ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ++ บทนำ ++
บทนำ
ตุ๊บ!!
" โอ้ย!! "
ผมร้องออกมาเมื่อร่างของผมหล่นลงกระทบกับเตียงของใหญ่ ถึงแม้ว่าเตียงตัวนี้มันจะนุ่มมากก็เถอะ แต่ด้วยแรงเหวี่ยงพลังควายของผู้ชายร่างสูงตรงหน้า ไอ้ความนุ่มของเตียงตัวนี้ก็ไม่ได้ช่วยลดแรงกระแทกของการกระทบกันระหว่างตัวผมกับเตียงเลยแม้แต่น้อย T T
" ฉันจะทำยังไงกับนายดีน้า... " ผู้ชายตรงหน้าผมพูดออกมาพร้อมกับกวาดสายตาไล่มองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า " ดูๆไปนายก็น่ารักดีเหมือนกันน่ะ ^^ "
" อ๊าก!! ทำไมนายต้องยิ้มแบบนั้นด้วย!! "
ผมตะโกนออกมาเมื่อเห็นรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหมอนี่หลังจากที่วิจารณ์ร่างกายของผม ดูแล้วมันเหมือนกับรอยยิ้มของพวกโรคจิตไม่มีผิดเลย!! = =!!
" ป่าวซะหน่อย~ "
" โก-หก-หน้า-ด้าน-มาก!! " ผมเน้นเสียงคำสุดท้ายให้ดังเป็นพิเศษ เพื่อจะได้ตอกย้ำคำโกหกของหมอนี่ให้ชัดขึ้น =^=
" พูดความจริงก็โดนด่า... เศร้าจังเลย "
หมอนี่ทำเสียเศร้าพร้อมกับกำมือแล้วยกขึ้นที่บริเวณแก้มแล้วขยับข้อสองสามทีเหมือนกำลังร้องไห้(คิดว่าแบ๊วนักรึไงไอ้บ้า = =) และค่อยเขยิบตัวเข้ามาใกล้ผม จนตัวผมต้องรีบถอยห่าง
" นายาฉันมาที่นี่ทำไม "
" อะไรกัน... ก็นายเป็นคนเดินเข้ามาหาฉันเองน่ะ ^^ "
อ๊าก!! หมอนี่ยิ้มอีกแล้ว ทำไมกันน่ะทำไมถึงต้องยิ้มโรคจิตแบบนั้นหลังจากพูดด้วย แถมคราวนี้ยังมาผมหน้าหื่นใส่อีก ยิ่งเห็นยิ่งขนลุก ไอ้หมอนี่มันโรคจิตชัด ตำรวจค่าช่วยข้าวด้วย T0T (แต๋วแตกเลยกู)
" เอ... ฉันจำได้ว่าแค่เดินเข้าไปชนนายล้มเองน้า ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหายเลยนินา~ "
" ไม่มีอะไรเสียหายงั้นเหรอ... " หมอนั้นพูดพร้อมกับขยับตัวนิดหน่อย " ถ้างั้นดูนี่!! "
หมอนี่พูดพร้อมกับยกเข่าขึ้นมาตรงหน้าผม แหม่... ถ้าจะขึ้นมาขนาดนี้ไม่เข่าใส่หน้ากูเลยล่ะห๊า!! ผมค่อยมองดูที่เข่าของหมอนี่ ปรากฏว่าไม่พบอะไรนอกจากรอยขาดของกางเกงยีนนิดหน่อย กับไอ้รอยแผลถลอกที่เกิดจากการที่กางเกงยีนขาดทำให้หัวเข่าสำผัสกับพื้นภายนอก
" อย่าบอกน่ะว่าที่นายโวยวาย แล้วพาตัวฉันมาก็เพราะแค่ไอ้แผลงี่เง่าแค่นี่น่ะหรอ!!!! 0[]0!!!! "
" เออสิ!! "
หลังจากรู้สาเหตุที่แท้จริงก็ได้ทำให้รู้ว่า ไอ้หมอนี่มันติงต๊องอย่างหาที่ใดเปรียบเลยจริงๆ
หลังจากที่ผมจ้องหน้าของหมอนี่แบบนิ่งๆ ก็ทำให้ใบหน้าของหมอนี่เริ่มแดงขึ้นทีละนิด เหอะๆ สงสัยคงจะเริ่มรู้สึกอายกับไอ้คำพูดไร้เหตุผลของตัวเองบางแล้วสิน่ะ - -
