[FIC] CDKang Love Time

ลำดับตอนที่ #15 : [Love Time] 15 - อย่าลืม

Cd  part

ถึงพาร์ทผมสักที แต่นั้นไม่สำคัญเท่าไร คือจะบอกว่าตอนนี้ผมโคตรมีความสุขขขขขขขข   โอ้ยย พี่กั้งบอกถ้า ‘ชอบก็จีบดิ’คือฟินอ่ะ ไม่คิดว่าพี่กั้งจะให้โอกาสผมอยู่ ทั้งๆที่ผมเองก็ทำร้ายเขาไว้เยอะ พี่กั้งนี่เป็นคนดีจริงๆ สมแล้วที่เป็นเมี.....เอ้ยเป็นว่าที่แฟนในอนาคต 55555 แต่ผมเคยนึกนะว่าผมอยากมีลูกกับคนที่ผมรัก  เห็นทีว่ามันคงจะเป็นจริงไม่ได้เสียแล้ว เพราะคนที่ผมรักเป็นผู้ชายจะท้องได้ยังไงกัน

“คิดไรอยู่อะหน้าเครียดเชียว”พี่กั้งเดินมานั่งข้างๆผมที่โซฟา ก่อนเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

“เปล่าสักหน่อย  กำลังคิดว่าจะจีบพี่ไงดี พี่ถึงจะให้อ่อนมาเป็นเมีย.... เอ้ยเป็นแฟนผม”หยอดไปแล้ว 1  //แต่จริงๆแถไปครับ 555

“พอเลยๆ เวลาเรียนหัดจริงจังแบบนี้บ้างนะ ”

“มีพี่ทั้งคน  ผมรอมาเรียนกับพี่ดีกว่ามีความสุขมากกว่าเรียนในห้องตั้งเยอะ”หยอดที่ 2

“แค่ความคิดนาย ฉันก็ไม่กล้าคบละ”แพล๊งง เก็บเศษหน้า ดูพี่กั้งจะเอือมละอากับความคิดผม

“โหยย อย่าพึ่งตัดสินเค้าสิตัวเอง เอาจริงๆแล้วเค้าเป็นคนน่ารักใสๆมากๆเลยนะเออ”ผมทำหน้าแบ๊วสุดฤทธิ์แล้วเอาหน้าไปนัวเนียไหล่พี่กั้งไปมา

“พอเลยๆไอ่แสบ”

“พี่ผมถามไรหน่อยดิ  อนาคตพี่อยากเป็นอะไรหรอ”

“อืมม หลายอย่างนะ ทำไมละ”

“เปล๊า  นึกว่าพี่อยากมาเป็นแฟนผมซะอีก 55555”หยอดที่ 3

“เหอะๆ จริงๆพี่สนใจหลายอย่างมากเลยนะ พี่อยากเป็นผู้บริหารอะไรอย่างงี้  หรือทำงานที่ต้องสื่อสารระหว่างประเทศ ไม่ก็อยากเป็นศิลปิน”พี่กั้งตอบผมพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ แต่เสี้ยววินาทีหนึ่งที่ผมเห็นแววตาของพี่ก็ดูเศร้าๆอะไงไม่รู้ “แล้วซีดีละอยากเป็นอะไร    ห้ามเล่นมุขว่าอยากเป็นแฟนพี่ล่ะ555”

“รู้ทันตลอดด ..แต่ผมยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไร จริงๆผมก็อยากเป็นศิลปินนะพี่”

“อ่าวว อยากเป็นศิลปินทำไมไม่เรียนพวกนิเทศไรงี้ละ”

“ไม่รู้สิ  แต่ถ้าผมเรียนนิเทศ ผมก็ไม่ได้เจอพี่อะดิ 55555”ผมหยอดพี่กั้งไปอีกดอก แต่คราวนี้ผมกลับรู้สึกหน่วงๆแปลกๆ

