คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : [Love Time] 16 -ยิงปืน....ขนมหวาน
Kang past
จะว่าไปแล้วก็ใจหายนะครับ เฮ้อออ จะได้อยู่เมืองไทยอีกแค่สองวันเอง ผมก็ต้องไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นแล้ว อ่อลืมบอกไปครับว่าทุนที่ผมได้ไปนั้นเป็นทุนที่เราสามรถเลือกเรียนได้ครับจนจบปริญญาเอกเลยทีเดียว ซึ่งผมกับอาเมนเคยพูดๆกันก่อนหน้านี้ไว้แล้วว่าถ้าหากได้ทุนเราจะเรียนอะไรกัน ผมและอาเมนมีความเห็นตรงกันครับว่าจะเรียนในคณะอักษรจนจบป.ตรี ส่วนป.โท –เอก จะเรียนบริหารกัน
ผมเดินลงมายังชั้นล่าง เพื่อมาเตรียมอาหารให้ซีดีครับ รายนั้นยังนอนขี้เซาอยู่บนห้องอยู่เลย 555 ผมหยิบกล้องวิดีโอของซีดีลงมาถ่ายขั้นตอนการทำอาหารเอาไว้ เผื่อตอนผมไม่อยู่ นายนั้นจะได้ทำอะไรกินเองได้บ้าง หรือเผื่อจะคิดถึงผมไรงี้ พูดไปพูดมาเริ่มหลงตัวเองเข้าแล้วสิ
กั้งใช้เวลานานพอสมควรในการจัดเตรียมอาหารเช้าให้แก่ซีดี โดยไม่ลืมที่จะตั้งกล้องถ่ายวิดีโอขณะตนกำลังทำอาหารไว้ กั้งไม่เพียงถ่ายขั้นตอนการทำอาหารไปเท่านั้น แต่เขายังแอบเล่นกล้องไปมา เอ่ยแซวและจิกกัดซีดีไปไม่น้อยเหมือนกัน
เมื่อกั้งจัดเตรียมอาหารเช้าเสร็จก็รีบวิ่งขึ้นไปปลุกซีดีบนห้อง เพื่อที่จะได้อาบน้ำแต่งตัวมากินอาหารเช้าพร้อมกัน โดยไม่ลืมที่จะหยิบกล้องมาถ่ายอิริยาบทของซีดีในขณะที่ตนกำลังจะปลุก
“ซีดีตื่นได้แล้ว อาบน้ำแต่งตัวไปกินข้าวกัน”กั้งเดินเข้าไปเขย่าร่างซีดีเบาๆ
“ขอ 5 นาทีนะ”ซีดีตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
“ซีดี ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“5 นาทีเอง อย่าใจร้ายนักเลย”
“ตามใจ เหลือเวลาเค่2วันเองนะ ที่จะได้อยู่ด้วยกันน่ะ”
“จริงด้วย งั้นมาหอมแก้มก่อน”ซีดีเด้งตัวลุกขึ้นมาหอมแก้มกั้งโดยที่กั้งไม่ทันตั้งตัว
“เฮ้ย มากไปแล้วนะ”
“โฮ้ย มีแอบถ่ายผมด้วย จะเก็บภาพน่ารักๆของผมไว้ดูหรือไง
“น่ารักบ้าบอนะสิ น่าเกลียดมากกว่า ไปเลยรีบอาบน้ำได้แล้ว”
“ครับผม!!”
