[FIC] CDKang Love Time

ลำดับตอนที่ #17 : [Love Time] 17 -กัลปาวสาน

Kang past

วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วครับ ก่อนที่พรุ่งนี้ผมต้องเดินทางไปที่ญี่ปุ่นเพื่อไปเรียนต่อ ถามว่ารู้สึกยังไงกับชีวิตปัจจุบัน ผมคงต้องตอบว่ามีความสุขมากๆ แม้จะเคยผ่านเรื่องเลวร้ายมาเยอะ แต่ทุกวันนี้แค่มีไอแสบอยู่ด้วยก็นับว่าชีวิตของผมมีสีสันขึ้น  เช้านี้ผมลืมตาตื่นมาพร้อมกับความงงงวย น่าแปลกที่วันนี้ตื่นมาแล้วไม่เจอซีดีนอนข้างๆ  ว่าแล้วผมก็ลุกขึ้นจากเตียงเพื่อจะเตรียมตัวไปอาบน้ำแต่งตัว เมื่อเดินมายังห้องน้ำก็พบว่าที่อ่างล้างหน้ามีแปรงสีฟันที่ถูกจัดเตรียมโดยการบีบยาสีฟันไว้เรียบร้อยแล้ว ผมอมยิ้มออกมาเล็กๆเพราะไม่คิดว่าซีดีจะมีมุมน่ารักๆแบบนี้ 

การอาบน้ำตอนเช้าเป็นไปอย่างราบรื่น  หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือข้างหัวเตียงเพื่อจะเตรียมลงไปด้านล่าง  แต่สายตาเหลือบไปเห็น post-it แปะอยู่ข้างๆโทรศัพท์  ‘Who are you?’ ห๊ะ? คืออะไร  ซีดีเล่นอะไร  เอ๊ะมีเส้นด้ายติดอยู่ตรง post-itด้วย  เส้นดายบางๆ หล่นเกลื่อนเป็นทางยาว ผมตัดสินใจจับด้ายขึ้นพร้อมกับเดินตามเส้นดายไปเรื่อยๆ  จนมาเจอ post-it อีกอันอยู่หน้าประตูห้อง ‘Why?’

“เล่นไรเนี่ย เฮ้ออ”บ่นครับบ่น ผมหยิบpost-it ขึ้นมาก่อนจะเดินตามเส้นดายต่อไป  แล้วก็เจอ post-it แผ่นที่สาม ตรงโต๊ะหน้าห้อง

‘I’ve never met a man like you. (ผมไม่เคยเจอผู้ชายอย่างคุณ)’

เส้นด้ายยังคงนำทางผมไปเรื่อยๆ ผมหยุดอยู่ตรงหน้าห้องสมุดประจำบ้าน ก่อนตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป  และแล้วก็เจอ post-itแผ่นที่สี่ บริเวณชั้นหนังสือ

‘You are very charming. (คุณมีเสน่ห์มาก)’ ผมอดอมยิ้มให้กับข้อความบนกระดาษเสียไม่ได้ แล้วก็พบpost-it แผ่นที่ห้าแปะอยู่บ้านโต๊ะอ่านหนังสือข้างๆ

‘You are very cute. (คุณน่ารักมาก)’

“ก็พอรู้ตัวอยู่นะ 5555”ผมพูดไปขำๆและเดินตามเส้นด้ายต่อไป  ผมมาหยุดที่ทางลงบันไดและพบข้อความ post-it ที่ว่า ‘I like your smile. (ผมชอบรอยยิ้มของคุณ)’ โอ้ยย ยิ้มแก้มจะแตกแล้ววว >//////<

“โอ้ยย เป็นไรวะกั้ง ยิ้มอะไร ”ผมพึมพำออกมาอย่างเขินๆ โอ้ยยยย ทำตัวไม่ถูกก หลังจากทำใจได้สักพักผมก็เดินลงมาจากบันไดมา เส้นด้ายนำทางผมไปยังห้องทำงาน ผมเปิดประตู้เข้าไปช้าๆ

‘I’m so happy being around you. (ผมมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้คุณ)’

“ฉันก็มีความสุข J”

‘This is my first love. (นี่เป็นรักครั้งแรกของผม) ’ ข้อความที่อยู่ถัดไปไม่มาก แปะอยู่ตรงตุ๊กตากระรอกถือหัวใจ

