คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : อีกครั้ง...
Chapter 2
อีรั้...
านยอลเอ็ใเมื่อพบว่านที่เาสบา้วยเป็นแบฮยอน ‘อีแฟน’ อเานั่นเอ ร่าสูลอบสำรวนรหน้า แบฮยอนยัเหมือนเิม วาู่สวยที่เาอบมอ ริมฝีปาบาที่เยบอรัเา แ่ว่าเรื่อราวอพวเานั้นบลไม่ีสัเท่าไหร่
ส่วนสู็เท่าเิม านยอลิอย่าบันในใถ้าพูออไปมีหวัเอฝ่ามือหนัๆแน่ๆ
“านยอลมาอยู่รนี้นี่เอ”
เสียหวานอใรบานึสายาอทัู้่ให้หันไปมอ เ้าอเสียนนั้นเินเ้ามาหาานยอล้วยใบหน้ายิ้มแย้ม่อนะวแนร่าสู แบฮยอนมอภาพรหน้า้วยวามรู้สึบอไม่ถู
“นี่ใรหรอ”
“อ้อ! เอ่อ...” านยอลอึอัไม่รู้ว่าวระอบอย่าไรี
“แฟนเ่านะ” แบฮยอนอบแทน้วยน้ำเสียเย็นา
นทัู้่อึ้ันำอบ...านยอลถึับทำอะไรไม่ถูเมื่อแบฮยอนอบแบบนั้นเ่นเียวับนที่วแนเา
“ใ่...แฟนเ่าเราเอนะเทา” านยอลอบเสียเบา
สายาอ ฮวา ื่อเทา เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อรับรู้สถานะอนรหน้า แบฮยอนที่รับรู้ถึสายาไม่เป็นมิรทำเป็นไม่รู้ไม่ี้่อนะเินผ่านนทัู้่ไปอย่าไม่แยแส่อนที่เท้าะะัเมื่อไ้ยินเสียหวานลอยมา
“็หวัว่าะสถานะนั้น่อไปนะ”
แบฮยอนัริมฝีปาแน่นพยายามสะลั้นอารม์แล้ว้าวเิน่อ เหุาร์วันนี้็ไม่่าาวันนั้นเลยสันิ สุท้ายไม่ว่าะเมื่อห้าปีที่แล้วหรืออนนี้...
แบฮยอน็ยั ‘เ็บ’ อยู่เหมือนเิม...
“เมื่อไหร่ะเลิรัสัทีนะ”
แบอยอนพึมพำพร้อมถอนหายใ....
“ะไ้ไม่้อเ็บแบบนี้”
...โ่ริๆเลยนะ บยอน แบฮยอน...
“านยอลรับ เทาอยาินไอิมั”
เทาบอแฟนหนุ่ม้วยน้ำเสียอออ้อนแ่เาลับไม่ไ้รับำอบใๆเลย เาหันไปมอหน้าานยอลอย่าสสัยแล้วพบว่าร่าสูเอาแ่มอรไป้าหน้าอย่าเหม่อลอย
“านยอล!!!” เทาเรียอย่าัใ
“อะ...รับ มีอะไรรึเปล่า?”
านยอลสะุ้หลุาภวั์แล้วหันมาสบาแฟนอัวเอ่อนะพบใบหน้า้ำออเทา ร่าสูึรู้ัวว่าพลาไปเสียแล้ว
็...เอาแ่ิถึนัวเล็นี่ ไม่ไ้เอันมาั้ห้าปี ไม่ให้ิถึไ้ยันะ...ิถึในานะนรู้ั็เท่านั้นแหละ
“มัวแ่ิถึนอื่นอยู่นั่นแหละ” เทาบ่นน้ำเสียิน้อยใ
“เปล่านะรับ” านยอลเอ่ยแ้ัวพร้อมส่ยิ้มอย่าเอาใ
“ิถึแฟนเ่าอยู่ใ่มั้ย”
“เปล่านะ”
“โห!!! านยอลยัไม่เลิรัมันละสิ”
“อย่าเรียแบฮยอนว่ามัน!”
