คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Overnight : 16 (100%)
16
“เพ่แบ้กยอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”เสียงยานๆของเซฮุนเรียกชื่อผมในขณะที่น้องเขายืนฉี่อยู่ อ่อ…ผมมาต่อคิวน้องเขาอะ แต่ไม่ได้แอบดูนะ ไม่ได้แอบดูววววววววววววววววววววว
“หือออออออออออออออออออออออออออออออออ”ผมตอบไปทั้งๆที่ยังรู้สึกเหมือนหัวหมุนติ้วๆ
จะไม่ให้รู้สึกแบบนี้ได้ยังไงในเมื่อเล่นสวนสนุกเสร็จพวกนี้มันดันพากันมาต่อที่ห้องเซฮุนอีก
ละไอเด็กบ้านี่ดันสต็อกโซจูไว้ในห้องเป็นลัง แล้วมันจะยังไงล่ะครับ
ก็ซัดกันเข้าไปสิ ผมแทบจะอ้วกออกมาเป็นแฮมเบอเกอร์อยู่แล้วเนี่ย…
“ไอ้ชานยอลมานรู้วโหมดแล้วน้า
ว่าเพ่อารายว้ายบ้างอ่า”
“รู้อัลรายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”ผมแทบจะตาสว่างขึ้นมาในทันทีที่น้องฮุนนี่บอกประโยคนี้กับผม เออออออออออออ
ชานยอลเขารู้อะไรน้า คงไม่ใช่เรื่องที่ผมแอบเอาอุปกรณ์ไฮเทคไปแอบปลดล็อคห้องลับใช่ม้าย
เทลมีนาว ยู้วฮูวววววว
“ก็ไออุปกรณ์ไฮเทคของเพ่อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา พี่เอาไปขายอารายล่าาาาาาาาาาาาาาาาา”เซฮุนสะบัดของตัวเองสองสามทีก่อนที่จะเก็บแล้วรูดซิบกางเกงกลับตามเดิม
ขาย…ขายอะไรว้า ผมไปขายอะไรตอนไหน ขาย…อ๋อ
ไข
“แล้วชันโยลรู้ได้ไงอ่าาาาาาาาาาาาา”ผมเดินเข้าไปหน้าโถเพื่อที่จะฉี่บ้าง
เอ้ะ ไอเด็กนี่ขวางทางจริงๆ
“อ้าววว
ก็ห้องชานยอลมีกล้องวงจรปิดอ้าาาาา
นี่พี่ไม่รู้หรอคนอื่นเขารู้กันหมดแล้วววว”เสียงลากยานของเซฮุนดังก้องไปทั่วห้องน้ำ
“อืออออออออออ
ออกไปก่อนได้ม้ายเพ่จาเยี่ยววววววววววว”ผมไล่เซฮุนให้ออกไปจากห้องน้ำ
ก็จะอะไรเล่า! ไอเด็กนี่มันมายืนซ้อนหลังถ้วยอะไรรร
ผมจะเยี่ยวนี่เยี่ยวไม่ได้เลยอ้า
เซฮุนน้อยมันถูตูดผมอยู่อะแงฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
ไอเด็กบ้าาาาาาาาาาาาา
“ออกไปหรอออ
ผมยังอยากอยู่ตรงนี้อยู่เลยอ้า ก้นพี่นิ่มดี”
Cut
ล้อเล่น555555555555555555555555555555555555555555
(อะๆไม่นอกเรื่องละ อ่านต่อๆ)
“จะบ้าเหรอ!! ไอเด็กกะโปก ถ้าไม่ออกจะฟ้องชานยอลนะ!!”ผมนี่พูดชัดขึ้นมาทันทีเลย
ฮือ เห็นก้นพี่ไปทีนึงแล้วยังไม่พออีกเหรอฮือ
“ชานยอนต้องรู้วว่าผมมาว
ชานยอนไม่ว่าอารายหรอก ฮุฮิ”ไอเด็กเปรตตตตตตตตตตตตตตตตต
เซฮุนมันไม่หยุดว่ะเห้ยยยยยย ม่ายยยยย
ผมยังไม่ทันเยี่ยวเสร็จดีนี่ไอน้องฮุนนี้มันจะทำอะไรรรรรรรรรรรร
“ไอเซฮุน!!!!!!!!!!!!!!!!”อู้ว น้องเขามาแล้วว่ะ
ชานยอลถีบประตูเข้ามาเต็มแรงอย่างกับพระเอกในหนัง(หูว)
ทำเอาฤทธิ์น้ำมาของเซฮุนสะหร่างในทันใด ฮุนนี่สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเดินหงิมๆแล้วเฟดตัวออกไปทางประตูห้องน้ำเงียบๆ
“ตะเอง แบ้กขอเฉ่ก่อนได้ม้าย”ผมผลักชานยอลที่พยายามจะเข้าหาผมจากทางด้านหลัง เอ่อ
ผมหมายถึงเดินเข้ามาหาแล้วเอาคางเกยไหล่
“ไหนขอดูหน่อย”
“ข่นบว้า ชันโยลออกปายก่อลน้า”ผมลากเสียงยาวพร้อมกับเก็บแบ้กน้อยใส่ในกางเกงแล้วรูดซิปให้เรียบร้อย
ไม่ทันได้ตั้งตัวชานยอลก็หมุนตัวผมให้ไปประจันหน้ากับเขาโดยตรง
ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดหัวของผม ผมก้มหน้างุดโดยอัตโนมัติ ก็คนมันเขินอ้า!
