คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
4 วันก่อน
++หน้าร้านเซเว่นแห่งหนึ่ง++
“ โว้ยยยยยย เอาชัยชนะมาให้ได้!! “
“ เฮ้!! “
“ เอามันมาให้ด้ายยยยย! ลุย!!! “ พอสิ้นเสียงเสียงตะโกนของหนุ่มผมยาว ชนกลุ่มมาก(?)ที่เป็นพวกของหนุ่มผมยาวก็เริ่มวิ่งเข้าไปในร้านเซเว่น
“ เฮ้ย! พวกแกไปฝั่งนั้น เดี๊ยวฉันไปฝั่งนี้ “ หนุ่มผมยาววิ่งเข้าไปในร้านเซเว่นและได้สั่งลูกน้องกลุ่มหนึ่งของตนให้ไปทางซ้าย และตนไปทางขวา
“ ครับ!! “
“ หยุดดดดด! “ ขณะที่หนุ่มผมยาวและคนอื่นๆกำลังจะแยกย้ายก็ได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“ พวกเราจะไม่ให้พวกแกเอาของไปได้หรอก “ พนักงานขายของคนหนึ่งพูดขึ้น และพนักงานขายของคนอื่นๆก็เริ่มมารวมตัวเป็นกลุ่ม ส่วนประชาชนทุกท่านนั้นหนีกระเจิงไปแล้ว =0=
“ ทำเป็นพูดดี แต่ก็แพ้ตลอดว่ะ “ หนุ่มผมยาวพูดขึ้นด้วยท่าทางหยิ่งๆ
“ มันก็ใช่...แต่คราวนี้คงไม่แพ้เพราะพวกเรามีหัวหน้าคนใหม่ยังไงล่ะ “
“ หรอออ มันจะได้สักแค่ไหน ขอดูหน่อยเหอะ “ ขณะที่หนุ่มผมยาวคุยกับพนักงานขายของอยู่ ก็ได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งผมสีดำมีรอยบากเต็มหน้าเดินฝ่าดงพนักงานขายของเข้ามา(คุ้นๆนะ *_*)
ฮือฮา ฮือฮา
“ หือ!? แกเป็นใครว่ะ “ หนุ่มผมยาวถามไปที่ชายหนุ่มคนนั้น
“ ไอ้สวะ แกสินะที่มาหาเรื่องร้านของเราบ่อยๆ “ ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่ถามหนุ่มผมยาวแทน
“ หืมมมมมม แกสินะที่เป็นหัวหน้าเจ้าพวกนี้ “ หนุ่มผมยาวได้ยินดังนั้น ก็ขอกวนกลับไปบ้าง
ชิ! แกไม่ตอบ ฉันก็ไม่ตอบ
“ ไอ้สวะนี้กวนจริงๆ “ ทำอย่างกับแกไม่กวน L
ติ๊ดๆๆๆ
“ ใครโทรมาว่ะ “ หนุ่มผมยาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วดูเบอร์ที่โทรมา เมื่อหนุ่มผมยาวเห็นเบอร์ก็มองไปทางชายหนุ่มหน้าโหด(เปลี่ยนสรรพนามเร็วจริง/ก็โหดจริงๆอ่ะ -3-) เป็นเชิงขออนุญาติ
(-[]-!! มารยาทงามแต๊ๆ)
“ ก็รับไปสิ “ พอชายหนุ่มหน้าโหดอนุญาตหนุ่มผมยาวจึงกดรับโทรศัพท์ขึ้นมาคุย
(หัวหน้าคร๊าบบบบ meหิวแล้ววว เสร็จหรือยางง)
“ -*- แกโทรมาเพราะหิวหรอว่ะ!! “
(ก็หัวหน้าช้ามากเลยอ่ะคร๊าบ meกินช้างได้ทั้งตัวเลยนะเนี่ย)
“ งั้นแกก็มาหากินเองดิ “
(เอางั้นหรอครับ แล้วใครจะดูต้นทางล่ะคร๊าบบบหัวหน้า)
“ แกก็จัดการเองดิ ไหนเห็นพูดบ่อยๆว่าฉลาดนักฉลาดหนานิ “
(โธ่ หัวหน้าอย่าขุดเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูดสิ เดี๊ยวนี้meถ่อมตัวจะตาย *0*)
“ เออๆ ไม่รู้ด้วยแล้ว หิวก็มา ไม่หิวก็อดตายไปสะ!!! “ หนุ่มผมยาวพูดจบก็วางโทรศัพท์ทันที
เดี๊ยวมันบ่นต่ออีก ตูขี้เกียจฟัง =*=
