ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักแสนวุ่นวายของนายทูน่า (1827)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 55



    ณ บ้านโทรมๆ เก่าๆ เนื้อไม้ผุพัง หลังคาบ้านแยกออกเป็นสองส่วน และบลาๆๆๆๆ

    ในบ้านหลังนี้ได้มีคนกลุ่มหนึ่งที่กำลังนั่งนินทา เฮ้ย! ...ปรึกษาถึงแผนการบางอย่างอยู่แต่...
    ไม่รู้ทำไมความเงียบถึงบังเกิดขึ้นมาได้ล่ะ (แล้วตูจะรู้รึ -*-
    :คนอ่าน)

    “ ................. “

    “ .................. “

    “ ................... “ โอ้ ลั่นลา~ เงียบดีจริงๆ

    “ .................. “ 

    “ .................... “

    “ ตกลงจะเอายังไง “ ความเงียบได้ถูกขัดขึ้นจากเสียงของชายคนหนึ่งที่มีหนวดขึ้นเต็มไปหมด(เวอร์)
    ที่อยู่ในกลุ่ม และมันทำให้คนที่เหลือมีสีหน้าเคร่งเครียดหน้าดำหน้าแดงเหมือนเปาบุ้นจิ้นที่กลับชาติมาเกิดใหม่

    “ แล้วคิดว่าจะสำเร็จไหมล่ะ “ เสียงหนึ่งที่อยู่ในกลุ่มพูดขึ้นมาเพื่อตอบคำถามของคนที่ถามขึ้นมาคนแรก ถึงแม้จะตอบไม่ตรงคำถามก็ตาม

    “ เสี่ยงดวงเอาละกันเว้ยเฮ้ย(!!?) “ คำพูดที่แสนจะคุ้นเคย พูดเสียงดังจนทุกคนที่กำลังทำหน้าเครียดหันมามอง

    โป๊ก!

    “ จะเสียงดังไปทำไม “ เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมกับตบหัวของชายหนุ่มที่พูดเสียงดังอย่างแรง

    “ โอ้ยยยย เจ็บนะเว้ยเฮ้ย “ ชายหนุ่มร้องโอดโอยพร้อมกับลงไปนอนดิ้นกับพื้นชักกระแด่วกระแด่ว
    (ไม่ใช่ล่ะ
    =A=!!)

    “ แล้วจะเสียงดังไปทำไมเล่า มีกันอยู่แค่นี้!!! “ หญิงสาวพูดเสียงดังแล้วตบหัวชายหนุ่มไปอีกรอบ

    “ อ๊ากกก ตีมาอีกแล้ววว ยัยบ้า ยัย %^#(#$%@#$)(_$%#^ “ ชายหนุ่มโวยวาย+ด่าหญิงสาวไปด้วย

    &*^$%(&$#**&)(_ +_+^$%^#$%&^ “หญิงสาวเห็นดังนั้นก็ไม่ยอมจึงด่ากลับไปบ้าง

    “ ............ “ เฮ้อออ ว่าแต่คนอื่นแต่ไม่ดูตัวเองเลย ว่าตัวเองก็พูดเสียงดังเหมือนกัน ทุกคนในกลุ่มคิดยกเว้นหญิงสาวและชายหนุ่มที่ทะเลาะโวกเวกโวยวายกันเสียงดังเหมือนเด็กๆ

    ปัง!

    “ พอได้แล้ว....ตกลงจะเอายังไง “ ชายหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มยิงปืนไปหนึ่งนัด และมันทำให้คนทั้งกลุ่มหันมามอง(ชอบทำตัวเด่นเหรอะ!!!)

    “ เฮ้ออออ ทำไปก็ไม่ได้เงิน.....ฉันขอตัวล่ะ “ หญิงสาวหรือชายหนุ่ม(เอาสองเพศไปโลดดด/ไม่ใช่ไส้เดือนโว้ยย!)บอกและได้สร้างหมอกมาปกคลุมร่างกายเพื่อที่จะออกไปจากที่นี้โดยไม่ต้องเดินออกไป ง่ายๆก็คือหายตัวนั้นแหละ

    “ เดี๊ยวก่อน!!!! “ ชายหนุ่มที่ชอบทำตัวเด่นในกลุ่มตะโกนขึ้นมาเสียงดังและได้กระโดดกอดหนูไส้เดือน(???)ที่กำลังจะหายตัวไป

    ตุบ! โครม!!

