The Next Floor...อย่าเผลอ เดี๋ยวเจอรัก

ลำดับตอนที่ #1 : >>1

“ม่ายอ๊าวววววววววววววววววววววววว”

 

“โอ้ย! แสบหู แกจะตะโกนไปถึงไหนวะ พ่อบอกให้ไปก็ไปสิ”

 

“พี่ต้นกล้า ก็...”ฉันพูดด้วยเสียงอ่อนลงเล็กน้อย

 

“เราก็ไปอยู่กับพี่ไง สนุกดีออก พี่ต้นน้ำก็อยู่ด้วย จะกลัวอะไรเล่า”

 

“ยังไงก็ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ม่ายยยยยยยยยยยยยย”ว่าแล้วฉันก็วิ่ง 100 เมตร ขึ้นห้องไปอย่างเร็ว

 

------------------------

“แฮ่กๆๆ”

 

โอ้ย! ฉันเหนื่อยสุดๆ (ก็ใครสั่งให้แกวิ่งเร็วขนาดนั้น?) มาเข้าเรื่องดีกว่า โอ้ย! ฉันน่ะอยากจะบ้าตายจริงๆเล้ย ก็คุณพ่อสุดที่รักของฉันน่ะ จะส่งฉันไปเรียนโรงเรียนประจำที่เดียวกับพี่ชายสองคนของฉัน อ่อ! ลืมบอกไป ฉันชื่อ “เค๊ก” นะ

 

ก็อก ก็อก ก็อก

 

“เค๊ก ให้พี่เข้าไปหน่อยดิ”

 

“พี่ต้นน้ำไม่ต้องมายุ่งกับเค๊กเลย”

 

“นะๆ เดี๋ยวพี่เลี้ยงหนม เอาเปล่า ไม่เอาเสียดายแย่เลย นานๆจะเลี้ยงน้องที”เอาขนมมาล่อหรอ เชอะ!

 

“มาๆเข้ามาๆ ไม่ได้เห็นแก่ขนมหรอกนะ กลัวพี่ต้นน้ำจะรอนาน”ว่าแล้วฉันก็เดินไปเปิดประตู

 

“ว่าไง ยัยน้องตัวแสบ ทำไมไม่ไปเรียนโรงเรียนเดียวกับพี่”

 

“ก็...มันเป็นโรงเรียนประจำนิ่ น้องไม่ชอบ”

 

“ไม่ชอบอะไร ฮะเรา”

 

“เค๊กไม่อยากอยู่คนเดียว เค๊กกลัวไม่มีเพื่อน”

 

“มีพี่ตั้ง 2 คนจะกลัวอะไร พี่ต้นกล้าก็อยู่ด้วย”อ่อ!ลืมบอกอีกและ ฉันมีพี่ชาย 2 คน คือพี่ต้นกล้ากับพี่ต้นน้ำ เป็นฝาแฝดกันแหล่ะ

 

“แต่พี่ก็อยู่กับเพื่อนๆ แล้วเค๊กจะอยู่กับใคร เค๊กไม่รู้จักใครเลยนะ”ฉันพูดอย่างอ้อนวอน ก็แหมใครมันจะไปอยากอยู่โรงเรียนประจำ เที่ยวก็ไม่ได้ กฏก็เยอะ ชิมะ?

 

“เอาน่า! น้องสาวของพี่ทั้งคน ทำไมจะอยู่ด้วยไม่ได้ พี่สัญญาแล้วกัน”

 

“แน่นะ อยู่เป็นเพื่อนเค๊กตลอดนะ”

 

“เดี๋ยวมีเพื่อน เรานั่นแหล่ะ จะไม่อยู่กับพี่”

 

“ชิส์ เอาเป็นว่าเกี่ยวก้อยก่อนเลย พี่ต้นน้ำ”

 

“ได้ๆ เอามือมา”

 

“^___________^”

 

“ไม่ต้องมายิ้มเลย พี่ไปบอกพ่อก่อนนะ”

