คุณหนูสตรอเบอร์รี่ กับ คุณชายข็อกโกแลต

วันเปิดเทอมของฉัน

...ฮัลโหล....

นุ่นรับสายค่ะ ต้องการสายใครค่ะ

นุ่นรับสายด้วยอาการของคนเพิ่งตื่น

"เฮ้ย ยัยนุ่นนี่ฉันเอง"

ฉันอะใครมิทราบค่ะ

"โอ๋ เองแค่นี้จำไม่ได้"

อ๋อ มีไรโทรมาแต่เช้าเชียว

"นี่แกลืมไปแล้วหรอวันนี้มันวันอะไร วันนี้มันวันเปิดเทอมนะเว้ย"

เออจริงด้วยวะ  ลืมหนิดเลยอะแค่นี้ก่อนนะเว้ยแล้วเจอกันที่โรงเรียน

แล้วสายก็ถูกยัยนุ่นกดทิ้งในทันทีทันใด  เราลืมไปได้ไงเนี่ยวันเปิดเทอมแท้ๆยังลืมได้

โอ๊ยสายแล้วเรา สายแล้ว  นุ่นบ่นกับตัวเอง

07.30 น.

ณ  มุมหนึ่งของโรงอาหารเป็นที่ประจำของ พวกสี่สาวที่มักจะมานั่งเป็นประจำ

โห่  นุ่นกว่าแก่จะมาได้ถ้าฉันไม่โทรไปแจะตื่นป่าวเนี่ย

ไม่ตื่น

นุ่นตอบแบบกวนๆเหมือนเคย   นุ่นเป็นผู้หญิงที่มีดวงตากลมโต นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม

ผมของเธอที่เป็นสีน้ำตาลถูกดัดเป็นเกลียวดูน่ารัก

แกนี่กวนทั้งปีไม่เคยเปลี่ยน

เออ เอาน่าฉันมีไรมาฝากพวกแกด้วย นี่ไง

พูดจบนุ่นก็หยิบโทรศัพท์ออกมาวางไว้ตรงหน้า เพื่อน 4  เครื่อง

เลือกกันเลยนะอย่าแย้งกันนะเฟ้ย รุ่นนี้ยังไม่วางตลาดเอามาให้ใช้กันเล่นๆ

ขอบใจนะนุ่น  ฉันนี่โชคดีเป็นบ้าเลยที่มีเพื่อนดีๆแบบแก

หนึ่งในสามคนพูดขึ้นพรางเข้าไปกอดนุ่นอย่างดีใจ  เด็กผู้หญิงคนนี้ชื่อว่าพอนด์

มีรูปร่างหน้าตาน่ารักใส่แว่น ผมของเธอซอยสั้นปะบ่า เป็นคนที่เรียนเก่งที่สุดในกลุ่ม

ปล่อยได้แล้วหน้า อายเค้า ไปเข้าแถวกันเถอะ สายแล้ว

แล้วสี่สาวก้อเดินออกจากโรงอาหารแล้วตรงไปที่สนามฟุตบอล เพื่อไปเคารพธงชาติ

หลังจากนั้นสี่สาวก้อเข้าห้องเรียนตามปกติ โดยที่มีดาวเดินนำหน้า ดาวเป็นหญิงสาว

ที่น่ารัก เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ เรียกได้ว่าชายใดเห็นเป็นต้องหลง

วันนี้หลังเลิกเรียนไปเที่ยวกัน

หญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้น  เธอมีความซ่าเป็นอาวุธชอบแกล้งคนอื่นไปทั่ว 

ทรงผมของเธอที่ยาวถึงกลางหลัง ถูกมัดรวบขึ้นสูงแล้วผูกด้วยโบว์สีขาว

เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก โอ๋

เออ ไปดิว่ากำลังจะชวนไปพอดีเลย

หลังเลิกเรียน สี่สาวพากันเดินกอดคอออกมานอกโรงเรียนเพื่อนั่งรถเมล์ไปที่

ห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง

ในระหว่างที่สี่สาว เดินเลือกซื้อของอยู่นั้น  โอ๋และดาวได้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ

แล้วบอกเพื่อนอีก สองคนว่า จะไปรอที่ร้านหนังสือ  หลังจากที่โอ๋เดินออกมา

จากห้องน้ำพร้อมกับดาว

โอ๊ย........

กระป๋องน้ำอัดลมลอยมากระทบกับหัวของโอ๋อย่างแรง

ใครมันบังอาจรอบทำร้ายฉันเนี่ยถ้าจับได้ละน่าดู

ระหว่างที่โอ๋ยืนบ่นอยู่นั้นมีผู้ชายคนหนึ่งน่าตาตี่ๆ   ผิวขาวรูปร่างอวบๆ  วิ่งเข้ามาของโทษ

โอ๋เป็นการใหญ่   แต่โอ๋ก็ไม่ยอมให้เรื่องจบลงง่ายๆ ทั้งๆที่ในใจยกโทษให้ตั้งแต่แรกเห็นแล้ว

( ลืมบอกไปว่าโอ๋ชอบผู้ชายขาวตี๋ )

แล้วคุณจะให้ผมทำยังไงกันหล่ะครับ

ก้อไม่มีอะไรยากแค่ยืนอยู่เฉยๆ แล้วให้ฉั..........

โอ๋ ยังพูดไม่ทันจบ ยัยดาวก้อพูดแทรกขึ้นมา "นี่โอ๋เธอจะไปแกล้งเค้าทำไม

เลิกแกล้งคนอื่นแบบนี้ซักทีเหอะ ฉันไม่อยากมีเรื่องนี่เรามาเที่ยวกันนะอย่าลืม

แล้วอีกอย่างป่านนี้ นุ่นกับพอนด์ รอแย่แล้วไปเหอะ เออ ขอโทดแทนเพื่อนด้วยนะค่ะ

คุณ................"

ผมเจตครับ

"อ๋อ ขอโทดแทนเพื่อนด้วยนะค่ะคุณเจต"

ไม่เป็นไรครับถือซะว่าผมดวงไม่ดี

นี่นายฉันต่างหากที่ต้องพูดคำนั้น 

"ยัยโอ๋ ยังไม่หยุดอีก ไปได้แล้ว"

ดาวจับมือเพื่อนแล้วรีบลากเพื่อนตัวเองออกมาจากตรงนั้น ด้วยความอาย

จนแทบจะหมุดแผ่นดินหนี