ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความรักของนัท

    ลำดับตอนที่ #2 : เป็นแฟนกันนะ

    • อัปเดตล่าสุด 8 มี.ค. 52


    หลายเดือนต่อมา.........
    นัท: “อิงอร...คืนนี้ก็ดึกแล้ว...ถ้างั้นแค่นี้ก่อนนะ.....”
    อร: “อือ...อรก็ง่วงนอนแล้วเหมือนกัน.....”
    นัท: “อือ....ถ้างั้นก็นอนหลับฝันดีนะ.....”
    อร: “นอนหลับฝันดีเช่นกัน.....”
    นัทก็วางหูโทรศัพท์............
    เช้า....นัทก็กินข้าวอาบน้ำไปโรงเรียน
    นัท: “อ้าว...อิงอร...สวัสดีตอนเช้านะ.....”
    อร: “สวัสดีตอนเช้าพี่นัท.......”
    นัท: “นี่อรวันนี้ตอนเที่ยงว่างมั้ย.....”
    อร: “อือ...ก็ว่างนะทำไมหรอ....”
    นัท: “ถ้างั้นวันนี้ตอนเที่ยงเราค่อยเจอกันที่เดิมนะ.....”
    อร: “ได้สิ....”
    ทั้งสองคนก็เดินไปที่แถวของตัวเอง......
    อู๋: “อิจฉาวะคนมีความรัก......”
    ป๊อบ: “ทำไงได้วะเราไม่มีแฟนอย่างเขานี่หว่า.....”
    นัท: “เห้ย...อย่าแซวสิวะ....เขากับอิงอรยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย......”
    เต้ย: “ป่านนี้แล้วยังไม่บอกรักน้องเขาอีกหรอวะ.....ระวังมีคนมาคาบไปกินก่อนนะมึง....”
    นัท: “เขาก็ว่าจะบอกอิงอรวันนี้แหละ......แต่ตอนนี้ไปเรียนก่อนดีกว่าวะ...”
    พวกเขาก็พากันไปเรียน........พอเที่ยงนัทก็ไปหาอิงอร
    นัท: “อิงอรพี่มีเรื่องจะพูดด้วย.....ไปกับพี่ก่อน..”นัทก็จับมืออิงอรแล้วพามาที่สวน....
    อร: “พี่จะพาอรไปไหน....”
    นัท: “เอาเถอะเดี๋ยวก็ถึงแล้ว....”พอถึงที่..
    นัท: “อะ...ถึงแล้ว....”
    อร: “พาอรมาที่นี่ทำไมหรอ....”
    นัท: “ก็พี่มีเรื่องจะบอก....”
    อร: “เดี๋ยวค่อยบอกก็ได้......แต่ตอนนี้พี่ปล่อยมืออรก่อนเถอะนะ.....”
    นัท: “ไม่ปล่อย....อิงอรฟังพี่นะ....เราก็รู้จักกันมาหลายเดือนแล้วนะ.....อิงอรพี่รักอิงอรนะ....เรามาคบกันเป็นแฟนได้มั้ย....”
    อร: “เอ่อ...คือว่าเราเพิ่งรู้จักกันไม่กี่เดือนเองนะพี่นัท....อรว่าเราดูกันไปอีกสักพักไม่ได้หรอ....”
    นัท: “อือ......ยังไม่พร้อมหรอ.....ก็ได้ก็ได้...”นัทปล่อยมืออิงอรแล้วก็เดินกลับไป.....
    อร: “พี่นัทจะไปไหนหรอ......”อิงอรก็วิ่งตามนัท...อิงอรจับมือนัท...
    อร: “พี่นัทโกรธอรหรอ....”
    นัท: “ป่าว...สักหน่อยพี่ไม่ได้โกรธ...”
    อร: “แล้วทำไมเดินหนีอรมาอย่างนี้ละ.....”
    นัท: “พี่จะรีบไปเรียนอะ....อีกอย่างพี่ปวดหัวมากด้วย....”
    อร: “พี่นัทไม่โกรธอิงอรจริงนะ....”
    นัท: “อือ...พี่ไม่โกรธ...อ๋อวันนี้พี่ไม่ได้ไปส่งนะ....”
    อร: “ไม่เป็นไร..พี่นัทอย่าลืมกินยานะ...”
    ทั้งสองคนก็แยกกันไปเรียน......
    โกรธหรอพี่ไม่ได้โกรธแต่พี่แค่น้อยใจนิดหน่อย...พอเห็นอิงอรมาง้อพี่อย่างนี้แล้วมันก็ทำให้พี่มั่นใจได้ว่าอิงอรก็รักพี่เหมือนกัน...แค่นี้มันก็ทำให้พี่หายน้อยใจแล้ว....
    พอนัทเดินถึงห้องเพื่อนถามอะไรนัทก็ไม่ยอมตอบเลยได้แต่นั่งก้มหน้า....