“ งั้นมาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า “ หนุ่มผมยาวพูดต่อ
“ ไอ้สวะ แกพูดดิ “ ชายหนุ่มโบ๊ยไปให้พนักงานขายของที่อยู่ยืนอยู่ข้างๆคุยแทน
“ คะ ครับ พวกเราจะไม่ยอมให้พวกคุณทำเรื่องแบบนี้ต่อไปอีกแล้วเพราะมันทำให้ชาวบ้านที่มาซื้อของเดือดร้อนและพวกเราก็เดือดร้อนด้วยเช่นกัน.....” พนักงานพูดได้เพียงแค่นั้นเพราะถูกหนุ่มผมยาวพูดขัดขึ้นมาก่อน
“ พวกแกเดือดร้อนยังไงว่ะ! “
“ ถูกหักเงินเดือนโว้ยยย! “ พนักงานทุกคนพูดเสียงดังลั่น
“ เออๆ ต่อเลย “
“ ดังนั้นพวกเราจึงขอจัดการแข่งขันระหว่างพวกเราและพวกคุณยังไงล่ะ ถ้าพวกคุณแพ้ก็ห้ามมา
ก่อกวนที่นี้อีก แต่ถ้าพวกเราแพ้.....ก็เอาร้านเซเว่นร้านนี้ไปเลยย! “ พอพนักงานพูดจบฝั่งของหนุ่มผมยาวก็ส่งเสียงฮือฮากันใหญ่
“ น่าสน แล้วจะแข่งอะไรว่ะ “ หนุ่มผมยาวถามขึ้นขณะที่มองหาอะไรบางอย่าง
“ จะแข่ง...ทำอาหารนะครับ “
“ ........ “
“ ................. “
“ ........................... “
“ ................................... “ เงียบกันหมดเลยคร๊าบบบเพ่
“ ไม่เอาโว้ยยยยย!! “ หนุ่มผมยาวรู้สึกตัวเป็นคนแรกจึงร้องโวยวายขึ้นมา
“ ถ้าไม่เอา พวกคุณก็แพ้นะครับ “
“ แล้วใครจะไปทำได้ว่ะ ไอ้หน้าโหดนี้มันทำได้หรือป่าวเหอะ หน้าไม่ให้เลยสักนิด! “ หนุ่มผมยาวชี้ไปทางชายหนุ่มหน้าโหดที่ตอนนี้ยังนั่งเงียบๆอยู่ แล้วมันไปหาที่นั่งมาตอนไหนว่ะ!! ตูก็อยากนั่งเหมือนกันแต่ตูหาที่นั่งไม่เจอ! (ปกติเซเว่นมีที่นั่งเหรอะ:คนอ่าน/ไม่รู้จิ -.-*:ไรท์)
“ เราจะให้ส่งตัวแทนมา 1 คนครับ พวกคุณจะเอาใครมาก็ได้ “ พนักงานพูด
“ เห~ ใครก็ได้งั้นหรอ? “
“ ครับ แต่เราจะแข่งกันอีก 30 นาทีข้างหน้า “
“ OK พวกแกเตรียมตัวแพ้ไว้ได้เลย ฮ่าๆๆ “ แล้วทั้งสองฝั่งก็ออกไปเตรียมตัว
++หน้าบ้านสึนะ++ (อย่าลืมว่ายังย้อนอยู่นะเอ่อ -v-)
“ แม่คร๊าบบบบบ ผมกลับมาแล้ว “ สึนะเดินเข้าไปในบ้านของตน
“ ได้จ๊ะ......ไม่เป็นไรๆ แม่ยินดีช่วย....จ๊ะๆ.....เดี๊ยวแม่ออกไปนะ....จ๊ะ “
“ ........ “ แม่คุยโทรศัพท์กับใครหว่า สึนะจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ
“ ว๊าย!? ซือคุง กลับมาแล้วหรอจ๊ะ “ เมื่อนานะหันมาก็เจอสึนะยืนอยู่ข้างหลัง
“ ครับ แล้วแม่คุยกับใครอ่ะ “
“ อ่อ เพื่อนบ้านนะจ๊ะ เขามีเรื่องให้แม่ช่วยนะ.....เดี๊ยวแม่ออกไปข้างนอกนะ “ นานะพูดจบก็เดินออกจากบ้านไปทันทีโดยไม่ฟังคำคัดค้านจากสึนะเลยสักนิด
“ แม่คร๊าบบบบ แล้วข้าวเย็นผมล่ะ.....ไม่ฟังกันบ้างเลย นี้มันก็มืดแล้วด้วย แม่จะไปไหนของเขาเนี่ย “ สึนะบ่นไปเรื่อยๆ แต่ขณะที่บ่นอะไรไปเพลินๆ ก็ได้มี....