“ไม่น่าเชื่อ โม้ๆL”หลังจากอ่านข้อความบนกระดาษแผ่นล่าสุดเมื่อครู่ ผมก็บู้ปากด้วยความไม่เชื่อสักเท่าไร แต่ในใจก็เขินไม่น้อยครับๆ 5555 จะว่าไปผมเริ่มเหนื่อยแล้ว ซีดีนี่ก็ขยันไปไหน กะแปะรอบบ้านเลยมั้ง แต่เอาเถอะวันสุดท้ายจะทำอะไรก็ทำให้คุ้มครับ อย่างน้อยก็เป็นความทรงจำดีๆระหว่างนายซีดีกับผม

‘I will be faithful to you. (ผมจะซื่อสัตย์ต่อคุณ)’ ข้อความแผ่นที่เก้าแปะอยู่บริเวณลูกบิดประตู

“หึๆ ถ้ากลับมาแล้วรู้ว่าแอบมีคนอื่นเจอดีแน่ ”

‘I will never cheat on you. (ผมจะไม่นอกใจคุณ)’ ผมยังคงเดินตามเส้นด้ายต่อไปเรื่อยๆ คราวนี่มาถึงห้องรับประทานอาหารแล้วครับ แล้วผมก็เจอกระดาษpost-it ที่โต๊ะกินข้าว  

‘You can trust me. (ขอให้เชื่อใจผม)’

“เชื่อดีมั้ยหน่ออออ 5555” ผมเก็บpost-itขึ้นมาก่อนเดินต่อตามเส้นด้ายออกมายังห้องรับแขก

‘ I’m not a very good person at all.(ผมอาจไม่ใช่คนดีสักเท่าไหร่)’ ข้อความนี่แปะอยู่

ที่หมอนอิงบนโซฟา ก่อนที่เส้นด้ายจะนำทางผมมาบริเวณสระว่ายน้ำ เส้นดายมาหยุดอยู่ตรงหนังสือที่โต๊ะข้างสระว่ายน้ำ  ผมเปิดหนังสือออกแล้วก็เจอpost-it คว่ำหน้าอยู่ ผมพลิกกระดาษขึ้นมาแล้วเจอคำว่า

‘but(แต่)’

“อ่าว”ผมอุทานขึ้นหลังพบว่าไม่มีเส้นด้ายนำทางผมต่อแล้ว ราวกับนี่คือจุดสุดท้ายของข้อความทั้งหมด  ขณะที่ผมกำลังงงกับข้อความปริศนาอยู่ จู่ๆก็มีแขนสองข้างมาโอบกอดจากข้างหลัง จะเป็นใครไม่ได้นอกจากเด็กแสบนั้นเอง  ซีดีเอาคางมาเกยที่ไหล่ผม แล้วกระซิบที่ข้างหูผมเบาๆว่า

“I love you only. (ผมรักคุณคนเดียว)”

“ลองเอาตัวอักษรสีแดงมาเรียงต่อกันสิ”

‘everlasting’ (ตลอดไป)

เสียงสะอึกของคนร่างสูงที่กำลังสวมกอดผมจากข้างหลัง ยิ่งทำให้ความรู้สึกของผมสับสนไปหมด หยดน้ำตาของเราทั้งสองคนไหลรินออกมาอย่างไม่ขาดสาย  น้ำตาที่แสดงถึงความคิดถึง ความเหงา และ ความรัก ซีดีก้มลงมากดปลายจมูกที่แก้มผมค้างไว้

“จะว่าผมแก่ตัวก็ได้ แต่ผมไม่อยากให้พี่ไปเลย”

“เฮ้ย พี่ไปแปปเดียวเอง  สัญญาเลย จะรีบเรียนให้จบไวๆ”

“แปปเดียวของพี่อะ กี่ปี.....”

“อ่า....”ผมเองก็ตอบไม่ได้ครับว่าต้องใช้เวลากี่ปีกว่าจะเรียนจบ

“พี่เองก็ยังไม่รู้เลย  แล้วผมล่ะ.......ต้องรอพี่อีกนานแค่ไหน”

“……….”