 

“อย่าลืมหนมล่ะ ไม่ลืมไม่ไปเรียนจริงด้วย”

 

“จ้า น้องสาวตัวดี”พี่ต้นน้ำพูดพร้อมลูบหัวเบา+เสียงหมั่นไส้เล็กน้อย

 

----------------------------

 

“คุณหนูเค๊ก ได้เวลาอาหารค่ำแล้วววว”เสียงพี่ต้นกล้าเรียก ลงไปกินข้าว ได้เวลากินข้าวแล้วหรอเนี่ย เร็วจัง

 

“อารมณ์ไหนเนี่ย พี่ต้นกล้า เดี๋ยวเค๊กลงไปจ้า”

 

---------------------------

 

“ตกลงพรุ่งนี้พ่อพาลูกไปสมัครเรียนเลยนะ เอ่ย!ต้นน้ำ พ่อขอบใจมาก”

 

“พรุ่งนี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

 

“ไม่เป็นไรครับ”ฉันกับพี่ต้นน้ำพูดพร้อมกันเลย

 

“คู๊ณณณณณพ่อออ มันไม่เร็วไปหรอคะ  บอกเค๊กวันนี้พรุ่งนี้ไปสมัคร”

 

“นี่เค๊ก โรงเรียนนี้น่ะ นักเรียนเต็มเร็วจะตาย ไม่รู้หรอว่าโรงเรียนเค้าดีขนาดไหน”

 

“...เป็นโรงเรียนชั้นนำของประเทศ จังหวัด ได้รางวัลชนะเลิศระดับภูมิภาคเอเชียอาคเนย์  ได้รางวัลรองชนะเลิศในระดับโลก ที่แพ้เพียง 1 คะแนน เพราะภารโรงลืมเอาแมวที่เลี้ยงไว้ใส่กรง เป็นโรงเรียนที่นายกรัฐมนตรีเรียนถึง 20 คน ยังไม่รวมถึงนักธุรกิจชั้นนำของประเทศ หรือผู้บริหารประเทศ ดารานักร้อง อีกมากมาย...พอใจยังค๊ะ แฮ่กๆ”ฉันพูดรัวไปซะเหนื่อยเลย เฮ้อ! จะไม่ให้ฉันจำได้ยังไง ฉันโดนพูดกรอกหูอยู่ทุกวี่ทุกวันจากพี่ชายตัวดีของฉันทั้งสองคน โอ้ยยยยย!

 

“รู้งี้ก็ดีแล้ว กินข้าวเสร็จก็ขึ้นห้องไป พรุ่งนี้รีบตื่นนะจ๊ะ”

 

“ค่า พ่อ”

 

--------------------------------------

พรุ่งนี้แล้วสินะ ไม่เห็นเป็นไรเลย แค่ไปสมัคร ยังไม่ได้ไปอยู่ซักหน่อย มีพี่ชายอยู่ตั้ง 2 คน แต่โรงเรียนก็ออกจะใหญ่ ฉันเคยไปตอนเยี่ยมพี่ชาย อีกอย่างโรงเรียนก็อยู่ซะชนบท แถมกฏก็เยอะแยะ ที่เที่ยวก็ไม่มี โอ้ย!ฉันจะบ้าตาย แต่คงทำอะไรไม่ได้แล้ว ก็ตอบตกลงเค้าไปแล้วนิ่ อะไรจะเกิดก็เกิด มันคงไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้น จะว่าไปแล้วพี่ต้นน้ำกับพี่ต้นกล้าก็เรียนปีอีก 2 ปีก็จบแล้วเราเหลืออีกตั้ง 3 ปี แล้วอีกปีที่เหลือล่ะ เราจะอยู่กับใคร คิดแล้วปวดหัวว นอนดีกว่า

-----------------

จบตอนที่ 1 แล้วค่า

เป็นยังไงก็บอกได้นะคะ

จะให้แก้ยังไงก็บอกนะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่า