“กลัวเหรอ หืม”ชานยอลวางมือลงบนหัวผมเบาๆแล้วขยี้
“งืออออออออออออออออออออออออ”
“กลัวว่าผมจะทำอะไรพี่หรือไง?”
“ปะ ป่าววววววววววววว”
“อยู่ด้วยกันมาขนาดนี้แล้ว ยังไม่ไว้ใจกันอีกเหรอ?”เหมือนชานยอลพยายามต้อนให้ผมจนมุมด้วยคำพูด และการกระทำ ทำเอาผมรู้สึกไปไหนไม่ถูก
แค่ลมหายใจที่หายใจอยู่รดต้นคอผมนี่ก็แทบทำให้อ่อนระทวย
“ชานย้อนนนนนนนนนนนนนน
เพ่ขอโทษ ฮึกกกกกกกก”ที่ผมร้องไห้นี่ไม่ได้เป็นเพราะว่าผมไม่ไว้ใจชานยอลอย่างที่เขาพูด
แต่ผมขอโทษเรื่องที่ผมแอบเอาไอเทคโนโลยีไฮเทคไปไขความลับของน้องเขาต่างหากล่ะ
“พี่จะขอโทษผมทำไม…”
“กะ ก็ฉัน ฮึกกกกกก”ผมหมุนตัวกลับมาอย่างรวดเร็วแล้วโผเข้ากอดชานยอล
กี่ครั้งแล้วที่ผมชอบทำให้เขาผิดหวังในตัวผม กี่ครั้งแล้วที่ผมทำให้มันจบลงด้วยน้ำตา
ผมคิดว่าการกระทำของเป็นการกระทำที่ไม่น่าให้อภัยได้ง่ายๆ…ก็จะอะไรอีกล่ะ
ไปเสือกเราที่เขาไม่ให้เสือกเนี่ยนะ แบคฮยอนนี่ตอนทำนายคิดอะไรอยู่กับแน่เนี่ย
โธ่เว้ยยยย
ผมไม่ชอบให้สายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวังนั่นมองผม
ผมไม่ชอบเห็นชานยอลผิดหวังในตัวผม
รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ดีแต่ผมก็ยังดึงดันที่จะทำมัน!
ทำไมผมเป็นคนแบบนี้วะ
“อย่าร้องไห้สิครับ…เดี๋ยวตาบวมนะ”ชานยอลวางมือลงบนหัวผมแล้วขยี้เบาๆ
ยิ้มให้กับความผิดที่ผมทำลงไป นี่เขาไม่โกรธผมเหรอ?
“ชานยอล…นาย แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าฉันแอบเข้าไปในห้องนั้น”ผมเอียงคอถามด้วยความสงสัยเต็มประดา
ก็ตอนนั้น…ตอนที่ผมแอบเข้าไป
ผมเช็คแล้วนะว่าไม่มีใครอยู่ในห้อง
“ผมติดกล้องวงจรปิดไว้หน้าห้องนั้นน่ะครับ…”
“…”อ่อ…ที่ผมแอบหลบๆซ่อนๆเข้าไปอย่างลับๆล่อๆนี่ไม่ได้มีความหมายอะไรเล้ย
ในเมื่อชานยอลติดกล้องวงจรปิดไว้…
“ถ้าผมไม่ติดไว้ผมก็จะไม่รู้ว่าพี่แอบเข้าไป”
“…”นี่น้องเขากำลังหลอกด่าผมอยู่ป้ะวะ
“ผมอยากจะโกรธพี่ที่พี่ไม่ยอมเชื่อฟังคำพูดของผมเลยแม้แต่น้อย”
“…”
“จริงๆแล้วผมก็โกรธพี่นะ…ยิ่งตอนรู้ว่าคนที่ไขเข้าไปเป็นพี่…เป็นคนที่ผมรักผมยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่”
“…ชานยอล”
“แต่ทำจะทำอะไรได้ล่ะ
ในเมื่อผมโกรธพี่ แต่พอคิดว่าคนที่ทำเป็นพี่ซ้ำๆแล้ว ผมกลับโกรธพี่ไม่ลง”
“…”
“ผมนี่มันบ้าเนอะ…”
“ฉันขอโทษ…”ไอแบคฮยอนนนน ความเสือกเป็นเหตุagain
ทำไมโลกนี้ต้องสร้างให้แบคฮยอนมีความเสือกมากเกินความจำเป็นด้วยวะ
“พี่จะไม่ทำให้ผมเสียใจอีกใช่มั้ย
นับจากนี้”
“อือ”
“อย่าอือสิครับ”
“ทำไม…”
“หมั่นเขี้ยว”ชานยอลบีบจมูกผมเบาๆพร้อมกับส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความละมุนมาให้ แบบนี้ก็แอทแทคสิครับจะเหลืออะไรล่ะ
“หมั่นเขี้ยวแล้วไม่อยากทำอย่างอื่นบ้างหรอ”ผมแกล้งหยอดใส่เขาเล่นๆ
“ทะลึ่งนะเราเนี่ย…”
“คิก”
“หัวเราะอะไร
เดี๋ยวทำขึ้นมาจริงๆแล้วจะหนาว”
“ชานยอล”ผมเรียกชื่อเขาเบาๆ
“ว่าไงครับ”
“ไปนั่งคุยกันตรงระเบียงมั้ย?”
