[Yu-Gi-Oh] ดอกไม้แห่งบาป

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1 ผู้หญิงที่สดใหม่และสะอาดบริสุทธิ์ผู้นี้เป็นของข้า..

วันนี้เป็นวันเสาร์ เป็นวันหยุดที่ทุกคนต่างเฝ้ารอคอยกันมานาน วันนี้เธอมีนัดไปเยี่ยมเพื่อนที่บ้าน

เพื่อนที่มีสุขภาพไม่แข็งแรงเท่าไรคือ บาคุระคุง

ตอนนี้เธออยู่หน้าห้องของบาคุระคุงแล้ว มองไปยังไม่มีใครมาเลยแห่ะ

เข้าไปรอก่อนก็ได้

♬ ♪ ♩ ♭

เธอกดกริ่งหน้าห้องสองสามที สักพักก็ได้ยินเสียงวิ่งที่กำลังเข้ามาใกล้  ประตูหน้าห้องเปิดออกอย่างเร่งรีบ เธอหัวเราะกับท่าทางที่รีบมากจนเห็นมืออีกข้างที่เขายังคงถือตะหลิวอยู่

"ฮิๆ แหม บาคุระคุง ไม่ต้องรีบขนาดนี้ก็ได้นะ"  เธอยิ้มล้อชายหนุ่มที่หน้าแดงด้วยความเขินอาย

"ฮ่ะๆ ครับ ( . .)"

"เอาล่ะๆ ฉันไม่แกล้งล้อเธอแล้วก็ได้ คนอื่นยังไม่เห็นมาเลย ฉันขอเข้าไปล่ะน้า"

"อะ-อืม" เขาตอบรับด้วยท่าทีเขินอาย เธออมยิ้ม เข้าไปวางของที่ซื้อมาไว้บนโต๊ะ จากนั้นถือวิสาสะเข้าไปในโซนห้องครัวที่กำลังต้มซุปมิโสะ

"อื้ออ กลิ่นหอมจังเลย ขอฉันชิมนะ"  เธอหันมาบอกบาคุระที่เดินตามเธอมาติดๆ เขาหยิบชามเล็กแล้วใช้ช้อนซุปตักตักใส่แล้วยื่นให้เธอ

"นะ-นี่ครับ"

เธอยิ้มขอบคุณ รับมาชิม 

อือ เหมือนมันจะเค็มไปหน่อยนะ

เธอถามบาคุระคุงว่าน้ำตาลอยู่ไหน ชายหนุ่มรีบกุลีกุจอหยิบถ้วยน้ำตาลให้เธอ เธอเทใส่กะประมาณนิสนึงแล้วคนเคี่ยวในหม้อ ตักมาชิม

นี่แหละ!

เธอยื่นน้ำซุปที่ยังเหลืออยู่ในชามยื่นให้เขา

ชายหนุ่มหน้าขึ้นสี มองหน้าเธอสลับกับชามไปมา

เอ๋ หรือบาคุระคุงจะรังเกียจ

"บาคุระคุง เดี๋ยวฉันหยิบชามใหม่ให้ " เธอมองหาชามใหม่แต่แล้วเขาจับข้อมือเธอไว้ด้วยใบหน้าที่แดงไปถึงหู

"ไม่ๆ ผมกินได้ เอามาให้ผมเถอะ!"  เขารีบยึดชามเธอขึ้นซดโดยไม่เป่าให้หายร้อน

"ตายแล้ว! ร้อนมากไหม เดี๋ยวฉันมานะ!"  เธอรีบหยิบเครื่องดื่มในตู้เย็นเทใส่แก้วรีบยื่นให้เขารับ

บาคุระรับมารีบซดน้ำเข้าไปหลายอึกจนหมดแก้ว

"อ่าา"

