ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักแสนวุ่นวายของนายทูน่า (1827)

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6

    • อัปเดตล่าสุด 27 เม.ย. 55



    ++วันเข้าค่าย++ (รวดเร็วดีแท้)

    “ รุ่นที่10 คร๊าบบบบบ นั่งตรงนี้นะครับ “

    “ อืมๆ “

    “ สึนะนั่งตรงนี้ดีกว่า “

    “ ตรงนี้ดีกว่าคร๊าบบบบ “

    “ ตรงนี้ดีกว่า เนอะสึนะ “

    “ พอๆๆ ฉันไปนั่งคนเดียวดีกว่า “ ดึงแขนกันอยู่ได้ แขนเขาจะเป็นเหมือนลูฟี่อยู่แล้ว นั่งตรงไหนก็เหมือนกันหมดแหละ ยามาโมโตะกับโกคุเดระนี้เรื่องมาจริงๆ อีกอย่างทั้งคู่มีซัมธิงรองกันอยู่ไม่ใช่หรอ แล้วทำไมไม่นั่งด้วยกันเลยล่ะ...แต่ก็ได้แค่คิด ไม่กล้าพูดออกไปหรอก Y^Y

    “ หือ!? ตรงนั้นว่างอยู่นี่นา “ สึนะเดินหาที่นั่งไปเรื่อยๆจนเจอที่ว่าง แต่ดูเหมือนว่าจะมีคนนั่งอยู่แล้วคนหนึ่ง(ที่นั่งติดกันสองที่นะ คล้ายๆรถบัสแหละ) ลองไปขอเขานั่งดูดีกว่า เพราะมันคงจะไม่มีที่ให้นั่งแล้วแน่ๆ สึนะคิดได้ดังนั้นก็เดินไปหาทันที

    “ เอ่อออ ขอโทษนะครับ ตรงนี้นั่งได้ไหม “ สึนะถาม และพลางคิดไปด้วยว่า ทรงผมทรงนี้มันช่างคุ้นหูคุ้นตายิ่งนัก = =;;; (คนที่สึนะถามเขาหันหน้าไปทางหน้าต่างนะ)

    “ แล้วเห็นใครนั่งไหมล่ะ..โง่จริงๆ “ ได้ยินนะคร๊าบบบ ผมได้ยินเต็มๆสองรูหูเลย ก็ถามเป็นมายาทแหละ ชิ! คนอะไรไม่รู้ นิสัยคล้ายไอ้คนที่ชอบพูดชื่อเขาเป็น สัตว์กินพืชทุกที เขากินได้ทั้งเนื้อทั้งผักนะ ผลไม้ก็กินได้

    “ งั้นขอนั่งเลยล่ะกันครับ -*-^^^^ “ แล้วสึนะก็นั่งลงข้างๆ

    “ เอาล่ะ สวัสดีนักเรียนทุกๆคนนะ “ คุณครูทักทาย

     “ สวัสดีครับ/ค่า “ นักเรียนทุกคนก็ทักตอบ

    “ และวันนี้พวกเราจะไปเข้าค่ายกันใช่ไหมมม “

    “ คร๊าบบบบบ/ค่าาาาาา

    “ และครูก็จะมาเฉลยแล้วล่ะ ว่าเราจะไปเข้าค่ายที่ไหน “ ครูพูดจบก็ทำให้นักเรียนทุกคนเงียบทันทีเพื่อจะรอคำตอบจากปากครู

    “ เราจะไป....อิตาลี่จ๊าาาาาา “

    “ ว้าวววววววว สุดยอดเลยคร๊าบบ!

    “ ดีจังเลย ไปถึงอิตาลี่ “

    “ อ้าย! ฉันยังไม่ได้เตรียมกล้องไปถ่ายรูปเลยอ่ะเธอ T^T

    “ เหมือนกัน เงินก็ไม่ได้เตรียมมาด้วยอ่ะ “

    “ ไชโย! ดีใจโว้ยยย “

    “ น่าสนุกจัง เข้าค่ายที่อิตาลี่เลยแหะ “ และบลาๆ(เช่นเคย)

    “ เดี๊ยวเรานั่งรถบัสไปถึงสายการบิน(ถูกป่าวหว่า) แล้วเราก็จะนั่งเครื่องบินไปถึงอิตาลี่ต่อเลยนะจ๊ะ “

    “ คร๊าบบบบ/ค่าาาาาา “

    ++ฮิบาริ++

    “ ....... “ หนวกหูกันจริงๆ พวกสัตว์กินพืช กะอีแค่ไปอิตาลี่เอง เฮ้ออออ แล้วดูสิ เจ้าสัตว์กินพืชที่มันนั่งข้างๆผม ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว ดีใจที่ได้ไปอิตาลี่ขนาดเลยหรอ เดี๊ยววันหลังผมจะพากันมาแค่สองคนดีกว่า >0<

    “ กินขนมไหม “ ผมถามเจ้าสัตว์กินพืชที่น่ารักของผม แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้นะว่าผมคือคนที่เขากลัวอยู่(รู้ตัวด้วยหรอ!!)

