"แม่ครับ แม่ แม่ฟื้นสิครับแม่!!" ร่างเด็กน้อยวัยเจ็ดขวบ กอดร่างผู้เป็นแม่ไว้พร้อมตะโกนสุดเสียง ท่ามกลางกองเพลิง
"เจ้าหนู!! มานี่เร็วไปกันได้แล้ว เราไม่มีเวลาแล้ว" ชายวัยกลางคนในชุดชาวไร่พูดขึ้น
"ไม่!! ข้าจะอยู่กับแม่ของข้า แม่จ๋าฟื้นสิ!!ฟื้นๆๆๆ" เด็กน้อยตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ชายวัยกลางคนมองร่างผู้เป็นแม่ในอ้อมกอดของเด็กน้อยแววตาเศร้าสร้อยอยู่วูบหนึ่ง
แล้วกลับแทนที่ด้วยแววตาปกติ
ฟุ่บ!!
เด็กน้อยสลบลงด้วยฝ่ามือของชาวไร่แล้วอุ้มเขาขึ้นแล้ว วิ่งออกไปจากหมู่บ้านตามทางมีผู้คนมากมายหนีตายกัน พอวิ่งออกจากหมู่บ้านได้ก็มีเสียงจากกลางหมู่บ้าน
"อย่าให้พวกมันรอดไปได้!! ฆ่าให้หมด" เสียงของคนในชุดแม่ทัพ สั่งลูกน้องตน ตามด้วยโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นกับหมู่บ้านของพวกชาวไร่
พอชายวัยอกลางคนหนีเข้าป่าได้สำเร็จ ก็หันไปมองหมู่บ้านทั้งน้ำตาแล้วเอ่ยเบาๆว่า
"ข้าขอโทษนะ อานาเบล" แล้่วหันหลังวิ่งจากไป พอเด็กน้อยตื่นขึ้นมาก็พบว่าอยู่บนบ่าของชายวัยกลางคน แล้วตะโกนว่า
"ปล่อยข้าๆๆ ข้าจะไม่หาแม่ข้า!!" เขาตะโกนทั้งน้ำตา
"แม่เจ้าตายแล้ว!! สิ่งที่เจ้าทำได้คือล้างแค้น!! ล้างแค้นให้แม่เจ้า!" ชายวัยกลางคนตะคอกกลับพร้อมน้ำตา
"ต้องมีปาฏิหาริย์สิ!! ต้องมีสิ มันไม่ควรเกิดขึ้นกับท่านแม่ ทำไม!!" เด็กน้อยตะโกนก่อนสลบไป
"ข้าเองก็หวังเช่นนั้น รูเฟล ราฟาเอล" ชายวัยกลางคนเอ่ย ก่อนหายไปในป่า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น