คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : ◣Fanfic◥ [AllxLuffy] Candied dream : Beginning of the tale (Part1)
Rate: PG-13
Writer: PINKUHERO
Part: 1/20
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คุณเคยเชื่อว่ายังมีมิติอีกมากมายกำลังซ้อนทับอยู่กับโลกของเราบ้างหรือเปล่า...
ถ้าหากมีที่แห่งหนึ่ง ซึ่งเมื่อได้ลองหลุดเข้าไปแล้ว
....คุณจะหลงใหลดั่งการต้องมนตร์สะกด
จนไม่อาจย้อนกลับมาที่โลกแห่งความเป็นจริงได้อีกเลย...
แล้วคุณเคยเชื่อเรื่องโชคชะตาบ้างหรือเปล่า...?
ถ้าหากว่าเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น...
มันเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดมาโดยโชคชะตาตั้งแต่แรกแล้ว...
ปลายเท้าที่สวมรองเท้าผ้าใบพาร่างหนึ่งออกจากร้านสะดวกซื้อที่ยังคงมีคนมาใช้บริการอยู่ไม่ขาด
ในมือของคนๆนั้นมีถุงขยะสีดำขนาดใหญ่
ก่อนที่เจ้าตัวจะนำมันไปวางไว้ข้างๆกับถังขยะของร้านที่ถูกจัดเอาไว้อย่างมีระเบียบ
เปลี่ยนเส้นทางการเดินเข้าสู่ประตูหลังร้านที่อนุญาตให้เฉพาะพนักงานเท่านั้น
จัดการเปลี่ยนจากเสื้อเชิ๊ตลายทางมาเป็นเสื้อยืดแขนยาว
มือเล็กคว้าเอากระเป๋าเป้ใบเก่งจากล็อกเกอร์พนักงาน
ไม่ลืมที่จะล็อกมันคืนก่อนผละออกมา
ไม่นานนักก็มีร่างของชายจมูกยาวที่เดินเข้ามาในห้องอีกคน
"
ที่เหลือฝากด้วยนะอุซป ฉันไปก่อนนะ " ส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมงานอย่างเป็นมิตร
ปลายเท้าทั้งคู่ก้าวออกไปจากร้านโดยประตูด้านหลัง
มือก็ล้วงๆอยู่บริเวณกระเป๋าหน้าของเป้อยู่ซักพัก
จนกระทั่งคว้าเอาโทรศัพท์มือถือออกมาได้
ฟังก์ชันข้อความขึ้นแจ้งเตือนข้อความจำนวนมากมายที่เจ้าตัวไม่สนใจจะใคร่อ่าน
ก่อนที่ดวงตากลมโตคู่นั้นจะจับจ้องอยู่ที่รายชื่อหนึ่งที่เด้งขึ้นมา
ข้อความที่ทำให้วันนี้คนอย่างเขารู้สึกเหมือนกับระแวงหลังไปทั้งวัน
' วันนี้ตอนบ่าย 3 เจอกันที่ร้าน xxxx
ถ้าไม่มาเตรียมตัวตายได้เลยย่ะ! :'P '
-NAMI-
ริมฝีปากบางเผยรอยยิ้มน้อยๆ ...'นามิ'คือเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเด็กของเขา
เธอคนนี้เก่งขนาดสอบชิงทุนไปเรียนต่อต่างประเทศได้
และก็นับเป็นข่าวดีที่เธอกำลังจะกลับมาญี่ปุ่นในวันนี้พอดี
แต่คนแบบลูฟี่ก็ไม่ยักจะเคยได้ยินชื่อร้านแบบนี้มาก่อน
แทบจะอยากให้เธอเผื่อใจเรื่องการหลงทางของเขาเอาไว้ซักหน่อย...