"เป็นไงบ้าง ลิ้นพองรึเปล่า"  เธอจับใบหน้าชายหนุ่มเข้ามาใกล้ จับปากเขาให้อ้าออก

เฮ้อ โล่งอก ดีนะแค่แดงหน่อยๆ

ตึก ตึก ตึก~

หัวใจบาคุระเต้นกระส่ำกระส่าย หน้าแดงจากหูถึงลำคอ จนคล้ายจะเป็นลม

อันสึมองชายหนุ่มร่างสูงที่เซจะล้ม เธอปล่อยมือจากปากเขา อ้าแขนรับชายหนุ่มที่ฟุบสลบไปโดยที่เธอเอียงเซพิงโต๊ะทำอาหารด้านหลังเนื่องจากน้ำหนักที่มีมากกว่าเธอ

"บาคุระคุงๆ นี่ ยังไม่สลบใช่ไหม"

ชายหนุ่มที่เธอพยายามเรียกให้ตื่นอยู่ๆก็จับเข้าที่เอวเธออย่างแน่น

"ฟื้นแล้วใช่มะ- ฮื้อ!"  เธอร้องอู้อี้ในคอเมื่อร่างสูงยืนตรงแล้วดึงให้เธอมาซบแนบชิดกับไหล่เขา มือข้างที่กดศีรษะเธอลูบไล้เส้นผมไปมา มืออีกข้างจับเอวรั้งให้แนบชิดไว้แน่น

"อื้อ!ๆ"  

"อยู่นิ่งๆ" เสียงที่เย็นเฉียบดังขึ้นข้างหูขนาดที่ปากของเขากำลังซุกไซร้ที่เส้นผมของเธอ

เสียงนี่มันไม่ใช่บาคุระคุง!

"อื้อ! อื้อ!"

"บอกว่าให้อยู่นิ่งๆไง ยัยผู้หญิง"  คำเรียกที่ชัดเจน อันสึหยุดชะหงัก พยายามเค้นสมองคิดหาทางออกอย่างหนัก

เขาต้องหายไปแล้วสิ เพราะสิ่งของชิ้นนั้นไม่มีแล้ว

ว่าแต่ทำไมรู้สึกร้อนๆที่อก  

เธอยกมือดันหน้าอกของเขาก็พบกับวงแหวนแห่งพันปีที่กำลังร้อนจัด!

"นี่นายไม่ใช่บาคุระคุงนี่! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ" เธอพลักอย่างแรงจน ใบหน้าเธอเป็นอิสระแต่เขายังจับตัวเธอไว้แน่น

"ปล่อยนะ อื้อ!?" ริมฝีปากที่จู่ๆเข้ามาประกบปิดปากของเธอ  สายตาที่เข้มลึกมองสบเข้ามาโดยตรง  เธอเห็นชัดจนรับรู้ได้ถึงแววตาที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาพร้อมกับปากของเขาที่พยายามจะครอบครองริมฝีปากของเธอ

ลมหายใจร้อนระอุที่เขาพ่นออกมาโดนผิวช่างให้ความรู้สึกขนลุกและหวาบวาม เธอปิดตาลง ไม่กล้ามองสายตาคู่นั้น..

จูบที่เขาดูดลมหายใจของเธอพร้อมทั้งสติที่หมดลงไป..

ชายหนุ่มผละออกมาเมื่อเห็นหญิงสาวที่อยู่ในมือหมดสติ  เขายกยิ้มพลางปิดเตาแก๊สที่กำลังเดือด เดินไปวางหญิงสาวที่เตียงตนเองเบาๆ

มือเรียวยาวโบกขึ้นกลางอากาศพร้อมกับสร้อยพันปีที่กำลังส่องแสงจ้า  ประตูและหน้าต่างถูกปิดล็อคพร้อมกับไฟทุกดวงที่ปิดลง

เขานอนด้านข้างโอบหญิงสาวให้เข้ามาอยู่ในวงแขน

"ผู้หญิงที่สดใหม่และสะอาดบริสุทธิ์ผู้นี้เป็นของข้า.."

...........

มาแล้วจ้า เรื่องนี้จะมาอัพเมื่อมีเวลาว่างเน้อ

ตอนนี้บาคุระทั้งสว่างและมืดได้แต้มไปเต็มๆ( ⓛ ω ⓛ *)

เจอกันครั้งหน้าเน้อ~