    เต้ย: “นัทเองมีปัญหาอะไรวะ...ทำไมทำหน้าตาแบบนั้นวะ....”นัทก็ไม่ตอบ
    ป๊อบ: “เห้ย...ไอ้นัทมีเรื่องอะไรก็บอกกันได้นะ....อย่าเก็บปัญหาไว้คนเดียว...ถ้าอย่างนั้นจะมีเพื่อนไปทำไมกัน.....เองก็ไม่ต้องมาเดินกับพวกเขาแล้ว....”
    นัท: “เออ...ขอบคุณนะ...”แล้วนัทก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง.....
    ป๊อบ: “โถ่...เรื่องแค่นี้เอง...ไม่เห็นจะต้องน้อยใจเลย....”
    เต้ย: “เออ...เขาก็ว่าอย่างนั้น...ที่น้องเค้าปฎิเสธนะน้องเขาอาจจะมีเหตุผลบางอย่าง....บางทีน้องเค้าอาจจะยังไม่พร้อมก็ได้....”
    โอ: “อือ...มันก็จริงอย่างที่ไอ้เต้ยพูด....ดูดูไปแล้วน้องอิงอรก็เหมือนจะมีใจให้เองอยู่นี่หว่า..แล้วจะน้อยใจไปทำไม...”
    อู๋: “เขาว่าปล่อยให้กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักของเองดีกว่า....เมื่อถึงเวลาที่สมควรเองกับน้องเค้าคงได้เป็นแฟนกันเองแหละ...”
    นัท: “ขอบใจวะเพื่อนสบายใจขึ้นเยอะเลย....เขาจะรอเวลานั้นก็แล้วกัน......”
    พอตอนเย็นนัทก็เดินไปส่งอิงอรที่บ้าน.......แล้วนัทก็เดินกลับบ้านระหว่างนั้นนัทก็เจอครูคนหนึ่งถือของหนักเขาก็เลยเข้าไปช่วยถือของ...
    นัท: “ขอโทษครับครู...ให้ผมช่วยนะครับ....”
    ครู: “ใจดีจังเลยนะ.....”
    นัท: “ว่าแต่บ้านครูอยู่ตรงไหนครับ.....”
    ครู: “บ้านครูอยู่ซอยนี้เอง....”ครูชี้ให้นัทดู.....
    พอถึงหน้าซอย....ส่งครูแค่นี้แหละ....ขอบใจนะที่ช่วยถือของ...
    ไม่เป็นอะไรครับ....ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ.....
    ครู: “อ๋อ.เดี๋ยวก่อนสิ....ครูยังไม่รู้จักชื่อเธอเลย....”
    นัท: “ผมชื่อนัทครับ...ณัฐกานต์.....”
    ครู: “เป็นเด็กดีจังเลยนะ...”แล้วครูก็เดินไปที่บ้าน.....
    พอบอกเสร็จนัทก็เดินกลับบ้าน
    พอดึกๆนัทก็โทรไปหาอิงอรแล้วเขาก็เล่าเรื่องของเย็นวันนี้ให้อิงอรฟัง.......
    อร: “อือ....เหมือนแม่อรเลยวันนี้แม่อรก็บอกว่ามีคนใจดีช่วยแม่ถือของด้วยละ.....แม่บอกว่าชื่อ........
    ชื่ออะไรก็ไม่รู้อิงอรจำไม่ได้......แม่บอกว่าถ้าได้เป็นลูกเขยแม่รักตายเลย......”
    นัท: “แม่อรพูดแบบนั้นจริงๆหรอ....”
    อร: “โถ่..พี่นัทอย่าคิดมากน่าแม่แก่ก็พูดไปแบบนั้นเองแหละ....อีกอย่างอรก็ไม่สนใจด้วย....”
    นัท: “ทำไมไม่สนใจละ....”
    อร: “ก็อรมีพี่นัทอยู่แล้วนี่...จะสนใจคนอื่นทำไม...”
    นัท: “ถ้าเป็นแบบนั้นจริง.....เรามาคบกันเป็นแฟนได้ยังละ...”
    อร: “ขอเวลาให้อรหน่อยนะพี่นัท.....พี่นัทรออรได้มั้ยละ....”
    นัท: “มาจนถึงป่านนี้แล้ว....ต่อให้รออีก1ปีหรือนานกว่านั้นพี่ก็จะรอ.....”
    อร: “พี่นัทพูดเองนะว่าจะรอ.....”
    นัท: “อือ...พี่สัญญาเลยว่าต่อให้นานเท่าไหร่พี่ก็จะรออิงอรคนเดียวไม่มีคนอื่น.....”
    อร: “อิงอรก็สัญญาเหมือนกันว่าต่อให้นานแค่ไหนอรก็จะรอพี่นัท...จะรักพี่นัทคนเดียว....”
    นัท: “คืนนี้ก็ดึกแล้ว....พี่ว่านอนได้แล้วละ.....”
    อร: “อรก็รู้สึกง่วงนอนแล้วเหมือนกัน....”
    นัท: “หลับฝันดีนะ....พี่รักอิงอรมากๆ.....”
    อร: “ฝันดีเช่นกัน...อรก็รักพี่นัทเหมือนกัน....”
    แล้วนัทก็วางสาย.............
