คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Brothel] 2 - รู้ทัน
เช้าวันรุ่งขึ้น วรกรตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย สัมผัสแรกที่รู้สึกได้คือภายใต้หน้าอกและอ้อมแขน มีเด็กน้อยน่ารักนอนหันหลัง คดตัวอยู่ เรียวปากบางกระตุกยิ้มอย่างนึกตลก ที่เด็กน้อยคนนี้พยายาม ‘อ่อย’ เขามาเสียตั้งนาน ราวกับอยากจะเอาชนะเขา แต่พอโดนรุกเข้าหน่อยกับตัวสั่นและมีปฏิกิริบางอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความกลัวและความไม่กล้าอยู่ภายใต้นัยน์ตาใส
ร่างสูงประทับจมูกทรงสวยลงที่แผ่นหลังของกันต์ธีร์ก่อนจะลวดไล้สูดดมความหอมหวานของกลิ่นกายคนตรงหน้าด้วยความหมั้นเขี้ยว “งื้ย~ ไม่เอา จั๊กจี้”คนที่ถูกกระทำถึงกับออกปากบ่น พร้อมทั้งดิ้นหนีการถูกสัมผัสจากคนข้างหลัง
“แค่นี้ทำหวงตัว ที่เมื่อคืนล่ะ.........”
“เมื่อคืนทำไม!” ร่างบางถึงขั้นจิกตาขว้างใส่
“อ่อยเก่ง ลีลาก็พอใช้” ‘พอใช้ แค่พอใช้หรอ?’ กันต์ธีร์ได้แต่นึกแค้นในใจ ที่โดนว่าว่าลีลาของตนอยู่ในระดับพอใช้ อุตส่าห์ลงทุนไปตั้งเยอะ กล้าดียังไงมาคอมเม้นว่าเขาลีลาไม่ดีนัก
“เออ! ขอโทษที่ทำให้ไม่ถูกใจ ทีหลังก็ไปรับบริการจากคนอื่นสิ”
“ใครว่า ฉันถูกใจนายมากๆเลยแหละ ถึงจะอ่อยเก่ง แต่ลีลาไม่ดีนักก็ตาม”
“…………..”
“เพราะอะไรรู้ไหม”
“อะไร?”
“เพราะนายบริสุทธิ์ไง” ร่างสูงจูบลงไปที่ซอกคอของคนที่นอนอยู่ภายในอ้อมกอด “ไม่ใช่เพราะนายไม่เคยผ่านใครมาก่อนนะ แต่จิตใจของนายบริสุทธิ์จริงๆ ฉันสัมผัสได้”
“หึ บริสุทธิ์หรอ” กันต์ธีร์ถึงกับตลกและสมเพชในความคิดของร่างสูง เพราะอะไรนะหรอ ‘จิตใจที่บริสุทธ์’ มันไม่มีในตัวเขาเลยนะสิ อย่างว่า คนที่พึ่งเจอกันวันเดียว จะไปรู้อะไร
“บริสุทธิ์สิ นายคิดว่าฉันดูไม่ออกหรอว่านายกลัว.....” กันต์ธีร์ถึงกับชะงัก มันก็ถูกอย่างที่ร่างสูงพูดนั้นแหละ เพราะตอนที่เขากำลังถูกรุกล้ำ ในใจส่วนลึกของเขาก็กลัวไม่น้อย กับการที่ต้องมาร่วมสัมผัสสวาทจากคนที่พึ่งรู้จัก และที่สำคัญ ‘เราไม่ได้รักกัน’ แต่ในใจก็นึกหงุดหงิดเพราะร่างสูงดูจะรู้ทันเขาไปเสียทุกเรื่อง นับว่าเป็นคนแรกที่สามารถมองความคิดเขาออกได้อย่างรวดเร็ว เพราะโดยปกติไม่ค่อยมีคนรู้ทันเขานักหรอก เพราะเขาชอบทำอะไรที่ตรงข้ามกับความรู้สึกเสมอ ยิ่งเวลาที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังอ่อนแอ ก็ต้องแสดงออกให้คนอื่นเห็นว่าเราไม่เป็นอะไร เขาเลยถูกมองว่าเป็นคนก้าวร้าว ไร้ความสำนึกเสียอยู่เสมอ
“ไม่ได้กลัว ผมไม่เคยกลัว เพราะนี่คือการตัดสินใจของผม”
“นายเป็นคนฉลาด เล่ห์เหลี่ยมเยอะ แต่ในใจก็อ่อนแอไม่น้อย ที่ฉันพูด มันถูกไหมซีดี”
“เออ......” เคยมีความรู้สึกไหม ว่าเวลามีใครที่รู้ทันเรามันช่างน่าหมั้นไส้เสียจริง รู้จนเขายังแบบงง ว่าทำไมถึงได้รู้สิ่งที่เขารู้สึก สิ่งที่เขาเป็น สิ่งที่เขานึกคิด ทั้งๆที่พ่อของเขายังไม่เคยทักท้วงหรือถามไถ่เขาเลยแม้แต่น้อย แต่ทำไมคนๆนี้.....“ไม่มีงานมีการจะทำหรือไง รู้ดีนักเรื่องของคนอื่น? ”
“งั้นพี่ไปอาบน้ำดีกว่าเนอะ”
“เออ จะไปไหนก็ไปเถอะ น่ารำคาญชะมัด” ร่างบางเอ่ยไล่ตามนิสัยของตนเอง ปกติเขาไม่เคยง้อใคร อยากจะไปก็ไป ไม่ได้ขอให้อยู่ด้วยสักหน่อย แล้วยิ่งเป็นวรกรเขาแทบอยากจะตีตัวออกห่าง เพราะชอบรู้ทันเขา รู้ไปทุกอย่าง รู้แม้กระทั่งความอ่อนแอที่เขามี.........
