระเป๋าเลื่อนึ้น ่อนหยิบหนัสือ ‘สรามโลรั้ที่สาม’ ออมา
“ปานรี่วยโหลวรรรรมเรื่อ... Norwegian Wood มาให้ที” ในแนินพูนเียวในห้อโยสารที่ไม่มีใร ภาพปหนัสือ ‘สรามโลรั้ที่ 3’ เปลี่ยนเป็นรูปร่าสละสวยอหิสาวาวเอเีย แววาทั้สอเปี่ยม้วยวามเหา วามโเี่ยว และอ้าว้า าหลัเป็นส่วนประอบอห้ออพาร์เมน์ยุโมเิร์น(เ่า) ำว่า Norwegian Wood ่อยๆ ปราึ้น
“ปรับเป็นภาษาไทยไหม่ะ” เสียอหิสาวนหนึ่ระิบ้าหูเา หามีใรสันที่นั่อยู่เีย้า็ไม่อาไ้ยินเสียที่ระิบไพเราะราวบทวีนี้ไ้
“ไม่เป็นไร ผมอยาอ่านา้นบับมาว่า” เาิแ่ไม่ไ้พูออมา
“ล่ะ อ่านให้สนุนะะ” เสียหิสาวนเิมานรับ
ในแนินพยัหน้าพร้อมพลิหนัสือึ้น ในใล่อลอยนึถึนส่วนให่ที่อบอ่านหนัสือผ่านประสาทาโยอาศัยนาโนเบรน เหุผลหลัมาาวามสะวสบายเพราะเพียเลือเรื่อแล้วหลับา็ะอ่านัวหนัสือไ้ทันที เ็หนุ่มเยถามัวเอว่า ทำไมยัใ้ *Nano Reader เป็นัวรับอยู่? ทั้ที่มันเะะในารพพาแถมอนนี้ยัเป็นเทโนโลยีล้าหลัไร้ราา่าวอี
ในห้วิอเ็หนุ่ม บาทีเาหลมน์เสน่ห์สัมผัสอหนัสือยุโบรา็เป็นไ้ หรืออย่าน้อย็อยารู้สึถึารมีีวิอยู่บ้า็ยัี
ในแนินำไม่ไ้ว่าถูฝันาโนเบรนเรื่อนี้ั้แ่อายุเท่าไร รู้แ่ว่ามันถูออแบบและิั้โยุพ่ออเา มันเป็นอสิ่เียวที่ยัทำให้ระลึถึท่านอยู่เสมอ ปัุบันนาโนเบรนเป็นสิ่สำั นระับพันธุรรมส่วนให่ะฝัเทโนโลยีัวนี้ั้แ่อายุ10 วบ โยรับาละเป็นผู้สนับสนุน มีแ่เพียนระับธรรมาิที่ยัปิเสธและ่อ้านสุยอนวัรรมนี้ลอมา
เทโนโลยีนาโนเบรนเริ่ม้นรั้แรมาาารแ่ัน้านธุรินาโนเบรนสื่อสาร ประอบับารประยุ์วามรู้วามเ้าใทาศาสร์หลายแนไว้้วยัน เ่น
พันธุวิศวรรม
นาโนเทโนโลี
วอนัมอมพิวเอร์
และระบบสมอับระบบประสาทสัมผัส
ไม่มีใรเยิมา่อนว่ามนุษยาิะมาไลถึเพียนี้ เพราะในปี พ.ศ. 2800 มนุษย์็สามารถสร้าสมอลทรประสิทธิภาพวามเร็วสูนานาโนไ้สำเร็ เมื่อฝัลสู่สมอเื่อม่อับระบบประสาทสัมผัส วันที่โลเปลี่ยนโม็เินทามาถึ ใรบานเยบอไว้ว่าสมออนเรา็เหมือนห้อแห่วามลับ ทว่ามาถึวันนี้ประูบานนั้น็ถูเปิว้าทิ้เอาไว้แล้ว มนุษย์ทุนึมีโอาสรับวามรู้เท่าเทียมัน โยสามารถโหลึ้อมูลาทุเรือ่ายาทั่วโลเ้าสู่สมอไ้ในพริบา
ุเ่นที่สำั็ือระบบสื่อสารเสมือนริที่ะทำให้มอเห็นู่สนทนาาวาัวเอไ้ หาสัมผัสึ่ันและัน ระบบประสาท็ะวบุมให้รู้สึราวับมีู่สนทนาอยู่รหน้าริ รวมถึหลาหลายสาระวามบันเทิที่อัพโหลเ้าสู่สมอไ้โยรโยไม่้อผ่านสื่อลาเ่นเิมอี่อไป ทั้ หนัสือ ภาพยนร์ นรี เมส์ ฯลฯ และที่สำัที่สุ็ือ สามารถเลือรับวามรู้สึที่เิึ้นไ้ริๆ ทั้รูป รส ลิ่น สี เสีย และสัมผัส เพียแ่สั่านนาโนเบรน้วยำพูหรือาริเท่านั้น!
ทว่าทุพันาารอมนุษย์มัมีปัหาามมาเสมอ นาโนเบรน็เป็นอีสาเหุที่ทำให้นเราแบ่ระับันรุนแรยิ่ึ้น ทั้ที่ปัหาาารเปลี่ยนแปลร่าาย ใบหน้า อวัยวะ รูปร่า นถึารย้ายสมอาร่าราสู่ร่าใหม่ ฯลฯ ยัไม่ไ้รับารแ้ไให้ระ่าั
ทุวันนี้ผู้นึถูทับสุม้วยปัหาประมาร้อยพันหมื่นแสนประาร
‘นาโนเบรน’ ในแนินำลัรุ่นิเี่ยวับมัน เานึถึเรื่อเมื่อืน เรื่อที่ไม่รู้ะเป็นผลีมาว่า ลมหายใปนวามหวาหวั่นถูพ่นออมา เนื้อัวเาสั่นเินารวบุม
“โรารสันิภาพนาโนเบรน 2750” เาพึมพำับัวเอ มันเป็น้อมูลลับทาารเมือและทาทหารที่ถูปปิไว้ หาเาไม่รู้เรื่อมันะีว่านี้
เสียเพลสวัสีปีใหม่ัึ้นผ่านนาโนเบรน บบัวามิสับสนวุ่นวาย วนเวียน และววน บทเพลไพเราะุ้นเยับาน
“สวัสีปีใหม่่ะในแนิน” นาโนเบรนทัทายเาามธรรมเนียม
สายาอเ็หนุ่มเหม่อลอยไล ริมฝีปาบนล่าเม้มอั มือทั้สอุมมับทั้สอ อาารปวศีรษะเิึ้นเหมือนทุที มันทัทายเาเป็นประำทุวินาทีแรอปีใหม่ที่มาถึ ทัทายพร้อมารมาเยือนอปีศาแห่วามทรำนเิม
รถเทรนลิฟฟิวันบวนแรอปี พ.ศ.3000 ออเินทา
ความคิดเห็น