ลำดับตอนที่ #84
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #84 : นิทานของพี่ คาโอริ
อนเ้าวันนี้เอ พี่าโอริ ็เอาหนัสือนิทานมาให้ผมในอนเ้า เป็นเรื่ออมหาปรา์เน
"ฮาุโะ เอาไปลออ่านูนะ " พี่าโอริ ยิ้มๆ ่อนะส่หนัสือให้ผม
เรื่อมีอยู่ว่า
เมื่อพันปี่อน
อทัพปีศามามาย ที่หลั่ไหลออมา เ้าโมี ปราสาท อมหาอาาัรลาวแลน์ ึ่มี 13 อมปรา์แห่ลาวแลน์เ้า้านรับ เรื่ออเรื่อที่พวอทัพปีศา้อเ้ามาโมี มหาอาาัร ลาว์แลน์ เพราะอ์หิปีศา อินฟรีเรีย อพวมันป่วยเป็นโรประหลา ไม่อารัษาไ้้วยวิธีปิ
อมราาปีศา ิออส รัลูสาวนนี้มา วันหนึ่เมื่อล่วรู้ว่าอาาัรอมนุษย์มีอาิแฟ์ หนึ่ที่มีวามสามารถทาารรัษาสูมา นามว่า ิลวา เทียร์ อมราาปีศาอยาะอยืมมาาพวมนุษย์ แ่พวมนุษย์ไม่ให้ เนื่อา ิลวา เทียร์เป็นอล้ำ่า เิาารลั่นัวอน้ำแ็ หมื่นปี แถมยัเป็นสมบัิทออเหล่าเลาห์อน (ราา)และารที่ะรัษาโรให้ อ์หิปีศา อินฟรีเรีย มีทาเียว ือ ิน ิลวา เทีย ลไปนั่นเอ
เมื่อนั้นมหาศึ็ไ้เิึ้น เพื่อิ ิลวา เทีย มาว่าพันปีแล้วที่พวปีศาไม่ไ้ย่ำรายมาในอาาัรอมนุษย์ เนื่อามีราาปีศาที่รัสันิปรอ แ่ราวนี้เพื่อลูสาวสุที่รั อมราาปีศา ิออสึยอมเลื่อนพล อทัพปีศาที่แ็แร่ ทุัวมีรูปร่าำยำ มีวาสีแเพลิไ้บุเ้าใส่เมือหลวอมหาอาาัร ลาว์แลน์
ทหารอมนุษย์นั้น ประอบ้วย นัรบ และเหล่าอมเวทย์ั้นสู หลายหมื่นนอมหาอาาัรลาว์แลน์ ที่้อารปป้อมาุภูมิ
ถึแม้ะมีำนวน่าันไม่มานั แ่พวปีศา่ามีพลัมาว่า ทหารอมนุษย์ แ่พวเาหาลัวไม่ เพราะมี 13 อมปรา์(ั้นสุยอือ มหาปรา์ ั้น10 อมปรา์อยู่ลำับที่9) ยืนอยู่แถวหน้าสุอประูเมือ ึ่แบ่เป็นายเ็ น หิหน
ิออส เริ ิออส เริ
เหล่าปีศาพาันบุเ้ามาในเมือ เหล่าทหารระมยิธนู ราวห่าฝน ทั้ทิ้น้ำมันิบ และ บไฟำนวนมา เิเป็น ทะเลเพลิ เผาผลาพวปีศา
บรึมมมมมมมม
ูมมมมมมม
อมปีศาิออส ่อยประูเมือ เสียัสนั่น ประูเมือ พัแระาย พวปีศารูันเ้ามาในเมือ อมปรา์ ทั้หลาย่าร่ายเวทย์ หลาย่อหลายบทเ้าใส่อทัพปีศา
บรึมมมมมมมมมมม
อา
เหล่าปีศาล้มายมามาย แ่อมปีศาิออสลับไม่เป็นไร เหล่าอมปรา์ ไ้เ้ารุมล้อม อมปีศาิออส
หัวหน้าอเหล่าอมปรา์ มีนามว่าเน เาเป็นอมปรา์แห่เพลิ ผู้มีใบหน้าหล่อเหลา ั่เพลิไฟพร้อมับ ลูศิษย์อเาที่เป็นอมปรา์แห่พฤษา มีนามว่า ายะ มีใบหน้าามราวับ ใบไม้ผลิแรแย้ม
" อมปีศา ิออส ยอมแพ้ะ และยอทัพปีศาอเ้าลับไป "
" ้ายทัพลับแน่ แ่พวเ้า้อมอบ ิลวาเทียให้้า่อน เ้ามนุษย์พวเ้า็รู้นี่ว่า ลูสาว้าป่วยอยู่"
เหล่าบรราอมปรา์่านปัาที่ะมอบิลวาเทีย ให้ับอมราาปีศาิออส
เมื่อพูันไม่รุ้เรื่อ าร่อสู้ึเิึ้น เหล่าอมปรา์ ่าใ้เวทย์ และระบวนท่าเทพยุทธ่าๆเ้า่อสู้ับิออส