“เด็กเอาแต่ใจ! ทำไมถึงเปลี่ยนไปขนาดนี่ ที่เมื่อคืนทำมาเป็นเอาอกเอาใจ ทีตอนนี้มาไล่กัน”
“ผมก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว อีกอย่างตอนนี้มันไม่ใช่เวลางาน ไม่จำเป็นที่ผมต้องมาเอาใจคุณ!”
“ก็ลองดูว่านายกับพี่ ใครจะเหนือชั้นกว่ากัน” พูดจบวรกรก็อุ้มร่างของกันต์ธีร์ขึ้น แล้วเดินดุ่มๆไปที่ห้องน้ำ ทำเอาร่างบางตกใจไม่น้อย เพราะอะไรนะหรอ ก็เพราว่าเขาทั้งสองคนไม่มีอะไรปกปิดเรือนร่างกันเลยสักชิ้น แขนข้างนึงก็โอบรัดต้นคอของวรกรไว้แน่น อีกข้างก็คอยปกปิดส่วนล่างของตนเองไว้
“ไอ้บ้า! ทำอะไรห๊ะ”
“อาบน้ำให้พี่หน่อยสิ”วรกรวางร่างของกันตีร์ลงกับพื้น ก่อนจะเอื้อมไปเปิดฝักบัว ทำให้ตอนนี้ร่างของทั้งสองมี
หยาดน้ำไหลลงมาตามเรือนร่าง “ไม่!! อยากอาบก็อาบเองสิวะ!” กันต์ธีร์ชักสีหน้าไม่พอใจ เรื่องอะไรที่ต้องมาอาบน้ำให้กันละ ไม่ใช่ทาสสักหน่อย
“อาบให้หน่อยสิ” ร่างสูงไม่ละความพยายาม รีบบีบสบู่เหลวลงเรือนร่างของตัวเอง ก่อนจะให้มือยันที่ผนังห้องน้ำเอาไว้ เพื่อไม่ให้ร่างบางหนีไปไหนได้ “ไม่!” แต่ร่างบางก็ยังคงหนักแน่นคำเดิม ว่าจะไม่ทำตามคำสั่งของวรกร
“อาบให้พี่หน่อยนะครับ” พูดจบ ร่างสูงก็ประกบปากกันต์ธีร์ทันที ค้างไว้อยู่นาน ก่อนจะขยับริมฝีปากดูดเม้ม เรียวปากทรงเสน่ห์ตรงหน้า จนทำให้ร่างบางถึงกับเคลิ้มตามไม่น้อย มือที่เคยดันอกร่างสูงเอาไว้ กลับค่อยๆลูบไล้เรือนร่างนั้นเบาๆ จนสบู่เหลวที่หยดหย่อย กลับกลายเป็นฟองสบู่ที่ขาว ที่ช่วยอาบชโลมเรือนร่างของคนสอง กันต์ธีร์เริ่มอ่อนไหวกับการกระทำของวรกรไม่น้อย มือเรียวที่เคยถูเรือนร่าง ก็เลื่อนคืนมาโอบที่ต้นคอของร่างสูงราวกับหาที่ยึดเหนี่ยว.....
