คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นี่ฉันมีเพื่อนทางจดหมายตั้งแต่เมื่อไหร่ร๋อ..?...
ชื่อของฉันก็คือ น่าเอ็นดู เอ๋า! ไม่ต้องงง น่าเอ็นดู เป็นชื่อของฉันเอง เป็นชื่อเล่นอ่ะนะ ชื่ออาจจะดูยาวไปซักหน่อย แต่ใครๆเค้าเรียกชื่อเล่นฉันเต็มๆสามพยางค์แบบนี้กันทั้งนั้นอ่ะนะ เพราะถ้าหากจะมีใครมาเรียกฉันสั้นๆว่า น่า รึว่าดู เฉยๆ คงตลกพิลึกอ่ะ ยิ่งถ้าเรียกติดกัน น่าดู ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เลย ก็มีชื่อเอ็นนั่นแล่ะ ที่ใครๆพอจะใช้เรียกสั้นๆได้
หลายเดือนแล้ว ที่ฉันได้รับจดหมายของใคร…อ้อ! เขาเป็นเพื่อนทางจดหมายของฉันน่ะ ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าเค้าได้ที่อยู่ของคนที่รู้จักอย่างฉันมาได้อย่างไร บางที จดหมายนี้อาจจะเป็นฝีมือของเพื่อนที่ทำงานที่ชอบเขียนแนะนำตัวหาเพื่อนทางจดหมายหลายๆคนของฉันก็ได้นะ ก็ที่ทำงานฉันน่ะ มีแต่สาวๆที่โสด พร้อมที่แย้มหัวใจรอใครคนนั้นอยู่เยอะแยะเต็มไปทั้งอ๊อฟฟิต ดูอย่างวันนี้สิ
“น้องเอน....น......น.....น......!!!!”
“จ๋า....า...า...!!! ว่างัยคะพี่แจ่ม มีหนุ่มเขียนจดหมายมาหาแล้วร๋อคะ....คิกคิก”
ฉันหันเก้าอี้ทำงานที่มี5ล้อ ขานรับออกไปทันทีที่ได้ยินเสียงที่ดังมาแต่ไกลของพี่แจ่ม
พี่แจ่มเป็นพี่ในที่ทำงานที่ฉันนับถือ แกใจดี คอยให้คำปรึกษาตลอด ตั้งแต่ในช่วงเวลาที่ฉันเข้ามาทำงานที่นี่เป็นวันแรก และก็พี่แจ่มคนนี้นี่อีกอ่ะแล่ะ จุดเริ่มต้น ตัวชักนำน้องๆในที่ทำงานอีกหลายๆคนหันมาเขียนจดหมายมั่วที่อยู่ทั้งจากสมุดหน้าเหลืองบ้าง บ้างก้อลงชื่อแนะนำตัวไว้ตามเวปไซต์และตามนิตยสารวัยรุ่น อิอิ แต่จุ๊ จุ๊ มีการระบุตามคำแนะนำตัวของแกด้วยนะ ว่า..ขอเฉพาะหนุ่มๆที่อยากจะหาเพื่อนรู้ใจ คิกๆ
ฉันอดยิ้มไม่ได้กับท่าทีกระหอบหระหืดของพี่แจ่ม ก็แหม.. ฉันกับพี่แจ่ม นั่งหากกันตั้งเยอะ ก็คนละแผนกอ่ะนะ อยากรู้มั้ยล่ะ ว่างานที่พวกเราทำเนี่ย คืออะไร บริษัทที่ฉันกับพี่แจ่มทำงานนี่ก็คือ บริษัทออกแบบโฆษณาทั่วไป พวกเราเป็นครีเอทีพกันนั่นเอง ครีเอทีพสาวสวย(รึป่าว)อย่างฉัน มีหน้าที่ใช้สมองอันน้อย...