ผู้หญิง ถึง ผู้หญิง

ลำดับตอนที่ #62 : มันอาจจะดีก็ได้

เมื่อวันก่อนได้ฟังธรรมะจากอาจารย์วิโรจน์ ฤทธิ์ลิขิต อาจารย์ได้เล่าเรื่องของ อาแปะคนหนึ่งให้ฟัง น่าสนใจมาก

เรื่องมีอยู่ว่า มีอาแปะคนหนึ่ง เลี้ยงม้าตัวเมียไว้ 1 ตัว อาชีพของแกคือนำม้าตัวเมียไปจ้างผสมพันธุ์ และเมื่อได้ลูกม้า แกก็จะนำลูกม้าไปขายอยู่ต่อมาวันหนึ่ง ม้าตัวเมียนั้นได้หายไปจากบ้าน ชาวบ้าน ผู้มีน้ำใจได้มาแสดงความเสียใจกับอาแปะกันมากมาย เพราะอาแปะเป็นคนดีเป็นที่รักของทุก ๆ คน
อาแปะได้ แสดงความขอบคุณและตอบกลับไป ด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า "มันอาจจะดีก็ได้"

ต่อมาอีก 2 - 3 วัน ม้าตัวเมียนั้นได้กลับมาพร้อมกับม้าตัวผู้ 1 ตัวชาวบ้านรู้ข่าว ต่างก็แสดงความยินดีกับอาแปะ เพราะต่อไปนี้อาแปะ นั่งจิบน้ำชา ก็มีลูกม้าขายไม่ต้องไปเสียเงินจ้างเขาผสมพันธ์ อาแปะแสดงความขอบคุณต่อเพื่อนบ้านและตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า "มันอาจจะร้ายก็ได้"

และอีกไม่นานนักลูกชายคนเดียวของอาแปะได้กระโดดขึ้นขี่หลังม้าตัวผู้ม้าพยศลูกชายอาแปะตกลงมา ขาหัก ชาวบ้านสงสาร เพราะอาแปะ มีลูกชายเพียงคนเดียว จึงมาแสดงความเสียใจและปลอบโยนให้กำลังใจ แต่อาแปะกลับตอบด้วยสีหน้าปกติวาจาสุภาพเหมือนทุกครั้งว่า "มันอาจจะดีก็ได้"

บ้านของอาแปะอยู่ชายแดน มณฑลหนึ่งในเมืองจีน ซึ่งชายหนุ่มทุกคนต้องไปเป็นทหารสู้รบป้องกันบ้านเมือง แต่ด้วยเหตุ ที่ลูกชายอาแปะขาหักพิการ จึงไม่สามารถไปเป็นทหารได้จึงได้อยู่ดูแลอาแปะอย่างมีความสุข

ท่านอาจารย์วิโรจน์ให้ข้อคิดไว้ว่า ในชีวิตคนเรานั้นมีหลายๆเรื่องผ่านเข้ามาในชีวิต หากเราเจอปัญหาและคิดว่ามืด 8 ด้าน อย่าท้อถอยเพราะเหตุการณ์นั้นอาจมีสิ่งที่ดีเกิดขึ้นก็ได้ ในขณะเดียวกันถ้าได้สิ่งใดสมปรารถนาก็อย่าดีใจจนออกนอกหน้าเพราะมันอาจจะร้ายก็ได้? ขอให้ประโยคสั้นๆนี้ "มันอาจจะดีก็ได้" เป็นกำลังใจให้เราทุกคนสู้ต่อไป ขอให้ประโยคนี้ "มันอาจจะร้ายก็
ได้" เตือนให้เราไม่ประมาท