ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : การปะทะกัน & รู้ใจตัวเอง
“ เน็ตคุณมาได้ไงกัน “ ศิลาทำหน้าตกใจ
“ ก็เน็ตรู้ว่าคุณชอบมาอยู่ที่นี่ แล้วคุณก็เคยพาเน็ตมาที่นี่จำไม่ได้หรอคะ “
จริงด้วย ผมไม่น่าพาเน็ตมาที่นี่เลย ถ้าไม่พามาแต่แรก เน็ตก็คงมาไม่ถูก
“ จะไม่เชิญเน็ตเข้าไปด้านในหรอคะ ยืนคุยกันแต่หน้าบ้าน “ โดยที่เน็ตไม่รอคำตอบ หล่อนก็เดินเข้าไปในบ้าน
“ จะทำไงกันนี่ล่ะที่นี้ “
“ สวัสดีคะ คุณ ….”
“ วันณิกานค่ะ “
“ ค่ะ ชั้นโอเน็ต เรียกเน็ตเฉยๆก็แล้วกันค่ะ “
“ ค่ะ “
“ นี่ก็ดึกแล้วนะคะไม่กลับบ้านหรอคะ “ ใช่กลับไปได้แล้วย่ะ
“ อ๋อ ไม่กลับหรอกคะ “ กลับได้ไงล่ะเดี๋ยวหมดสนุก
“ นังนี่ หน้าด้านจริงๆ ไม่อยู่บ้านแฟนของชั้นได้ไง “ ยัยเน็ตทำท่าดิ้นเหมือนลูกหมาตกน้ำ
“ นี่มันจะมากไปแล้วนะ แล้วตอนที่ชั้นอยู่ที่นี่ศิ เค้าก็ไม่เคยบอกว่าคุณเป็นแฟนเค้า “
“ กรี๊ดๆๆๆๆๆ แกๆๆๆ “ เสียงกรี๊ดของยัยหน้าอกแฟบ (ฉายาของยัยเน็ตค่ะ) ทำเอาศิลาที่กำลังจะเดินเข้าครัว ต้องรีบเปลี่ยนทิศทางไปยังห้องนั่งเล่นที่มีสองสาวที่กำลังตะลุมบอนกันอยู่
“ ศิคะ ช่วยเน็ตด้วย ยัยนี่จะฆ่าเน็ต กรี๊ดๆๆๆ “
“ หยุดได้แล้ว “ ศิลาเข้าไปแยกตัวของทั้งสองให้ออกห่างกัน แต่ก็ไม่เป็นผลก็เลยได้ลอยแผลเป็นของตอบแทนกลับมา เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงทุกอย่างจึงกลับสู่สภาพปกติ
“ ศิคะ เน็ตลุกไม่ไหว “ หล่อนทำท่าอ่อนแรงพร้อมกับส่งสายตาอาฆาตมาที่ชั้น
“ เน็ตกลับบ้านไปก่อนนะ “
“ ไม่คะเน็ตจะค้างที่นี่ “
“ นะครับ “
“ นี่ ยัยแฟบเค้าไล่ให้กลับบ้านได้แล้ว ยังจะหน้าด้านอยู่อีก “
“ กรี๊ดๆๆๆๆ แกว่าอะไรนะ “ ยัยเน็ตทำท่าลูกหมาตกน้ำพร้อมกับพุ่งตัวเข้ามาหาชั้นอีกรอบ แต่ดีที่ศิลารีบดึงตัวไว้ก่อน
“ ครับๆๆ “ ศิลาพะยุงตัวเน็ตเพื่อจะพาขึ้นชั้นบน แต่เน็ตไม่ยอมขยับตัวตาม
“ เน็ตเดินไม่ไหวหรอกค่ะ ช่วยอุ้มหน่อยนะคะ”
“ นี่ เป็นเดี่ยงหรือไงกันสำออยอยู่ได้ “
“ เชอะ ก็ดีก็แกรึกัน ศิเค้าไม่ช่วยชั้นก่อน 555 “
“ ยัย..”