เวลาผ่านไปอมปรา์ ่าๆลับสูเสียพลัอย่ามา แ่อมปีศา ิออส ลับไ้แผลถลอแ่ 2-3 แผล ในะที่เหล่าอมปรา์ไ้มานละ10ว่าแผล
" แบบนี้พวเราล้มมันไม่ไ้แน่ " พวเาสื่อสารทาิันอีรั้
" ้อใ้สิ่นั้นแล้ว " อมปรา์ทั้สิบสามประสานมือัน ถ่ายทอพลัไปให้เนเพียนเียว
ทุนสูเสียพลัลายเป็นนธรรมา แ่พลัธาุอพวเา เ้าไปหลอมรวมับอมปรา์เน เิเป็นแสสีาว ระยิบระยับ อมปรา์เนพลันมีปานที่ใบหน้าผา ปรา เป็นสัลัษ์ที่ว่า เา้าว้ามั้น อมปรา์แล้ว บันี้ เาือ มหาปรา์ เน
เนเรียาบอันี อาวุธประำัวมา และเิมพันีวิ ับอมราาปีศา ิออส
อมราาปีศาิออส ่อยพื้นัสนั่นหวั่นไหว ถูพวอมปรา์ที่หมพลัแล้วล้มายไป4น รวมทั้พื้นในเมือ็พัทลายาเวทย์ แบทเทิลเอิร์ธ
มหาปรา์ เนใ้ระบวนท่า ลื่นสมุทรเ้าโมี ึ่วามแรอมันทำให้อมราาปีศาิออสโนไป10ว่าแผล มันรับระบวนท่า้วยแนอันแ็แรอมัน
อมปีศาิออส ปล่อยวัวนเปลวเพลิออมา ถูพวอมปรา์ ล้มายไปอี4น วัวนเปลวเพลิเ้า ลอทหารราบอมนุษย์ายไปอีนับร้อย
มหาปรา์ เน ิว่าแย่แล้ว ืนเป็นแบบนี้เหล่าอมปรา์้อายันหมแน่ เพราะทุน่าลายเป็น นธรรมาไปแล้ว
" ฮะฮะ ้าเล็ใส่เพื่อนอเ้า็ไ้ ไม่ำเป็น้อเล็เ้า หรอ เ้าหนู" อมปีศา ิออส หัวเราะอย่าไ้ใ
มหาปรา์ เน มีสีหน้า ีเผือ เมื่อเาเห็นร่าที่ไร้ีวิอเหล่าพอเพื่อน ที่ล้มายลทีละน
อมปรา์ที่เหลือ ่าๆพาันวิ่หนี แ่ถูอมปีศาิออส ่อย ายไปอีสามน ้วยเวทย์ ลมฝนระหน่ำ บันี้เหลือเพีย ายะนเียว ที่ถูมันับเป็นัวประัน
ถ้าแบบนี้ ้า้อยอมายแล้ว มหาปรา์เนล่าว เาใ้ระบวนท่าาบเทพประหารึ่เป็นระบวนท่าสูสุ ฟันใส่ อมราาปีศา ิออส
อมปีศา ยายะึ้นมาบั ทำให้ มหาปรา์ เน้อะัาบ ลมปราอเาีลับเ้าระแสเลือ เาระอัเลือออมา พร้อมับถู อมปีศา ิออส่อย ระเ็น ้วยเวทย์ เอิร์ ไบน์
เาทรุลับพื้น สำลัเลือเสียออมาอย่ามามาย นายะที่เห็นภาพนั้นเป็นห่ว
" ท่านอาารย์ ไม่้อห่ว้า ่า้าะเถอะ" ายะยอมาย พร้อมับัลิ้นัวเอ แ่อมปีศาิออสไม่ยอมให้เป็นเ่นนั้น เาร่ายเวทย์ ทำให้ายะัลิ้นัวเอไม่ไ้
มหาปรา์ เนไ้ัหวะ เ้าไปผลััว ายะออมาไ้ ในะที่อมราาปีศาิออส ร่ายเวทย์มน์ ทำให้เสียสมาธิา ายะไป
" ายะอให้เ้านเียว มีีวิอยู่รอะเถอะ "
มหาปรา์ เนเ้าอ อมปีศาิออส พร้อมใ้ท่า " พลีีพ ระเบิาย "
" เ้าบ้า ทำอะไรนะ อา"
ปรา วัวนเปลวเพลิว่า 10000 อศา ล้อมรอบอมปีศาิออส พร้อมแรระเบิมหาศาล วาอทัพปีศาไปว่ารึ่ทัพ ทหารที่ประำอยู่บนำแพอมนุษย์เอ็โน ลูหลไป้วย
" ไม่นะ ท่านอาารย์ เน " ายะร้อไห้ออมา พร้อมับโอบอเถ้าถ่าน อมหาปรา์ เน ่อนที่มันะล่อลอยไปับสายลม
เหล่าปีศา พาันถอยหนี เพราะสูเสียำลัพลไปอย่ามา วามสูเสียอมนุษย์เอ็มามายไม่แพ้ัน แ่สามารถปป้อ ิลวา เทีย(หยน้ำาอ ิลวา)ไว้ไ้
และมันเป็นเรื่อราวอโศนารรมอีรั้ในหน้าประวัิศาสร์ลาว์แลน์ บ.....
