คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
หอชานม
"เอ้าชนนนนนนนนน"
"ไม่เมาไม่กลับเว้ยยยย"
"สุดๆไปเยย เอิ้ก"
"ฉลองให้พี่แบคคนสวยคณะนิเทศหน่อยคร้าบ~"
"บ้าน่า~วันนี้วันเกิดฉันกินให้เต็มที่ไม่เมาไม่กลับ"
ผมมาฉลองวันเกิดกับเพื่อนๆและน้องๆที่สนิทกันที่คณะ เอิ้ก~อย่าให้พูดเลยครับ ผมเป็นคนที่คอแข็งมาก อา~จริงหรือเปล้าอย่างนี้ต้องไปดูกัน
"เล่นเกมกันพี่"รุ่นน้องคนหนึ่งเสนอ
"เกมไรวะ"ผมพูด อย่าบอกนะว่าเกมที่เราชอบเล่นกันประจำ...
"หมุนขวดๆ"ไอลูลู่เพื่อนสนิทผมเสนอ ปกติเวลามาเมากันเล่มเกมนี้ทีไรผมถอดเกือบหมดทุกที
"เล่นๆมาๆ นี่ไอหนุ่มหูกางตรงนั้นน่ะนั่งมองมาเกือบชั่วโมงละนะ สนใจมาเล่นด้วยกันมั้ย~"ผมที่เริ่มกินไปนิดๆก็กวักมือเรียกไอหนุ่มหูกางที่นั่งอยู่ไกลๆให้มานั่งเล่นด้วยกัน เอ้ะ เดี๋ยวนะ นั่นใครน่ะ...ไม่ได้ชวนมาสักหน่อยไม่รู้จักด้วย ช่างมันเถอะ เพื่อนของเพื่อนๆที่ห้อยมาด้วยมั้ง
Round 1
"ไอแบคถอดเลย ถอดเลย ถอดเลย!"ให้ตายสิพับผ่า โดนคนถอดคนแรกเลย
Round 2
"ถอดเลยพี่แบค~อยากเห็นจะแย่~กางเกงนะกางเกง**"
Round 3
"ถอดดิวะมึง โตๆกันแล้วเสื้ออะ ทำไมใส่หลายตัวจังวะ"
Round4
Round5
Round6
...
Round10
วันนี้ ผมใส่เสื้อเจ็ดชั้น กางเกง แล้วบ๊อกเซอสาม โอ้ยนี่ยังไม่รอดอีกเหรอเนี่ย~ ไม่ไหว ลูลู่มาอุ้มกูไปส่งห้องหน่อยสิครับ
ฟึ่บ
เอ้ะ...รู้สึกเหมือนตัวลอยได้แฮะ...ลูลู่เหรอ ไม่นะลูลู่นอนสลบสไลอยู่ตรงโน้นจะอุ้มได้ไง โดนอุ้มพาดบ่าด้วยแฮะ...ผมสีแดง...ความสูงประมาณ180มั้ง...ไม่รู้สิ...แต่หูนี่มันกางเกะกะตาชะมัด...
Special Chanyeol talk
ผมตัดสินใจพาพี่แบคฮยอนมาที่ห้องของตัวเอง อย่าหาว่าจะทำไรอะไรแบบนั้นเลย แต่มันช่วยไม่ได้จริงๆที่ไม่รู้ว่าพี่คนนี้อยู่ห้องไหน
งับ
"โอ้ย พี่มางับหูผมทำไมเนี่ย"ผมพูดขึ้นในขณะที่คนตัวเล็กยังคงเล่นกับใบหูของผม
งับๆๆๆๆๆๆแผล่บ
"อะ...โอ้ย ยะ...อย่า... มันจักจี้... ยะ...อย่า"
ฟึ่บ
"ปล่อยสักที...งือ..."
"ปล่อยก็ปล่อยวะ!"
"โอ้ย!เจ็บ เบาๆหน่อยไม่ได้ไง..."
"จะนอนไม่ใช่ไง นี่ก็พามาส่งถึงเตียงแล้วนะเนี่ย"
"ไม่มีใครใช้นายสักหน่อย เอ้ะ...ว่าแต่นี่นายเป็นใครเนี่ย...?"
"เดี๋ยวก็รู้เองแหละครับ...เราคงต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน"ผมพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
"อือ..."แบคฮยอนครางในลำคอ ก่อนที่จะหลับอย่างเอาเป็นเอาตาย
ทำไมผมต้องทำนั่งทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย ถ้าไม่เห็นว่าเมาแล้วไม่มีสตินี่เสร็จผมไปนอนแล้ว นี่ผมต้องมานั่งทนกับสภาพสุดเซ็กซี่ของพี่คนนี้ด้วย เอาล่ะทำใจให้สงบนะชานยอล
"งืม...งำ..."
"..."
ผมได้แค่นั่งมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เกินเลย ถ้าผมลักหลับรุ่นพี่สักครั้งจะเป็นอะไรมั้ยนะ ?
11:39 at Chanyeol's room
"ตื่นๆๆๆๆๆ!!!"
ผมรู้สึกได้ถึงแรงขนาด 5.8 ริกเตอร์ ที่เขย่าตัวผม
ผมขยี้ตา ใบหน้างัวเงียสุดๆของผมมันบ่งบอกได้ว่าเมื่อคืนนี้นอนดึกมาก
"ปลุก...ทำไม...เนี่ย...งือ..."
น้ำเสียงงัวเงียและคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอลของผมพูดกับเด็กที่อยู่ตรงหน้า
"นี่มันจะเที่ยงแล้วครับ...ไปอาบน้ำไปแล้วมากินข้าว..."เด็กตัวสูงขึ้นพูดกับผม ในมือถือกระกับตะหลิว ซึ่งแปลว่ากำลังจะทำอะไรบางอย่างให้ผมกิน(อันนี้คิดเอง) ร่างสูงตอนนี้อยู่ในเสื้อสีดำ บ๊อกเซอร์สีเหลืองลายสปันจ์บอบ สวมผ้ากันเปื้อนสีชมพูลายคิตตี้ น่ารักแฮะ...
"คิกๆ กร้ากกกกก"ผมหัวเราะออกมาด้วยความที่ตลกกับภาพตรงหน้ามาก คนตัวสูงซึ่งไม่เข้ากับผ้ากันเปื้อนสีชมพูลายคิตตี้นั่นเอาซะเลย ทำไมถึงเลือกลายนี้มาใส่ล่ะ...หรือว่าจะของแฟน ?
"ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ปากก็เหม็น"เด็กนี่พูดพร้อมกันเบ้ปาก
"เออ ไปอาบน้ำก็ได้ ห้องน้ำอยู่ไหนอะ"
"เดินตรงไปขวามือ"
ผมเดินตรงไปทางขวามือตามที่เด็กนี่บอก แต่แล้วผมก็ต้องวกกลับมาอีกครั้ง
"ขี้เกียจอะ อาบให้หน่อยดิ"
อ่อยวันละนิดจิตแจ่มใส
"อยากให้อาบให้จริงๆเหรอ หืม?"
"อือ"
"แต่เราเพิ่งรู้จักกันเองนะ พี่จะไม่ไวเกินไปหน่อยไง?"
"เห้อม ไปอาบเองก็ได้เชอะๆๆๆ"
"มีเสื้อให้ใส่แม้ะ"ผมตะโกนถามเด็กตัวสูงจากในห้องน้ำ
"มี…แต่มันตัวใหญ่ จะเอากางเกงด้วยมั้ย"
"ไม่เอาอะ หุ่นนายสูงอย่างกับยีราฟจะไปใส่ได้ยังไงกัน"
ขืนใส่คงหลวมโครกลงมากองอยู่ที่สะโพกแล้วแหละ ไซส์ใหญ่ขนาดนั้น
"ง่ำๆ"ผมยัดข้าวผัดที่เด็กนี่ทำให้เมื่อกี้ฃกรอกเข้าปากอย่างไม่ห่วงภาพลักษณ์ตัวเอง
"ทำไมเข้าห้องน้ำนานจัง เสร็จไปกี่รอบแล้วล่ะ"
"ห้ะ ? เสร็จหรอ ฉันยังไม่ได้ทำไรเลยนะ ก็รอนายทำให้นี่แหละ ง่ำๆ"
"มานั่งคุยกับคนแปลกหน้าในห้องของคนที่เพิ่งเคยรู้จักแบบสนิท ไม่รู้สึกแปลกหน่อยหรือไง ?”
"ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย ถ้านายไม่รู้สึกแปลก ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนนายนั่นแหละ"
ใครบอกว่าผมกวนตีน ? ผมเปล่านะ
"นี่ย้อน?"
"ย้อน? ตอนไหน?"
"ช่างมันเถอะ อร่อยไหม หืม?"
"ก็ใช้ได้"
"อร่อยก็บอก"
"ข้าวหรือฉัน?"
อ่อยอีกทีไม่เสียหาย
"ยังไม่รู้เลย ต้องชิมก่อน"
"ข้าวหรือฉัน?"
"ข้าว"
ผมหน้าเสียทันทีหลังจากได้ยินคำตอบของของเด็กตัวสูง
"แย่จัง นายไม่อยากชิมฉันไง้ ?"
"จะว่าไงดีล่ะ ?"
"ย๊า นี่คนถามอย่ามากลับนะ"
"อยากให้ชิมไหม?"เด็กนี่เดินอ้อมไปที่โต๊ะอีกฝั่ง แล้วยืนข้างหลังผม
ผมหลับตา...
เด็กตัวสูงยื่นหน้าเข้ามาใกล้ต้นคอของผม...
ผมเอามือจิกชายเสื้อคนตัวสูงที่ตัวเองสวมใส่แน่น...
หงับ!
"โอ้ยเจ็บ!!!!!!"ผมโวยวายลั่นห้องเมื่อมีอะไรบางอย่างกัดที่ต้นคอ
"ผมไม่อยากชิม ผมอยากกินเลย ฉะนั้นต้อง'กัด'แล้วเคี้ยวช้าๆ"
"เด็กโข่ง..."ผมนิ่งราวกับต้องอยู่ในมนต์สะกด
"อ้ากกกกกกกก"
ผมอาศัยช่วงที่คนตัวสูงเผลอยืนบนเก้าอี้แล้วงับหูคนตัวสูงอย่างแรง
"ฉันก็กินนายบ้างไง เจ็บหรอ?"ผมถามด้วยใบหน้าที่เป็นของผู้ชนะในเกมนี้
"ถ้าคราวหน้าพี่ไม่รอดแน่..."
"...?"
"ผมจะกินพี่ทั้งตัวเลย"
writer
อินโทรแปลกๆเนอะ 5555 ขอโทษสำหรับภาษาในตอนแรกๆด้วยนะ
อ่านแบบข้ามๆไปแล้วกันนะตอนนี้ 555 ภาษาจะเริ่มดีขึ้นประมาณตอนที่4เป็นต้นไป
ร่วมสกรีมลงแท็ก
#ฟิคข้ามคืน
ความคิดเห็น