“ หยุดได้แล้ว “ ศิลารีบอุ้นยัยแฟบขึ้นข้างบนทันที ชิ ทำไมย่ะ ทำไม คนที่นายนั่นควรอุ้มต้องเป็นชั้นสิ แต่กลับเป็นยัยหน้าอกแฟบนั่น คิดแล้วมันเจ็บใจ เอ๊ะ ทำไมเราถึงอารมณ์เสียอย่างนี้นะ นายนั่นไม่อุ้มเราก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย
ชั้นก็มีขาเหมือนกันไม่ได้เดี่ยงเหมือนยัยแฟบนั่น ไปอาบน้ำดีก็ ชั้นเข้ามาอาบน้ำ แล้วนอนแช่อยู่ในอ่าง O_o โอ๊ย ทำไมเนื้อตัวชั้นถึงมีแต่รอยช้ำอย่างงี้นะ ยัยนั่นมือหนักมาเลย ดูซิมีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด ชั้นจะไม่ยอมหล่อนหรอก
ไว้มีโอกาสชั้นจะเอาคืนให้สาสมเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
จะนอน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
โอ๊ย เคาะอยู่นั่นแหละ คนจะนอนสักหน่อย นี่ก็ปวดเมื่อยไปหมดเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เออ ไปเปิดก็ได้
“ นี่ เคาะทำไหมกันฮะ “ เอาเป็นศิลานี่เอง
“ ก็จะเอายามาทาให้ “
“ แล้วคุณไม่ไปดูแล้วหวานใจคุณหรือไง “
“ เน็ตเค้าหลับไปแล้ว แล้วเค้าก็ไม่ใช่หวานใจผมด้วย “
“ เออ เข้ามาก่อนซิ “
“ นี่คุณ มานั่งตรงนี้ก่อน “ ศิลาคว้าแขนของชั้นแล้วไปยังโซฟา
“ จะนอน “
“ ทำแผลก่อนสิ “
จริงสิ เราก็ลืมนึกไป
“ นี่ แล้วไม่กลัวยัยนั่นจะตื่นขึ้นมาโวยวายหรือไง โอ๊ย เบาๆสิ “ นี่จะฆ่ากันหรือไง เอาแอลกอฮอล์มาเช็ดแผล
“ ขอโทษ “
“ นี่ ชั้นคิดว่ามาอยู่บ้านคุณนานแล้วนะ ชั้นคงสร้างความลำบากให้คุณซินะ “
“ ไม่หรอก “ ศิลาตกใจกับคำพูดเมื่อกี้มาก ตอนแรกก็ไม่อยากให้เธออยู่ แต่พออยู่กับเธอนาน ไปก็รู้สึกว่าเธอก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง มีทั้งความสดใสน่ารักในตัว ผมคงหลงรักเธอเข้าแล้วถึงไม่อยากให้เธอจากผมไปไหน ทั้งทั้งที่เมื่อก่อนผมก็ไม่เคยคิดที่จะรักใครอีกเลยหลังจากที่ซาร่าจากมไป
“ แต่ว่า “
“ ไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรสิ “
“ ก็ได้ แล้วนี่คนไม่กลับห้องหรือไงกัน “
“ไม่หรอก ผมจะนอนด้วย “
“ อะไรนะ “
“ ก็ผมไม่อยากนอนเดียวกับเน็ตนี่ “
“ เฮอะ ก็ได้แล้วคนจะนอนไหน “
“ โซฟา “
“ ไม่เป็นไร คุณไปนอนเตียง เดี๋ยวชั้นนอนโซฟาเอง “
“ ไม่เป็นไร ผมจะนอนโซฟา “
“ แต่….”