ผมอ่านมันนบ และมัน็เป็นเที่ยวันพอี
" เป็นไสนุไหม" พี่าโอริพูพร้อมับรับหนัสือืนไปาผม
" อบุมารับ สำหรับเรื่อสนุๆ ถ้าวันหลัมีอี็หามาให้ผมอ่านไ้นะ ผมอลาไปุถนน่อ่อนนะ พี่าโอริ"
หลัานั้นผม็ลมาทานอาหารับพี่มิริน และน้ออาาเนะ โยมีุแม่นิโอะ ทำับ้าวให้ทาน ึ่เมนูวันนี้เป็นอโปรอผมเอ นั่นือ เมนูมันฝรั่ มี มันฝรั่ทอรอบ ุ้อบมันฝรั่ เฟร้นฟราย ้าวราหน้ามันฝรั่ *-*
ผมิน้วยวามเอร็อร่อย ั่มๆ ่อนน้ออาาเนะ ะหยิบ เฟร้นฟรายไปิน โยน้ออาาเนะ ไ้เอาอสมะเือเทศทาใส่เฟร้นฟราย ิ้นแล้วิ้นเล่า แล้ว ั่มใส่ปานอสมะเือเทศเปื้อนแ้ม ามภาษาเ็
พี่มิริน แะุ้แล้วยให้พี่าโอริที่มาร่วมรับประทานอาหารับพวเรา
" าโอริ ินมาๆนะ นี่๊ะุ้ " พี่มิรินแะุ้ให้พี่าโอริินัวแล้วัวเล่า นพี่าโอริ รู้สึเรใ
" อบใมานะ มิริน " พี่าโอริ แสวามเรอเรใออมา ึ่พี่มิริน บอว่าไม่้อเรใหรอ นันเอ
ะที่ทุนำลัสนุสนานอยู่นั้น ุพ่ออาร์็เ้ามา้วยสีหน้าเร่เรีย
" เิอะไรึ้นเหรอรับุพ่ออาร์ "
" นุถนน ที่ไปสร้าถนนเื่อมเมือ ลุ่มหนึ่หายัวไปนะ แถวๆหมู่บ้าน มินามิ "
" ว่าอะไรนะรับ นุถนนหายัวไป!!!"
" ทาทหารำลัามหาัวอยู่ ถ้าเป็นแบบนี้ ารสร้าถนน้อหยุะั" ุพ่ออาร์ ำลัทำสีหน้าเร่เรียยิ่ว่าเิม
ไม่นานนัผู้พันเรโน ทหารนสนิทอุพ่อ อาร์็เ้ามา
" ท่านรับ ทีมที่ส่ไปสำรวพื้นที่แถบหมู่บ้านไ้หายัวไปรับ"
" หายไปทั้นุถนน ับทหารที่ส่ไปามหาั้นรึ" ุพ่อ อาร์ ทำเสียรึม
" เราำเป็น้อส่นออามหาอีหน่วยหนึ่ " ผู้พันเรโนล่าว
" ุพ่อ อาร์รับ อผมไป้วยเถอะนะ ไม่มีใรรู้เรื่อถนนมาว่าผมแล้ว ถ้าผมไป้วย ะเป็นประโยน์ับผู้พันเรโนนะรับ" ผมล่าว โยมีเสียห้ามปรามาพี่มิริน และพี่าโอริ รวมถึุแม่นิโอะ ้วย
" ไปไม่ไ้นะ น้อฮาุ มันอันราย " พี่มิรินล่าว
" ที่นั่น ให้พวทหารฝีมือี ไปันีว่าอย่าไปเลย มันอันรายนะพี่ว่า" พี่าโอริล่าวห้ามปรามผม
" ลูไปที่นั่นแล้วะ่วยอะไรไ้ละลู ถึลูะมีระับเวทย์มน์ยอเยี่ยม็เถอะ แ่ลูแทบไม่เป็นวิาาบเลย " ุแม่นิโอะ พู้วยท่าทาเป็นห่ว
" พ่อ็เห็น้วยับแม่เ้าอะนะ ว่าลูอนนี้ยัไม่สมวรไป เอาละ เรื่อนี้ พ่อะให้ผู้พันเรโนัาร "
แล้วุพ่ออาร์ ็หันไปุยธุระับผู้พันเรโน
" รับทราบแล้ว ท่านผู้บัาารอาร์ " แล้วผู้พันเรโน ็เินาออไป เพื่อมุ่หน้าสู่หมู่บ้านมินามิ ามำสั่อุพ่ออาร์
ที่ผมไม่โวยวายอะไรออไปเป็นเพราะผมรู้ว่าถึออนุาิไป็ไม่มีใรให้ไป แบบนี้้อแอบไปสถานเียว *-*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น