“แต่ไม่ต้องห่วงยังไงผมก็จะรอพี่ รอให้พี่มาให้คำตอบกับผม”

“ขอบใจนะ”

“รักพี่นะ”

“J”

“มีอะไรจะให้ด้วยแหละ 5555”ซีดียกยิ้มพร้อมกับยกมือขึ้นปาดน้ำตาของตัวเอง แล้วล้วงกล่องเล็กๆออกมาจากกระเป๋าเสื้อ มือเรียวยาวเปิดกล่องออกพร้อมกับหยิบแหวนเงินวงเล็กขึ้น

“ผมจองแล้วนะ ห้ามถอด ห้ามหายด้วย” ซีดีสวมแหวนที่นิ้วนางข้างขวาให้ผมอย่างเบามือ

“หึๆ จะแอบถอด”

“ถ้าพี่ถอดแหวน  เดี๋ยวผมจะบินไปถอดผ้าพี่ถึงที่เลยค่อยดู”

“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ พี่ไม่คิดว่านายจะทำให้ขนาดนี่ พี่มีความสุขมากๆ”

“ชอบจัง แทนตัวเองว่าพี่ตลอดไปเลยได้มั้ย”

“อืม เอาสิ”

“พี่...พี่รู้สึกยังไงกับผมอะ”

“หืม  อะไร ไหนว่าจะรอพี่มาตอบไง”

“ก็ใช่  แต่ผมอยากฟังเพื่อความแน่ใจ อย่างอย่างน้อยๆพี่ก็รู้สึกดีกับผม ไม่ใช่ว่าผมคิดไปเองคนเดียว”

“เฮ้อออ  ถ้าพี่ไม่รู้สึกดี คิดว่าพี่จะยอมนายขนาดนี่หรอ”ผมพูดอย่างเขินๆ

“เย้  อย่าโกหกผมนะ  ผมรักพี่มากนะรู้ไว้ด้วย”ซีดีกระโดดโลกเต้นไปมาเหมือนเด็กกำลังได้ของเล่น

“555555 พอแล้วๆๆ ทำตัวเป็นเด็กไปได้”ผมเริ่มเอือมระอากับซีดีแล้ว แต่ก็มีความสุขนะครับ เกิดมายังไม่เคยมีใครทำอะไรให้ผมแบบนี้มาก่อนเลย

“ถ้าผมทำตัวเป็นเด็กแล้วพี่ชอบนะ  งั้นผมยอมปัญญาอ่อนให้พี่รักเลย 555555555”

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Cd  part

ผมนั่งดูพี่กั้งกำลังจัดของครับ เฮ้ออพรุ่งนี้พี่กั้งก็จะไปแล้ววว ไม่อยากให้พี่กั้งไปเลย  คิดแล้วก็ใจหายไม่รู้ว่าพี่กั้งจะไปกี่ปี ไปอยู่นู้นจะเป็นยังไงมั้ง จะมีคนมาจีบหรือเปล่า TT เป็นห่วงทุกอย่างไปหมด พี่กั้งยิ่งไม่ค่อยดูแลตัวเองอยู่ด้วย  ผมเดินไปช่วยพี่กั้งจัดของ หยิบนู้นหยิบนี่ใส่กระเป๋าให้

“ซีดี”

“ครับ?”ผมหันไปตามเสียงเรียก

“มีอะไรจะให้”

“ห๊า  ใช่ใจพี่หรือเปล่า 55555”ผมหยอดพี่กั้งไปฮาๆ

“เหอะๆ  ถ้าวันนั้นยังรอก็จะให้”

“รออยู่แล้วววว” พูดจบ ผมก็ก้มลงไปหอมแก้มพี่กั้งอย่างเนียนๆ

“อะ นี่ ใส่ด้วยนะ”พี่กั้งส่งต่างหูวงกลมรูปดาวมาให้ผมข้างหนึ่ง

“อ่าว ให้ข้างเดียวหรอพี่”

“อืม  อีกข้างของพี่ไง”

“ฮุ้ยย เขินอะตัวเอง ให้ของแทนใจเค้าด้วย”ผมแสร้งบิดตัวไปมาด้วยความเขินอาย

“เก็บดีๆนะ ต่างหูนี่พี่รักมาก ”

“ครับผม!! ว่าแต่ให้ของรักกับผมแบบนี่ แล้วรักผมมั้ย >/////<”

“เอาที่ซีสบายใจ”พี่กั้งหันไปเก็บของต่อโดยไม่สนใจใยดีผมเลย L

“พี่ชอบดาวหรอ เห็นเครื่องประดับของพี่เป็นรูปดาวเยอะเลย”

“ไม่เชิง  แต่ที่ให้ต่างหูรูปดาวกับนาย เพราะอยากให้นายตั้งใจหาฝัน ทำตามความฝันของนายให้เป็นจริง เวลาที่ท้อก็นึกถึงดวงดาวนี่เอาไว้ แล้วคว้ามันให้ถึง พี่เป็นกำลังใจให้ J”