    “ โอ๊ยยยยยยยย “ ไส้เดือนร้องโอดโอยเพราะความเจ็บที่โดนชายหนุ่มชอบทำตัวเด่นกระโดดกอด(ทับ)

    “ จะไปไหน พวกเรายังมีเรื่องที่ต้องสะสางกันอยู่ไม่ใช่หรอ? “ ชายหนุ่มพูดเบาๆที่ข้างหูของไส้เดือน
    (-0- พอเหอะ
    ! ชื่อตัวละครเสื่อมหมด:คนอ่าน/ไว้ตอนหน้า =w=:ไรท์) แต่คนที่อยู่ในนั้นได้ยินหมด

    “ มะ มะ มะ ไม่มีสักหน่อย -/////- “ ไส้เดือนตอบเสียงเบา

    “ ไม่มี  แล้วหน้าแดงทำไม “ ชายหนุ่มพูดและยิ้มไปด้วย

    >//////< ไอ้บ้า “ ไส้เดือนพูดเขินๆแล้วตบหัวสามี(?)ตัวเอง

    “ ถึงบ้าก็บ้าเพราะรักเธอ “

    อ๊วกกกกกกกก (วิ่งหาห้องน้ำแทบไม่ทัน)

    “ หยุดหวานกันได้แล้ว ยังมีคนอื่นอยู่ตั้งเยอะหัดเกรงใจหน่อย “ หญิงสาวพูดห้ามปรามก่อนที่จะเกิดหนังสด

    “ ใช่ๆ “ ทุกคนในกลุ่มสนับสนุนพร้อมกับคิดไปด้วยว่า ตูก็อยากหวานเหมือนกันแต่.....
    ตูหน้าไม่หนาพอว่ะ
    !

    “ ชิ!....เออ “ ชายหนุ่มลุกออกจากตัวไส้เดือนแล้วกลับไปนั่งที่เดิมแต่ไม่วายที่จะมีหนังสดมาให้เห็น...

    จุ๊บ!?

    >///////////< “ หึๆ ชายหนุ่มจุ๊บแก้มไส้เดือนนั้นเอง

    -[ ]-!!!!! “ ตัวแข็งกันเป็นแถว

    “ -*- ฉันก็อยากหวานบ้างอ่ะ “ ชายหนุ่มที่ใส่หมวกกันน็อคพูดขึ้นแล้วหันไปมองทางคนรักของตน

    “ เอ่อ.....ผมโปะหน้าไม่หนาพออ่ะครับ “

    “ เชอะ!! “ อะไรไม่รู้ ไม่โรแมนติกเลย เชอะๆๆๆ รักไปได้ไงว่ะ!

    “ อย่างอนสิครับ ถ้าผมอยู่กับคุณแค่สองคน.....มีรึว่าผมจะปล่อยคุณให้มานั่งอยู่ตรงนี้ได้ “
    (แปล
    :อยู่ด้วยกันสองคนมี.......ทำให้ลุกไม่ขึ้น!! ไม่มีโอกาสได้มานั้งอยู่ตรงนี้เพราะนอนอยู่บ้าน =,.=)

    >//////< ไม่งอนแล้ว “ ชายหนุ่มที่ใส่หมวกกันน็อคตอบ

    “ เด็กดีๆ เดี๊ยวกลับไป ผมมีรางวัลให้นะครับ ^^ “ (รางวัลไรอ่ะ:ไรท์/ความลับ ^x^)

    “ เฮ้ย! พอๆๆๆ “ ทุกคนรีบห้ามยกเว้นคู่สามีภรรยาที่กำลังสวีทกันอยู่ ไหนพูดว่าหน้าไม่หนาพอ
    หนายิ่งกว่าหนาสะอีก
    !!!

