[Yu-Gi-Oh] ดอกไม้แห่งบาป

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ ดอกตูมที่ไม่ผลิบาน

บทนำ ดอกตูมที่ไม่ผลิบาน

เสียงกริ่งดังขึ้นมา เป็นเวลาบอกถึงแก่การเรียนที่จบลง เธอได้เก็บหนังสือจัดกระเป๋าเตรียมกลับบ้าน

“ยูกิกลับบ้านกันนะ”

“อือ อันสึ” ชายหนุ่มน่าแดงเล็กน้อยเมื่อได้เห็นรอยยิ้มพิมพ์ใจของหญิงสาว ความรู้สึกที่มากกว่าเพื่อน มากกว่าคนสำคัญ เป็นความรู้สึกถึงความรัก

“โจวโนะอุจิคุง ฮอนดะคุง กลับพร้อมกันไหม ” ยูกิถามเพื่อนๆขณะที่ตนเองยืนข้างอันสึทำสีหน้ากระอักกระอ่วน

โจวโนะอุจิมองสีหน้ายูกิพลางยิ้มกริ่ม

“พวกนายกลับกันก่อนเถอะ พอดีฉันติดธุระกับเจ้าฮอนดะมันน่ะ”

“ฮะ ฉันไปนัดอะไรแกตอนไหนวะ”

“เอาน่าๆ” โจวโนะอุจิศอกเบาๆที่ตัวฮอนดะ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่เข้าใจคความที่เขาสื่อจึงจัดการปิดปากแล้วโบกมือเป็นเชิงลากลับ

“กลับดีๆนะพวกนาย”

“จ้า” อันสึหันมายิ้มให้ทั้งสองแล้วเดินกลับบ้านพร้อมยูกิที่หันมายิ้มให้โจวโนะอุจิกับฮอนดะ

ขอบคุณนะโจวโนะอุจิคุง

หลังสองคนนั้นออกไปแล้ว โจวโนะอุจิถึงได้คลายมือที่ปิดปากออก ฮอนดะเมื่อเห็นโจวโนะอุจิไม่ปิดปากแล้วก้หันมาโวยใส่ ยิงคำถามใส่ไม่ยั้ง จนเขาตอบแทบไม่ทัน

“เมื่อกี้ แกทำอย่างนั้นไปทำไมวะ”

“อ้าว ฮอนดะ แกนี่ก้รู้อยู่ว่ายูกิมันชอบอันสึ หลังจากจบการดูเอลครั้งใหญ่นั้น สองคนนั้นยังไม่มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันเลย ฉันเลยให้ยูกิไปกันอันสึสองคนน่ะสิ” โจวโนะอุจิยิ้มเมื่อพูดถึงเพื่อนรักทั้งสองที่กำลังจะไปได้ด้วยดี

ฮอนดะฟังคำพูดนั้น แล้วหรี่คิ้วมองรอยยิ้มของโจวโนะอุจิ

นายก้ชอบยัยอันสึนั่นเหมือนกันไม่ใช่หรือไง..ทำไมยังสละโอกาสดีๆแบบนี้ให้ยูกิอีก ฉันรู้ว่านายรักทั้งสองคนมาก แต่ฉันก้ไม่อยากเห็นนายเจ็บคนเดียวโดยที่ไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย

ขอโทษนะยูกิ โจวโนะอุจิก้เป็นเพื่อน นายก้เป็นเพื่อน ฉันไม่สามารถเลือกเชียร์ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้

ชายหนุ่มตบไหล่โจวโนะอุจิที่ยิ้มค้างนั้นดังลั่น

“เฮ้ย ตบฉันทำไมวะ ฮอนดะ”

“ตบเพื่อเรียกใจแกกลับมาไง ฉันกลับบ้านก่อนล่ะ ยังไงเรื่องนี้ก้ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้ว ” ฮอนดะเดินออกจากห้องไป เพียงหลังยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งยังตาค้างกับคำพูดที่ทิ้งท้าย

รู้ว่าเจ้านั้นรู้ว่าเรา..

เฮอะ..บ้าน่า เจ้านั้นไม่มีทางรู้หรอก

ความรู้สึกเหล่านี้ฉันเก็บได้อย่างมิดชิดมาตลอด ไม่เคยเผยความรู้สึกนี้ออกไปเลยสักครั้ง

ความรู้สึกว่ารักเพื่อน? ความรู้สึกว่ารักผู้หญิง…

อันสึ…

“ฮือ?”  อันสึหันไปมองด้านหลัง เมื่อกี้รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงใครเรียกชื่อเธอ

“มีอะไรหรอ อันสึ” ยูกิเห็นอาการแปลกๆเลยเอ่ยถามอย่างแปลกใจ

“ไม่มีอะไรหรอก งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะยูกิ” เธอโบกมือบ๊ายบายเพื่อนเธอแล้วเดินไปบิดประตูเข้าบ้าน โดยที่นอกบ้านยังมีชายหนุ่มมองเธอตลอดจนร่างบางหายลับไปในบ้านเธอ

เฮ้อ..

‘เป็นไรคู่หู’

“ไม่มีอะไรหรอก ตัวฉันอีกคนหนึ่ง ฉันแค่รู้สึกว่าอยากยืดช่วงเวลานี้ให้ยาวนาน ไม่อยากให้ผ่านไปเร็ว” ยูกิได้พูดกับตัวต่อหรืออาเทม ซึ่งเป็นยูกิอีกคคนหนึ่ง

หลังจากค้นหาความทรงจำฟาโร เขาได้อ้อนวอ ยึดขาไม่ให้อาเทมกลับอดีตไป ซึ่งมันก้สายไปแล้ว อาเทมได้กลับไปในยุคที่ตนอยู่ แต่แล้ววันหนึ่งอาเท็มกลับโผล่มายังตัวต่อพันปีที่มาริคให้เป็นที่ระลึกถึงฟาโรห์แก่เขา

ตอนนั้นเค้าอึ้ง ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก มีแต่น้ำตาแห่งความดีใจที่ได้พบกับอาเทมอีกครั้ง

อาเทมได้บอกกับเขาว่า ยังอยากอยู่กับเขา อยู่กับเพื่อนๆ และอยากดูเอลกับทุกคน อาเทมสามารถตัดใจละทิ้งอดีตออกได้แล้ว

จนปัจจุบัน อาเทมก้ยังอยู่กับคนตรงนี้

ขอบคุณนะตัวฉันอีกคนหนึ่ง…อาเท็ม

………..

มาแล้วกับบทนำ เริ่มเกริ่นเรื่องมานิสๆ บาคุระ ไคบะ ยอดหวานใจไรต์ ใกล้จะออกอีกไม่นาน อย่าลืมคอมเม้นแล้วโหวตนะจ้ะ