คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 : E club
Chapter 4
E Club
หลัาฟัานยอลเล่าเรื่อให้ฟั แบฮยอน็สรุปไ้ว่าานยอลนั้นถู ‘เทา’ ทำอะไรสัอย่านวิาออาร่า านยอลบอว่าู่ๆเา็ื่นมาโผล่ที่นี่ ัวใสแ๋วแบบนี้เลย้วย
“แล้วพี่ยอลเลยมาอให้แบ่วย?”
“อืม!”
“แ่ถ้าแบบอว่า...ไม่”
“พี่ยอล็ะเาะิน้อแบไปแบบนี้แหละรับ”
“เฮ้อ...”
แบฮยอนถอนหายใ สุท้ายแล้วเา็้อล่วย...แม้ว่าะไม่อยา็เถอะ เรื่ออะไรเา้ออยา่วยนที่หัอเา้วยเล่า
“ยัเรียพี่ว่า...พี่ยอลอยู่สินะ” านยอลโพล่ึ้นมา้วยน้ำเสียอบอุ่น
แบฮยอนหันไปมอเล็น้อยแล้ว็หลบสายาอย่ารวเร็ว่อนะอบออไปเสียออมแอ้ม
“พี่ยอล็ยัเรียแบว่า...แบเลย”
“หรือะให้เรีย...ที่รั” านยอลบอทีเล่นทีริพร้อมอมยิ้มเมื่อเห็นแบฮยอนหน้าแ
“บ้า!!!”
แบฮยอนหันไปีานยอลแ่มืออเาลับผ่านร่าออานยอลราวับีอาาศ านยอลเ้นเสียอย่าสมเพัวเอ
“ไม่เป็นไรหรอ เี๋ยวถ้าหาร่าพี่ยอลเอ ทุอย่า็บ”
แบฮยอนพยายามปลอบนรหน้าไม่ให้รู้สึแย่ ็้อยอมรับสินะว่าไม่ว่าะผ่านมาี่ปีแบอยอนนนี้็ยัห่วานยอลเสมอ...
“อบุนะ” านยอลล่าว
“อืม”
แล้วในที่สุ...แบฮยอน็มาถึ E Club ามที่เทานัไว้ นัวเล็แอบหวั่นเล็น้อยเพราะรู้ีว่าเทาือนร้ายแ่็้อามสืบหาร่าานยอลให้ไ้ เามาที่นี่นเียวแล้วบอให้ายอลรออยู่ที่ห้อ
แบฮยอน้าวเ้าไปภายในลับ เสียนรีันแสบแ้วหู นัวเล็พยายามเินฝ่าผู้นที่ถืออมึนเมาเ้นันอยู่ สายาวามอรอบๆัวนระทั่เห็นนที่เา้อารเอ
“เทา”
และราวับรู้ว่าถูมอ เทาหันมาทาแบฮยอน นัวเล็ึส่ยิ้มเหยียลับไปให้ เทาถึับัสีหน้า าเรียว้าวเ้าไปใล้เทามาึ้นนมาหยุอยู่รหน้า
“ไ”
“ไ”
ทั้สอนทัทายันอย่าไม่เป็นมิรแบฮยอนทรุัวลนั่เ้าอี้ร้ามับเทาแล้วเริ่มถามำถามทันที
“มีธุระอะไร”
“เปล่า! แ่อยาะเือนว่าถ้าไม่เลิยุ่ับานยอล ผมามราวีไม่เลิแน่” เทาพูเสีย่ำทำให้แบฮยอนเสียวสันหลัวาบแ่็ยัทำใีสู้เสือ
“พูแบบนี้...ผมอยาะยุ่ะแล้วสิ”
ใ่...ยุ่สุๆไปเลย...เฮ้อ!
“..!”