ซีดีใช้เวลาในการอาบน้ำไม่นาน ก็ก้าวขาออกมาจากห้องน้ำโดยนุ่งผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียว ซีดีเดินไปยังตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบเสื้อผ้ามาแต่งให้เรียบร้อย โดยเขาเลือกเสื้อเชิตแขนสั้นกับกางเกงขาสั้นมาใส่อย่ารีบเร่งเพราะกลัวว่าคนร่างบางจะรอนาน บวกกับเขาเองก็ต้องการจะใช้เวลาอยู่กับคนร่างบางให้มากที่สุดด้วย
“เสร็จแล้ว รอนานมั้ยครับ ฟอดดดดดด”
“ก็ถ้าจะเนียนขนาดนี้นะ”กั้งต่อว่าซีดีด้วยความเอือมระอา
“ก็พี่อยากทำตัวน่ารักเองทำไมละ ผมจะหักห้ามใจได้ไง
“ฉันว่านะ อย่างนายคงไม่ต้องรอฉันกลับมา คงส้อยได้หลายคนอยู่”
“เดี๋ยวนี้พูดจารุนแรงจัง ป่ะไปกินข้าวดีกว่า”
“เดี๋ยว รีบแต่งตัวไปไหน ติดกระดุมก็ผิด”กั้งเดินเข้ามาถอดกระดุมเสื้อของซีดีออกทีละเม็ด ก่อนจะบรรจงติด
กระดุมทีละเม็ดให้เรียบร้อย โดยมีสายตาของคงร่างสูงจ้องมองการกระทำของกั้งอย่างไม่คลาดสายตา ซีดีอมยิ้มมุมปากก่อนจะคิดว่าเขาคงหาใครที่เป็นแบบกั้งในชีวิตนี้อีกไม่ได้แล้ว คนที่จะทำเพื่อเขาโดยไม่ต้องการผลตอบแทนใดๆ คนที่คอยอยู่เคียงข้างเขาตลอด แม้ว่าเขาจะค่อยทำร้ายร่างกายและจิตใจกั้งมากแค่ไหน แต่คนๆนี้ก็ยังไม่แม้จะโกธรหรือเกลียดเขาเลยสักครั้ง
“เสร็จแล้ว ไปกันเถอะ”กั้งเงยหน้าฉีกยิ้มให้ซีดีด้วยความดีใจเหมือนเด็กน้อยที่ได้ของเล่นใหม่เสียไม่มีผิด
“ป่ะ วันนี้พี่อยากไปไหนหรือทำอะไรมั้ย”
“แล้วแต่นายเลย แต่เดี๋ยวถ่ายวิดีโอเก็บไว้นะ”
“อืม เดี๋ยววันนี้จะพาพี่ไปยิงปืน”
“ห๊า? อารมณ์ไหนเนี่ย พาไปยิงปืน”
“ห่วงไง”
“?”
“เพื่อมีอะไรพี่จะได้ป้องกันตัวได้”
“นายจริงจังไปหรือเปล่า พี่แค่ไปเรียนนะ”
“ไม่รู้ ผมมีความรู้สึกว่าสักวัน พี่จะต้องใช้มันแน่ๆ”
“เครียดเกินไปแล้วนะเด็กน้อย คิ้วจวนจะผูกติดกันอยู่แล้ว”กั้งใช้มือสองข้างขึ้นคลี่คิ้วของซีดีที่กำลังขมวดเป็นปม
“ป่ะ ไปกินข้าวดีกว่า ”
“อืม ครับ”
Cd part
วันนี้ผมพาพี่กั้งมาหัดยิงปืนครับ ความจริงผมเองก็พอมือพื้นฐานด้านการยิงปืนอยู่บ้างเพราะเมื่อก่อนครอบครัวของผมก็เคยพามาหัดยิงปืนป้องกันตัวเอง ลืมบอกไปครอบครัวของผมทำค่ายเพลงอยู่ครับ เรียกว่าเป็นค่ายที่ทั้งดังและใหญ่ที่สุดในประเทศเลยก็ว่าได้ นี่ผมเองก็กะว่าจะหาเวลาว่างๆไปเรียนร้อง เรียนเต้นในค่ายอยู่ เผื่อพี่กั้งกลับมาจะได้เซอร์ไพสพี่กั้งว่าผมทำตามความฝันของผมกับพี่กั้งได้แล้วนั้นก็คือ การเป็นศิลปิน
เมื่อผมและพี่กั้งเดินทางมาถึงสนามฝึกยิงปืน พวกเราก็เริ่มมาเตรียมตัวเพื่อฝึก โดยที่มันเลือกที่จะเป็นคนสอนพี่กั้งยิงปืนด้วยตัวเอง แหม่ๆก็หวงนิครับ ไม่อยากให้ใครมาเข้าใกล้คนของผมอะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงไปนะครับเพราะผมให้ครูผู้ฝึกทวนมาให้แล้วรอบหนึ่ง รับรองว่าผมสอนพี่กั้งไม่ผิดและปลอดภัยแน่นอน
“พี่กั้ง!!”