“เคลิ้มเชียวนะซีดี หึ”วรกรผลักร่างของเด็กน้อยออกห่าง ยกยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วหันหลังเดินหนี เพื่อจะไปแช่ในอ่างอาบน้ำต่อ แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อโดนคว้าข้อมืออย่างแรงและกระชากไปข้างหลัง ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ใครที่ไหน ‘ซีดี’ นั้นเอง ร่างบางดันร่างที่เปลือยเปล่าของวรกรเข้าชิดจนหลังติดกับผนังห้องน้ำ แล้วกดจูบเข้าไปอย่างแรง มือเล็กลูบไล้เรือนร่างของวรกรด้วยความยั่วยวน สร้างความเสี่ยวซ่านให้คนร่างสูงไม่น้อย มือที่ลูบไล้แผงอกกว้าง ค่อยๆเลื่อนระดับลงมาข้างล่าง
“อ่าซ์~” ร่างสูงถึงกับครางออกมาด้วยความเสี่ยว ‘เสร็จแน่ไอ้หน้าหล่อ!!’ ร่างบางได้แต่คิดในใจ มือที่เคยอยู่เหนือแกนกลางของวรกรเลื่อนลงมาจับ ก่อนจะค่อยๆลูบๆคล่ำๆไปมาอย่างสนุกสนาน แล้วมันยิ่งสร้างความทรมานใจให้คนร่างสูงไม่น้อย ใบหน้าบูดบี้และชูเชิดด้วยความรู้สึกถึงสิ่งปลุกเร้า “อ่า อ๊าซ์~” สันจมูกทรงสวยซุกไซร้ที่ซอกคอของวรกร “เสียงครางใสกว่าผมอีกนะ”
“อื๊ม! ละ เล่นบ้าอะไร” ร่างสูงถึงขั้นไปไม่ถูก เมื่อถูกแซว
“ผมต้องการพี่” แต่ดูเหมือนเด็กน้อยจะยิ่งได้ใจ ยิ่งเห็นร่างสูงไปไม่ถูกยิ่งนึกสนุก ‘ให้ตายสิ ไม่ได้แกล้งคนแบบนี้มานานเท่าไรแล้ว ไอ้หล่อก็ตลกเป็นบ้า แค่นี้ทำไปต่อไม่ถูก ฮ่าๆ’
“ปล่อยเดี๋ยวนี้ อี๊อ~”
“จับนมผมสิ จับของผม มันกำลังเรียกร้องหาพี่อยู่นะ” ว่าแล้วกันต์ธีร์ก็กลับมายั่วยวนต่อด้วยความสนุก ร่างบางต้องใช้ความพยายามในการกลั้นหัวเราะเป็นอย่างมาก ก็ดูสิหน้าดำหน้าแดงหมดละ สมน้ำหน้าชอบมาแกล้งคนอื่นดีนัก
“นะ นายจะทำอะไร ซีดี”
“ทำไมต้องเสียงสั่น ผมไม่ได้จะปล้ำพี่นะเว้ย พี่ดิต้องปล้ำผม!”
“ไอ้บ้า มาเสนอตัวขนาดนี้จะมาว่าพี่ปล้ำได้ไง”
“แล้วพี่ชอบคนแบบผมหรือเปล่าละ หื้อ?”กันต์ธีร์ไล้เลียจมูกไปที่ริมฝีปากของร่างสูง ก่อนจะพรมจูบไปทั่วใบหน้า กลิ่นหอมสไตล์ผู้ชายรักสะอาดสร้างความประหลาดใจให้กับร่างบางไม่น้อย เพราะไม่เคยพบเจอผู้ชายที่มีกลิ่นกายแบบนี้มาก่อน มันหอมละมุน และน่าหลงใหลมากๆ “ฉันไม่ชอบคนแบบนาย”
“แต่ฉันชอบนาย.......แรดดี” วรกรกระซิบที่ข้างหูร่างบาง ก่อนจะขยับเข้าไปกัดที่ติ่งหู เป็นภาษากายที่ต้องการจะสื่อสารว่า ‘ผมต้องการคุณ’ ทั้งสองเริ่มแคลบเคลิ้มกับภาษากายและการเล้าโลมของกันและกัน นานเท่าไรไม่รู้กว่าที่ร่างบางจะเป็นฝ่ายได้สติ “โอ๊ยยยยยยยยยย ซี๊ดด อ๊ากกก” วรกรร้องออกมาด้วยความทรมาน มือทั้งสองข้างกุมกล่องหัวใจดวงน้อยของตนไว้ด้วยความเจ็บปวด ทำไมนะหรอ? ก็กันต์ธีร์เล่นดึงขนอ่อนที่แกนกลางของร่างสูงเป็นกระจุก
“เด็กแสบ! นาย!” ร่างสูงล้มลงไปดิ้นกับพื้น
“ฮ่าๆ สมน้ำหน้า คิดว่าจะมาแกล้งคนอย่างซีดี ”
“คนฉลาดๆแบบพี่ ผมชอบนะ”
“ไม่สิ คนฉลาดแบบพี่ มันต้องเจอคนที่เจ้าเล่ห์แบผม ถึงจะสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย ฮ่าๆๆๆๆๆ”
ตอนนี้ซีวินนะคะ เเก้เเค้นพี่กั้งได้สำเร็จ
ในเเต่ละตอนจะต้องมีคนวิน ยังไงก้ต้องติดตามไปทุกๆตอนว่าพวกนางจะงัดไรมาสู้กันเน้ออ
ติชมกันได้จ้าวววว
ความคิดเห็น