    “ อื้ม กินสิ...ขอบใจนะ ^^ “ อย่ายิ้มแบบนั้นได้ไหม มันน่ารักจนผมทนไม่ไหวแล้วนะ ถ้าไม่มีใครอยู่แถวนี้ ผมขย้ำ(กด)เจ้าสัตว์กินพืชนี้ไปนานแล้ว

    “ แล้วนายไม่กินด้วยกันหรอ?

    “ ไม่หิว ผมจะนอน “ ผมบอกปฏิเสธไปเพราะผมไม่ชอบกินขนมเวลาอยู่บนรถสักเท่าไรหรอก อยากนอนมากกว่า อีกอย่างขนมนี้ก็ซื้อมาให้เจ้าสัตว์กินพืชได้กินโดยเฉพาะ

    “ งั้นหรอ แล้วทำไมไม่หันมาทางนี้อ่ะ นอกหน้าต่างมีอะไรน่าดูงั้นหรอ “

    “ ....... “ อ๊ากกกก อย่ายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผมได้ไหม....แต่เจ้าสัตว์กินพืชนี้ตัวหอมดีแหะ ไม่ได้ๆ ผมเลยเอามือเลื่อนหน้าของเจ้าสัตว์กินพืชนี้ออกไป

    “ เชอะ! ไม่ยุ่งด้วยแล้ว -0- “ เฮ้อออ โล่งอก เพราะถ้าเจ้าสัตว์กินพืชเห็นหน้าผมแล้วคงไม่อยากนั่งตรงนี้แล้วแน่ๆ แต่ทำไมผมต้องกลัวด้วยเนี่ย ทั้งที่ตอนแรกผมคิดว่าจะแก้แค้นแท้ๆ......แต่ไม่เป็นไรหรอกมั้งเพราะเดี๊ยวตอนเข้าค่ายคงมีเรื่องให้แกล้งเยอะแน่ -*-

    ++สถานที่เข้าค่าย++ (ไรท์ขี้เกียจเขียนตอนที่ไม่สำคัญ ดังนั้นขอข้ามไปโลดด!)

    “ โหหหหห!? คุณครูที่นี้มันที่ไหนอ่ะครับ “

    “ ใช่ๆ ดูยังไงๆมันก็.... “

    “ ครูค่าาา เราต้องเข้าค่ายที่นี้จริงๆหรอ “

    “ ใจเย็นก่อนนะจ๊ะนักเรียน ที่นี้แน่นอนจ๊ะ “ คุณครูพูดให้นักเรียนใจเย็น

    “ -[ ]-!! แต่ครูค่ะ ที่นี้มันปราสาทเซเว่นแลนด์นะค่ะ “ (ต้องเอามุขนี้มันใช้จนได้ T^T)

    “ ใช่ครับครู เราจะเข้าค่ายที่นี้จริงๆหรอค่ะ “

    “ จริงจ๊ะ เข้าไปกันได้แล้ว เดี๊ยวพวกเขาจะรอนาน “ แล้วคุณครูก็ทยอยให้นักเรียนเดินเข้าไปเป็นแถว

    “ สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ “ เมื่อนักเรียนเข้าไปกันหมด เหล่าพนักงาน(เรียกแบบนี้ละกัน)ก็ต่างทักทายนักเรียนทุกๆคน

    “ พวกเราเป็นเกียรติมากที่นักเรียนนามิโมริมาเข้าค่ายที่นี้เป็นโรงเรียนที่100 และเราหวังว่านักเรียนทุกคนจะรอดจากการเข้าค่ายครั้งนี้นะค่ะ ขอให้รอดนะค่ะ ให้รอด ^^ “ พอตัวแทนเซเว่นแลนด์พูดจบก็เดินจากออกไป

    “ ........ “ ทำไมต้องเน้นว่า ขอให้รอด หลายครั้งด้วย = =;; เสียวแหะ เหล่านักเรียนนามิโมริคิด

    “ นักเรียนตามพี่เขาไปดีๆล่ะ ระวังหลงด้วยนะ....ครูขอตัวกลับก่อนล่ะ “ แล้วคุณครูก็เดินจากไป

     

     

    ตอนนี้น้อยไปหน่อยง่ะ ต้องขออภัย T^T แต่ข้อยก็ได้ไปเจอรูปมาด้วย
    ดังนั้นเอารูปไปดูเล่นๆก่อนล่ะกัน            



     

     

     Byakuran




    เจอภาพเด็ดๆแค่นี้แหละเจ้าค่ะ ถ้ามีอีกเดี๊ยวจะเอามาฝาก คิๆ
    แก้ภาพให้แล้วนะค่ะ และดูเหมือนว่าภาพมันจะเพิ่มมาอีกแหะ = =;;; 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×