านยอลเผลอวาออไป่อนะพยายามสะลั้นอารม์ เทาน้ำาลอเมื่อโนานยอลวาใส่
“อโทษ”
านยอลว้านรหน้ามาอไว้เพื่อปลอบใ เทาสะอื้นน้อยๆ่อนะเยหน้าสบาแฟนหนุ่มแล้วเอ่ยเสียสั่นเรือ
“ห้ามวาใส่เราอีนะ”
“อืม...อโทษ ไปินไอิมันเถอะเนอะ”
านยอลยิ้มปลอบพร้อมูมือเทาเินไปามท้อถนนอีรั้แ่ยัไม่วายาโทษัว้นเหุที่ทำให้พวเาเือบทะเลาะัน
เฮ้อ! เลิิถึัวเล็ไ้แล้ว แฟนเราอยู่นี่ทั้นนะ านยอลิ
ภายใ้ใบหน้า้ำออเทาใระรู้ว่าในใอเาเ็มไป้วยวามสสัย วามหวาระแว
หรือว่าถ่านไฟเ่าะยัไม่มอ...
เทารุ่นิพลาย้อนลับไปมอพฤิรรมอแบฮยอนที่เาเพิ่พบเอ...แววาแบบนั้นยัมีเยื่อใยอยู่สินะ...แล้วนอเา็เหม่อถึมัน้วย เหอะ!!!
้อทำอะไรสัอย่า... เทาิอย่ามุ่มั่น แววาายแวววาบวามแผนาร่าๆเ้ามาในสมออเาอย่ารวเร็ว
ไม่ยอม...เทาไม่ยอมให้ใรมาแย่านยอลไปแน่ๆ านยอล้อเป็นอเานเียว!!!
เมื่อแบฮยอนลับมาถึร้านอาหารเา็พบว่าลู้านั้นเ็มร้านไปหม เาทัทายลู้าอย่าเป็นันเอ่อนะเินเ้าไปห้อผู้ัาร
“ลับมาแล้วรับ”
“อ้าว! ลับมาแล้วหรอ”
ุนมยอนมอหน้ารุ่นน้อนสนิทแล้วส่ยิ้มให้ แบฮยอนเินเ้ามาในห้อพร้อมทั้นั่ลบนเ้าอี้ทำานอเา โ๊ะทำานอเานั้นอยู่้าๆโ๊ะอุนมยอน
นัวเล็ถอนหายใเบาๆแล้วเริ่มหยิบเอสาร่าๆมารวสอบอย่าที่เยทำ บาทีาน็อาะทำให้เาเลิิเรื่อบาเรื่อไ้บ้า
๊อๆๆ
“เ้ามา” แบฮยอนเอ่ยอนุา สายายัอ่านเอสารในมืออยู่
“เอ่อ...พี่แบรับ”
แบอยอนเยหน้าามเสียเรีย “อ้าว! ยอูมีอะไรหรอ”
“ือ...มีลู้ามีปัหานะรับ” ยอูบออย่าล้าๆลัวๆ
“อ้าว! ั้นเี๋ยวพี่ไปูเอ” ุนมยอนบอพร้อมเรียมลุึ้นเพราะว่าัวเาเป็นผู้ัารร้าน
“ือ...ลู้าบอว่าอยาพบพี่แบนะรับ”
แบฮยอนมวิ้วยุ่อย่าสสัยเมื่อไ้ยินำบอเล่าอยอู ทำไมลู้าถึ้อให้เาเป็นนไปเลียร์ แ่นัวเล็็พยัหน้าแล้วลุออาห้อทำานเพื่อที่ะไปพบลู้าที่ว่า
“ทานี้เลยรับ”
ยอูนำทาแบฮยอนไปยัโ๊ะหนึ่ทาวามือแล้วแบฮยอน็้อแปลใเมื่อพบว่าลู้าที่ว่านั่นเป็นใร
“ุเทา”
ใ่...เทาแฟนใหม่อปาร์ านยอลยัไละ...
................................................................................................
สวัสี่าาาาาาา มาแล้วอน 2 ><
พี่เทาร้ายุ 5555+
ฝาฟิเรา้วยน้าาาา
ความคิดเห็น