จ๊อก จ๊อก จ๊อกๆๆๆ
“ ....... “ กร๊ากกกกก เสียงท้องร้องใหญ่เลย ทำไงดีเนี่ยยย ไปหาไรกินที่เซเว่นก็ได้ ทูน่าเซ็งเลย T3T แล้วสึนะก็เดินออกจากบ้านไป
“ ลั้น ลั้น ลา~ “ สึนะเดินไป ฮัมเพลงไปอย่างมีความสุข แต่กำลังจะมีลางร้ายคืบคลานเข้ามาใกล้ๆ
“ แบร่!! “
“ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก “ สึนะร้องเสียงดังลั่น
“ โอ๊ย! หูจะหนวกแล้วค่ะ “
“ -*- ฮารุเองหรอ “ เฮ้ออ นึกว่าผี
“ ค่ะ แล้วคุณสึนะมาทำอะไรดึกๆตอนนี้หรอค่ะ “ ฮารุถาม
“ จะไปเซเว่นซื้อมาม่ากินนะ “
“ เอ่…ฮารุก็อยากไปด้วยนะค่ะ แต่ฮารุไปมาแล้วอ่ะค่ะ T^T เสียดายจัง “
“ ฮ่าๆ งั้นหรอ ไม่เป็นไรหรอก ฉันไปคนเดียวดีกว่า “ ถ้าเธอไปด้วยจะวุ่นวายกว่าเก่านะสิ - -;;;
“ ค่าาาาาา งั้นฮารุขอตัวกลับก่อนนะ “ แล้วฮารุก็เดินจากไป
“ เอ๊ะ!! ฮารุลืมบอกเรื่องร้านเซเว่นเลยแหะ “ เมื่อฮารุเดินไปไกลพอสมควรก็นึกได้ว่า ร้านเซเว่นเขาทำสงคราม(?)กันอยู่....คงไม่เป็นไรหรอก คุณสึนะเก่งอยู่แล้ว *0*
++ฮิบาริ++ (มาทางพระเอกบ้างดีกว่า)
“ คุณเคียว ดูเหมือนว่าที่ร้านเซเว่นเขาจะมีเรื่องกันนะครับ “
“ งั้นหรอ...เดี๊ยวฉันไปคนเดียวก็พอ “ ฮิบาริพูดจบก็เดินออกจากบ้านของตน แล้วตรงไปยังร้านเซเว่น
++ร้านเซเว่น++ (-0-;;; พระเอกออกน้อยจริงๆ)
“ เฮ้ยยย! ตัวแทนของพวกแกยังไม่มาอีกเหรอะ!! “ หนุ่มผมยาวอารมณ์เสียมาก เพราะตัวแทนฝั่งของตนก็มาตั้งนานแล้วแต่ฝั่งนั้นนะสิ ไม่เห็นมาสักที
“ me หิวแล้ววววววว หิวๆๆๆๆๆ “
“ แกจะโวยวายให้ได้อะไรว่ะ ไอ้ฟราน ฉันก็หิวเหมือนกันโว้ยยย “
“ ต๊ายยย งั้นกินเจ๊(?)แทนไหมละ “ สาวพันธุ์ถึกผู้เป็นตัวแทนในการแข่งขันพูดขึ้น
“ -*- meไม่กิน ไม่ชอบ ไม่สน เกลียดๆๆๆ กระเทยถึก!!! “
“ ต๊าย!! วันหลังเจ๊จะไม่ทำอาหารให้กินอีกแล้วนะ “
“ หยุดทะเลาะกันได้แล้ว รำคาญ! “ หนุ่มผมยาวพูดอย่างอารมณ์เสียหนักกว่าเดิม
“ คร๊าบบบบ หัวหน้า “ ฟราน
“ ค่าาา สควอโล่ “ ลุซ
“ ไอ้สวะ แกชื่อ สควอโล่ หรอว่ะ “ ชายหนุ่มหน้าโหดถาม
“ ใช่ มีปัญหาหรอว่ะ!! “