“ซีดี”อยู่ๆพี่กั้งก็เรียกชื่อผมขึ้น “พี่อยากให้นายเริ่มคิดอะไรจริงจังกับชีวิตของตัวเองได้แล้วนะ ลองวางเป้าหมายของตัวเองให้ชัดๆว่าอยากจะเป็นอะไร ทำอะไรในอนาคต”

“ทำไมอยู่ๆก็พูดจริงจังขึ้นมาอะ  ผมทำให้พี่เครียดเกินไปหรือเปล่า”ผมถามด้วยความเป็นห่วง

“เปล่า  แต่วันหนึ่งเกิดนายไม่มีพี่ นายจะได้ทำอะไรตามเป้าหมายของตัวเองได้ไง”

“หมายความว่าไง  ผมไม่ยอมให้พี่ไปไหนหรอก”

“ซีดี........”

“ครับ...”

“คือพี่....ได้ทุนไปเรียนต่อ”จบประโยคทั้งผมและพี่กั้งต่างพากันเงียบ  ไม่มีใครพูดอะไรออกมา เหมือนต่างคนต่างกำลังใช้ความคิด

“…………”

“…………”

“ไม่ไปได้มั้ย......”ผมเอ่ยด้วยเสียงแผ่ว

“………….”

“อย่าทิ้งผมไปนะ”

“พี่....”

“ผมกลัวพี่ลืมผม กลัวพี่ไปมีคนอื่น กลัวทุกอย่าง กลัวว่าพอพี่กลับมา........พี่จะไม่เหมือนเดิม” น้ำใสเริ่มไหลรินออกมาจากนัยน์ตาของคนร่างสูง  นับเป็นครั้งที่สองแล้วที่เขากลัวเหลือเกิน กลัวว่าคนข้างๆของเขาจะหายไป แม้กั้งจะให้เหตุผลกับตนว่าแค่จะไปเรียนต่อ แต่ทำไมใจในใจของเขากลับหวาดกลัวได้ถึงเพียงนี้ เขาไม่ได้กลัวว่าพอคนร่างบางไปอยู่เมืองนอกเมืองนาแล้วจะกลับมาพร้อมกับคนรักใหม่ แต่เขากลัวว่าพอคนร่างบางกลับมาทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม  มันเป็นเพราะอะไรไม่รู้ เขาก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง ว่าทำไมต้องรู้สึกแบบนั้น........

“พี่จะไปเมื่อไร”

“ถ้าตามกำหนดการก็อีก3วัน”ซีดีใจหายวาบเมื่อรู้ว่าอีกไม่กี่วันคนรักของตนจะต้องไปแล้ว มันเร็วเกินไปสำหรับเขา  เร็วไปมากๆจริงๆ

“ซีดี..... พี่สัญญาว่าจะตั้งใจเรียนแล้วรีบกลับมาหานายนะ”กั้งเองก็ยังอดรู้สึกใจหายไม่น้อยที่เขาเหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่วัน ที่จะได้ใช้เวลาอยู่กับซีดี แม้กั้งเองก็ยังไม่ได้ตัดสินใจจะตกลงคบกับซีดีในฐานะคนรัก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ากั้งเองก็รู้สึกดีไม่น้อยที่ได้อยู่ข้างๆซีดี แม้ซีดีจะเคยทำเขาเจ็บปวดมากแค่ไหนก็ตาม

ซีดีคว้าตัวคนข้างๆของขามากอดและปล่อยในสายน้ำตาไหลรินออกมาอย่างไม่ขาดสาย  ความรู้สึกที่กำลังจะต้องจากคนรักไป มันเป็นความรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะโดนทิ้ง...ทิ้งให้อยู่คนเดียวตามลำพังโดยปราศจากคนข้างกาย เวลาที่ตนท้อ หมดหวัง หมดกำลังใจ ใครล่ะจะคอยปลอบเขา โอบกอดเขา

“พี่สัญญากับผมนะ ว่าพี่จะไม่ลืมผม”

“ครับ พี่สัญญา ใครจะลืมไอ่ตัวแสบลงละ ที่ทำๆไว้ยังไม่ได้เอาคืนเลย 555555”

“อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย”

“อย่าลืมติดต่อกลับมาหาผม”

