คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : คนโกหก
"เจ็บมากมั้ย"
"ก็นิดหน่อยอะ โอ๊ย"ร่างบางร้องขึ้นขณะที่ร่างแก้มป่องพันแผลให้
"โห ขนาดนิดหน่อยยังร้องเสียงหลงขนาดนี้เลยหรอ"
"จินนี่อะ"ร่างบางทำแก้มป่อง
"ฟางเหมาะกับรอยยิ้มมากกว่าน้ำตาอีกนะ เวลาฟางยิ้มมันทำให้จินนี่มีความสุขมากเลยนะ รู้รึเปล่า"คนแก้มป่องพูดพร้อมปาดน้ำตาให้หมดไปจากแก้มเนียนๆของร่างบาง
"จินนี่ไม่อยากรู้หรอ ว่าคนๆนั้นเค้าเป็นใคร"
"จินนี่ไม่อยากรู้หรอก เพราะจินนี่รู้ว่าถ้าจินนี่ถามมันอาจจะทำให้ฟางลำบากใจ บางทีถ้าจินนี่รู้จินนี่อาจจะต้องมานั่งทุกข์ด้วยใช่มั้ยหละ"คนแก้มป่องยิ้มให้คนร่างบางอย่างเอ็นดู มือหนาเอื้อมไปโยกหัวร่างบางไปมา
"ขอบคุณนะ"
"อืม"
"ป๊า ม๊า น้าพิมแกล้งฟินอ่า"
"หยุดเดี๋ยวนี้น้า ยัยฟินน"
"เล่นอะไรกันเนี่ยน้าหลาน2คนนี้"
"โหก็ดูลูกพี่ดิ หลอกด่าพิมสารพัด"
"เปล่านะค่ะ ป๊า ม๊าๆเชื่อฟินใช่มั้ยค่ะ"
"ไม่รู้ เคลียร์กันเองสิ"
"อ่าวพี่ฟางอะ ชิ"
"น้าพิมรู้ป่าว ว่าทำหน้างอนๆอะ คนแก่ทำแล้วไม่น่ารักหรอ เหมือนน้าพิมเล๊ยย"
"พี่จินนี่ดูลูกพี่ดิ ยัยตัวแสบมานี้เลยนะ"น้าหลานวิ่งไล่กันออกไปจากห้อง
"นี่ฟางไปเดินเล่นกัน"
"ไม่เอาอะ ฟางเจ็บขา"
"ขี่คอจินนี่สิ"
"จะไหวหรออ"
"ไหวมั้ง? ลองดูดิ"
ฮึบ
"ฟางหนักป่ะจินนี่"
"ก็นิดนึง"
"จินนี่อะ"
"ฮ่าๆๆล้อเล่นไปกันเหอะ"ทั้งคู่เดินเล่นอยู่แถวๆไร่กาแฟ ขณะที่กำลังเดินผ่านต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง สายตาคมของร่างบางสังเกตเห็นร่างของคน2คน นอนหนุนตักกันอยู่ใต้ต้นไม้ คนหนึ่งก็คืv'มีน' อีกคนนึงก็คือร่างสูงที่เค้าคุ้นตาดี'แก้ว' หยอกล้อกันอย่างมีความสุข ร่างเพรียวที่ถูกร่างสูงหนุนตักอยู่ ปัดผมออกจากใบหน้าให้ร่างสูง ร่างสูงเองก็ดึงมือของร่างเพรียวมากุ้มไว้
'คนหลอกลวง ไหนบอกว่าคิดถึงฟางตลอด แล้วที่ทำอยู่นี้มันอะไรกัน'
คนแก้มป่องรู้ดีว่าร่างบางกำลังมอง2ร่างที่อยู่ใต้ต้นไม้อยู่ จึงหันหน้ามาทางที่ร่างบางเอาคางเกยไว้ แล้วประทับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอลงบนปากของร่างบาง และแกล้งเหยียบกิ่งไม้แถบๆนั้น ให้ทั้ง2ร่างใต้ต้นไม้หันมามอง.... ได้ผล ทั้ง2ร่างหันกลับมามอง ด้านร่างบางที่ไม่รู้จะซ่อนน้ำตายังไงจึงเฉยๆยอมให้คนแก้มป่องจูบ น้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด
'เธอคงจะรักกันมากสินะ ก็ได้แค่เธอคนเดียว ชั้นไม่เป็นไรหรอก' แก้ว
อย่างที่บอกเม้นน้อยมากจึงดองซะเลย ล้อเล่นๆพอดีไม่ว่างเล๊ยย
ขอโทดคร้าบบบ
ความคิดเห็น