    หลายวันต่อมา.......................เช้า....นัทก็ไปโรงเรียนเหมือนทุกทุกวัน......
    นัท: “อ้าวอิงอร...สวัสดีตอนเช้าครับ...”
    อร: “สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่นัท......”
    นัท: “เดี๋ยวพี่ไปเข้าแถวก่อนนะ.....”
    อร: “เดี๋ยวก่อนพี่นัท...วันนี้เที่ยงว่างมั้ย...”
    นัท: “อือ....ว่างสิ....มีอะไรเหรอ....”
    อร: “อรว่าช่วงนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลย....วันนี้เที่ยงอรรอที่เดิมนะ....”
    นัท: “อือได้...พี่ก็ว่าช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เจอได้คุยกันเลย.....เจอกันบ้างก็ดีนะ.....เดี๋ยวเที่ยงพี่จะรีบไปเลย....”
    พอตอนเที่ยงนัทก็ไปหาอิงอรตามที่นัทไว้.......
    นัท: “อิงอรรอพี่นานมั้ย.....”
    อร: “ไม่นาน...อรก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง...”
    นัท: “มีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่หรอ.....”
    อร: “ไปกับอรหน่อยสิ....”อรก็จับมือนัทแล้วพาไปที่สวน….
    นัท: “จะพาพี่ไปไหนเนี่ย....”
    อร: “เอาเถอะเดี๋ยวก็ถึงแล้ว....”
    พอถึงที่อรก็ปล่อยมือนัท.....
    อร: “พี่นัทจำได้มั้ยที่นี่อะพี่นัทเคยพูดอะไร....”
    นัท: “ใครจะลืมละ....พี่ก็ต้องจำได้อยู่แล้ว....ว่าแต่พาพี่มาทำไม....”
    อร: “แล้วพี่นัทจำได้มั้ยว่าพูดอะไรกับอรไว้......”
    นัท: “ก็ต้องจำได้อยู่แล้วว่าพี่พูดอะไรไปบ้าง.....”
    อร: “แล้ววันนั้นพี่นัทพูดว่าอะไรบ้าง...”
    นัท: “พี่ก็บอกรักอรแล้วก็ขออรเป็นแฟน.....แต่อรก็ปฎิเสธพี่...”
    อร: “จริงหรอพี่นัทลองพูดใหม่อีกทีสิ......”
    นัท: “อรเราก็คบกันมานานแล้วนะ....พี่รักอรนะเรามาคบกันเป็นแฟนได้มั้ย....”
    อร: “อือ...ได้สิ...”
    นัท: “ว่ายังไงนะ...ขอใหม่อีกทีสิ...”
    อร: “อือ...ได้เราคบกันเป็นแฟนก็ได้....”
    นัท: “อรพูดจริงๆใช่มั้ยพี่ดีใจที่สุดเลย...ในที่สุดสิ่งที่พี่รอคอยมันก็เป็นจริงแล้ว....”นัทก็เข้ากอดอิงอร
    อร: “พี่นัท...พี่นัท...ปล่อยอรก่อนเถอะเดี๋ยวมีคนมาเห็น....”
    นัท: “จริงด้วย...ขอโทษนะพี่ดีใจไปหน่อยอะ......”
    อร: “เป็นแฟนกันแล้วห้ามมีคนอื่นนะ....”
    นัท: “พี่รักอรคนเดียวจะมีคนอื่นได้ไงละ.....”
    ถึงคาบเรียนแล้ว......
    นัท: “ถึงคาบเรียนแล้ว....อรเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ....”แล้วนัทก็ไปส่งอรที่ห้องเรียน
    อร: “ขอบคุณนะที่มาส่ง...”
    นัท: “ถ้างั้นพี่ไปเรียนก่อนนะ....”
    อร: “พี่นัท...เดี๋ยวก่อนสิ...อรรักพี่นัทนะ....”
    นัท: “อือ...พี่ก็รักอิงอรเหมือนกัน...”แล้วนัทก็วิ่งไปห้องเรียน
    พอถึงห้องเรียน......ไชโย....ในที่สุดอิงอรก็ตกลงเป็นแฟนกับเขาแล้ว...........
    อู๋: “ดีใจด้วยวะเพื่อน....สมหวังแล้วนะ.....”
    เต้ย: “ดีดีใจด้วย...ในที่สุดก็ได้เป็นแฟนกัน.....”
    ป๊อบ: “เออ....ดีใจด้วยวะ....ทนมาได้ไงตั้งปีกว่าๆถ้าเป็นเขาคงทนไม่ได้นานขนาดนี้....”
    โอ: “ยังไงก็ดีใจด้วยแล้วกัน.....ภารกิจต่อไปก็เรียนให้จบมีงานทำแล้วก็ขอน้องเค้าแต่งงาน......”
    ฮาร์ป: “เออ...ไอ้โอพูดได้ดี.....ดีใจด้วยเพื่อนยาก....”
    เพื่อนๆก็แสดงความยินดีกับการรอคอยของนัท........ในที่สุดก็เป็นจริง..........
    …………………………………………………………………………………………………………….
    ……………………………………………………………………………………………
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×