เก็บของเก่าๆ ห้ามเข้า เข้าใจ้

ลำดับตอนที่ #4 : กิกรรม BabyNaughtySchool แต่งเรื่อง1

กิจกรรม BabyNaughtySchool แต่งเรื่อง

ชื่อเรื่อง ฝันที่เป็นจริง

" เอ....แม่เก็บกระเป๋านักเรียนไว้ที่ไหนนะ!! แม่ค่าาาาา เก็บกระเป๋านักเรียนไว้ไหนคะ??  ป่านหาไม่เจอค่ะ" ป่านเด็กสาวที่เรียนอยู่ชั้นม.ปลาย

พูดด้วยความตกใจเป็นอย่างมาก

เพราะขณะนั้นเป็นเวลา 8 โมงเช้า ซึ่งปกติเธอตกไปโรงเรียนแล้ว

....พอถึงโรงเรียน....

"เฮ้อๆๆแหะๆๆ โอ้ย!เหนื่อย" "อ้าวยัยป่านมาสายอีกแล้วนะ ไป ไปยืนตากแดดหน้าร.ร.ไป"อ.โดจิ สั่งและลงโทษ

"โฮ้!!! ไม่เคยคิดมาก่อนว่าร.ร.เรามีคนมาสายเยอะมากๆ" "เอ๋....นั่นมัน โต้ง นี่น๊า.." เธอพูดออกมาในใจ จริงๆแล้วโต้งคือคนที่ป่านชอบมาตั้งนาน

"อ้าว!! ป่านเธอก็มาสายเหรอ??" โต้งถาม "จ้ะ..เราเพิ่งมาสายเป็นครั้งแรก" ตึกตักๆ ๆ ๆ หัวใจป่านเต้นรัวๆ

........

"ป่าน..เรามีอะไรจะบอก.." โต้งพูด "อะไรเหรอ...เค้าจะบอกว่าอะไรกันน้า"ป่านนึกในใจ

เอ่อ....คือ......เอ่อ....แบบว่า.......

"ยัยป่าน!!!!!  เอาผ้าห่มไปซักเดี๋ยวนี้เลยนะ นี่มัน10โมงแล้วยังไม่ตื่นอีกเหรอฮะ!!!!"แม่ตะโกนเสียงดัง

"อ้าว...แค่ฝันไปเหรอเนี้ย..." ป่านพูดกับตัวเองเบาๆ

.... พอถึงร.ร. .....

"เอ๋!!...ทำไมวันนี้โต้งไม่มาล่ะ" ป่านถามเพื่อน พลางหันไปมองที่โต๊ะของโต้ง

"อ๋อ..โต้งมันน่าจะไม่สบายน่ะ อืก 3 วันมันน่าจะมาน่ะ" "เหรอ..ขอบใจนะ" ป่านพูดเสร็จก็เดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง

"อะ...อะไรกัน....นะ...นี่มัน....จดหมายใครกันนะ??"ป่านพูดกับตัวเองแล้วก็งงว่าจดหมายของใครกันมาวางอยู่บนโต๊ะของตน

ป่านจึงลองเปิดดู แล้วอ่าน จดหมายนั้นเขียนไว้ว่า...

"ถึงป่าน...

เราจะไม่ได้อยู่ ร.ร. เดียวกันแล้วนะ  เพราะแม่เราต้องไปทำงานที่ฝรั่งเศษ3ปี

เราสัญญาว่าจะกลับมาแน่นอน

สุดท้ายนี้ เราอยากจะบอกเธอว่า....เรา....รัก...เธอ...


                     จาก โต้ง..."


พอป่านอ่านจบป่านร้องไห้น้ำตาคาเป้า เพราะป่านไม่รู้เลยว่าเราสองคนต่างก็ชอบกัน

....3ปีต่อมา....

"ป่าน!!!!! จำเราได้ไหม" โต้งวิ่งตรงมาที่ป่าน "นั่น..โต้ง..โต้งจริงๆด้วย"ป่านพูดด้วยเสียงสั่นๆ

[ฉาก sweet ดูไม่ได้]

...............จบ.............






 

© Baanbaan