“ บอกว่าไม่ไงล่ะ “
“ ก็ได้ “
“ งั้นไปนอนแล้วนะ “
“ ราตรีสวัสด์ “
“ เช่นกันค่ะ “
จริงๆแล้ว ผมก็ไม่อยากนอนโซฟาหรอก อยากจะไปนอนที่เตียงมากกว่า นอกจากเตียงจะนุ่มแล้ว ผู้หญิงที่นอนบนนั้นเนื้อนุ่มกว่า แต่มันก็ไม่เหมาะสมอยู่ดีนั่นแหละ เพราะผมไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะยอมไหม ถ้าผมจะขอขึ้นไปนอนด้วยคน ฮิฮิ
“ ก็เน็ตรู้ว่าคุณชอบมาอยู่ที่นี่ แล้วคุณก็เคยพาเน็ตมาที่นี่จำไม่ได้หรอคะ “
จริงด้วย ผมไม่น่าพาเน็ตมาที่นี่เลย ถ้าไม่พามาแต่แรก เน็ตก็คงมาไม่ถูก
“ จะไม่เชิญเน็ตเข้าไปด้านในหรอคะ ยืนคุยกันแต่หน้าบ้าน “ โดยที่เน็ตไม่รอคำตอบ หล่อนก็เดินเข้าไปในบ้าน
“ จะทำไงกันนี่ล่ะที่นี้ “
“ สวัสดีคะ คุณ ….”
“ วันณิกานค่ะ “
“ ค่ะ ชั้นโอเน็ต เรียกเน็ตเฉยๆก็แล้วกันค่ะ “
“ ค่ะ “
“ นี่ก็ดึกแล้วนะคะไม่กลับบ้านหรอคะ “ ใช่กลับไปได้แล้วย่ะ
“ อ๋อ ไม่กลับหรอกคะ “ กลับได้ไงล่ะเดี๋ยวหมดสนุก
“ นังนี่ หน้าด้านจริงๆ ไม่อยู่บ้านแฟนของชั้นได้ไง “ ยัยเน็ตทำท่าดิ้นเหมือนลูกหมาตกน้ำ
“ นี่มันจะมากไปแล้วนะ แล้วตอนที่ชั้นอยู่ที่นี่ศิ เค้าก็ไม่เคยบอกว่าคุณเป็นแฟนเค้า “
“ กรี๊ดๆๆๆๆๆ แกๆๆๆ “ เสียงกรี๊ดของยัยหน้าอกแฟบ (ฉายาของยัยเน็ตค่ะ) ทำเอาศิลาที่กำลังจะเดินเข้าครัว ต้องรีบเปลี่ยนทิศทางไปยังห้องนั่งเล่นที่มีสองสาวที่กำลังตะลุมบอนกันอยู่
“ ศิคะ ช่วยเน็ตด้วย ยัยนี่จะฆ่าเน็ต กรี๊ดๆๆๆ “
“ หยุดได้แล้ว “ ศิลาเข้าไปแยกตัวของทั้งสองให้ออกห่างกัน แต่ก็ไม่เป็นผลก็เลยได้ลอยแผลเป็นของตอบแทนกลับมา เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงทุกอย่างจึงกลับสู่สภาพปกติ
“ ศิคะ เน็ตลุกไม่ไหว “ หล่อนทำท่าอ่อนแรงพร้อมกับส่งสายตาอาฆาตมาที่ชั้น
“ เน็ตกลับบ้านไปก่อนนะ “
“ ไม่คะเน็ตจะค้างที่นี่ “
“ นะครับ “
“ นี่ ยัยแฟบเค้าไล่ให้กลับบ้านได้แล้ว ยังจะหน้าด้านอยู่อีก “
“ กรี๊ดๆๆๆๆ แกว่าอะไรนะ “ ยัยเน็ตทำท่าลูกหมาตกน้ำพร้อมกับพุ่งตัวเข้ามาหาชั้นอีกรอบ แต่ดีที่ศิลารีบดึงตัวไว้ก่อน
“ ครับๆๆ “ ศิลาพะยุงตัวเน็ตเพื่อจะพาขึ้นชั้นบน แต่เน็ตไม่ยอมขยับตัวตาม
“ เน็ตเดินไม่ไหวหรอกค่ะ ช่วยอุ้มหน่อยนะคะ”
“ นี่ เป็นเดี่ยงหรือไงกันสำออยอยู่ได้ “
“ เชอะ ก็ดีก็แกรึกัน ศิเค้าไม่ช่วยชั้นก่อน 555 “
“ ยัย..”
