~ รักหวานๆ ของสาวทำขนม ~

ลำดับตอนที่ #8 : แผนการของยัยแฟบ

“ จริงหรอ “ โอ้ชั้นไม่อยากจะเชื่อ

“ จริงสิ “

“ นายเปิดตั้งแต่เมื่อไร “ เหอะ นายนี่เจ๋งเหมือนกันนะเนี่ย เปิดร้านเองซะเลย

“ ก็เมื่อปีก่อนเอง “

“ นายนี่ดีเหมือนกันนะ มีร้านเป็นของตัวเอง “

“ มันก็ไม่เชิงหรอก ผมร่วมหุ้นกับผู้หญิงคนหนึ่ง.. “ พอนายศิลาพูดมาถึงตรงนี้ ชั้นก็เห็นสายตาของเขาเศร้าลง

“ … ทำไมหรอ “ ชั้นชั่งใจอยู่นานกว่าที่จะถามออกไป

“ ……….”  หากคำตอบที่ได้มาคือความเงียบ

“ เออ ไม่เล่าให้ฟังก็ไม่เป็นไร แต่ชั้นก็ขอโทษด้วยนะ “

“ ไม่เป็นไร ในเมื่อเธออยากจะฟังชั้นก็จะเล่า…..  ร้านนี้เป็นร้านที่ผมกับแฟนของผมร่วมหุ้นกัน  เธอเป็นคนเลือกโทนสีของร้านเอง เธอชอบสีส้มอ่อน แล้วเธออีกเหมือนกันที่เลือกชุดโต๊ะเก้าอี้ สรุปแล้วเธอก็เป็นคนเลือกของทุกอย่างในร้านนี้…. เราสองคนตั้งใจกันว่าจะทำงานนี้เป็นอาชีพของครอบครัว……….แต่แล้วเธอก็จากผู้ไปก็เพราะผู้ชายคน……มันพรากเธอไปจากผมเพราะมันคนเดียว..” ศิลาพูดได้แค่นี้ก็เงียบลง



             เราสองคนเงียบกันไปนาน ตอนนี้มันเป็นเวลาที่น่าอึดอัดมาก   เอ๊ะ ถ้าชั้นเห็นไม่ผิด นายศิลาร้องไห้อยู่นี่!!!  แล้วก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ  ชั้นไม่รู้จะทำยังไงดี ทำไงล่ะ อ๋อ นึกออกแล้ว  ชั้นเดินอ้อมไปอีกด้านหนึ่งของโต๊ะซึ่งเป็นด้านที่ศิลานั่งอยู่ แล้วชั้นก็จับมือเขาบีบเบาๆ



“ นี่ นายเคยบอกกับชั้นนี่ว่า ไม่ชอบคนร้องไห้ “

“……”

“ แต่วันนี้ไม่เป็นไรหรอก นายอย่างจะร้องไห้ก็ร้องออกมาเถอะนะ ระบายออกมาให้หมด แล้วสัญญากับชั้นนะว่าพรุ่งนี้และวันต่อๆไปจะไม่ร้องไห้อีก “  เป็นเพราะสิ่งใดก็ไม่รู้ ทำให้ชั้นเข้าไปกอดเขา ชั้นรับรู้แรงสั่นสะเทือนจากตัวของเขา น้ำตาของชั้นเริ่มไหลออกมาเรื่อยๆๆไม่หยุด ทำไมนะผู้ชายคนนั้นถึงได้ร้ายกาจอย่างนี้นะ  ทำไมต้องมาพรากหัวใจของศิลาไปด้วย …..แล้วผู้หญิงคนนั้นก็คงจะเป็นคนที่นายรักที่สุดสินะ  ชั้นคงไม่มีโอกาสที่จะเข้าไปอยู่ในใจนายได้เลยใช่ใหม……..





________________________



      “ นี่ไปทานมื้อเย็นกันเถอะ “

      “ ได้เลย “ ชั้นตอบตกลง พร้อมกับถือถุงใส่คุกกี้ฝีมือของชั้นเองกับนายศิลา ก็หลังจากที่เราหยุดร้องไห้กันแล้ว นายศิลาก็ชวนชั้นเข้าไปหลังร้าน แล้วเราก็เริ่มลงมือทำคุกกี้กัน   ตอนนี้ฝีมือชั้นพัฒนาแล้วนะ^^ รับร้องอร่อยแน่ๆ       นายศิลาพาชั้นมาร้านอาหารอิตาเลี่ยนร้านหนึ่ง โอ้หรูสุดยอด บรรยากาศก็ดี อาหารก็ดี แถมยังมีหนุ่มหล่อมานั่งทานอาหารนี่ด้วยสิ รวมแล้วถือว่าเลิศมากๆ>O<



           พอชั้นกลับถึงบ้าน สิ่งแรกที่ชั้นเห็นก็คือ ยัยแฟบนั้นรองโวยวายใหญ่เลย ฮิฮิ สมน้ำหน้า อยากตื่นสายเองนี่ สรุปแล้วยัยแฟบไม่ได้ทานอะไรเลย เพื่อรอให้นายศิลากลับมารับไปทานข้าวด้วยแต่ปรากฎว่าศิลาก็ไม่มารับ

ยัยแฟบเลยไม่ทานอะไรเลยไปตามระเบียบ^_______^



          แล้วในเช้าวันถัดมา ยัยแฟบก็มาพูดกับชั้น



“ นี่ ชั้นขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ “

“ ว่ามา “

“ ชั้นอยากให้เธอเลิกยุ่งกับศิเค้าซักที “

“ ถ้าชั้นบอกว่าไม่ล่ะ “

“ นี่เธอ !!  เธอดูไม่ออกหรือไงว่าชั้นกับศิรักกันแค่ไหน “

“ ไม่เห็นนี่ ( ยัยโกหก ) “

“ ตอนนี้เธออาจจะไม่เห็น แต่เมื่อก่อนชั้นกับศิเรารักกันมาก “

“ อ้อหรอ ( ยัยตอแล๋ )

“ นี่ตกลง เธอจะไม่เลิกยุ่งกับศิใช่ไหม “

“ ใช่ “

“ ก็ได้ งั้นใครดีใครได้ “

“ ตกลง “  เหอะ คิดว่าชั้นจะแพ้เธอหรอ ฝันไปเถอะ คนที่แพ้จะต้องเป็นเธอต่างหากล่ะยัยแฟบ 555