แบฮยอนยยิ้มเมื่อเห็นหน้าเหวออเทา่อนที่เทาะปรับมันให้เป็นปิแล้วยยิ้มส่มาให้นัวเล็บ้า
“ถ้าแน่ใว่ายุ่ไ้็ลอู”
“หมายวามยัไ”
แบอยอนแสร้มวิ้วถามทั้ๆที่รู้วามหมายอยู่แล้วเทาไม่อบแ่ลับลุึ้นพร้อมับพูประโยทิ้ท้ายที่ทำให้แบอยอนรู้สึหวาลัวึ้นมา
“ระวันระถามหานะ”
เทาเินออไปไ้สัพัแล้วแ่แบฮยอน็ยันั่นิ่อยู่ับที่ เสียเพล่อยหายไป...และในที่สุแบฮยอน็อยู่ในโลอัวเออย่าสมบูร์
ับพลันภาพบาอย่า็แวบเ้ามาในหัวแบฮยอน ภาพอบ้านหลัหนึ่...่อนที่ภาพะูมเ้าไปรป้ายแ่ัวอัษรบนป้ายลับเลือนรา แบฮยอนพยายามเพ่แ่ลับไม่เห็นอะไรเลย...
“ฮยอน...พี่แบ...พี่แบฮยอน!!!”
“..!”
แบฮยอนสะุ้หันวับไปทา้นเสีย...
“อ้าว! อิน?”
“โหยพี่ผมเรียั้นาน”
“โทษทีๆ พี่ไม่ไ้ยินนะ”
“เหม่อถึใรอยู่เนี่ย...เหม่อถึพี่ายผมรึเปล่า”
“..!” แบฮยอนมอหน้าอิน้วยใบหน้าเหลอหลา
อย่าบอนะว่า...
“ผมะไม่รู้ัแฟนเ่าอพี่ายผมไ้ยัไ”
“!!!”
“ใเย็นๆนะพี่ แมลวันบินเ้าปาแล้ว”
อินหัวเราะับท่าทีลๆอแบฮยอน ถึแม้ว่าเมื่อ่อนเาะไม่เยเอแบฮยอนเลยแม้แ่รั้เียวแ่พี่ายเา็เล่าอรุ่นพี่ัวเล็นนี้ให้ฟัอยู่บ่อยๆแู่เหมือนไอ้พี่บ้านั่นะไม่เยเล่าเรื่ออเาให้นรหน้าฟัเลย
“ริสิ! พี่เอพี่านยอลบ้ารึเปล่า”
“มะ..ไม่เอเลย”
แบฮยอนอบเลิลั่เมื่อถูถามอินหรี่ามอนรหน้าอย่าับผิแบฮยอนึรีบเบี่ยวามสนใอย่ารวเร็ว
“แล้วนาย..ถามทำไมหรอ”
“็...ผมิ่อพี่านยอลไม่ไ้นะรับ” อินบอเสียหอย
“เอ่อ...” แบอยอนเริ่มรู้สึผิ
...แ่ะให้เาบออย่าไรเล่าืนบอไปมีหวัโนหาว่าบ้าแน่ๆ แบฮยอนัริมฝีปาอย่าั่ใ
“อย่าบอหมอนั่นนะ”
“เฮ้ย!!!”
แบฮยอนสะุ้สุัวเผลออุทานเสียันอินสะุ้ามพลามอ้ายมอวาแ่นผิวเ้มลับไม่เห็นอะไรผิปิ
“อะไรพี่...ร้อัลั่นเลย”
“เอ่อ...เปล่าๆ ไม่มีอะไร” แบฮยอนปิเสธแู่เหมือนอินะไม่เื่อเลยสันิ นัวเล็หันไปมอเ้าอเสียที่อนนี้มาอยู่้าๆเา้วยร่าายใสแ๋ว
ไอ้พี่ยอล มาอยู่ที่นี่ไ้ยัไเนี่ย!!!!
.......................................................................
พี่เทาร้ายลอเวมาอะ
อินะับไ้มั้ยเนี่ย!!!!
น้อแบมีวามสามารถใหม่่ะ ><
ฝาิามและอมเม้น้วยน้าาาา
ความคิดเห็น