“ หยุดได้แล้ว “ ศิลารีบอุ้นยัยแฟบขึ้นข้างบนทันที ชิ ทำไมย่ะ ทำไม คนที่นายนั่นควรอุ้มต้องเป็นชั้นสิ แต่กลับเป็นยัยหน้าอกแฟบนั่น คิดแล้วมันเจ็บใจ เอ๊ะ ทำไมเราถึงอารมณ์เสียอย่างนี้นะ นายนั่นไม่อุ้มเราก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย
ชั้นก็มีขาเหมือนกันไม่ได้เดี่ยงเหมือนยัยแฟบนั่น ไปอาบน้ำดีก็ ชั้นเข้ามาอาบน้ำ แล้วนอนแช่อยู่ในอ่าง O_o โอ๊ย ทำไมเนื้อตัวชั้นถึงมีแต่รอยช้ำอย่างงี้นะ ยัยนั่นมือหนักมาเลย ดูซิมีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด ชั้นจะไม่ยอมหล่อนหรอก
ไว้มีโอกาสชั้นจะเอาคืนให้สาสมเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
จะนอน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
โอ๊ย เคาะอยู่นั่นแหละ คนจะนอนสักหน่อย นี่ก็ปวดเมื่อยไปหมดเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เออ ไปเปิดก็ได้
“ นี่ เคาะทำไหมกันฮะ “ เอาเป็นศิลานี่เอง
“ ก็จะเอายามาทาให้ “
“ แล้วคุณไม่ไปดูแล้วหวานใจคุณหรือไง “
“ เน็ตเค้าหลับไปแล้ว แล้วเค้าก็ไม่ใช่หวานใจผมด้วย “
“ เออ เข้ามาก่อนซิ “
“ นี่คุณ มานั่งตรงนี้ก่อน “ ศิลาคว้าแขนของชั้นแล้วไปยังโซฟา
“ จะนอน “
“ ทำแผลก่อนสิ “
จริงสิ เราก็ลืมนึกไป
“ นี่ แล้วไม่กลัวยัยนั่นจะตื่นขึ้นมาโวยวายหรือไง โอ๊ย เบาๆสิ “ นี่จะฆ่ากันหรือไง เอาแอลกอฮอล์มาเช็ดแผล
“ ขอโทษ “
“ นี่ ชั้นคิดว่ามาอยู่บ้านคุณนานแล้วนะ ชั้นคงสร้างความลำบากให้คุณซินะ “
“ ไม่หรอก “ ศิลาตกใจกับคำพูดเมื่อกี้มาก ตอนแรกก็ไม่อยากให้เธออยู่ แต่พออยู่กับเธอนาน ไปก็รู้สึกว่าเธอก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง มีทั้งความสดใสน่ารักในตัว ผมคงหลงรักเธอเข้าแล้วถึงไม่อยากให้เธอจากผมไปไหน ทั้งทั้งที่เมื่อก่อนผมก็ไม่เคยคิดที่จะรักใครอีกเลยหลังจากที่ซาร่าจากมไป
“ แต่ว่า “
“ ไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรสิ “
“ ก็ได้ แล้วนี่คนไม่กลับห้องหรือไงกัน “
“ไม่หรอก ผมจะนอนด้วย “
“ อะไรนะ “
“ ก็ผมไม่อยากนอนเดียวกับเน็ตนี่ “
“ เฮอะ ก็ได้แล้วคนจะนอนไหน “
“ โซฟา “
“ ไม่เป็นไร คุณไปนอนเตียง เดี๋ยวชั้นนอนโซฟาเอง “
“ ไม่เป็นไร ผมจะนอนโซฟา “
“ แต่….”
“ บอกว่าไม่ไงล่ะ “
“ ก็ได้ “
“ งั้นไปนอนแล้วนะ “
“ ราตรีสวัสด์ “
“ เช่นกันค่ะ “
จริงๆแล้ว ผมก็ไม่อยากนอนโซฟาหรอก อยากจะไปนอนที่เตียงมากกว่า นอกจากเตียงจะนุ่มแล้ว ผู้หญิงที่นอนบนนั้นเนื้อนุ่มกว่า แต่มันก็ไม่เหมาะสมอยู่ดีนั่นแหละ เพราะผมไม่รู้เหมือนกันว่าเธอจะยอมไหม ถ้าผมจะขอขึ้นไปนอนด้วยคน ฮิฮิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น