นาฬิกาบนจอโทรศัพท์บอกเวลาบ่าย 2 ครึ่ง
ปลายเท้าคู่เดิมจึงเริ่มก้าวให้ห่างจากสถานที่ทำงานพิเศษของตัวเอง
ปะปนเข้าไปในฝูงชนที่วุ่นวาย
ท่าทางว่านามิคงจะรู้ทันเขากว่าที่คิด
ร้านที่ตามหาอยู่มันถึงได้เจอง่ายดายแบบนี้... ก็เล่นตั้งอยู่เด่นหรากลางเมืองเลยนี่นา
ตรงหน้าของเด็กหนุ่มคืออาคารสูงสี่ชั้นที่ออกแบบไปทางยุโรป
เหนือประตูแสดงชื่อร้านเอาไว้อย่างชัดเจน โครงสร้างประกอบไปด้วยกระจกใสรอบด้าน
และบรรยากาศในร้านก็ดูจะคึกคักไม่น้อย
แต่ก็แปลกเกินไป...
ดวงตากลมโตกวาดมองประตูทั้งสองฝั่งของร้านสลับกันไปมาอย่างไม่ค่อยเข้าใจนัก
มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ด้านซ้ายของเด็กหนุ่มคือประตูกระจกที่เห็นเงาพนักงานเปิดประตูอยู่ลางๆ
กลับกันกับฝั่งขวาของร้านที่เป็นเพียงประตูไม้เก่าๆ ...มันดูโบราณเกินไป
ขัดกับบรรยากาศที่ถูกตกแต่งให้เป็นแบบร่วมสมัยนัก
แต่ก็คงไม่มีอะไรหรอกมั๊ง...
เด็กหนุ่มคิดได้เพียงเท่านั้น
เห็นได้ชัดว่าประตูนี่มันเชื่อมต่อกับร้านนี้เห็นๆ ในเมื่อประตูมันอยู่ตรงหน้าแล้ว
เขาก็ไม่ลังเลเลยที่จะคว้ากลอนประตูเก่าๆนั่นแล้วผลักเข้าไป
...โดยที่ไม่ได้ทันรู้ตัวเลยว่า
ความมักง่ายของเขาในเสี้ยววินาทีที่ประตูปิดลงนั้น
มันจะทำให้เรื่องราวเหนือจินตนาการได้บังเกิดขึ้น
เข็มนาฬิกาเคลื่อนเข้าสู่ตำแหน่งเลขสิบสอง
ตั้งฉากกับเข็มที่สั้นกว่าอย่างพอดิบพอดี...
ประตูที่ไม่มีใครมองเห็น...
ประตูที่ไม่มีใครสัมผัสถึง...
และประตูที่จะเปิดรับคนๆหนึ่ง
เมื่อเวลาแห่งโชคชะตามาถึง...
มันกลับหายไปต่อหน้าต่อตา
โดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นถึงความผิดปกตินั้นเลยแม้แต่น้อย...
เงียบ...
และมืดเกินกว่าจะเป็นร้านอาหาร ทั้งที่ตอนมองมาจากด้านนอก
ร้านนี้ยังมีแต่ความวุ่นวายอยู่เลยแท้ๆ
ทางเดินที่มองไม่เห็นปลายทาง
เพียงแสงสลัวๆที่เหมือนกับบังคับให้เดินหน้าต่อไปเท่านั้น
ลูฟี่รู้ตัวดีว่าเขาเปิดประตูเข้ามาในร้านที่นัดไว้กับนามิไม่ผิดแน่
แต่ความรู้สึกมันเหมือนกับหลุดมาอีกโลกหนึ่งยังไงก็ไม่รู้...
'มาแล้ว'
'มาถึงแล้วล่ะ!'
" หือ....? " ดวงตาคู่สวยกวาดมองพื้นที่โดยรอบอย่างนึกสงสัย
เสียงคุยซุบซิบที่ได้ยินมาจากด้านข้างดังขึ้นเป็นระรอก
แต่ทัศนียภาพของสถานที่ก็มืดเกินกว่าจะทำให้มองเห็นได้
'มาแล้วจริงๆด้วยล่ะ!'
'ตัวจริงจริงๆหรอ'
'มาถึงแล้วมาถึงแล้ว!'
'เจ้าหญิงมาถึงแล้วล่ะ!'