“เฮ้ย ตกใจหมด”
“ขนาดตกใจยังน่ารักขนาดนี้ ฮิๆ”
“พอๆ จะสอนยิงได้หรือยังเนี่ย มากเรื่องจริง”
“อย่าพึ่งรำคาญผมสิ 5555 เอาล่ะก่อนอื่นพี่จะต้องรู้จักอุปกรณ์ทั้งหมดก่อนนะ”
“อืม”ผมอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับปืนพกให้พี่กั้งเข้าใจอย่างช้าๆ ทั้งอุปกรณ์ การจับ กางเล็ง การยิง และความปลอดภัยในการใช้ปืน เมื่อผมอธิบายเสร็จก็ให้พี่กั้งลองปฏิบัติด้วยตัวเอง เริ่มจากการใส่กระสุนปืนและการจับปืนอย่างถูกวิธี ซึ่งพี่กั้งเองก็ถึงว่าคล่องแคล่วพอสมควร
“เก่งมาก ไหนลองตั้งท่าให้ดูหน่อย” พอผมพูดจบ พี่กั้งก็พยายามตั้งท่าให้ถูกต้อง โดยหมุนตัวไปมา เหมือนจะหาองศาที่โอเคที่สุดของตัวเองอยู่ ในมือก็จับปืนยกขึ้นมาตั้งท่าสำหรับเตรียมตัวจะยิง แต่มือของพี่กั้งดูเกร็งๆ สั่นๆแปลกๆ จนผมอดใจไม่ได้ที่จะขยับเข้าไปช่วยจับมือพี่กั้งให้หายสั่น
“มือสั่นจริง ตื่นเต้นหรอพี่”ผมแทรกตัวไปอยู่ด้านหลังของพี่กั้ง ก่อนจะเหยียดแขนไปประคองมือพี่กั้งให้ตั้งท่าให้ถูกต้อง
“อืม ”
“ไม่ต้องกลัวนะ เอาละมืออย่าเกร็ง อย่าสั่นสิครับ”
“มันตื่นเต้นนิ”
“5555 มา พี่ตั้งสมาธินะ เล็งไปที่จุดศูนย์ดีๆ แล้วค่อยยิง” ผมยังคงประคองมือของพี่กั้งไว้อยู่
“เอาหละ พร้อมหรือยัง”
“อืม”
“เดี๋ยวผมปล่อยมือพี่ แล้วค่อยยิงนะ”
“ครับ”
“เอาละ พร้อมนะครับ ตั้งสมาธิดีๆนะ ”
“………..”
“ 1 2 3.........”
ปัง ปัง
“ว้าว เก่งมาก นี่ขนาดครั้งแรกนะเนี่ย”ผมวิ่งไปเอาแผ่นเป้าของพี่กั้งมาดู เรียกว่าพี่กั้งนี่แม่นใช่ได้เลยนะเนี่ย เฉียดจุดสำคัญไปนิดเดียวเอง
“แน่นอนดิ พี่เก่งอยู่แล้ว”
“เก่งขนาดนี้ต้องให้รางวัล ฟอด ฟอดดด” ผมเนียนหอมแก้มพี่กั้งไปสองที 555555 หอมชะมัด แก้มก็นุ่มๆ โอ้ยยยยยยยยย แฟนใครไม่รู้ //เขายังไม่ตกลงเป็นแฟนแกเลยนะซี =^=
“พอๆ หิวแล้วอะ ไปหาไรกินกันดีกว่า”พี่กั้งรีบเปลี่ยนเรื่องเลย สงสัยเขิน 555 แอบเห็นพี่กั้งหูแดงๆด้วย น่ารักเว่อร์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมและพี่กั้งขับรถมาหาของหวานกินครับ เห็นพี่กั้งบ่นว่าอยากกินเค้กกับไอติมหลายวันแล้ว ผมเลยพามาร้านประจำของผม ซึ่งเป็นร้านของพี่ตั้มครับ จะบอกว่าของหวานที่นี่อร่อยมากกกกกก คือมันหวานเป็นไม่เลี่ยนอะ หวานแบบกลมกล่อมมาก แถมบรรยากาศก็ดีอีกตั้งหาก
“ถึงแล้วพี่”ผมจอดรถก่อนสะกิดบอกพี่กั้งเบาๆ