“ครับ”
ชานยอลตอยบรับสั้นๆแล้วจูงมือผมตรงดิ่งไปที่ระเบียงห้อง
อืม…ทำไมช่วงนี้ผมชอบใจเต้นแรงเวลาอยู่ใกล้ชานยอลอยู่เรื่อยเลย
ทั้งๆที่ผมควรจะชินได้แล้ว
แต่ไอหน้าของผมมันกลับร้อนผ่าวไปซะหมด
ลมข้างนอกพัดมากระทบผิว ทำเอาผมแทบจะแข็งไปทั้งตัว
ผมยกสองแขนของผมขึ้นมากอดตัวเอง แต่นั่นไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไรนัก
สักพักก็มีสัมผัสของชานยอลโอบกอดผมไว้เพิ่มอุณหภูมิให้อบอุ่นจากตอนแรก อา…ผมอยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้จริงๆ
“จะนั่งตรงนี้จริงๆเหรอครับ
มันหนาวนะ”แล้วชานยอลนึกครื้นอะไรมาพูดคงพูดครับกับผมบ่อยๆแบบนี้
เอ…ปกติเขาก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วนี่ สองขาของผมแกว่งออกไปนอกระเบียงพร้อมกับความรู้สึกมากมายที่ถาโถมเข้ามา
ตอนแรกผมนึกว่าเขาเป็นเด็กแก่นเซี้ยวซะอีก
แต่ที่ไหนได้…เขาดูสุภาพมากๆมาดแมนแอนด์แฮนซัมตรงสเปคผม
ตอนแรกผมไม่ได้ตั้งใจจะติดใจอะไรน้องเขาหรอกนะ
แต่ไหงเราสองคนถึงมาอยู่ไหนสถานะแบบนี้ได้
“คิดอะไรอยู่เหรอครับ
ดังมาถึงข้างนอกเลย”
“ก็เรื่อยเปื่อย…ว่าแต่นายได้ยินจริงๆเหรอ”ผมร็สึกเหมือนตัวองหน้าซีด
จะให้ไอเด็กนี่รู้ว่าผมกำลังคิดถึงมันอยู่ไม่ได้นะ ฮึก น่าอายชะมัด
“พี่นี่ก็…”
“อาแระ”
“ชอบทำตัวเหมือนเด็ก…”
“นี่กำลังจะหลอกด่าฉันว่าปัญญาอ่อนใช่มั้ย”ผมตั้งท่าจะหาเรื่องชานยอลทันทีที่เขาพูดจบ
“เหมือนพี่จะกัดผมเลยอะ”
“ใช่!ฉันกำลังจะกัดนาย!”ว่าแล้วผมก็กัดแขนของชานยอลไปหนึ่งที แต่แข็งชะมัด อะไรกัน แขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนี่
แม่งทำให้ผมเจ็บฟันอ้าฮือออออออ
“พี่อย่าทำแบบนี้ดิ”
“หือ ทำอะไร?”
“อย่าน่ารักไปกว่านี้ได้มั้ย”
.Talk.
ตอนนี้ช่างไร้แก่นสารมากๆเอามม.ชานแบคไปเต็มๆ
ฮือออออออออออออออออออออออออออ
ก่อนอื่นเลยอยากจะบอกว่าขอโทษทุกๆคน
ช่วงนี้รู้สึกขี้เกียจมากๆบวกกับงานหลายอย่าง
ทำให้ไม่ได้มาอัพเลย
นี่แอพแว้บมาอัพให้เลยนะฮือ
ร่างจะพังอยู่แล้วฮือ
ร้ากทุกคนนนนน เริ้บJubJub
ความคิดเห็น