“ขอบคุณนะครับ ผมจะไม่ทำให้พี่ผิดหวังในตัวผม”ผมโอบกอดพี่กั้งจากข้างหลัง ก่อนจะกดปลายจมูกที่แก้มเนียนด้วยความรู้สึกที่อยากจะขอบคุณและซึ้งใจมากๆ ที่ไม่ว่าจะทำอะไร พี่กั้งก็ค่อยเป็นห่วงคนรอบข้างเสมอ  ผมสัญญาว่าผมจะไม่มีวันทำร้ายคนตรงหน้านี้อีกเป็นอันขาด ผมจะเฝ้าถนุถนอมคนๆหนึ่ง จะไม่ให้พี่กั้งต้องผิดหวังและช้ำใจเป็นอันขาด

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

และแล้วก็มาถึงเวลาแห่งการจากลา ตอนนี้ผมและพี่กั้งเดินทางมายังสนามบิน เพื่อส่งพี่กั้งและพี่อาเมนไปเรียนต่อ  จะบอกว่าเมื่อคืนผมนอนกอดพี่กั้งไว้ตลอดทั้งคืน พยายามเก็บไออุ่นและความทรงจำระหว่างผมและพี่กั้งให้ได้มากที่สุด แค่คิดว่าจะต้องจากคนข้างๆไปเป็นเวลานานๆผมก็ยังรู้สึกแย่ไม่หาย น้ำใสๆเริ่มมาคลอที่นัยน์ตา  ผมกุมมือของพี่กั้งไว้ด้วยความอ่อนโยน ไม่อยากคิดเลยจริงๆว่าช่วงเวลาที่เราต้องห่างไกลกันมันจะเป็นยังไง

“กั้ง! มาเช้าจัง”เสียงพี่อาเมนเอ่ยทักพี่กั้ง

“อืม ไม่หรอกมาก่อนเมนไม่เท่าไรเอง”

“หวัดดีซีดี”คราวนี่พี่อาเมนหันมาเอ่ยทักผมบ้าง

“ครับๆ”ผมทักตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ “พี่เมน ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ”

“อืม เอาสิ”

ผมและพี่อาเมนเดินเลี่ยงมาจากพี่กั้งพอสมควร ก่อนที่ผมจะเปิดประเด็นคุยกับพี่อาเมนด้วยสีหน้าจริงจัง  ผมยอมรับว่าผมห่วงทุกอย่างของพี่กั้ง ทั้งการกิน การอยู่ หรือสังคมที่อาจไม่คุ้นเคย  ก็รู้ๆกันอยู่ว่าพี่กั้งเคยห่วงตัวเองที่ไหน เอาแต่ห่วงคนอื่น ใส่ใจคนอื่นจนลืมดูแลตัวเอง แล้วยิ่งช่วงนี้ผมสังเกตเห็นพี่กั้งเหมือนจะป่วยๆอยู่ด้วย

“พี่อาเมน  ผมฝากดูแลพี่กั้งด้วยนะ”

“เฮ้ย  เพื่อนพี่ทั้งคน ยังก็ต้องช่วยๆดูแลกันอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงๆ”

“ช่วงนี้ผมสังเกตเห็นพี่กั้งดูเหนื่อยๆแปลกๆ ยังไงฝากด้วยนะพี่”

“………”

“แล้วช่วยกันคนด้วย ใครมาจีบพี่กั้งไล่ออกไปให้หมดเลยนะ”

“555555 ถึงจะมีคนมาจีบ แต่คิดหรอว่ากั้งจะบ้ายอตามคนไปทั่วน่ะ”

“ก็ไม่รู้ล่ะ พี่ต้องค่อยเป็นหูเป็นตาให้ผมด้วย”

“โอเคๆ 555”

“เออแล้วก็.....”