ย... นิดของฉันจิตนาการ ความคิดสร้างสรรค์ ออกแบบวิธีการโฆษณาสินค้าของลูกค้า ให้ออกมาดีที่สุด ส่วนพี่แจ่ม พี่เค้าหน้าที่เป็นฝ่ายประสานงาน ติดตามความเคลื่อนไหวของลูกค้า ตามตลาดโฆษณา คอยติดต่อ ว่าตอนนี้โลกข้างนอกเขาไปถึงไหนกันแล้ว จะว่า ด้วยหน้าที่กานงานของพวกเรา2คนที่ต้องใช้ความร่วมมือกันแบบเนี๊ยะ เราเลยต้องไปไหนมาไหนด้วยกันกับลูกค้าบ่อยๆ พี่แจ่มนัดลูกค้า ฉันก็จะต้องไปด้วยเพื่อไปโม้วิธีการนำเสนอ เกลี้ยกล่อม เล้าโลม โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ย จิมเมทโจไต๋ ใช้เวทมนต์ เอ๊ย! นำเสนองานจนลูกค้าชอบ ไว้วางใจเราอันที่จริงแล้ว ฉันจบจิตวิทยามานะ ดูเหมือนไม่น่าจะเกี่ยวกับงาน แต่อันที่จริงแล้ว มันใช้ได้ดีเลยนะ เราสามารถรู้ความรู้สึก ความคิดของลูกค้าแต่ละคน ว่าเค้าต้องการงานแบบไหน ด้วยการพูดการจา เหมือนที่จิตแพทย์ เค้าเรียนกันงัย แล้วมันก็ช่วยได้มากในการหว่านล้อมลูกค้าแต่ละคนด้วยนะ(ฟังดูน่ากลัวจัง!)ก็เรียกว่า โน้มน้าวใจลูกค้าได้ละกันน่า....หยวนๆเนอะ
“จิ๊ แหม..น้องเอ็นก็...ก็เค้าส่งรูปมาให้พี่ดู หล่อมั๊กมักเลยน้า...”
“…..”
“เนี่ย พี่อุตส่าห์วิ่งมาบอกเอ็นตั้งไกลแน่ะ เอ็นไม่อยากขอพี่ดูรูปหน่อยหรอ”พี่แจ่มหน้ามุ่ย
“คิกๆ พี่แจ่มคะ พี่แจ่มอ่ะ เอารูปใครๆต่อใครมาให้เอนดูนักก็ไม่รู้ เนี่ย ยังเลือกคุยไม่ได้อีกเหรอค้า...า..า...”
“ก็แหม เอ็นน่ะ พี่อ่ะเลือกไม่ได้หรอก พี่ก็เลยกะว่า จะคุยทุกคนเลยอ่ะ ก็ดูซิเนี่ย แต่ละคนน่ะ หล่อบาดใจพี่ซะขนาดเนี๊ยะ พี่ตัดใครไม่ด๊ายยย ”หลายครั้งแล้วล่ะมั้งที่ฉันอดยิ้มกับท่าทีของพี่แจ่มไม่ได้ ก็พี่แจ่มแกเล่นบิดไปบิดมา เขินอยู่คนเดียว
“ฮิๆ ค่า...อุ๊ย! บอสมานู่นแล้วค่ะ เด๋วถูกดุไม่รู้ด้วยนะ”
“อุ๊ยตายและ งั้นพี่ไปก่อนนะเอ็น แล้วเอนอย่าไปเล่าให้พวกไอ้หยินมันฟังนะ อย่าลืม เดี๋ยวพวกนั้นน่ะ จะเอาหนุ่มๆของพี่ไปซิวหมดซะก่อน”
หลังจากที่ฉันพยักหน้าส่งไปได้ไม่เกิน2วินาทีล่ะมั้ง พี่แจ่มแกก็รีบจ้ำอ้าวไปที่ๆแกควรอยู่(เอ๊ะ! ฟังดูแปลกๆ)เลย
ใช่เลย นอกจากพี่แจ่มแล้ว ก็ยังมีเพื่อนร่วมงานอีกหลายคน ที่นิยมวิธีหาเพื่อนอย่างพี่แจ่มเนี่ย จะว่า ก็เกือบๆทั้งบริษัทเลยมั้ง แต่ที่ไม่หมดน่ะ ก็คือฉันคนนึงงัย ที่ไม่เคยคิดจะทำเลยอ่ะ แต่ก็อย่างว่าอ่ะน้า ถ้าไม่ใช่ฝีมือพี่แจ่มร่วมมือกับพวกยัยหยินแล้วจะเป็นใคร ที่น่าสงกะสัย ว่าจะแอบเอาฉันไปแนะนำตัวทางนิตยสารวัยรุ่น ไม่ก็ตามเวปไซต์จัดหาเพื่อนทั้งเพื่อนหญิงเพื่อนชายของแกอ่ะ
ความคิดเห็น