The Next Floor...อย่าเผลอ เดี๋ยวเจอรัก

ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2

กริ๊ง กริ๊ง

6 โมงแล้วหรอเนี่ยย

โอ้ย! ฉันอยากนอนต่อจังเลย

ขอนอนอีกนิดน๊าจ๊ะ นาฬิกาที่ร๊ากกก

"- -zZ"

5 นาทีผ่านไป

ก็อก ก็อก ก็อก

โอ้ยยย ใครมาเคาะประตูอีกเนี่ย บอกว่าอีก 5 นาทีก็ไม่ได้หรือไงว๊าาา

ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก 

ทำไมต้องเคาะถี่ขนาดนี้เนี่ย แล้วฉันจะนอนต่อได้ไง ว่าแล้วเอาหมอนมาปิดหูดีกว่า

ก็อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"ยัยเค๊ก ตื่นได้แล้ว"

"ขออีก 5 นาที จุ๊บๆ"นอนต่อ ช้านนนอยากนอน

"ไม่ได้ ค่อยนอนต่อบนรถ มามี๊ทำกับข้าวไว้แล้ว รีบๆอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมากินข้าว ต้องรีบไปรู้ไหม เดี๋ยวไปรับบัตรคิวไม่ทัน แล้วจะไม่ได้สมัครเรียนนะ"

"โอ้ยๆๆๆ ก้อ..ด้ายยยยยย"ฉันพูดด้วยเสียงงัวเงียสุดขึด

"เร็วๆ พี่ให้เวลาอีก 10 นาทีนะจ๊ะ ต้นกล้า กับคุณพ่อรออยู่ข้างล่าง ไปแล้ว"

"อย่าบ่นมากกกกกกกกกกกกกก"

ว่าแล้วฉันก็เดินไปอาบน้ำ แต่งตัว 

ต้องใส่ชุดนักเรียนชุดเก่าไปใช่มั๊ยเนี่ยย ไม่อยากใส่เล้ยย คับจนพุงปริ้นแล้ว (ใครบอกให้แกกินเยอะมิทราบ)

---- 15 นาทีผ่านไป ----

ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว ตกลงนี้ฉันอาบหรือวิ่งผ่านน้ำเนี่ย ฮ่าๆๆ 

ว่าแล้วก็นั่งลงหน้ากระจก

มองๆๆๆ อุ้ย! ใครหว่าในกระจก สวยจังเลย

(ไม่ค่อยเพ้อเจ้อ)

"ยายเค๊กกกก อีก 5 นาทีไม่ลงมา ไม่้ต้องกินข้าว"

แว๊กกกกกกกกกก! อาหารคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต

ไม่ได้ๆ

รีบเร๊วววววววววววววว!!!!!

------------

"มาแร๊วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    มีอะไรกินค๊าบคุงมามี๊"ฉันพูดพร้อมเอามือลูบท้องเบาๆ อิอิ ก็อยากกิน

"แม่ทำสปาเก็ตตี้ให้นะ เอาไปกินบนรถแล้วกัน เดี๋ยวจะไปสาย มาหอมแก้มทีนึง บ๊ายบาย"

"บ๊ายบายค่าคุงมามี๊ จุ๊บๆ"

"ยัยเค๊ํก! เร็วๆ"เสียงพี่ต้นกล้าเรียกมาจากหน้าบ้าน

"ก็คุยกันแม่อยู่ไม่เห็นหรือไงพี่ต้นกล้า"

"เห็นแต่เร๊วๆ หน่อยครับคุณน้องที่เคารพ อ๋อ แม่คับหวัดดีนะคับ"

"บ๊ายบาย จ๊ะ ลูกๆ อย่าลืมกินสปาเก็ตตี้แม่นะจ๊ะ"


----------------- บนรถ -----------------------

"พี่ต้นน้ำ ขับรถช้าๆหน่อยยยยยยยยยยยยย"

"ทำไมยะ ตื่นสายแล้วยังจะ..."

"ยังจะ...อะไร ชิส์ๆ เดี๋ยว ซาปาเก็ตตี้ ติดคอ...งุงิ"

"พอๆ ต้นน้ำ ไม่ต้องขับเร็วขนาดนั้น พ่อเวียนหัว"

"เห็นมะๆๆ บอกแล้วขับช้าๆ ไม่เชื่อน้อง"

"หุบปากไปเลย น้องจะกินซาปาเก็ตตี้"


เอี๊ยดดดดดดดดด!

"อ๊าก! พี่ต้นน้ำ เบรกทำมั๊ยยยยยยยยยยย"

"พอใจ"

"สปาเก็ตตี้หกใส่เสื้อหมดเลย แงๆๆ ไม่ไปสมัครแล้ว งอล" แงๆ ชุดนักเรียนสีขาว ตอนนี้มันมีสีแดงๆเป็นดวงๆ เต็มเสื้อไปหมดเลย แงๆดีนะกินเกือบหมดแล้ว ไม่งั้นฉันตายแน่

"กลับรถเลยพี่ต้นน้ามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"

"เอาไงดีครับพ่อ"

"ไม่ต้องกลับ เพราะพี่เอาเสื้อมาเปลี่ยนให้แกแล้ว ยัยเค๊ก พี่รู้หรอกว่าไม่พลาดหรอกที่จะไม่ทำหก"

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ นายทำนายแม่นจริงๆ ต้นกล้า"

"อยูแล้ว ต้นน้ำ"

"งั้นตกลงเราไปกันต่อ"

ฮือๆๆๆๆๆๆ อุตส่าห์ทำสปาเก็ตตี้หกใส่เสื้อแล้วยังต้องไปสมัครอีก ไอพี่ต้นกล้าบ้า เอาเสื้อมาให้น้องทามมายยยยยยยยยย!!!!!!!

------------------------------

"ถึงโรงเรียนแล้ว"พี่ต้นกล้าพูดขึ้น

ถึงหน้าประตูโรงเรียนแล้ว เง้อๆ นั่นยามโบกมือให้จอดรถนิ่

"พี่ต้นน้ำ ยามเรียกอ่า"

พี่ต้นน้ำเปิดกระจกหน้าต่างลง

"ว่าไงครับ"

"อ้าว! คุณต้นน้ำต้นกล้าเองหรอครับ งั้นเชิญเข้าไปครับ"

"ไม่ต้องแลกบัตรหรอลุง"

"ไม่ต้องครับ"

"งั้นเปิดประตูให้ผมด้วย"

"ครับ"

ว่าแล้วลุงยาม ก็รีบวิ่งไปเปิดประตู ฉันชักสงสัยแล้วสิ ทำไมดูคุณลุงยามถึงดูกลัวๆพี่ต้นน้ำจัง แต่ช่างเห๊อะ


เอี๊ยดดดด


"ลงจากรถแล้วเอาเสื้อตัวนี้ไปเปลี่ยนนะยัยซุ่มซ่าม"

"พี่ต้นกล้า! อย่าให้ถึงตาน้องบ้างแล้วกัน ชิส์"

"ต้นน้ำ พา่พ่อไปรับบัตรคิวด้วย เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนยัยเค๊ก"

"ได้ๆ"

หลังจากที่ฉัน