    “ ครับ แล้วตกลงพวกคุณจะเอายังครับ “ ชายหนุ่มผมถักเปียพูดขึ้นเมื่อง้อภรรยา(?)ตัวเองได้แล้ว

    “ ยังไงก็ได้ เร็วๆหน่อย ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่สักเท่าไรเพราะฉันยังมีงานที่ต้องไปทดลองอีกตั้งเยอะ “
    ชายหนุ่มที่ไว้หนวดพูดขึ้น

    “ อืม งั้นก็เอาตามที่ตกลงกันตอนแรกละกัน “ ชายหนุ่มที่ชอบทำตัวเด่นพูดขึ้น

    “ แล้วจะเริ่มแผนการตอนไหนละเว้ยเฮ้ย “

    “ อีก 3 วันข้างหน้า “

    OK งั้นฉันไปล่ะ บ๊ายบาย รีบอร์น ไส้เดือนพูดขึ้นและได้สร้างหมอกขึ้นมาอีกครั้ง

    “ ฉันไปด้วย พวกเรายังมีเรื่องที่ต้องคุยกันอยู่นะ มาม่อน “ รีบอร์นเดินเข้าไปใกล้ๆมาม่อน

    “ แต่ฉันไม่มี “

    “ นะ!! ฉันไปด้วยนะที่รัก ^^ “ รีบอร์นดึงมาม่อนเข้ามากอด

    “ กะ กะ ก็ได้ -/////- “ แล้วรีบอร์นกับมาม่อนก็หายไปภายใต้สายหมอกและมดเป็นล้านๆตัวเป็นของฝากก่อนจาก

    “ งั้นพวกเราก็ไปกันบ้างดีกว่าเนอะ โคโรเนโร่

    “ ได้เลยเว้ยเฮ้ย....แล้วเย็นนี้มีอะไรกินบ้างไหม รัล “ โคโรเน่โร่เดินตามรัลที่กำลังเดินออกจากบ้านหลังนี้

    “ อืมมมม ของโปรดนายอ่ะ “

    “ จริงหรอเว้ยเฮ้ย “

    “ อืม “ (เหอๆ คู่นี้ยังง่ายๆเหมือนเดิม =0=)

    -อีกส่วนหนึ่งที่ยังอยู่ในบ้าน-

    “ ไปกันเถอะ ฉันอยากกลับจะแย่อยู่แล้ว “

    “ หือ!? คุณอยากกลับเพราะอยากได้รางวัลจากผมหรือครับ “

    “ อ๊ะ! -/////- ไม่รู้ๆๆๆ “

    “ ฮ่าๆ กลับกันเถอะครับสคัลจัง

    “ บอกแล้วไงว่าอย่าเรียก สคัลจัง เรียกสคัลอย่างเดียวสิ ไอ้ฟงบ้า!!

    “ ครับๆ กลับกันได้แล้ว เดี๊ยวถึงบ้านแล้วผมจะทำให้คุณลุกไม่ขึ้นเลยละครับ ^^(กระจ่างแล้วววว!) “ ฟงพูดจบก็จับมือของสคัลแล้วลากสคัลให้เดินออกไปด้วยกัน

    “ ไม่กลับแล้ววววววววววววววววววววว “ สคัลร้องเสียงดัง แต่มีรึสวรรค์จะเข้าข้าง ไม่มีเลย
    เพราะไรท์คนนี้ยังไงล่ะ ผู้ตัดสินชะตา ก๊ากๆๆ

    -ทางฝั่งผู้โดดเดี่ยว ไม่มีคู่-

    “ ........ “ ตูไม่สนหรอก มีแค่สิ่งใหม่ๆที่จะทดลองได้ ตูก็ดีใจล่ะ
    (กระซิกๆ จะแต่งงานกับของทดลองหรอ
    ?//โดนรุมกระทืบ)

    “ ไปทดลองต่อดีกว่า “ เวลเด้ปลอบใจตัวเองได้แล้ว ก็เดินออกไปจากบ้านหลังนี้

     


    จบบทนำจ๊า~ คิๆ มาตอนแรกก็หวานสะมดขึ้นเต็มจอเลยยย

    แถมยังมีคู่ที่ไม่น่าเชื่อโผล่มาด้วยล่ะ =W= อีกอย่างเพื่อนๆคนอ่านทุกคนอย่าคิดว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับอัลโกบาเลโน่นะ มันเกี่ยวกับทูน่าน้อยต่างหาก ทูน่านี้แหละนายเอก!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×