" ไม่รู้ล่ะ... ยังไงนายก็ต้องรับผิดชอบ!!!! "
" ติงต๊อง... "
" นี่นายว่าฉันเหรอ!! "
" เหอะๆ คนฉลาดเขาไม่ถามซ้ำหรอกน่ะคร้าบ - - "
" อ๊าก!! นั้นนายหลอกด่าฉัน!! 0 0!! "
" เห็นว่าชมอยู่รึไงล่ะพ่อคุณ - - "
" นายทำฉันโมโหแล้วน่ะ... "
เพราะว่ากำลังฉะล่าใจกับความติงต๊องของไอ้หมอนี่ จนลืมไปว่าความแล้วหมอนี่น่ะเป็น ' มาเฟีย ' ผมสะดุ้งอย่างแรงเมื่อหมอนี่มือมือมาบีบเข้าที่ไหล่ของผม เขาค่อยๆกดแรงลงไปที่ไหล่ของผมจนตัวผมรู้สึกเจ็บ จนต้องค่อยๆบิดตัวเพื่อให้ไหล่ของผมหลุดออกมามือของเขา
" นะ นายจะฆ่าฉันเหรอ... "
" ฆ่า... ก็ไม่รู้เหมือนกัน " หมอนี่พูดพร้อมกับใช่ดวงตาที่คมกริบคู่นั้น จ้องมองเข้ามาในดวงของผม จนตัวผมรู้สึกเย็นสันหลังวาบ " แต่บังเอิญว่าฉันไม่ได้ชอบมีอะไรกับศพล่ะน่ะ "
" ห๊ะ... นายว่าไงน่ะ เหวอ!! 0///0!! "
ในขณะที่ผมกำลังงงอยู่กับคำพูดที่กำกวมนั้น หมอนี่ก็ใช้แรงกดร่างของผมให้นอนลงกับเตียง และขึ้นมาคร่อมอยู่บนร่างของผมซะแล้ว 0//////0
" อ้าวๆหน้าแดงหมดแล้วน่ะ "
" ว้ากกกกกกกกกกกกก!!!! "
" น่ารักขนาดนี้มาเป็นของฉันซะเถอะ "
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดด คุณผู้อ่านครับตอนนี้ผมกำลังโดน ' เค ' มาเฟียหล่อล่ำ ที่เป็นที่หมายปองของเหล่าสาวๆ และเป็นที่หวาดกลัวของเหล่าอันธพาลทั่วเมือง... ปลุกปล้ำอยู่คร้าบ T0T
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
P.S. ไรเตอร์จะขอรีไรท์เรื่องทั้งหมดใหม่น่ะค่ะ บางส่วนของเนื้อหาจะถูกปรับเปลี่ยนตามความเหมาะสม หรืออาจจะมีการยุบรวมตอนให้เหลือตอนน้อยลงแต่เนื้อหามากขึ้นน่ะค่ะ เนื่อหาส่วนมากจะยังคงเหมือนเดิมน่ะค่ะ
ทั้งนี้ไรเตอร์ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงที่สะเพร่าดังแต่งเรื่องโดยลืมเนื้อหาบางส่วนไปจนต้องรีไรท์ใหม่ T T
ไรเตอร์จะอัพต่อเรื่อยๆหลังจากรีไรท์ตอนต่างเสร็จแล้งน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ต่อไปด้วยน่ะ ^^-
อ่านแล่วเม้นเป็นกำลังใจด้วยน่ะค่ะ >0<
ทั้งนี้ไรเตอร์ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงที่สะเพร่าดังแต่งเรื่องโดยลืมเนื้อหาบางส่วนไปจนต้องรีไรท์ใหม่ T T
ไรเตอร์จะอัพต่อเรื่อยๆหลังจากรีไรท์ตอนต่างเสร็จแล้งน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ต่อไปด้วยน่ะ ^^-
อ่านแล่วเม้นเป็นกำลังใจด้วยน่ะค่ะ >0<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น