“พอๆ ยังไงพี่ก็ดูแลกั้งมันแต้มที่อยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง แล้วอีกอย่างถ้ากลัวว่ากั้งจะไปมีคนอื่นอะสบายใจได้เลย รายนั้นชอบคนยากจะตาย ไม่เคยเห็นยอมใครสักที เห็นยอมแต่คุณน้องซีดีอยู่คนเดียวเนี่ย”

“จริงหรอพี่ J”

“อืม ตั้งแต่รู้จักกั้งมานะ ไม่เคยเห็นมันมีแฟนสักที  แต่พอกับซีดีพี่ว่ากั้งดูมีความสุขขึ้นนะ  แถมต่างหูอันนั้นน่ะ  กั้งมันรักและหวงยิ่งชีพ”พี่อาเมนชี้มายังต่างหูของพี่กั้งที่ผมใส่อยู่

“พี่เคยขอมันนะ แต่มันก็ไม่ให้  กั้งมันเป็นคนอ่อนไหวนะ แม้ภายนอกอาจจะดูนิ่งๆ แต่ในใจแฝงไปด้วยความอ่อนแอเสมอ  ”

“ซีดีไม่ต้องห่วงหรอกว่ากั้งจะแอบปันใจให้ใคร เพราะถ้ามันรักใครมันรักจริง”

“กาลเวลาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของกั้งได้ พี่เชื่อ.......เชื่อว่ากั้งมันรักน้องจริงๆ”

“แล้วก็....พี่อยากฝากน้องไว้นะ  ไม่ว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม  ขอให้น้องตั้งสติดีๆ พี่ไม่รู้ว่าพอพี่กับกั้ง

กลับมา อะไรจะเปลี่ยนแปลงไปบาง แต่พี่เชื่อว่าสิ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงไป คือความรักของน้องกับกั้ง”

“ขอบคุณพี่มากนะครับ ยังไงพี่ก็ดูแลตัวเองด้วยนะ”ผมซาบซึ้งกับคำพูดพี่อาเมนอย่างบอกไม่ถูก

“ป่ะ งั้นกลับไปหากั้งกันเถอะ ทิ้งไว้คนเดียวนานๆ ป่านี้มีคนมาจีบหรือเปล่าก็ไม่รู้ 555555”แล้วผมกับพี่อาเมนก็เดินกลับมาหาพี่กั้งที่จุดเดิม อย่างน้อยผมก็สบายใจขึ้นมากหลังจากที่ได้คุยกับพี่อาเมน

“เมนใกล้จะถึงเวลาแล้ว.......”

“อืมงั้นเราไปเตรียมตัวกันเถอะ”

“พี่กั้ง....”ผมดึงร่างบางๆนั้นมากอดไว้แน่น

“ไม่ต้องห่วงนะเด็กน้อย พี่จะรีบกลับมานะครับ”พี่กั้งกอดตอบผมแล้วลูบหัวผมเบาๆ “รอพี่ด้วยนะ แต่ถ้าวันไหน

นายเกิดไปเจอคนที่ใช่ พี่ก็จะไม่รั้งนายไว้”

“ไม่ๆ ผมจะรอพี่คนเดียว”

“ทำให้ได้อย่างที่พูดล่ะ 555555”

“……..”

“แล้วอย่าลืมที่พี่เคยบอกนะ ทำความฝันของนายให้สำเร็จ  หวังว่าตอนพี่กลับมาจะได้กลับมาแสดงความยินดีกับความสำเร็จของนายนะ”

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ผมเงยหน้ามองเครื่องบินลำใหญ่ที่กำลังเคลื่อนตัวขึ้นสู่ผิวฟ้าอย่างช้าๆ  แม้คนรักของผมจะอยู่ห่างไกลจากผมสักแค่ไหน แต่ผมจะจดจำดวงตา รอยยิ้ม และเรื่องราวดีๆของเราไว้ เพื่อรอ.....รอวันที่เขากลับมาให้คำตอบผม และรอ.......คว้าหัวใจของพี่กั้งมาเป็นของผมให้ได้  แม้อาจต้องใช้เวลานานเสียเท่าไร แต่ความรักของผมจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปจากเขาแน่นอน...........กั้ง วรกร ศิริสรณ์ ...คุณคือหัวใจ และชีวิตของผมชั่วกัลปาวสาน
















.......................................................
ยาวมากจริงๆ 55555555555555  กว่าจะจบตอนเเทบกระอักเลือดดดด
หวานส่งท้ายก่อนกั้งไปเรียนต่อออ 
อย่าลืมเม้นด้วยน้าาาาาาาา
ปล.มีข่าวดีมากๆ คือวันอังคารนี้รร.ไรท์เปิดเเล้ว ไม่รู้จะมีเวลาอัพตอนไหน ยังไงฝากติดตามต่อไปเรื่อยๆน้าา
ปล2.ใครอ่านไม่เม้น เดี๋ยวส่งซีไปตบก้น 3 ที(เเล้วนี่จะมีคนเม้นป่ะ 555)