“ ป่าว ฉันชื่อ แซนซัส “ ชายหนุ่มหน้าโหดแนะนำตัวเอง
“ ไม่อยากรู้โว้ยยยยย! “
“ ก็ฉันจะบอก แกมีปัญหาหรอ ไอ้สวะ “ แซนซัสพูดอย่างโมโห
“ ไม่มีก็ไม่มี “ ชิ! ตูขี้เกียงเถียงต่างหาก ไม่ใช่กลัวหรอกนะ(ก็ไม่ได้ถามสักหน่อย = =)
“ ชิชิชิ กบนี้นา “
“ จะไปไหน ไอ้สวะ “
“ จะไปดูกบที่นั่งอยู่ตรงนั้นอ่ะ แปลกดี “ ชายหนุ่มผมทองชี้ไปที่ฟราน
“ ........ “
“ นายชื่อไรนะ “ ชายหนุ่มผมทองเดินเข้าไปถาม(แบบหน้าด้านๆ)
“ นายเป็นใครหรอคร๊าบบบ “ ฟรานพูดกวนๆ
“ ฉันก็เป็นเจ้าชายแห่งเซเว่นแลนด์นะสิ “ (มันอยู่ที่ไหนเนี่ย!?)
“ หรอ? meก็นึกว่านายเป็นขอทานที่หลงเข้ามาสะอีก เห็นผมยาวปิดหน้าปิดตาขนาดนั้น นึกว่าไม่มีเงินไปตัดผมสะอีก “ พอฟรานพูดจบ ทุกคนในร้านก็กลั้นหัวเราะสุดๆ ยกเว้นเจ้าชายขอทาน(โดนมีดปาใส่)
“ ชิชิชิ เจ้าชายไม่สนคำพูดของกบหรอก และตั้งแต่นี้ไป นายต้องชื่อเจ้ากบ และฉันชื่อ เบล นะ เจ้ากบต้องเรียกฉันว่าเจ้าชายด้วย เข้าใจไหม! ” เบลร่ายยาว
“ ไม่เอาคร๊าบบบบ เจ้าชายขอทาน :p “ ฟรานแลบลิ้นใส่เบล
“ ชิชิชิ เจ้ากบปัญญาอ่อน “ หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เถียงกันไปเถียงกันมา จนตัวแทนของร้านเซเว่นมา
“ ขอโทษนะจ๊ะ แม่มาช้าไปหน่อย “
“ ไม่เป็นไรครับคุณแม่ ผมขอโทษด้วยนะครับ ที่รบกวน “ พนักงานขายของที่เป็นคนเดียวกับคนที่โดนแซนซัสโบ๊ยใส่ให้ตอบแทน เป็นเพื่อนบ้าของนานะนั้นเอง
“ แม่บอกแล้วไงจ๊ะ ว่าไม่เป็นไร แม่เต็มใจช่วยจ๊ะ “ นานะพูดยิ้มๆ
“ เฮ้ยยย! เริ่มแข่งกันได้แล้วว! “ สควอโล่เริ่มโวยวายขึ้นมาอีกครั้ง
“ ใช่ครับ “ ฟราน
“ ครับๆ งั้นขอเริ่มการแข่งทำอาหารเลยนะคร๊าบบบบบบ “ พอกรรมการพูดจบ นานะและลุซก็เริ่มทำอาหารกันอย่างขะมักเขม้น
จบตอนที่ 2 แล้วค่าาาา
คิๆ ย้อนอย่างเยอะ ตอนนี้ยังไม่จบการย้อนนะเจ้าค่ะ คงเป็นตอนที่ 3 แหละเจ้าค่ะถึงจะจบการย้อน และดูเหมือนว่าตอนนี้พระเอกของเราพูดไปประโยคเดียวเองนี่โนะ -3-
เดี๊ยวตอนที่ 3 ก็ได้ออกเยอะแล้ว รอไปก่อนล่ะกันท่านฮิ
ใครจะชนะเอ่ย? โปรดติดตามชมตอนที่ 3 ^W^
ความคิดเห็น