“อย่าลืมคิดถึงผม”

“แล้วก็อย่าลืม........”ซีดีกดปากลงไปที่จมูกของกั้งอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนลงมาที่แผ่นปากบาง ซีดีประทับจูบค้างไว้ก่อนจะค่อยๆอ้าปากดูดเม้มที่ริมฝีปากของกั้ง ซึ่งครั้งนี้กั้งก็ตอบสนองการกระทำของคนร่างสูงได้อย่างดีที่เดียว ทั้งสองผลัดกันดูดเม้นริมฝีปากของกันและกันไปมา โดยปราศจากความหื่นกระหายอารมณ์ทางเพศ  แต่กลับเป็นการแลกความรู้สึกต่อกัน ที่เป็นนัยๆว่าสัญญาทั้งหมดของคนทั้งสองจะไม่มีอะไรมาพรากความทรงจำของพวกเขาได้ แม้ต้องใช้เวลาแค่ไหนก็ตาม

“อย่าลืมจูบของผมด้วย”

“อย่าลืมว่าผมจองพี่ไว้แล้ว”

“ทั้งปาก ทั้งตัว และหัวใจของพี่......”

“แล้วที่สำคัญ อย่าลืมกลับมาให้คำตอบกับผม ”

“ผมจะรอ…..”

“และหวังว่าคำตอบของพี่จะเป็นที่น่าพอใจของผมนะ”

สิ้นสุดประโยคของซีดี  คนร่างบางใช้แขนสองข้างขึ้นมาขึ้นรวบต้นคอของคนตรงหน้า ก่อนจะพลิกตัวมาคร่อมบนร่างซีดีแล้วดูดเม้มริมฝีปากของเด็กแสบไปมา “หยุดพูดได้แล้ว ขี้เกียจจำสัญญา”

“หึ อะไรกันนี่ยั่วผมหรอ”

“รำคาญนายพูดมากตั้งหากละ”

“แต่วิธีทำโทษเด็กพูดมากของพี่นี่ใช้ได้เลยนะ  ทำบ่อยๆนะผมชอบ 55555”

“พอเลย ”กั้งเด้งตัวลุกขึ้นจากโซฟา

“ฮุ้ยยย พี่อะ  รู้ป่ะว่าค้างงงง”ซีดีทำสีหน้าบูดบึ้งและต่อว่ากั้งด้วยน้ำเสียงแซวๆ

“ไอบ้านิ  เมื่อวานนายพึ่ง..........เอ้ยวันๆคิดได้แต่เรื่องแบบนี้หรือไง”

“เรื่องแบบไหนหรอพี่ ซีดีไม่เห็นรู้ตัวเลยว่าทำอะไรกับพี่ไว้ พี่ลองสาธิตให้ผมดูหน่อยสิ เผื่อผมจะนึกออก” ซีดีเห็นว่าคนร่างบางเริ่มเขินอาย เลยแกล้งแซวต่อ

“พะ พอเลย ทำไมชอบแกล้งฉันเนี่ย”กั้งก้มหลบสายตาของซีดี และแอบคิดในใจว่าเขาช่างเกลียดสายตากรุ้บกริ่มแบบนั้นของซีดีเสียเหลือเกิน

“พี่โคตรน่ารักเลยรู้ป่ะ 555555”

“………….”

“แล้วก็เวลาที่พี่เขินรู้ป่ะ........”ซีดีก้มลงช้อนจูบกั้งให้เงยหน้าขึ้นมา  ในขณะที่กั้งเองก็เริ่มจะเก็บความเขินอายเอาไว้ไม่อยู่  ซีดีก็ถอดริมฝีปากออกแล้วมากระซิบข้างหูกั้งเบาๆว่า

“น่ากินโคตรๆ”










...............................................
อ่านเเล้วอย่าลืมเม้นนะทุกคนนนนนนนนนนนน
คือตอนเเรกเขียนไปหน่วงไป สงสารร ไปๆมาๆสรุปมาหวานหรืออะไร 
ปล.เเน่ใจมั้ยว่าชายใส 5555555