“เคๆ ร้านนี้หรอ บรรยากาศดีเนอะ”พี่กั้งพูดขณะที่มองไปรอบๆร้าน
“ใช่ๆ นี้ร้านรุ่นพี่ผมเอง ร้านนี้อร่อยมากเลยนะพี่”
กริ้ง กริ้ง ~
“สวัสดีครับ ยินดีต้อน.....อ้าวซีดี”
“หวัดดีพี่ตั้ม วันนี้ผมหาลูกค้าสุดพิเศษมากินร้านพี่เลยนะ ”
“เออๆๆ แล้ววันนี้จะรับอะไรดี”
“ผมเอาเค้กสตอเบอรี่แล้วกัน พี่ละ”สั่งเสร็จผมก็หันไปถามพี่กั้ง
“ขอเค้กอัลมอลแล้วกันครับ”
“ครับ รอสักครู่นะครับ”แหม่ดูพี่ตั้มครับ ที่พูดกับผมนี่ไม่เห็นดีเหมือนคุยกับพี่กั้งเลย
เมื่อสั่งเค้กเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็มาหาที่นั่งกันครับ ระหว่างรอเค้กมาเสิร์ฟ ผมก็หยับไอโฟนขึ้นมาถ่ายคลิปพี่กั้งเล่นๆ ตอนพี่กั้งเผลอ 55555 ขนาดเผลอยังน่ารักอะคิดดู ไม่ให้ผมหลงได้ไง
“เฮ้ย นายทำไรเนี่ย”พี่กั้งรู้ตัวซะละ
“เปล่านิ......อ่าวพี่ตุ่น สวัสดีครับ”ระหว่างที่ผมกำลังเถียงกับพี่กั้ง ก็หันไปเห็นพี่ตุ่นอุ้มลูกออกมาครับ พี่ตุ่นนี่เป็นแฟนเฮียตั้งนั่นแหละครับ ลูกพี่แกน่ารักมากกกกก
“อ่าว ซีดี ไม่เจอกันนานนะ”พี่ตุ่นทักตอบผม แล้วเดินมายังโต๊ะที่ผมกำลังนั่งอยู่
“น้องน่ารักจังนะครับ”พี่กั้งเอ่ยชมลูกพี่ตุ่น แล้วมองด้วยความหลงใหล
“ขอบใจจ้า อยากลองอุ้มดูมั้ย”พี่ตุ่นส่งลูกน้อยให้พี่กั้งลองอุ้มดู พี่กั้งก็รับมาอุ้มอย่างเบามือ อารมณืเหมือนเป็นแม่คนเลย ซีดีเพ้อออ อยากมีลูกกับพี่กั้งจุงงงงงง พี่กั้งต้องเลี้ยงลูกของผมออกมาดีแน่ๆ แต่คงได้แค่ฝันครับ เราสองคนต่างเป็นผู้ชายจะมีลูกด้วยกันได้ยังไง
“เค้กพร้อมเสิร์ฟแล้วครับบบ”
“ขอบคุณครับ” พี่กั้งหันไปเอ่ยขอบคุณขณะที่พี่ตั้มเอาเค้กมาเสิร์ฟ แล้วค่อยๆส่งลูกคืนให้พี่ตุ่น
พวกเราลงมือกินเค้กตรงหน้าอย่างไม่เร่งรีบ ระหว่างนั้นก็คุยอะไรเล่นกันไปเรื่อยๆ แกล้งกันบ้าง แซวกันบ้าง คุยๆไปผมก็ได้เห็นพี่กั้งในมุมแปลกๆเยอะครับ บางสิ่งที่ผมไม่คิดว่าพี่กั้งจะมี ผมกลับได้เห็น ผมพยายามจนจำสิ่งตรงหน้าให้ได้มากที่สุด เพราะผมไม่รู้เลยว่าจะต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนกว่าเราสองคนจะได้มีโมเม้นนี้ร่วมกันอีกครั้ง
..................................................
หวานมั้ย 555555 เอาใจคนชอบเเนวหวานๆหน่อยช่วงนี้
ช่วงนี้มาเเนวหวานปนเศร้าเนอะใครชอบดราม่ารอไปก่อน อีกไม่นานจะได้เจอเเน่นอน
อ่านเสร็จอย่าลืมเม้นนะจ๊ะ ไรท์ลมเเทบจับ เม้นน้อยเว่อร์ ขอกำลังใจหน่อย 55555
ความคิดเห็น