"
...มีละครที่นี่ด้วยงั้นหรอ ? " คิ้วเรียวย่นเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจนัก
ปลายเท้าคู่เดิมยังคงก้าวต่อไปเรื่อยๆ เส้นทางรอบด้านถูกตกแต่งให้เป็นโถงยาว
โชคดีที่ยังพอมีโคมไฟสลัวๆติดผนังอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นคงมองไม่เห็นทางแน่นอน
"
ที่นี่มันที่ไหนกันแน่เนี่ย... "
เอ่ยถามออกไปท่ามกลางความว่างเปล่า
ความจริงเขาควรจะเดินย้อนกลับไปทางเดิมตั้งแต่แรก
แล้วเลือกเข้าประตูอีกฝั่งไปซะก็สิ้นเรื่อง แต่เพราะอะไรลูฟี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน... เขาถึงได้เลือกที่จะเดินมาเรื่อยๆแบบนี้
ไม่กี่อึดใจ ดวงตาคู่เดิมก็สังเกตเห็นประตูบานหนึ่งอยู่ตรงหน้า
แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อพบร่างของใครบางคนที่กำลังยืนเฝ้ามันอยู่
เพราะแสงที่สลัวๆนี่ ทำให้ลูฟี่มองเห็นใบหน้าได้ไม่ชัดเจนนัก
ได้แต่ลังเลอยู่ในใจว่าจะเข้าไปทักทายหรือจะเปิดประตูเข้าไปเองเลย
แอด...
ไม่ทันได้ขยับตัว ร่างนั้นก็แทรกเข้ามาตรงหน้าเขา
จัดการเปิดประตูให้อย่างเสร็จสรรพ
ปลายเท้าเล็กของเด็กหนุ่มจึงก้าวเดินเข้าไปตามด้วยอาการปนงงนิดๆ
บรรยากาศโดยรอบเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ความสว่างกับของตกแต่งที่ดูหรูหราเกินความจำเป็นจากข้างใน
ทำให้ลูฟี่ต้องหรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วก็ต้องผิดหวังอีกรอบ
เมื่อภาพตรงหน้ายังคงเป็นเพียงห้องโถงเหมือนเดิม
จะต่างก็แค่ความกว้างที่ดูจะมากกว่าตอนแรกอยู่พอสมควร
ร่างที่เดินนำคนตัวเล็กเข้ามาชะงักปลายเท้าเพียงเท่านั้น
ก่อนหันกลับมาประจันหน้ากับเขา ผมสีชมพูประบ่าถูกรวบไปด้านหลังจนเรียบแปล้ บนใบหน้าที่ดูน่ารักแต่ก็แฝงไปด้วยความคมคายถูกบดบังไปด้วยแว่นตากรอบกลม
เจ้าของขนาดตัวที่ดูจะสูงใหญ่กว่าเด็กหนุ่มไม่มากสวมชุดสูทสีดำที่ชายเสื้อด้านหลังยาวผิดปกติ
ปกเสื้อประดับไปด้วยโบว์ผ้าสีเดียวกันกับชุด
มือข้างหนึ่งยกขึ้นวางไว้ในระดับอก
ริมฝีปากได้รูปเผยรอยยิ้มที่ส่งให้ใบหน้านั้นดูอ่อนโยนให้กับคนตรงหน้า
ให้ความรู้สึกราวกับว่าคนนี้ๆเป็น...
พ่อบ้าน?
"
ยินดีต้อนรับกลับขอรับ... "
" ......?
"
" ...องค์หญิง "
" หา...?
"
ได้อัพซักทีกับตอนแรกของเรื่องนี้ เปลี่ยนชื่ออยู่ตั้งหลายรอบจนกระทั่งได้ชื่อนี้แหละค่ะ
เกริ่นบทแรกมาซะโอเว่อร์เลยค่ะ ที่จริงแล้วเนื้อเรื่องข้างในมันอาจจะไม่อลังการขนาดนั้นก็ได้(?)
เรื่องนี้มีเจ้าหญิงเจ้าชายด้วยค่ะ แต่นังไรท์ขอไม่ใช้คำราชาศัพท์น้า
บอกเลยไม่แม่นแล้วมันก็อ่านยากด้วยค่ะT^T
หวังว่าจะสนุกกันนะคะ มีอะไรแปลกๆติชมกันมาได้เลยน้าาา
ช่วงนี้จะยุ่งๆ แต่จะพยายามหาเวลามาอัพนะคะ
ความคิดเห็น